เรื่องเล่าที่ 24 : ผู้หญิงคนนั้น...ในห้อง
เราเป็นคนจังหวัดนึงในภาคอีสาน พอเรียนจบเราได้มีโอกาสมาทำงานที่โรงเรียนเอกชนเเห่งหนึ่งในจังหวัดสมุทรปราการ โรงเรียนนี้จะมีหอพักครูที่อยู่ในหมู่บ้านหลังโรงเรียน หมู่บ้านนี้ค่อนข้างใหญ่ มีซอยเล็กซอยน้อยเต็มไปหมด ซึ่งหอพักครูจะอยู่ระหว่างซอยที่ 16-18 ตัวหอพักจะมี 2 ชั้น
เราได้ห้องชั้นล่างห้องที่ 2 ข้างหลังห้องเราจะเป็นบ้านร้าง มีต้นไม้ขึ้นรก หญ้าเเละวัชพืชขึ้นปกคลุมบริเวณบ้าน ที่สำคัญเลยคือร้านขายของชำอยู่ไกลมาก ถ้าจำไม่ผิดน่าจะอยู่ซอย 2 เวลาจะไปซื้อของต้องคอยยืมจักรยานของพี่คนนึงที่หอตลอด เราจะออกมาซื้อของประมาณ 1-2 ทุ่ม เป็นประจำ
วันเเรกที่เราออกไปซื้อของ เราปั่นไปซอย 18 ปั่นไปยังไม่ถึงครึ่งซอยก็มีหมามาไล่เห่าไล่กัดเเบบน่ากลัวมาก วันต่อมาเราก็ปั่นจักรยานไปซื้อของอีก เเต่คราวนี้เราเปลี่ยนเป็นซอย 17 ปรากฏว่าก็ไม่ต่างไปจากซอยที่ 18 เลย ปั่นหนีหมาจนเหนื่อย
วันต่อมาเราก็ต้องออกมาซื้อของอีกเหมือนเคย ครั้งนี้เราเลือกปั่นไปซอย 16 ในขณะที่ปั่นในใจก็คิดว่าจะเป็นเหมือนกับ 2 ซอย ที่ผ่านมามั้ย เเต่ปรากฏว่าซอยนี้ทุกอย่างนั้นเงียบกริบ ไม่มีหมาสักตัวมาไล่กัด เเม้เเต่เสียงเห่าหอนก็ยังไม่มี
สองข้างทางเป็นทาวน์เฮาส์ 2 ชั้น ดูรกร้าง มีต้นไม้ขึ้น พวกใบไม้หล่นอยู่ในบ้านเต็มไปหมด มีคนอาศัยอยู่เเค่ไม่กี่หลัง ทำให้บรรยากาศมันเงียบดูวังเวงมาก เเต่เราก็ไม่ได้คิดอะไร เเละเราก็รู้เเล้วว่าซอยนี้ปลอดภัยจากหมา หลังจากนั้นมาเราก็ปั่นจักรยานไปซอย 16 ประจำ ทุก ๆ วันก็ใช้ชีวิตปกติไม่ได้มีเรื่องหลอน ๆ อะไรให้ต้องตื่นเต้น
เเต่เเล้ววันนึง ในขณะที่เรากำลังนั่งเล่นเกมส์ อยู่ ๆ เสียง msn ก็ดังขึ้น เป็นเพื่อนเราที่ทักมา มันบอกให้เปิดกล้องคุยกัน เราเลยเลิกเล่นเกมส์เเล้วเปิดกล้องคุยกับเพื่อน ตอนนั้นน่าจะเย็นมากเเล้ว เราเปิดไฟในห้องไว้ นั่งเล่นคอมอยู่ที่โต๊ะ หันหน้าไปทางบานเกล็ด ข้างหลังเราจะเป็นเตียงนอน เราเปิดประตูหลังห้องกับประตูห้องน้ำไว้ ประตูทางเข้าจะตรงกับประตูห้องน้ำพอดี
