มีการผสมวัสดุ อาคารเก่าเป็นคอนกรีต แต่อันนี้ผสมวัสดุอื่น เช่น อิฐแดงขัดมัน ฝาไม้ไผ่ขัดบังแดด

แอบเสียดายพื้นที่หอสมุด ที่ลดลง แม้มองจากด้านนอกจะงามตามความยาวขนานทางเดินและเส้นสายตา

จังหวะเส้นทางลาดที่ตัด ตอนแรกคิดว่าเป็นการทำ พาทิน่า(สนิม) บนโลหะ สีออกแดง ซึ่งความจริงเป็นคอนกรีตเล่นสีคราบ ทางเดินลาดขัดมันแอบกลัวลื่น ชันในความคิดเกินกว่าจะพารถเข็นขึ้นมาได้แน่

ลานดาดฟ้าด้านบน เกมาะสำหรับการทำกิจกรรม สังสรรค์ หรือพื้นที่เปิดยามค่ำ เมื่อแดดร่มลมตก ยามฤดูร้อนฟ้าได้ฟ้าจัดจ้านตัดเส้นตั้งตึกเป็นเศษฉาก ขวางเส้นนอนเบื้องหน้า

มุมที่เส้นทางลาดตัดและผสานจังหวะ เทียบคน ความชันน่ากังวลใจถ้าจะต้องเข็นพาหนะ แต่เท่ห์จบม๊ะ(คนออกแบบคงคิด เมื่อเจอคำถามเราไปแน่ๆ)

กระจก ความใส แสง ตัดขอบเข้มที่เกิดสนิมของโลกหะ ความดิบดั้งเดิมของวัสดุ