11 ก.ค. 2022 เวลา 06:18 • ไลฟ์สไตล์
[ ไม่ใช่การโฆษณา ] เพราะยังไม่มีใครจ้าง #แค่รีวิวเฉยๆ
เตี่ยผมมีพี่สาวที่สนิทกันมาก ผมเรียกว่า “อาโกว” อาโกวได้สามีเป็นไต้ก๋งเรือ อยู่สมุทรสาคร ตอนผมยังเล็กๆ เตี่ยชอบกระเตงผมกับครอบครัวไปเยี่ยมอาโกวอยู่บ่อยๆ สมัยโน้น (30 กว่าปีแล้วหนา...ออเจ้า) จำได้ว่าชุมชนชาวเลแถวๆ ท่าฉลอม จะปลูกบ้านกันแออัดคล้ายๆ สลัม บ้านหลายหลังยังเป็นบ้านไม้ยกพื้นสูงชั้นเดียวแบบบ้านโบราณ ทางเดินเข้าชุมชนจะเป็นไม้กระดานแผ่นเดียว สลับกับทางปูนแคบๆ (แบบคนเดินสวนกันได้)
ทางเดินจะถูกยกสูงจากระดับพื้นดินด้านล่างที่เป็นดินเลน บริเวณดินเลนบางแห่งที่ใกล้น้ำกร่อยจะเห็น #ปลาตีน กับ #ปูก้ามดาบ ผลุบๆ โผล่ๆ จากรูออกมาให้เห็นอยู่เป็นระยะๆ แต่บางจุดที่ผมเดินผ่านจะมีขยะมูลฝอยถูกทิ้งไว้เป็นกองๆ สลับกับน้ำครำสีดำ ส่งกลิ่นเหม็นตุ่ยๆ โชยมาตลอดทาง
แต่ปัจจุบันสภาพสลัมแบบที่ผมเคยเห็นในครั้งกระโน้นไม่มีอีกแล้ว บ้านไม้แบบโบราณถูกแทนที่ด้วยบ้านปูนและตึกแถว ทางเดินปูนแคบๆ ถูกเทศบาลรื้อทำใหม่ ให้กว้างและยกสูงขึ้นกว่าเดิม (เพื่อหนีน้ำท่วม) ยกระดับชุมชนชาวเลให้มีสภาพดีขึ้นกว่าในอดีต
วันอาทิตย์ที่ 10 ก.ค. 2565 ลูกสาวอาโกว (ลูกพี่ลูกน้องผม) จัดงานแต่งแบบ “ขั่งแต๊” หรือที่คนไทยรู้จักกันในชื่อ #พิธียกน้ำชา ผมในฐานะญาติฝ่ายเจ้าสาวเลยต้องบึ่งจากกรุงเทพฯ มาร่วมแสดงความยินดีด้วย น้องสาวผมเลือกจัดพิธีในบ้านที่เป็นเรือนหอ พิธีเรียบง่าย อบอุ่น และประหยัดเหมาะกับภาวะเศรษฐกิจยุคนี้ดี
ขากลับผมตั้งใจแวะซื้อของทะเลแห้งที่ขายอยู่ในชุมชนท่าฉลอม แต่ไม่รู้ว่าร้านไหนอร่อยคุ้นลิ้น แบบที่อาโกวเคยซื้อมาฝากประจำ ถ้าจะให้ดีต้องให้เจ้าถิ่นพาไปช้อป จริงปะ? แต่นั่นแหละ....เจ้าภาพบ้านงานมักจะวุ่นๆ เราไม่อยากรบกวน เลยตระเวนซื้อเอง
ออกจากบ้านงานขับรถเลย #วงเวียนท่าฉลอม ไปหน่อย จะมีถนนเส้นเล็กๆ ที่มีร้านค้าชุมชนตั้งอยู่ห่างๆ สลับกันเป็นระยะๆ ผมหาที่จอดรถได้หน้าโรงเรียนเทศบาลวัดแหลมสุวรรณาราม จากนั้นก็ออกเดินดุ่ยๆ ตามหาร้านที่ใช่! สักร้าน ผมตั้งใจหากุ้งแห้งตัวใหญ่ๆ (ขนาดประมาณเหรียญ 5) เพราะเคี้ยวมันดี ถามร้านที่หนึ่งก็ไม่มี มีแต่ตัวเล็กๆ จ้ะ
