๔. ผู้นำ-ผู้ตาม และ ธรรมบรรยาย
ธรรมบรรยาย (บทคัดย่อชิ้นที่ ๔ - ๔๕)
ลองเงี่ยหูลงฟัง ฟังเสียง เสียงที่เงียบ มันดังอยู่ในหูเรา ดังหวิ๊ดๆ ได้ยินไหม? เสียงนี้ ตลอดทุกแห่งดังจิ๊ด ได้ยินไหม? เชี้ยบๆ ๆ ๆ ฟังให้นาน ให้ติดต่อกัน
เมื่อเราได้ยินเสียงชนิดนี้นะ เสียงชนิดนี้ไม่มีความหมาย มันมิใช่เสียงคน ไม่ใช่เสียงสัตว์หรือเสียงที่เราจะให้ความหมายมัน ลองฟังให้ชัด เชี้ยบ... พอเราได้ยินเสียงนี้เท่านั้นนะ ความสงบเกิดขึ้นในเรา มันสงบนิ่ง
วิธีเรียนธรรมะ นั้นไม่ใช่เรียนจำหรือไปฟังใครพูด ยิ่งฟัง ยิ่งคิด ยิ่งไปเรียนจากตำราเข้า ยิ่งไม่รู้ คือว่าเรียนเอาความหมายเข้าทุกทีปรุงเป็นสมมติขึ้น แต่ธรรมะไม่ใช่เรียนด้วยวิธีคิด เรียนด้วยวิธีฟังจนสิ้นสมมติ ดูจนสิ้นสมมติ หรือดูที่ใจจนสิ้นสมมติ ถ้าดูจนเห็นความสิ้นสมมุติขณะนี้เราไม่มี ก็ข้อเท็จจริงมีอยู่เท่านั้นเอง
...
ธรรมบรรยาย ณ วัดสนามใน นนทบุรี ขณะนั้นท่านเขมานันทะยังครองสมณะเพศ - ถอดเทปและจัดพิมพ์ (โรเนียว-เย็บเล่ม) โดยกลุ่มศึกษาและปฏิบัติธรรม เมื่อ กันยายน พ.ศ. ๒๕๒๒
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