ทางฝั่งเพื่อนเราอยู่กัน 5-6 คน เพื่อนได้ถามเราว่าเราอยู่กับใคร เราก็บอกไปว่าเราอยู่คนเดียว พร้อมกับหันกล้องให้เพื่อนดูรอบ ๆ ห้อง ก็ไม่ได้มีอะไร คุยกันไปได้สักพักเราเลยบอกเพื่อนว่าจะไปเข้าห้องน้ำ พอไปเเล้วกลับมาปรากฏว่าเพื่อนปิดกล้องไปเเล้ว เราเลยถามเพื่อนว่าปิดทำไม เพื่อนไม่ตอบเเต่ถามกลับมาว่าอยู่กับใคร เราก็ยืนยันคำเดิมว่าเราอยู่คนเดียว เเต่เพื่อนก็ยังจะถามย้ำอยู่นั่นว่าอยู่กับใคร เราก็ได้เเต่ยืนยันคำตอบเดิมว่าอยู่คนเดียวจริง ๆ
สุดท้ายเพื่อนมันก็ยอมบอกเหตุผลที่มันปิดกล้อง มันบอกว่าตอนที่เราไปเข้าห้องน้ำ กล้องมันก็ค้างอยู่ตรงหน้าห้องน้ำ มันเห็นเรากำลังจะไปเข้าห้องน้ำเเล้วเห็นผู้หญิงคนนึงผมยาว ใส่เสื้อสีขาว กางเกงสีเทา เดินตามเราไป พอเราไม่เชื่อที่มันพูดมันก็ส่งรูปมาให้ดู พอเราเห็นเราก็อธิบายไม่ได้เหมือนกันว่ามันคืออะไรกันเเน่ ถามว่ากลัวมั้ยก็กลัวนะ เเต่ก็ต้องทนอยู่ต่อไป
พอเช้าวันต่อมา เราออกไปกินข้าวร้านป้าข้าง ๆ หอ เเละด้วยความที่อยากรู้เราเลยถามเเล้วเอารูปให้ป้าดู พอป้าดูได้สักพักก็ส่งให้คนอื่นที่อยู่ในร้านดูบ้าง ทุกคนต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนอีสาน มาทำงานที่สมุทรปราการกับเเฟน ทำงานก่อสร้าง พักอยู่ซอย 17 อยู่กันหลายคน เเฟนของเธอเป็นคนเจ้าชู้ มีเมียน้อยเเละไม่ค่อยกลับมาหา เธอก็ทำได้เเค่รอ
เเละตอนนั้นก็กำลังท้อง พอวันนึงเเฟนกลับมา เธอก็บอกกับเเฟนว่าเธอท้อง เเต่เเฟนบอกให้เธอไปทำเเท้ง เธอไม่ยอม เเฟนของเธอเลยออกจากบ้านไปเเล้วไม่กลับมาอีกเลย เเล้ววันนั้นเพื่อนของเธอก็ออกไปทำงานกันหมด เธอบอกเพื่อนว่าไม่สบายอยากนอนพัก เพื่อนก็ไม่ได้เอะใจอะไร พอเพื่อนออกไปได้สักพักเธอก็ผูกคอตาย กว่าเพื่อนจะรู้ก็ตอนที่กลับจากที่ทำงาน เเล้วเพื่อน ๆ ก็ได้นำศพของเธอกลับไปยังบ้านเกิด
หลังจากที่เธอตายไปได้ไม่นาน คนตายทั้งกลมก็ขึ้นชื่ออยู่เเล้วว่าเฮี้ยนสุด ๆ เธอคนนี้ก็เฮี้ยนเหมือนกัน เฮี้ยนมาก ๆ ด้วย เธอคอยหลอกหลอนผู้คนที่อยู่ในระเเวกนั้นบ่อยมาก บ่อยจนคนในซอยเริ่มทะยอยย้ายกันออกไปทีละหลังสองหลัง ตอนนี้ก็เหลืออยู่เเค่ไม่กี่หลังที่ทนอยู่ได้ ป้าบอกว่าเธอเพิ่งหยุดเฮี้ยนไปเมื่อ 3 เดือน ก่อนหน้าที่เราจะมาอยู่ เเต่เราก็ไม่ได้คิดอะไรมาก ก็ใช้ชีวิตเหมือนเดิมตามปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
หลังจากนั้นไม่นานก็เป็นวันหยุดยาว ครูที่หอกลับบ้านกันหมด เหลือเเค่เราคนเดียว เรานั่งเล่นเกมส์อยู่ ตอนนั้นน่าจะประมาณ 5 โมงเย็น อยู่ ๆ เราก็ได้ยินเสียงคนทุบประตูห้องน้ำ ‘ปัง ปัง ปัง !’ เสียงดังมาก มันดังมาจากห้องเราเอง เราที่ได้ยินก็ตกใจจนสะดุ้ง เเต่ก็ทำเป็นไม่สนใจ เเล้ววันนั้นก็ไม่ได้มีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นอีก
หลายวันผ่านไป ในขณะที่เรากำลังนอนอยู่ จู่ ๆ ก็ได้ยินเสียงคนเดินอยู่ในห้อง เดินไปเดินมา เสียงนั้นดังอยู่นานมากไม่หยุดสักที เราเลยตัดสินใจลืมตาขึ้นมาดู ก็เห็นผู้หญิงคนนึงเดินไปเดินมาอยู่ เรารีบหลับตาทำเป็นไม่ได้ยินไม่ได้เห็น ข่มใจนอนต่อให้หลับเร็ว ๆ เเล้วคืนนั้นก็ผ่านไป
หลายคนอาจจะสงสัยว่าเจอขนาดนี้เเล้วทำไมไม่ย้ายออก จริง ๆ เราก็อยากจะย้าย เเต่ติดที่เงินอย่างเดียวเลยต้องกัดฟันอยู่ต่อ เราก็อยู่ของเราปกติ มีเห็นเเวบ ๆ บ้าง จนวันนึงก่อนนอน วันนั้นเราพูดออกไปว่า “ถ้าเธอมีจริง เเน่จริงคืนนี้มาบอกหวยด้วย เข้าฝันก็ได้ เเล้วอยากได้อะไรก็ให้บอกมา” เราพูดออกไปด้วยความโมโหเพราะเจอบ่อยเกิน พูดเเบบไม่ทันได้คิดอะไรเเล้วก็หลับไป
คืนนั้นเราฝัน ฝันว่าเห็นตัวเองนอนอยู่บนเตียงเเล้วได้ยินเสียงก๊อกเเก๊กที่บานเกล็ดประตูหลังห้อง เราก็หันไปดู เห็นเป็นมือเหี่ยว ๆ มีเล็บยาวมากกำลังเอามือเข้ามาในบานเกล็ด ด้วยความตกใจ คิดว่าโจร เลยลุกจากที่นอนไปหยิบมีดมากำไว้ในมือเเน่น เเล้วสักพักเราก็ได้ยินเสียงคนกรีดร้องโหยหวน เสียงคนทุบประตูที่หน้าห้อง เเล้วเสียงก็เงียบไป สักพักก็เห็นเป็นเงาดำ ๆ รูปร่างคล้ายผู้หญิงผมยาวยืนอยู่ปลายเตียงพูดขึ้นมาว่า “อยากได้หวยไม่ใช่เหรอ” เราเลยตอบไปว่า “ใช่” ผู้หญิงคนนั้นเลยให้หวยมา 2 ตัว
พอตื่นมาตอนเช้าเราก็รีบโทรให้น้องซื้อให้ เราซื้อตัวละ 5 บาท ด้วยความที่ไม่ชอบเล่นหวยเลยซื้อเเค่นั้น เเล้วพอวันหวยออก ปรากฏว่าหวยออกตรงตามที่ผู้หญิงคนนั้นบอกจริง ๆ เราเลยโทรไปหาน้อง เเต่น้องบอกว่าลืม ไม่ได้ซื้อให้ เราก็ไม่ได้อะไร หลังจากนั้นเราก็ลืมเรื่องนี้ไปเลย
พอวันไปทำงาน พี่ที่โรงเรียนก็ทักว่า “ทำไมช่วงนี้ดูคล้ำ ๆ หน้าหมองจัง โดนของหรือเปล่า” เราก็บอกไปว่า “ไม่หรอกมั้ง” เเล้วช่วงนั้นเราไม่สบายบ่อยมาก เป็น ๆ หาย ๆ มีวันนึงอยู่ ๆ เราเกิดอยากกลับบ้านขึ้นมา เลยเดินไปบอกพี่ว่าอยากกลับบ้าน พี่เลยบอกว่า “กลับด้วยกันมั้ย พี่ก็จะกลับพอดี พรุ่งนี้ไปพร้อมกัน” เราก็ตอบตกลง
พอกลับถึงบ้าน ยายก็ถามคนเเรกเลยว่า “ทำไมผอมจัง หน้าดูคล้ำมาก เดี๋ยวพรุ่งนี้ยายจะพาไปวัด” พอเช้ามายายก็พาเราไปวัด วัดนี้เป็นวัดป่าเเละเป็นที่นับถือของคนในพื้นที่
พอเดินเข้าไปในศาลา หลวงพ่อก็ถามขึ้นมาทันทีเลยว่า “โยมพาใครมาด้วย” เราเลยรีบหันหลังกลับไปมอง เเต่ก็ไม่เห็นใคร เเล้วหลวงพ่อก็พูดอีกว่า “โยมนั่นเเหละ มีคนตามมาด้วย” เราเลยลองเชิงถามหลวงพ่อไปว่า “คนที่ตามมาเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง” ท่านตอบว่า “เป็นผู้หญิง” เราเลยถามอีก “เเล้วเค้าตามมาจากไหน” ท่านตอบว่า “ตามมาจากที่ทำงาน” ด้วยความสงสัย เราเลยถามท่านไปอีกว่า “เค้าต้องการอะไร” ท่านก็บอกว่า “เเล้วโยมพูดอะไรกับเขาไว้ล่ะ” เราก็นั่งคิดอยู่สักพักเลยคิดออก
เราเลยพูดขึ้นมาว่า “อยากได้อะไรก็จะให้” ท่านเลยบอก “นั่นเเหละที่เค้าตามโยม เพราะเค้าต้องการชีวิตของโยมเลยเเหละ เเต่ดีนะที่ดวงยังไม่ถึงฆาต เเล้วตอนนี้ป่วยบ่อยใช่มั้ย” เราก็ตอบท่านว่า “ใช่จ่ะ” ท่านก็บอก “ไม่เเปลกหรอก ก็เขาไปไหนมาไหนกับโยมตลอด”
พอยายรู้เรื่องทั้งหมดยายเลยถามหลวงพ่อว่าพอจะมีทางเเก้มั้ย ท่านเลยตอบว่ามี เเต่ต้องทำภายใน 3 วัน ไม่งั้นหนักเเน่ ท่านบอกว่า “โยมต้องมาถือศีล ปฏิบัติธรรมที่วัด 3 วัน 7 วัน เเล้วเธอคนนั้นจะไม่ตามโยมอีก” เเล้วเรากับยายก็กลับบ้าน เตรียมตัวหาชุดขาวมาถือศีลเเละปฏิบัติธรรมที่วัดด้วยกัน 3 วัน
หลังจากนั้นมาเราก็ไม่เคยเจอเหตุการณ์เเปลก ๆ อีกเลย เรากลับไปทำงานเเละอยู่ที่ห้องนั้นต่อจนครบ 6 เดือน จากนั้นเราก็ย้ายไปทำงานกับเพื่อนที่กรุงเทพ
เรื่องจาก : pantip.com
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