ร้านที่ 2 ก็ไม่มี ทักร้านที่ 3 มีสินค้า OTOP เลยได้ #กะปิเคยตาดำแท้ 100% มา 1 กระปุก ถามต่อว่าร้านไหนมีกุ้งแห้งตัวใหญ่ๆ มั่ง เจ้าของร้านชี้นิ้วไปที่ร้านฝั่งตรงข้าม โอ้ว.ว.ว...... #ร้านวรรณาท่าฉลอม น่าจะมีนะ เพราะร้านใหญ่และมีของแห้งวางขายทั้ง หมึกแห้ง ปลาแห้ง กองอยู่ในกระบะหน้าร้านเต็มไปหมด
หน้าร้าน #วรรณาท่าฉลอม เป็นร้านขายอาหารทะเลแปรรูปร้านใหญ่ อยู่ในชุมชนท่าฉลอม
ผมดิ่งตรงเข้าร้าน กวาดตามองหา ไม่เห็นจะมีกุ้งแห้งตัวใหญ่ๆ เลย ถามเด็กลูกจ้างว่ามีมั้ย ได้คำตอบว่า “มี” อ้าว! แล้วก็เดินเข้าไปหลังร้านหิ้วถุงใบใหญ่ออกมา (แหมะ! แปลก? ทำไมไม่ยักวางให้ลูกค้าเห็น ฤๅจะเป็นของ exclusive ที่ต้องถามหาก่อน?) ขำตรงเด็กลูกจ้างทักว่า “เพ่เอามะๆ” (พูดติดสำเนียงพม่า) แล้วก็หยิบกุ้งแห้งตัวใหญ่ในถุงพลาสติกที่ตัวเองเพิ่งหิ้วออกมา 2 - 3 ตัว กินต่อหน้าต่อตา...เฉย! เออ....แทนที่จะให้ลูกค้าชิม เอ็งชิมแล้วข้าจะรู้ได้ไงฟร่ะ...ว่าอร่อย? ดีนะ...เถ้าแก่ไม่ว่า 555+
#ปลาแห้ง และ #หมึกแห้ง ที่กองขายอยู่หน้าร้าน
ถ้าใครชินกับร้านที่อนามัยๆ หน่อย เขาจะใส่ถุงมือพลาสติกหยิบของแห้งใส่ถุงชั่งกิโลให้ลูกค้า แต่เด็กลูกจ้างที่นี่...ไม่จ้ะ! มือเปล่าเท่านั้น (ฮา)
โอเค....กุ้งแห้งตัวใหญ่ตรงสเป็ก ผมตกลงซื้อ ของในร้านยังมีน่าสนใจอีกหลายอย่าง ผมเลยเดินดูต่อ ระหว่างที่ผมกำลังเดินๆ เลือกอยู่ เด็กหนุ่มลูกจ้าง 2 คน (ดูจากหน้าตา น่าจะอายุไม่เกิน 20 ปี) กำลังพูดเสียงในฟิล์มกันอยู่ ฟังแปลกๆ น่าสนใจดี ผมเลยถามว่าพูดภาษาอะไรกัน เขาตอบว่า #ภาษาทวาย
*ภาษาทวาย (Dawai) หรือภาษาตองโย (Taunyo) เป็นภาษาท้องถิ่น จัดอยู่ในกลุ่มภาษาทิเบต-พม่า เป็นภาษาที่ใกล้เคียงกับภาษาพม่า เรียงประโยคแบบ ประธาน+กรรม+กิริยา พบพูดในภาคตะวันออกตอนกลาง ตั้งแต่ตอนใต้ของรัฐฉาน ไปจนถึงทวายและเขตตะนาวศรี
ในภาพจะเห็นเด็กหนุ่มลูกจ้างชาวเมียนม่า ที่พูดภาษาทวาย
