"Mindset ผิด ชีวิตเปลี่ยน … วางใจให้ถูก เราปฏิบัติเพื่ออะไร ?"
" ... ถ้าเราวางใจ mindset ผิด ใจเราต้องนิ่งนะ
พอมีสิ่งที่ทำให้เราเกิดการกระเพื่อมหวั่นไหว เป็นไง ?
หงุดหงิด บางทีโมโหเลย
มาทำเสียงอะไรก๊อกแก๊ก ๆ อยู่นี่ล่ะ
วางใจไม่ถูก
สภาวะของอุปจารสมาธิ
เราจะรู้สึกว่า เราเริ่มอยู่กับตัวเองได้ดี
ใจเริ่มนิ่ง แต่ว่าความมั่นคงของจิตยังน้อยอยู่
สภาวะในระดับนี้เราจะรู้สึกว่า
เมื่อมีเสียง หรือมีสภาวะที่รบกวน
จะเกิดการกระเพื่อม เกิดการหวั่นไหวของจิตได้ง่าย
หูเริ่มดี ที่หูดีไม่ใช่เราแคะขี้หูหรอกนะ
แต่เพราะว่าจิตเริ่มใสขึ้น
การรับรู้ที่เรียกว่า Sense เริ่มละเอียดขึ้น
เคยไหม ? พอปฏิบัติไป แม้กระทั่งเสียงนาฬิกา
ติ๊ก ๆๆๆ เราก็ได้ยิน
หรือเวลาเรานั่งปฏิบัติคนรอบข้างทำเสียงแก๊ก ๆๆ
มันได้ยินหมด หูดีขึ้น
จริง ๆ หูไม่ได้ดีขึ้นหรอก แต่จิตเราเริ่มใสขึ้น
มันเริ่มฟอกอารมณ์หยาบ ๆ ออกไปได้มาก
สภาวะตรงนี้ก็เลย จะเกิดการกระเพื่อม
การหวั่นไหวต่อเสียงได้ง่าย
สภาวะตรงนี้ก็เลย ส่วนใหญ่แล้วสถานที่ปฏิบัติ
ก็จะให้เน้นเรื่องของความสงบ
ไม่เกิดเสียงรบกวนกัน
เพราะว่าเวลาเสียงก๊อกแก๊ก ๆๆ จิตมันกระเพื่อมนะ
แต่จริง ๆ แล้ว เราควรวางใจให้ถูก
จิตกระเพื่อม ก็ รู้ จิตที่กระเพื่อม
การฝึกสติปัฏฐาน
Mindset หรือ การทำความเข้าใจให้ถูก
เราไม่ได้ฝึกจิตให้มันนิ่ง
แต่ฝึกให้รู้เท่าทันสภาวะที่เกิดขึ้น
ในสภาวะอุปจารสมาธิ เมื่อเกิดเสียง เกิดการกระเพื่อม
จิตย่อมกระเพื่อมโดยธรรมชาติ
ก็รู้เท่าทันจิตที่กระเพื่อม มันจะต่าง
ถ้าเราวางใจ mindset ผิด ใจเราต้องนิ่งนะ
พอมีสิ่งที่ทำให้เราเกิดการกระเพื่อมหวั่นไหว เป็นไง?
หงุดหงิด บางทีโมโหเลย
มาทำเสียงอะไรก๊อกแก๊ก ๆ อยู่นี่ล่ะ
วางใจไม่ถูก
เราไม่ได้ฝึกจิตให้นิ่ง
เราฝึก ... เพื่อปลุกพุทธสภาวะ
ที่เรียกว่า ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานขึ้นมา
เพราะฉะนั้นเมื่อรู้จิตที่กระเพื่อม
แสดงว่าผู้รู้เกิดแล้ว มันรู้สึกได้
จริง ๆ ปกติจิตก็กระเพื่อมอยู่ตลอดเวลาอยู่แล้ว
แต่เราไม่มีสติที่จะรู้เท่าทันการทำงานของจิตเท่านั้นเอง
แต่พอสติเริ่มใกล้ต่อสมาธิ มันรู้สึกได้
เพราะฉะนั้นแค่วางใจให้ถูก จึงเป็นสิ่งที่สำคัญมาก
ให้รู้ว่ากระบวนการตรงนี้ จิตยังไม่ตั้งมั่นพอ
ก็จะเกิดการกระเพื่อม เสียงแก๊ก ๆๆ แล้วหูจะดีกว่าเดิมมาก
ประสาทสัมผัสจะดีกว่าเดิม
การรับรู้ เสียงเบา ๆ ก็ได้ยิน หูดีขึ้น รับรู้ได้มากขึ้น
บางทีนอน ก็อาจจะรู้สึกรำคาญเสียงนาฬิกา
ปกติมันก็เดินอยู่ตลอดเวลา หูไม่ดีก็ไม่ได้ยินมันเอง
แต่พอหูดีปุ๊บ ติ๊ก ๆๆ เป็นไหม ? มันรู้สึกได้ รับรู้ได้
หรือแม้กระทั่งบางที ทำไมได้ยินเสียงหัวใจเต้น
จริง ๆ หัวใจมันก็เต้นอยู่แล้วนี่แหละ
แต่จิตยังไม่มีความละเอียดพอที่จะรู้สึกได้
มันรู้สึกได้ การเต้นของหัวใจ ของชีพจร
เลือดลมที่สูบฉีดทั่วกาย มันรู้สึกได้ รับรู้ได้
นั่นคือสภาวธรรมในระดับของอุปจารสมาธิ
คือการรับรู้เริ่มละเอียดขึ้น
แต่ความตั้งมั่นยังน้อยอยู่
จิตจึงเกิดการกระเพื่อมหวั่นไหวต่อเสียงได้ง่ายนะ
ถ้าฝึกสมาธิเป็นเรื่องเป็นราว เขาก็จะจริงจังกันมากเลย
ต้องสงบ ห้ามส่งเสียงรบกวนเลย
จะฝึกให้นิ่งอย่างเดียวเลย
แต่ถ้าฝึกสติปัฏฐาน วางใจเสียใหม่
จะสงบก็ตาม จะมีการกระเพื่อมก็ตาม
ก็รู้เท่าทันการทำงานของกายและใจ
คิดต่าง ทำความเข้าใจต่าง นี่คนละเรื่องเลยนะ
เข้าใจมั้ย mindset เปลี่ยนเนี่ย คนละเรื่องเลยนะ
การปฏิบัติเนี่ย เราไม่ได้ฝึกใจให้มันนิ่งสงบ
แต่เราปลุกภาวะ พุทธสภาวะ
ให้มันตื่นรู้ เบิกบานขึ้นมา
แล้วพุทธสภาวะ กับใจที่นิ่งสงบ
มันเป็นคนละสิ่งกัน ... "
.
ธรรมบรรยาย
โดย พระมหาวรพรต กิตฺติวโร
Photo by : Unsplash
- 7
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
