“กลับคืนสู่ความเป็นปรกติ ความเป็นธรรมดา”
“ … การปฏิบัติธรรม คือ การกลับคืนสู่ความเป็นปรกติ คืนสู่ความเป็นธรรมชาติ
อะไรที่มันฝืนความเป็นธรรมชาติ
ก็ปรับทุกอย่างให้มันสบาย ผ่อนคลาย สบาย ๆ
รับรู้ความรู้สึกตัวไปเรื่อย ๆ สบาย ๆ
แล้วมันจะรู้สึกได้เอง การหายใจ การกระเพื่อม
รับรู้ความรู้สึกของกายที่นั่ง ที่ยืน ที่เดิน ที่นอน
แม้ขณะเคลื่อนไหว มันก็รู้สึกตัวได้ขึ้นมาอยู่เสมอ
แล้วมันจะเริ่มเห็นการทำงานของจิตใจได้ด้วย
อย่างเวลามีความคิดเกิดขึ้น รู้สึกได้ไหม ?
หรือว่ามีอารมณ์ ความรู้สึกผุดขึ้น ก็รู้สึกได้
หรือบางทีจิตมันแว๊บไป มันเผลอไป ก็รู้สึกได้
พอเราฝึกฝน จนสติเต็มฐาน
มันเริ่มเห็นการทำงานของกาย ของใจ
ขึ้นมาได้เองโดยธรรมชาติเลย
โดยที่เราไม่จำเป็นต้องคอยไปจดจ่อว่า
ดูกายนะ ดูจิตนะ อะไร ไม่จำเป็น
เพียงแค่ผ่อนคลาย รับรู้ไปสบาย ๆ
เดี๋ยวมันจะรู้สึกกาย รู้สึกใจ ขึ้นมาได้เองโดยธรรมชาติเลย
การปฏิบัติ คือ การกลับคืนสู่ความเป็นปรกติ ความเป็นธรรมดา
ไม่ใช่ปฏิบัติไปแล้วกลายเป็นผู้วิเศษ เหนือธรรมดา
ยิ่งปฏิบัติธรรม มันจะกลายเป็นคืนความเป็นปรกติ ความเป็นธรรมดา
คนที่ไม่ได้ปฏิบัติต่างหาก ยังไม่ปรกติ
บางทีก็โมโหร้ายบ้าง
บางทีก็ฉุนเฉียวบ้าง
บางทีก็ขี้วีนบ้าง
อันนี้มันยังเป็นอารมณ์ที่เข้าครอบงำ ยังไม่เป็นปรกติ
แต่ถ้าปฏิบัติไปแล้ว มันโกรธหนักขึ้น
ฉุนเฉียวหนักขึ้น ขี้วีนหนักขึ้น
ก็ให้พิจารณาว่าเราได้ปฏิบัติถูกหรือเปล่า ?
ปฏิบัติ มันก็จะกลายเป็นความเรียบง่าย เป็นความธรรมดา เป็นคนง่าย ๆ สบาย ๆ ก็สามารถใช้ชีวิตอย่างมีความสุขได้ … “
.
ธรรมบรรยาย
โดย พระมหาวรพรต กิตฺติวโร
Photo by : Unsplash
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
