"เผดียง" เกี่ยวอะไรกับ "ไร้เดียงสา"
รูปประกอบ เด็กน้อยที่ไร้เดียงสา
"เผดียง" นี่เป็นคำภาษาเขมรรุ่นนครธม ซึ่งแปลว่าบอกให้รู้ แต่ในไทยเราใช้ว่าป่าวประกาศ
คำว่า"เผดียง" มาจากภาษาเขมรโบราณสมัยนครธมว่า "เดียง" ที่แปลว่ารู้ ดังที่ไทยเรายังใช้ในสำนวนว่า"ไร้เดียงสา" และมีใช้ในวรรณคดีเก่าๆอย่าง มหาชาติคำหลวงทานกัณฑ์ ว่า "มากูจะไปให้ดลเดียงถนัด"
คำว่า"เดียง"นี้เติมอุปสรรค "ผ" ลงเป็น "เผดียง" แปลว่าทำให้รู้, บอก, แจ้ง และต่อมาภายหลังคำนี้มักใช้กับพระสงฆ์จึงเลื่อนความหมายเป็น "บอกนิมนต์" จนในท้ายที่สุดใช้แปลว่า “นิมนต์”เฉยๆ เลยก็มี เช่นมีผู้เขียนว่า "พ่อขุนรามคำแหงให้เผดียงสงฆ์จากนครศรีธรรมราช"
อ้างอิงจากหนังสือ "สังคมไทยลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยาก่อนสมัยศรีอยุธยา" ของจิตรภูมิศักดิ์
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
