================
“สัปดาห์ละบทสองบท”
================
🤫• อย่าเป็นคนเก่งที่คุยไม่เป็น
✍🏻• ยาซุดะ ทาดาชิ เขียน
🔖• บทที่ 2 “ต้องใช้หัวข้อสนทนาแบบไหน การคุยเล่นจึงจะสนุกสนาน” - ตอนที่ 7
📝• บันทึกใจความแบบดิบ ๆ ที่ยังไม่ผ่านกระบวนการแปรรูป พร้อม บันทึกการอ่านของ อิคิ ∙ 生き
[ อย่าเป็นคนเก่งที่คุยไม่เป็น ]
=============================
⑦
สิ่งจำเป็นไม่ใช่หัวข้อสนทนาที่
“ตลกขบขัน [ Funny ]”
แต่เป็นหัวข้อสนทนาที่
“น่าสนใจ [ Interesting ]”
- - - - - - -
“เรื่องสนุก” ที่ดึงดูดความสนใจของผู้คนได้
=============================
ในตอนที่ ⑥ ผู้เขียนได้เล่าให้ฟังเกี่ยวกับ....แกนการสนทนา 2 แกน
①
แกนตั้ง คือ ความลึกของเนื้อหาการสนทนา
②
แกนนอน คือ ความหลากหลายของหัวข้อสนทนา
เพื่อน ๆ สามารถอ่านเพิ่มเติมได้ที่
สำหรับบทนี้ ผู้เขียนได้กล่าวว่าการเล่าเรื่องที่อีกฝ่ายให้ความสนใจจะทำให้เราพูดคุยตามแกนตั้งได้อย่างลงลึกมากขึ้น
หลายครั้งเรามักคิดว่าการพูดคุย “เรื่องสนุก” คือการเล่า “เรื่องตลก” แต่ในความเป็นจริงสิ่งนี้คือความเข้าใจที่ผิดค่ะ
===================================
เรื่องสนุกนั้นไม่จำเป็นต้อง “ตลกขบขัน [ Funny ]”
เสมอไป แต่ถ้าเป็นเรื่องที่ “น่าสนใจ [ Interesting ]”
จะทำให้เราและคู่สนทนารู้สึกสนุกที่ได้คุยกัน
ดังนั้นเราจึงไม่จำเป็นต้องฝืนเล่าเรื่องตลก
เพื่อทำให้การสนทนาไม่น่าเบื่อ
===================================
แม้ว่าการเล่าเรื่องตลกจะทำให้บรรยากาศการพูดคุยสนุกได้ก็จริง แต่เวลาคนอื่นนึกถึงเราจะนึกได้เพียงแค่ “เราเป็นคนตลก”
แต่ถ้าเราเล่าเรื่องที่อีกฝ่ายสนใจ เรื่องเหล่านั้นจะติดตรึงอยู่ในความทรงจำผู้ฟังได้มากกว่า อีกฝ่ายจะจำได้ว่า เราคือคนที่เล่าเรื่องน่าสนใจเหล่านั้นให้ฟัง
[ อย่าเป็นคนเก่งที่คุยไม่เป็น ]
==============================
หัวข้อในการคุยเล่นที่ควรเตรียมไว้ล่วงหน้า
==============================
สัญญาณที่บ่งบอกว่าเรากำลังเล่าเรื่องที่น่าสนใจอยู่หรือไม่คือ เรื่องที่เราเล่าทำให้อีกฝ่าย คิดตามและอยากรู้มากขึ้นหรือเปล่า
เราสามารถสัมผัสสิ่งเหล่านี้ได้จากคำถามต่อยอดที่ได้รับจากคู่สนทนา เช่น.... “จริงหรอ” “ทำไมล่ะ” “อยากรู้มากกว่านี้จัง” “ช่วยเล่าให้ฟังเพิ่มหน่อยได้ไหม”
หนังสือแนะนำให้เราเตรียมเรื่องที่เหมาะจะคุยเล่นไว้ซัก 5-6 เรื่อง โดยเรื่องเหล่านั้นควรเป็นเรื่องคนละประเภทกัน เช่น “เกล็ดเล็กเกล็ดน้อยในการพัฒนาประสิทธิภาพในทำงาน” “สุขภาพ” “กีฬา” “ท่องเที่ยง” “ภาพยนตร์” “หนังสือ” ฯลฯ
[ อย่าเป็นคนเก่งที่คุยไม่เป็น ]
=========================
ตัวช่วยในการคุยเล่นซุกซ่อนอยู่ทุกที่
=========================
จริง ๆ แล้วหัวข้อสนทนาเป็นสิ่งที่หาได้ง่าย ๆ ในชีวิตประจำวัน พยายามฝึกสนทนาด้วยหาสิ่งต่าง ๆ รอบตัว มาเชื่อมโยงกับผู้ฟังและแปรรูปให้เป็นหัวข้อสนทนาที่น่าสนใจ
