ตรัง ห้วยยอดและตัวเมือง
หากพูดถึงตรังในความทรงจำหลายคนนึกถึงรถกบ หอนาฬิกา อาหารติ่มซำยามเช้า แต่เราคิดถึงขนมจีนกับอาคารเก่าที่ไม่คิดว่าจะเจอ
ภาพนี้คงหาไม่ได้อีกแล้ว ตรังรามากำลังโดนทุบ คู่กับรถกบ คุณลุงคุยดี เราเลยจ้างให้พาไปดูตึกบางที่
เราถึงตรังตอนกลางคืน พี่หัวหน้าเก่าเลยแวะให้ของขนมกับอาหารที่ห้วยยอด ซึ่งไม่คิดว่าจะได้กลับมาดูบ้านเก่าที่นั่นอีกครั้งในวันถัดไป
ใบเล็บครุฆทอดผสมเครื่องแกง ฉุนๆหอมๆ ลองเก็บไว้ข้ามวันก็ยังอร่อยแม้เหนียวบ้างนิดหน่อย
ถั่วที่ขบแล้วเปราะสู้ฟันมีความฉ่ำน้ำ เดาว่าเป็นถั่วลูกไก่ เราด้วยความมึนงงและมืด แอบเคี้ยวทั้งเปลือกก็ยังคิดว่าอร่อยอยู่ดี
คิดว่าลุงแกเป็นมุสลิม เพราะการย่างที่ใช้เครื่องเทศรสแบบนี้ และมีแค่ไก่กับหมึก ควรสั่งหมึกอย่างเดียวเพราะรสเครื่องเทศหวาน ไก่สัมผัสจะเละและเลี่ยนเกินหากทิ้งไว้ให้เย็น หมึกจะเด้งสู้ฟันมาก เคี้ยวเพลินหวานๆเค็มๆ
หอนาฬิกา แม้เราจะงงและหลงทางไม่ว่าจะเดินหรือนั่งรถ เพราะถนนในเมืองตรังมันซับซ้อนและแทบไม่มีเส้นตรง มันเป็นความน่าตกใจผสมความเพลิดเพลินในการเดินเมืองเพราะคุณจะลืมทางหรืองงว่าเรากลับมาจุดนี้ได้อย่างไร
รอบหอนาฬากาตอนกลางคืนมีร้านอาหารมากมาย
รสชาติสำหรับเรา มันเหมือนกินสุกี้หวานเผ็ดมากกว่าเย็นตาโฟ ซอสให้เยอะมาก อาจสาแก่ใจสำหรับคนชอบซอส
เริ่มมื้อเช้าที่นี่ เราเคยมากินร้านโกสุย แต่ครั้งนี่เป็นร้านถัดไป
เอาหมูย่างที่เหลือมาทำปอเปี๊ยะจะได้รสสัมผัสอีกแบบ กินคู่กับชาร้อนตัดความเลี่ยนของติ่มซำ
หมูย่าง
ขนมจีนน้ำยา บางคนใส่ อิ่วจาก้วย(ปาท่องโก๋) ลงไปผสม
ชุดผักมีไม่อั้น มีผักยำให้กิน
เส้นหมี่น้ำหมูย่าง มันต่างจากหมูกรอบเพราะกอบแค่หนังแบบแห้งกว่า และต่างจากหมูแดงเพราะมีเครื่องเทศรสร้อนฉุน แต่แอบหวาน
มื้อนี้ได้พี่เจ้าภาพเป็นคนตรังท่านเลี้ยง
ร้านขนมไหว้พระจันทร์ ที่จะกลับมาเปิดบ้านเพียงปีละครั้งช่วงใกล้กินเจ รวมตัวลูกหลานทำขนมนี้ เราว่าคล้ายขนมเปี๊ยะหลายไส้ เห็นมีคนเรียกว่า โหงวยี้ คือการผสมวัตถุดิบหลักห้าอย่างลงไป เราเคยกินของแบรนด์ดังแต่มีกลิ่นที่ไม่ชอบมาก
รสชาติหวาน แป้งบาง เก็บไว้กินแก้หิวหรือกินกับเครื่องดื่มรสขม อาหารตรัง หลายคนบอกว่าหวาน อาจเพราะเขากินน้ำชาเข้มหรือโกปี๊ขมๆ
เราเริ่มเดินสำรวจอาคารบ้านเก่าจากร้านแถวนั้น
