"ลมหายใจ ด่านใหญ่เพื่อไปต่อ"
" ... มันเป็นด่านใหญ่ของสายอานาปานสตินะ
คนที่ใช้ลมหายใจเป็นอุปกรณ์การฝึก
สังเกตลมเข้า ลมออกเนือง ๆ
พอฝึกไปถึงจุดหนึ่งใจเริ่มนิ่งสงบ
ลม ที่เรียกว่า ลมหยาบ
หรือกายสังขาร ย่อมระงับไปเป็นธรรมดา
มันก็จะเข้าถึงจุดที่รู้สึกแน่น ๆ เหมือนไม่หายใจนั่นเอง
ตรงนี้จะเป็นด่านใหญ่ของอานาปานสติเลย
ถ้าเราวางใจไม่ถูกนะ
ความที่เราคุ้นเคยกับการมีลมหายใจ
เราก็จะพยายามทำให้ลมหายใจหยาบ มันกลับมาอีก
เมื่อทำแบบนั้น จิตแทนที่จะเข้าสู่สภาวธรรม
มันก็เคลื่อนจากสมาธินั่นเอง
แต่ถ้าเราวางใจถูกทำความเข้าใจให้ถูกว่า
จิตเมื่อนิ่งสงบเป็นสมาธิ
กายสังขาร ที่เรียกว่าลมหยาบ
มันย่อมระงับไปเป็นธรรมชาติอยู่แล้ว
แล้วเราจะเข้าใจว่าในสมาธิละเอียดเนี่ย
มันจะเข้าสู่ระดับอีกระดับหนึ่งที่เรียกว่า
"ลมปราณละเอียด" นั่นเอง
ถึงแม้ไม่มีลมมันก็อยู่ได้ ลมหยาบนี่
อย่างถ้าเราวางใจตรงนี้ให้ถูก
ถึงแม้ไม่มีลมหยาบ มันก็อยู่ได้
ก็แค่อยู่กับสภาวธรรม
ก็คือความรู้สึกตัวทั่วพร้อมไปเรื่อย ๆ สบาย ๆ
แล้วมันจะข้ามจุดนี้ไปได้เองโดยธรรมชาติเลยนั่นเอง
จิตมันไปผูกอยู่กับลมอยู่นั่นเองนะ
ถ้าวางใจถูกว่าในระดับสมาธิเนี่ย
ลมหยาบมันต้องระงับอยู่แล้ว
กายสังขารมันย่อมระงับอยู่แล้ว
ไม่มีลมหายใจก็อยู่ได้
แต่ในความเป็นจริง
มันไม่ใช่มันไม่มีลมหายใจหรอก
มันจะมีลมละเอียดที่ยิ่ง ๆ ขึ้นไป
เราจะเข้าสู่ลมละเอียดได้ มันก็ต้องละลมหยาบ
ละของหยาบก่อนนั่นเอง
เพราะฉะนั้นถ้าเราเรียนรู้ทำความเข้าใจถูก
ก็ลมมันหายไปก็ดีแล้ว
ก็อยู่กับความรู้สึกทั้งตัว
อยู่กับความรู้สึกตัวทั่วพร้อมไปเรื่อย ๆ
ก็จะเข้าสู่สภาวะที่ละเอียดในระดับต่อไปได้นั่นเองนะ
ค่อย ๆ เรียนรู้ฝึกหัดไป
บางคนก็ใช้เวลาผ่านตรงนี้ไม่นาน
แต่บางคนก็ติดเป็นเรื่องเป็นราวเช่นกัน
ก็ค่อย ๆ ฝึกหัดไปนะ ... "
.
ธรรมบรรยาย
โดย พระมหาวรพต กิตฺติวโร
- 2
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