[ อย่าเป็นคนเก่งที่คุยไม่เป็น ]
==============
หลักสำคัญ
ของคนชั้นแนวหน้า
[ 7/38 ]
==============
เรื่องตลกจะติดตรึงอยู่ในความทรงจำได้ยาก แต่เรื่องน่าสนใจจะติดตรึงอยู่ในความทรงจำได้ง่าย
[ อิคิ ∙ 生き's Memo ]
อิคิ ∙ 生き เป็นคนนึงค่ะ ที่เข้าใจเรื่องนี้ผิดมาตลอด
เราเข้าใจว่าคนที่คุยสนุก ต้องเป็นคนตลกและการทำให้สนทนาหัวเราะตอนคุยกับเรา
ดังนั้น อิคิ ∙ 生き จึงกลายเป็นคนที่เวลาพูดกับใคร ก็มักจะพยายามพูดเรื่องที่ทำให้คู่สนทนาหัวเราะได้ตลอด
ซึ่งถ้าเป็นเรื่องตลกในปริมาณที่พอดีก็คงไม่ผิดอะไร แต่หลายครั้ง อิคิ ∙ 生き เอาแต่พูดเรื่องตลกมากเกินไป จนทำให้การสนทนานั้นเต็มไปด้วยการหัวเราะแบบเรื่อยเปื่อย และแทนที่จะสนทนากันอย่างมีความหมาย ช่วงเวลานั้นจึงกลับกลายเป็นช่วงเวลาที่ไร้ความหมาย ไม่ได้สาระอะไร แทน
เมื่อพิจารณาสิ่งที่ผู้เขียนกล่าวข้างต้น อิคิ ∙ 生き ก็พบว่าจริงค่ะ หลาย ๆ ครั้งเรากลายเป็นคนไม่มีสาระ คุยด้วยแล้วไม่ได้ประโยชน์อะไร ที่สำคัญเมื่อจบการสนทนา อิคิ ∙ 生き จะรู้สึกเหนื่อยมาก เพราะเราเอาแต่คิดเรื่องที่จะกระตุ้นให้อีกฝ่ายหัวเราะ
การอ่านบทนี้จบจึงทำให้ อิคิ ∙ 生き ดวงตาเห็นธรรมค่ะ เรื่องสนุก ไม่ใช่เรื่องตลก อิคิ ∙ 生き จึงได้พยายามนำหลักการนี้มาปรับใช้ในชีวิตประจำวัน กล่าวคือ
เวลาคุยกับใคร เราไม่จำเป็นต้องพยายามทำให้ตัวเองเป็นคนตลก แต่สิ่งที่ควรทำคือ พยายามฟัง การฟังจะทำให้เราสัมผัสได้ว่าผู้พูดสนใจหรืออยากพูดคุยในเรื่องไหน ส่งผลให้เราต่อยอดการสนทนาและแบ่งปันเรื่องราวได้อย่างมีความหมายและอยู่ในรัศมีความสนใจคน ๆ นั้นค่ะ
แม้ปัจจุบัน อิคิ ∙ 生き จะทำได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่อย่างน้อยก็มีหมุดหมายในใจที่จะปรับปรุงพัฒนาตัวเองในเรื่องนี้
สุดท้ายนี้ อิคิ ∙ 生き หวังว่าเพื่อน ๆ จะได้ประโยชน์จากบทนี้เหมือนกับ อิคิ ∙ 生き นะคะ
สำหรับวันนี้ อิคิ ∙ 生き ขอลาไปก่อนนะคะ แล้วพบกันใหม่กับบันทึกการอ่าน “อย่าเป็นคนเก่งที่คุยไม่เป็น” ในตอนต่อ ๆ ไป อรุณสวัสดิ์นะค้าาาทุกคน 🙏🏻😊
เมื่อเขียนมาถึงตรงนี้ อิคิ ∙ 生き เพิ่งค้นพบว่า ได้เคยเขียนสรุปบทนี้ไปแล้ว จึงได้แต่เคาะหัวตัวเองว่า เรานี่มึนมากนะ 😅
แต่ท้ายที่สุด ก็ตัดสินใจ Post สิ่งที่เขียนข้างต้นค่ะ เพราะอย่างน้อยก็มีบางมุมมองที่เพิ่มเติมมาจากการเขียนครั้งที่แล้วค่ะ หวังว่าเพื่อน ๆ จะไม่เบื่อที่จะอ่านบทนี้ซ้ำอีกครั้งนะคะ
หมายเหตุ : หากเพื่อน ๆ ท่านใดสนใจอยากฝึกฝนเสน่ห์ในการสื่อสาร จนอดใจรอ อิคิ ∙ 生き สรุปทีละบทไม่ไหว เพื่อน ๆ ก็สามารถสั่งซื้อหนังสือได้ที่ Link ด้านล่างนะคะ https://www.welearnbook.com/product/33376-27075/อย่าเป็นคนเก่งที่คุยไม่เป็น-超一流の雑談力
#สัปดาห์ละบทสองบท #อย่าเป็นคนเก่งที่คุยไม่เป็น
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
