“ความเป็นพระแท้ไม่ได้อยู่ที่เครื่องแบบหรอก
แต่อยู่ที่จิตของเรามีศีล มีสมาธิ มีปัญญามากพอไหม”
“ … การเจริญปัญญาไม่ใช่การนั่งคิดเอา
ไปอ่านๆ เอาแล้วก็มาคิดธรรมะเอา
กิเลสไม่กลัวคนอ่านมาก ไม่กลัวคนคิดมากหรอก
มันสู้กิเลสไม่ได้
กิเลสมันกลัวคนที่เจริญสติ เจริญสมาธิ เจริญปัญญา
เพราะฉะนั้นเราต้องฝึกตัวเองไปเรื่อยๆ
วันหนึ่งเราจะเข้าใจ พระพุทธเจ้าอยู่ที่ไหน
พระอรหันต์อยู่ที่ไหน ธรรมะที่แท้จริงอยู่ที่ไหน
เราจะเข้าใจด้วยตัวของเราเอง
พระพุทธเจ้าไม่ได้สูญหายไปไหน
พระธรรมไม่ได้สูญหายไปไหน
แต่คนในโลกอาจจะลืมพระธรรมหมดแล้ว
แต่ธรรมะไม่เคยสูญหายไปไหนเลย
ขออย่างเดียวให้จิตเราเป็นพระสงฆ์ขึ้นมาให้ได้เท่านั้นล่ะ
เรานุ่งกระโปรงอยู่นุ่งกางเกงอยู่นี่ล่ะ
เราเจริญสติปัฏฐานไปเรื่อยๆ
ศีลรักษา สมาธิฝึก เจริญสติปัฏฐาน เจริญปัญญา
ทำไปเรื่อยๆ วันหนึ่งใจเราก็เป็นพระขึ้นมา
ไปดูบทสังฆคุณ สังฆคุณเป็นบทที่กล่าวถึงคุณของพระอริยะ ท่านที่เป็นพระอริยะ ท่านบอกว่าได้แก่บุรุษ 4 คู่ นับเรียงตัวบุรุษได้ 8 บุรุษ นี่ภาษาโบราณ
บุรุษ 4 คู่คืออะไร
โสดาบัน สกทาคามี อนาคามี พระอรหันต์
มีสี่ นับเรียงได้แปด
โสดาปัตติมรรคบุคคล โสดาปัตติผลบุคคล
สกิทาคามิมรรคบุคคล สกิทาคามิผลบุคคล
อนาคามิมรรคบุคคล อนาคามิผลบุคคล
อรหัตมรรคบุคคล อรหัตผลบุคคล
มีแปดก็คือท่านที่ได้มรรค 4 ผล 4
แต่ย่อๆ ลงมาก็เรียกว่ามี 4 ขั้น
โสดาบัน สกทาคามี อนาคามี พระอรหันต์
ท่านเหล่านี้คือ “สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ”
คือสาวกของพระพุทธเจ้า ผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ
ท่านไม่ได้บอกว่าเป็นพระ
ท่านไม่ได้บอกว่าเป็นภิกขุสังโฆ
ท่านบอกเป็นสุปะฏิปันโน ภะคะวะโต เป็นสาวะกะสังโฆ
เพราะฉะนั้นฆราวาสฝึกตัวเองให้ดีเถอะ
ศีลตั้งใจรักษา สมาธิฝึกซ้อมทุกวัน
ได้ทั้ง 2 อย่างยิ่งดีทั้งอารัมมณูปนิชฌาน ทั้งลักขณูปนิชฌาน
แล้วก็เจริญปัญญา
ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ กระทบอารมณ์ไป
ปัญญาจะเกิดตอนไหน
ตอนที่ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ กระทบอารมณ์
แล้วมีสติระลึกรู้สภาวะที่กำลังมีกำลังเป็น
รูปธรรมนามธรรมที่กำลังมีกำลังเป็น
ระลึกรู้ด้วยจิตที่ตั้งมั่นและเป็นกลาง
คือจิตที่ทรงสมาธิที่ถูกต้อง แล้วปัญญามันจะเกิด
พอศีล สมาธิ ปัญญาสมบูรณ์
อริยมรรคก็จะเกิดขึ้นเอง
เราก็สามารถเป็นพระอริยบุคคล
ทั้งๆ ที่ยังอยู่กับลูกกับเมียอย่างนี้ก็อยู่ได้
อยู่กับสามียังอยู่ได้
อย่างนางวิสาขาหรืออนาถบิณฑิกะ
เขาก็เป็นพระอริยบุคคล
เขาก็อยู่กับครอบครัวของเขาได้ ทำมาหากินได้
ฉะนั้นความเป็นพระแท้ไม่ได้อยู่ที่เครื่องแบบหรอก
แต่อยู่ที่จิตของเรามีศีล มีสมาธิ มีปัญญามากพอไหม
มันจะมากพอถ้าเราสะสม ฝึกของเราทุกวันๆ
ตั้งอกตั้งใจฝึก แล้ววันหนึ่งเราจะรู้เลยพระสงฆ์อยู่ที่ไหน
พระสงฆ์อยู่ที่ใจที่สะอาดนี่เอง
สะอาดหมดจดขึ้นมาเป็นลำดับๆ ไป
พระธรรมก็ไม่ได้อยู่ที่อื่นเลยอยู่ที่จิตอันนี้เอง เป็นผู้สัมผัสธรรมะ
กระทั่งธรรมะสูงสุดคือพระนิพพาน
จิตนั่นล่ะเป็นผู้สัมผัส
เราจะรู้ว่าพระพุทธเจ้าจริงๆ อยู่ที่ไหน …”
.
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
28 พฤษภาคม 2565
อ่านธรรมบรรยายฉบับเต็มได้ที่ :
Photo by : Unsplash
- 2
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
