“สัมผัสทุกสิ่งด้วยใจที่อ่อนโยน”
“ … ธรรมชาตินั้นมีความอ่อนโยนอย่างยิ่ง
เนื้อแท้ของธรรมชาติ มีความอ่อนโยน มีความละมุน นุ่มนวล เพราะฉะนั้นการที่พวกเราจะสามารถเข้าถึงธรรมชาติ เข้าถึงธรรมะอันบริสุทธิ์ได้นั้น ก็ด้วยใจที่อ่อนโยนนั่นเอง
มีความผ่อนคลายสบาย ๆ
มีความอ่อนโยน
อ่อนโยนทั้งต่อตนเอง
เห็นคุณค่าของการเข้าถึงธรรม
มอบคุณค่าที่แท้จริงให้แก่ตนเอง
ด้วยการวางของร้อน ของหนักต่าง ๆ ลงมา
สิ่งต่าง ๆ ในวัฏสงสาร
ก็ล้วนเป็นของร้อน ของหนักทั้งหลาย ทั้งปวง ทั้งสิ้น
แบกไว้ก็ยิ่งทุกข์ ยิ่งเจ็บปวด
ยิ่งเร่าร้อน ยิ่งทุกข์ทรมาน
เมื่อเราสามารถปล่อยวาง สิ่งต่าง ๆ ลงได้
ใจเราก็เบาสบาย
อ่อนโยนต่อตนเอง อ่อนโยนต่อผู้อื่น
อ่อนโยนต่อสรรพสิ่ง
ธรรมชาติของทุกคน
ก็รักความสุข เกลียดความทุกข์ด้วยกันทั้งนั้น
ไม่มีใครหรอก
ที่อยากจะพบกับความเจ็บปวดทุกข์ทรมาน
ใคร ๆ ก็อยากมีความสุข
เนื้อแท้ของพวกเราทุกคนนั้น ก็คือ สิ่งเดียวกัน
แก่นแท้พวกเรา ก็คือ จิตประภัสสร
ก็คือธรรมชาตอันบริสุทธิ์
ที่มีความอ่อนโยนอย่างยิ่งนั่นเอง
มีความอ่อนโยน มีความอ่อนน้อมถ่อมตน
นอบน้อมถ่อมตน ต่อทุกสรรพสิ่ง
อย่างคนที่ สูงกว่าเรา
เจ้านาย ครูบาอาจารย์ พ่อแม่เรา
เราอาจจะรู้สึกนอบน้อม อ่อนน้อม
อ่อนน้อมต่อพระรัตนตรัย
แต่สรรพสิ่งต่าง ๆ เนื้อแท้แล้วก็เหมือนกัน
เราก็มีใจอ่อนน้อมถ่อมตน
นอบน้อมต่อทุกสรรพสิ่ง
มีความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน
ใจที่หลุดออก … คลายออก
ก็จะมีความเย็น มีความสบาย
คลายจากความเร่าร้อน
ความอัดแน่นต่าง ๆ ลงได้
มีสติ อยู่กับปัจจุบันธรรม
ให้ต่อเนื่องกันไป
ยอมรับ ทุกสรรพสิ่งก็เป็นเช่นนั้นเอง
แค่รู้ … แค่รู้สึก
สักแต่ว่ารู้ … สักแต่ว่ารู้สึก
ไม่ติดข้องอยู่
ไม่ยึดถือ อะไร ๆ ทั้งปวงในโลกด้วย
เมื่อท่านทั้งหลายได้คลายออก หลุดออก
จากสิ่งที่ยึดที่หลงอยู่
ท่านทั้งหลายก็จะสามารถกลับคืน
สู่ความบริสุทธิ์ของธรรมชาติได้ … “
.
ธรรมบรรยาย
โดย พระมหาวรพรต กิตฺติวโร
Photo by ：Unsplash
- 6
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