ไฮไลท์ โบสถ์
โรงหนังเก่าอีกแห่งที่รอเวลา ไม่ว่าจะทุบทิ้งหรือรีโนเวทใหม่ ก็สุดแท้แต่ชะตากรรม
กลุ่มของอาคารสลับยุค แต่มีพื้นที่คล้ายผังสี่เหลี่ยมที่มีอาคารทรงเก่าคล้าย โคโลเนี่ยน แล้วกระจายออกมาเป็นทรงสมัยใหม่หรือโมเดิร์น
อาคารที่เราชอบเป็นพิเศษ
เดินต่อมาเรื่อยๆ ผ่านตลาดใหญ่ ใกล้สถานีรถไฟ
อาคารนี้ก็น่าสนใจ ซุ่มเหนือหน้าต่างด้านบน ทรงแปลกตา
ในตรอกนี้มี กราฟิตี้ สรีทอาร์ต
อาคารที่ได้รับรางวัลการอนุรักษ์
เราพักดื่มน้ำ คุยกับพี่คนขายใต้ถุนโรงแรมพักแรมที่คงเคยโด่งดังในอดีต เพราะใกล้สถานีรถไฟ และยังมีคนพักด้วยประปราย ต่างชาติ backpacker ที่ต้องการห้องพักราคาไม่แพง
เหมือนหยุดเวลาไว้ยุคพีเรียด ช่วงก่อน พ.ศ.2540
อาคารที่ชวนนึกถึงซีรีย์อินเดีย ราชินีมาเฟีย คังคุไบ
ความละม้ายคล้ายอาคารแถวเยาวราช อาจมีอะไรเชื่อมถึงกัน เช่น การค้าและขนส่งโดยรถไฟ
ช่องประตูกาลเวลา
เราย้อนกลับมาที่จุดตั้งต้นใจกลางแยกใหญ่ เพื่อหาอาคารที่สนใจอีกครั้ง
อาคารที่น่าสนใจอีกแห่ง
ด้านข้างก็คืออาคารร้านขายดอกไม้ที่เราชอบตอนแรก อยู่แต่แถวนี้แต่วนหามานาน
หน้าต่างและกราฟิตี้ สตรีทอาร์ต
พี่วินคนนี้ใจดี ตลกมาก แกขายขนมเรียกเราให้ซื้อ พอเราปฏิเสธแบบสุภาพ เดินมาเรื่อยๆ แกขี่รถตามมา ถามว่าไปไหมรับจ้างนะ แกขายเก่งจริงๆ
เรามาถึงอีกอาคารที่เราอยากมาชม ก่อนทุบทิ้ง
แต่มีการล้อมรั้วสังกะสีแล้ว ไม่ได้ถ่ายอาคารอย่างเดียว แต่โชคดีมีรถตุ๊กๆหัวกบมาเป็นของประกอบฉาก คุณลุงคนขับใจดีคุยกัน จนสุดท้ายเราว่าจ้างให้พาไปดูอาคารที่น่าสนใจและพาไปส่งที่พัก
อาคารที่คล้ายกับแถวเยาวราช(อันนั้นเป็นร้านอาหารชื่อดังมาก)
บรรยากาศก่อนกลับที่พัก มุมมองจากรถตุ๊กๆ
มื้อเย็นเราได้ไปชมอาคารบ้านเก่า ตลาดห้วยยอด ที่เราผ่านมาเมื่อวานซึ่งเป็นเวลาค่ำแล้ว และได้ลองกินร้านอาหารจีนดำ อร่อยดี
ห้อยยอดเป็นเมืองพักรถน่าจะเจริญในอดีตก่อนไปถึงตัวเมืองตรัง กลางเขา จึงมีฝนสลับแดด
ร้านของฝาก ขนมจีบ(ตอนแรกเรางงว่า ขนมจีบอะไรเก็บได้นานมาก แต่สุดท้ายขนมจีบที่ว่า คือขนมคล้ายกระหรี่ปั๊ป ที่มีไส้รสหวาน เช่น สังขยา แต่แป้งกรอบแบบครัวซอง
แอบหวังว่าจะได้เห็นแบบที่ผมร่างหยาบ กับการรีโนเวทร้านที่นี่
- 4
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
