๓. ผู้นำ-ผู้ตาม และ ธรรมบรรยาย
ผู้นำ-ผู้ตาม (บทคัดย่อชิ้นที่ ๑ - ๓)
ผู้นำย่อมเป็นผู้ที่ต้องทำงานหนักเพื่อความปลอดภัยของคนส่วนใหญ่ และผู้นำเองต้องระลึกอยู่เสมอว่า ตัวเองเท่านั้น ที่เป็นผู้ต้องสนับสนุนให้คนที่ตามนั้นทำหน้าที่ของเขาอย่างสมบูรณ์ ฉะนั้นแสดงว่าผู้นำคือ ผู้ที่ตระหนักชัดว่า เขาต้องคล้อยตาม เขาเป็นส่วนหนึ่ง
ผู้นำคือผู้บริการ พูดอีกที ผู้นำคือผู้รับใช้นั่นเอง แต่รับใช้ในหลายๆ แง่ หลายๆ มุม รับใช้สนับสนุน ถ้าดูในแง่นี้ รัฐก็ต้องเป็นผู้รับใช้บริการให้กระบวนการประชาชนเติบโตขึ้น จึงจะเรียกว่ารัฐกำลังนำ ถ้าเปรียบรัฐด้วยเรือ ผู้นำก็ไม่ใช่หัวเรือ กลับกลายเป็นหางเสือและฝีพาย ผู้นำไม่เกี่ยวกับเข็มทิศ ไม่ต้องชี้ทิศให้ เพราะทิศทางนั้นประชาชนย่อมรู้ดีว่าเขาต้องการอะไร เพราะชีวิตทุกคนเขาก็รู้สึกได้
ผู้นำคือ ผู้ที่มีลักษณะบริการ หนุนน้ำใจ หนุนน้ำใจนี้ไม่ได้หมายถึงครอบงำ แต่หนุนให้เขาทำในสิ่งที่เป็นประโยชน์แก่เขาเอง ปัจจุบันเราพบว่าผู้นำกลายเป็นผู้ที่หาผลประโยชน์จากผู้ตาม โดยผู้ตามรู้ไม่เท่าทัน จะเป็นระดับรัฐ ครอบครัว หรือมิตร
การอยู่ร่วมกัน การเป็นผู้นำหรือผู้ตามนี้นับว่าต้องอาศัยคุณธรรม และความรอบคอบไม่ใช่น้อย เราเผลอให้ใครนำเราในส่วนที่ไม่จำเป็นต้องนำ เท่ากับเราทอดทิ้งธรรมชาติของเรา หรือเราเป็นคนที่ไม่ตามในสิ่งที่ควรตาม เราก็ทำให้ชีวิตของเราเนิ่นช้าไป ดังนั้นถ้าดูให้ดีจะพบว่าตัวเราเป็นทั้งสอง บางโอกาสควรจะเป็นผู้ตาม แต่บางโอกาสควรจะนำ
ตามคือการก้าวเข้าไปให้ใกล้เคียงหรือใกล้ชิดกับคนที่เราเดินไปด้วยกัน "นำ" หมายความว่าโอกาสที่จะต้องช่วยพยุง ช่วยค้ำจุน ช่วยก้าวไปก่อน ช่วยหนุนน้ำใจ อย่างนี้เรียกว่านำ ฉะนั้นผู้นำผู้ตาม ต่างกันนิดเดียวเท่านั้นเองตรงที่ว่า บางโอกาสเราต้องเป็นผู้นำ บางโอกาสเป็นผู้ตาม
...
ธรรมบรรยาย ณ วัดสนามใน นนทบุรี ขณะนั้นท่านเขมานันทะยังครองสมณะเพศ - ถอดเทปและจัดพิมพ์ (โรเนียว-เย็บเล่ม) โดยกลุ่มศึกษาและปฏิบัติธรรม เมื่อ กันยายน พ.ศ. ๒๕๒๒
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
