เปิดเตา วางถาดเข้าอบ
ใช้ความร้อนจัด ในเวลา 30 นาที
เสียงเตาดัง ติ๊ง!!
กลิ่นหอมไปทั่วบ้าน น้ำลายมารออยู่มุมปาก
ใช้มีดใบเลื่อยหั่นตอนร้อน ๆ กรอบ ๆ
ยังไม่ทันวางแผนว่าจะกินกี่ชิ้น กี่มากน้อย
เสียงเปรตก็โหยหวนมาจากบันได
“หอมมมม!!! หอมอารายยยย!!!
หิววววว หิวววววว!!!”
ทั้งหมดนี้เป็นภาษาไทย
ซึ่งไม่ใช่เสียงลูกสาว แต่เป็นเสียงฝรั่ง
แล้วทุกอย่างก็เกิดเร็วมาก
แว๊บเดียว Focaccia ที่หั่นไว้ 9 ชิ้น
เหลือวางอยู่บนเขียง 2 ชิ้น
2 ชิ้นเท่านั้น ที่เปรตต่างชาติเหลือไว้ให้
แถมทิ้งท้ายว่า “ทำไมทำนิดเดียว”
โอ๊ย!! อีอ้วน อีตะกละ