13 เม.ย. 2022 เวลา 22:18 • ปรัชญา
๑๙. ผู้นำ-ผู้ตาม และ ธรรม​บรรยาย
ธรรม​บรรยาย​ (บทคัดย่อ​ชิ้นที่ ๔ -​ ๔๕)
การดำรงชีวิตง่ายๆ หาความสุขจากการดูการฟังตามวาระที่เกิดจริงเป็นจริง จิตใจจะแข็งแกร่งขึ้น สาระสูงขึ้น ความหวาดกลัว ริษยา ว้าเหว่จะน้อยลงๆ เชื้อโรคร้ายที่เน่าบูด หมักหมม ค่อยๆ ถูกชำระเหือดแห้งไป
เมื่อไรมีชีวิตอยู่อย่างแท้จริง จึงจะพบกับสาระที่แท้จริง แต่การมีชีวิตอยู่อย่างฉาบฉวย ค้นพบความสุข หรือสิ่งที่เป็นสาระที่ไร้แก่นสาร เป็นสาระที่เราอุปโลกน์ขึ้นเองเท่านั้น
การแสร้งทำเป็นมีความสุข การหลงยึดถือในวาสนา บารมีของตัวโดยที่ยังหาที่พึ่งภายในยังไม่ได้ คนๆ นั้นเป็นนักแสดงละครทางอารยธรรมหรือวัฒนธรรม กลายเป็นตัวละครที่น่าสงสาร น่าสมเพช เวทนา จะเป็นนักบวชที่ยิ่งใหญ่ จะเป็นขอทานที่ผอมโซ มันก็ไม่สำคัญนัก แต่ความสำคัญอยู่ที่ว่า ผู้นั้นต้องจับแก่นสารของการมีชีวิตอยู่ได้ ค้นพบที่พึ่งภายใน
จริงๆ ไม่ใช่ค้นพบเอาที่ระบบต่างๆ เช่นระบบสังคม ระบบสมาธิ กฎเกณฑ์ของคุณความดีอะไรเหล่านี้ซึ่งเป็นเพียงที่พึ่งภายนอก แต่ที่พึ่งที่แท้จริงนั้นคือความรู้สึกถึงความดับ ความหลุดจางคลายออกจากโลก เมื่อจางคลายออกจากโลกหมายความว่า ความหนักหน่วงของโลกนี้ก็ได้ถูกปล่อยถูกวางลงด้วย
จากความที่หนักหน่วงก็กลายเป็นเบา จากความกลัวก็กลายเป็นความแน่ใจ มั่นใจ เงียบ ๆ จากความหยิ่งยโส ก็กลายเป็นความสุภาพ รู้จักเข้าใจตัวเองชัดแจ้ง จากความไม่รู้ก็กลายเป็นความรู้ จากการที่ต้องวิ่งหนีหัวซุกหัวซุนแสวงหาที่พึ่งภายนอก ก็กลายเป็นเผชิญกับเหตุการณ์ภายนอกด้วยการอาศัยที่พึ่งภายในของตัว จากความอัปยศอดสูซึ่งวันแล้ววันเล่าได้ทับถมขึ้น ทับถมตัวเองอยู่ได้กลายเป็นความอบอุ่นใจ
 
อะไรเหล่านี้เป็นเรื่องง่ายๆ เท่านั้น เป็นเรื่องที่ง่ายๆ ตามธรรมชาติ ไม่ใช่เรื่องที่สร้างตัวสร้างตนขึ้นให้หลงใหลในอำนาจบาตรใหญ่หรือความรู้ หรือความดีอะไรที่หลงคิดกันเอง
ธรรมบรรยาย ณ วัดสนามใน นนทบุรี ขณะนั้นท่านเขมานันทะยังครองสมณะเพศ
ถอดเทปและจัดพิมพ์ (โรเนียว-เย็บเล่ม) โดยกลุ่มศึกษาและปฏิบัติธรรม เมื่อกันยายน พ.ศ.๒๕๒๒

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา