“ความหยาบ แข็งกระด้าง เกิดจาก จิตใจที่อ่อนแอ
ความอ่อนโยน คือ จิตใจที่เข้มแข็งมั่นคงอย่างยิ่ง”
“ … สังเกตเด็กสมัยนี้ก้าวร้าว อารมณ์รุนแรง เอาแต่ใจ เป็นสิ่งที่เรียกว่าจะเกิดโทษทั้งต่อตัวเอง และผู้อื่น ได้มากทีเดียว
เลี้ยงยากนะ เด็กสมัยนี้เนี่ย เพราะว่ามีสื่อเรื่องความรุนแรงต่าง ๆ ย้อมจิตย้อมใจไป
เพราะฉะนั้นถ้าเราเพาะบ่มลูกหลานของเรา ให้มีความอ่อนโยน เรียกว่า ความอ่อนโยนนี่แหละที่จะทำให้ลูกหลานของเรามีจิตใจที่เข้มแข็ง
ตรงกันข้าม จิตใจที่อ่อนแอนี่แหละ จึงมีความกระด้างนั่นเอง
เราคิดว่าภายนอก … คน ดูแข็งแกร่ง ดูแข็งแรง แท้จริงแล้วจิตใจมีความอ่อนแอ มีความเปราะบาง เขาจึงสร้างเกราะขึ้นมาเพื่อปกป้องตัวเองไง
สร้าง Comfort Zone สร้างกรอบขึ้นมาเพื่อปกป้องตัวเอง “อย่ามายุ่งอะไรกับฉัน ถ้ามานี่ฉันตีกลับเลยนะ ต่อว่ามานี่ ฉันว่ากลับเลยทีเดียว”
เพราะฉะนั้นความหยาบกระด้าง ความแข็งกระด้าง มันเกิดจากจิตใจที่อ่อนแอนั่นเอง
ตรงกันข้าม จิตใจที่อ่อนโยนต่างหาก จะมีความเข้มแข็งมั่นคงอย่างยิ่งในตัวของตัวเอง พร้อมที่จะรับมือกับทุกสถานการณ์ที่เกิดขึ้นมาในชีวิตได้นั่นเองนะ
ส่วนใหญ่เราจะมองแค่ตัวเอง มีตัวเองเป็นศูนย์กลาง เราไม่ได้เอาใจไปสัมผัสคนรอบข้างเลยนะ
ใจเขาใจเรา
สามี คู่ครองของเราจะรู้สึกยังไงนะ ไปทำงานเหนื่อย
เอ๊ะ ภรรยาเราจะรู้สึกยังไงนะ ต้องทำงาน ต้องทำครัว ต้องทำงานทุกวัน
การเอาใจใส่ซึ่งกันและกัน เห็นอกเห็นใจซึ่งกันและกัน จะทำให้จิตใจเกิดความอ่อนโยน มีความเข้าใจ มีความเห็นอกเห็นใจซึ่งกันและกัน
การทะเลาะเบาะแว้ง ความไม่เข้าใจต่าง ๆ จะลดลงไปมากทีเดียว
เอ๊ะ ทำไมลูกเราถึงไม่ทำการบ้านนะ
เอ๊ะ ลูกเราติดขัดเรื่องอะไร
อยู่ ๆ บางทีเราไม่รู้ อ้าว … เราไปดุว่าลูกเลย ลูกก็เจ็บปวดแล้ว
บางทีการพูดจาเพียงครั้งเดียว กระทบกระทั่งกัน มันเหมือนแก้วที่เมื่อแตกแล้วเนี่ย มันอาจจะไม่สามารถสมานอีกเลยก็ได้ จิตใจคนเราก็เช่นกัน
การพูดการจา กระแทกกระทั้น กระทบกระทั่งซึ่งกันและกัน จึงทำให้แต่ละคนเกิดความไม่เข้าใจกัน เกิดความไม่ลงรอยกัน เกิดการเป็นปฏิปักษ์ต่อกัน สุดท้ายทุกอย่างก็ทะเลาะเบาะแว้ง แล้วก็อยู่ร่วมกันไม่ได้
เราอยากให้เขามาเอาใจเรา เราก็เอาใจเขาบ้างสิ
เราอยากได้รับการยอมรับ เราก็ให้โอกาสให้เขาได้รับการยอมรับบ้างสิ
ใจเขาใจเรา
เมื่อเรามีการเอาใจใส่อยู่เนือง ๆ พิจารณาทุกอย่างโดยแยบคายอยู่เนือง ๆ
จิตใจอ่อนโยนเนี่ย จะคลี่คลายปัญหาได้สารพัดเลย
ตั้งแต่ระดับครอบครัว ระดับสังคม
ระดับประเทศชาติ ระดับมหภาคออกไป
ทุกอย่างเนี่ย สัมผัสสิ่งต่าง ๆ ด้วยใจที่อ่อนโยน
มันเป็นกรรมฐานเย็น จะทำให้ชีวิตเราเย็น
มีความร่มเย็น ตั้งแต่ใจของเรา จนเผื่อแผ่ออกไป
คนที่มีจิตใจอ่อนโยน ไปอยู่ที่ไหน เขาก็รู้สึกเย็น รู้สึกสบายใจ อยู่แล้วมีความสุข
มีไหม ? เราอยู่กับคนบางคนแล้ว โอ้โห … มันร้อนจริง ๆ เลย แค่เห็นหน้าก็ร้อนรุ่มแล้ว แล้วจะอยู่กันได้อย่างไร ?
แต่ถ้านึกหน้าถึงคนนี้ โอ้โห … มันสบายใจ
มีอะไรก็อยากจะปรึกษาพูดคุยแล้ว
โอ้โห มันเย็นน่ะ อยู่แล้วใครก็รัก มีความรู้สึกที่ดีต่อกัน
สิ่งนี้เพาะบ่มได้
เคยรู้สึกโกรธตัวเองไหม ?
ทำไมตัวเองนี่ ขี้โมโห ขี้หงุดหงิด
บางทีนี่ไปที่ไหนก็วงแตกไปหมดเลย
เข้ากับใครเขาก็ไม่ได้
รู้สึกอยากเปลี่ยนแปลงตัวเองไหม ?
นำธรรม ๗ ประการ ไปฝึกฝนอบรมเนือง ๆ
ข้อแรก พิจารณาโดยแยบคาย
คำว่า พิจารณาโดยแยบคาย เป็นคำที่ลึกซึ้งมาก
เราสัมผัสอะไร เราสามารถพิจารณาได้หมดเลย
เห็นคุณค่าของสิ่งต่าง ๆ
เราต้องอิงอาศัยสิ่งต่าง ๆ จึงมีชีวิตอยู่ได้
พิจารณาทุกอย่างโดยแยบคาย ด้วยใจที่อ่อนโยน
ความอ่อนโยนจะคลี่คลายปัญหาต่าง ๆ ได้สารพัดเลย
เปลี่ยนจาก … แม้กระทั่งเปลี่ยนจากศัตรูให้กลายเป็นมิตรได้เลย
เพราะฉะนั้นความอ่อนโยน
เป็นสิ่งที่ท่านทั้งหลายควรที่จะฝึกฝน
เพาะบ่มอบรมอยู่เนือง ๆ
แล้วก็ถ่ายทอดสิ่งนี้ออกไป
ให้ลูกหลานของเรามีจิตใจที่อ่อนโยน … “
.
ธรรมบรรยาย
โดย พระมหาวรพรต กิตฺติวโร
Photo by : Unsplash
- 6
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