*สังเกตมุมซ้ายบนของภาพ เยื้องกลางมานิดๆ จะมีป้ายไม้เล็กๆ ใกล้กับเพดาน เขียนว่า “25 ปี วรรณา อาหารทะเลแห้ง” แสดงว่าร้านนี้คงขายมานานกว่า 25 ปีแล้ว
ผมชอบกินหมึกแห้งบดหยาบรสเผ็ดๆ (หน้าตาแบบ “ปลาหมึกเต่าทอง”) เลยช้อปเพิ่มอีก ดีที่ตอนนี้ผมยังเคี้ยวไหว ถ้าเป็นแม่ผมตอนนี้อายุ 75 ใส่ฟันปลอมทั้งปาก เคี้ยวไม่ไหวแล้วจ้า..... มาถึง #ปลาเกล็ดขาวทอดกรอบสามรส ของโปรด ถึงรสชาติจะยังไม่เหมือนกับที่เคยกิน (ความฉ่ำน้อยกว่า) แต่ไม่รู้ว่า...ร้านที่มีรสชาติใกล้เคียงคุ้นลิ้นมากกว่าอยู่ตรงไหน และจะต้องเดินหาไปอีกไกลมั้ย เอาว่ะ! ซื้อตรงนี้แหละ ขี้เกียจเดินหาแระ
*ได้ยินว่ามีร้านค้าที่ตั้งอยู่ห่างออกไปอีกหลายร้าน สามารถเดินหาไปได้เรื่อยๆ จนถึงสุดท่าน้ำเลย
หลังช้อปของทะเลแห้งได้อย่างที่ตั้งใจ ยังได้ทริกจากแม่ค้าขายกะปิ OTOP ที่เล่าให้ฟังว่า ชุมชนท่าฉลอมแห่งนี้ เป็นแหล่งผลิต (ประมาณแหล่งค้าส่ง) ราคาจะถูกกว่าที่ #ตลาดมหาชัย ที่นั่นส่วนใหญ่จะเป็นพ่อค้าคนกลาง มารับซื้อจากชุมชนแห่งนี้ไปขายต่ออีกที
พอพูดถึงมหาชัยทำให้นึกถึง #เพลงลูกกรุงคลาสสิค ที่ท่อนนึงร้องว่า “ท่าฉลอมกับมหาชัย จะคิดทำไมว่าไกล เชื่อมความรักไว้ดีกว่า” เพราะ ท่าฉลอม* กับ มหาชัย อยู่ฝั่งตรงกันข้ามกัน มีเพียงแม่น้ำท่าจีนคั่นเท่านั้นเอง
จิด.ตระ.ธานี : #เล่าสู่กันฟังนะครับ
#Jitdrathanee
*เพลง #ท่าฉลอม ประพันธ์คำร้องโดย ชาลี อินทรวิจิตร เรียบเรียงทำนองโดย สมาน กาญจนะผลิน ต้นฉบับขับร้องโดย ชรินทร์ นันทนาคร เป็นเพลงลูกกรุงที่โด่งดังมากในช่วง พ.ศ. 2504 (ก่อนผมเกิดนานเป็น 10 ปี) แต่ผมมาอินจริงๆ ตอนที่ เบิร์ด ธงไชย แมคอินไตย์ นำเพลงนี้มาขับร้องใหม่ บรรจุอยู่ในอัลบั้ม “พ.ศ. 2501” ซึ่งเป็นการนำเพลงลูกกรุงเก่าๆ ที่อยู่ในความทรงจำ สมัยป๋ากับแม่ของเบิร์ดยังหนุ่มสาว มาขับร้องและทำดนตรีใหม่ วางจำหน่ายในปี 2531 (1988) ตอนนั้นผมอายุ 16 ปี เป็นอัลบั้มหนึ่งของเบิร์ดที่โคตรดัง และผมก็อินสุดๆ
ภาพปกอัลบั้ม ธงไชย แมคอินไตย์ พ.ศ. ๒๕๐๑ : ภาพจาก Apple Music
คลิกฟังเพลง "ท่าฉลอม" เวอร์ชั่น ธงไชย แมคอินไตย์ กันครับ

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา