ตอนที่ 2 : ชาวแก๊ง(1)
1 วันก่อนหน้า
“เฮ้ย ไอ้ยนต์ เสาร์นี้กูว่าเราเข้าป่าไปหายิงนก กระรอก กระแต กินหลาม กันดีไหมว่ะ ไม่ได้ไปไหนกันนานแล้วนะ”
เสียงเล็กแหบของภพตะโกนมาจากหลังห้อง หลังจากจบคาบเรียนสุดท้าย ของบ่ายวันศุกร์อันร้อนอบอ้าว ร้องทักมาแต่ไกล
“เออว่ะ เราก็คิดอยู่นะ กะว่าจะชวนพวกจารย์อยู่เหมือนกัน”
เสียงตะโกนจากหน้าห้องอย่างสุภาพของยนต์ หนุ่มน้อยรูปร่างผอม สูง นิสัยขี้อายตอบกลับมา
คำว่าจารย์ เป็นคำสรรพนามที่วัยรุ่นชนบทชอบใช้เรียกขานเพื่อนสนิทหรือบุคคลอื่น โดยมากจะใช้เรียกแทนชื่อเพื่อนสนิท หรือใช้นำหน้าชื่อเสียมากกว่า
“นี่เพิ่งคุยกับจารย์เอเมื่อกี๊นี้เอง” ยนต์กล่าวด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นด้วยความแปลกใจ
“แหม! ช่างใจตรงกันเลยนะเพื่อน” เสียงแหลมเล็ก ที่เพิ่งเปล่งออกมาจากริมฝีปากบางของยนต์อีกครั้ง
“กูว่าลองชวนจารย์กอ ไอ้เขียว ไอ้แร่ ไปด้วยดีไหมว่ะ? เผื่อว่าพวกมันจะอยากไปกับเราด้วย”
เอ หนุ่มน้อยร่างสูงใหญ่สุดในกลุ่มเพื่อน เอ่ยแทรกขึ้นมาด้วยน้ำเสียงห้าวทุ้ม หนักแน่น เพราะว่าเริ่มแตกเนื้อหนุ่มก่อนเพื่อน จนทุกคนต้องหันขวับมามองพร้อมกัน
“เออๆ เดี๋ยวลองชวนพวกมันดู พวกมันไปห้องน้ำกันยังไม่กลับมาเลย”
ภพพูดขึ้น พร้อมกับหันไปบอกยนต์ด้วยเสียงเรียบๆ
“ไอ้ยนต์ มึงไปเรียกพวกมันมาสิ จะได้นัดกันให้รู้เรื่อง เดี๋ยวก็เลิกเรียนแล้ว”
“เออ ได้ๆ เดี๋ยวเราไปตามพวกมันก่อน พวกจารย์รอเราแป่บนะ”
ยนต์ยังคงสุภาพ ตามบุคลิกประจำตัวของเขา
ว่าแล้วยนต์ก็เลื่อนเก้าอี้ไม้ตัวน้อยออกห่างจากโต๊ะเรียน เสียงดังครืดยาว แล้วก้าวเท้าฉับๆ ออกจากห้องไปด้วยความเร่งรีบ
ไม่นานนัก ก็ได้ยินเสียงยนต์ดังแว่วมาแต่ไกล ด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้ง
“เฮ้ย พวกจารย์อ่ะ หาไรกินในห้องส้วมยังไม่อิ่มเหรอ เขาจะกลับบ้านกันแล้ว เมื่อไหร่จะออกมากันสักที"
"จารย์กอ จารย์แร่ ไอ้เขียว”
ยนต์ตะโกนเสียงดังก้องไปทั้งตึก หน้าห้องน้ำในอาคารเรียนชั้น 2 ซึ่งเป็นอาคารเรียนของนักเรียนชั้น ม.ปลาย ของโรงเรียนมัธยมชนบทแห่งหนึ่ง
“เออๆ เราจะเสร็จแล้ว แม่งส้มตำเมื่อกลางวันเล่นกูซ่ะแล้ว ขี้ไหลเป็นโจ๊กเลยว่ะ รอกูแป่บ”
เสียงเล็กแหลมของกอ ดังก้องออกมาจากห้องน้ำตรงหน้า ก่อนจะเปิดประตูออกมา
“เออ ไปก่อนกะได้ว่ะ แม่งเอ้ยขี้ไม่ออกเลย ดันมาเรียกก่อน" .
"กูนั่งทำสมาธิอยู่ตั้งนาน จะออกอยู่แล้ว พอได้ยินเสียงมึงเรียกเท่านั้นแหละ หุบหายเข้ากลีบเมฆไปเรียบร้อย ได้ห่ายนต์เอ้ย”
เสียงห้าวทุ้มของแร่ ดังออกมาจากอีกห้องหนึ่ง เพราะว่าทนรำคาญเสียงเพื่อนที่คุยกันไม่ไหว
“ป่ะ ตามเรามา พวกมันรออยู่ ว่าจะชวนกันไปออกล่าวันเสาร์นี้นะ”
ยนต์พูดขึ้น เพื่อเกริ่นให้เพื่อนทั้งสองได้รู้ก่อน
“แล้วไอ้เขียวล่ะ มันไม่ได้มากับพวกจารย์เหรอ”
ยนต์พูดขึ้นด้วยความแปลกใจที่ไม่เห็นเขียว หนุ่มน้อยผู้โหยหาความรักวัยแรกแย้มออกมาด้วย
“มันไปตึกโน้น มันบอกว่าจะไปช่วยน้องบุษบาทำเวรก่อนกลับบ้านนะ เดี๋ยวก็คงเดินไปส่งสาวอีกเหมือนเคยนั่นแหละ มึงไม่ต้องถามหามันหรอก”
กอพูดแทรก เพราะรู้ทันเพื่อนที่กำลังแตกเนื้อหนุ่ม ตามจีบสาวบ้านโน้นบ้านนี้ไปเรื่อย
“เออๆ งั้นก็ปล่อยมัน ไว้ถึงบ้านแล้วเด่วเราจะไปบอกมันที่บ้านเอง มันคงไม่ติดอะไรหรอก”
ยนต์พูดตัดบท เพื่อไม่ให้การสนธนายืดเยื้อเกินไป เพราะว่าเพื่อนๆ ในห้องต่างก็รอนานแล้ว
“ป่ะ งั้นพวกเราไปกันเลยดีกว่า พวกนั้นจะได้ไม่รอนาน วันนี้เวรกูทำความสะอาดด้วยสิ เดี๋ยวกูกลับบ้านช้า แม่กูจะบ่นอีก”
แร่พูดขึ้น เพราะเห็นว่าเย็นมากแล้ว
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
