After Yang (2021) – การเจริญมรณสติ
วัฏจักรชีวิตเป็นหนึ่งสิ่งที่ทุกสิ่งมีชีวิตไม่มีวันหนีพ้น ไม่ว่าจะเกิดและเติบโตมาจากไหน ทุกสรรพสิ่งก็ต้องล้วนกลับคืนสู่ดินแทบทั้งสิ้น มนุษย์เอง ซึ่งเป็นสิ่งมีชีวิตที่ทรงภูมิปัญญาและประดิษฐ์สิ่งต่าง ๆ เพื่อให้ตัวเองได้มีชีวิตที่ยืนยาวขึ้น หรือบางคน ก็พยายามจะเอาชนะสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ ด้วยการยืดอายุหรือหาทางเป็นอมตะ ในหนังเรื่องนึงที่นำเสนออนาคตอันใกล้ ว่าด้วยเรื่องราวของหุ่นยนต์พี่เลี้ยงที่หยุดการทำงาน หากแต่มันทำให้เราเห็นถึงคุณค่าของการมีชีวิตอย่าง After Yang
After Yang เล่าเรื่องในโลกอนาคตอันใกล้ของครอบครัวเฟลมมิ่ง อย่าง เจค และ ไคร่า ที่ได้เลี้ยงลูกสาวบุญธรรมสัญชาติเอเชียอย่าง ไมก้า และ หยาง หุ่นยนต์พี่เลี้ยงมือสองจาก Second Siblings แต่เมื่อถึงวันที่ หยาง หยุดการทำงานไปเสียเฉย ๆ เจคจึงพยายามทำทุกวิถีทาง ที่จะซ่อมเพื่อให้เขาได้กลับมาเป็นสมาชิกในบ้านดังเดิม
นอกเหนือจากฉากเปิดเรื่องที่มาพร้อมชวนเต้น กับเซ็ตติ้งอนาคตที่ดูล้ำสมัย แต่ก็ออกแบบมาไม่ได้ดูไกลตัวจนเกินไป ตัวหนังมาพร้อมจังหวะที่นิ่งเงียบเนิบช้า ชวนให้ปล่อยไหลไปการเดินเรื่อง ซึ่งไม่ได้ขับเน้นไปที่พล็อตหลักของหนัง ที่ว่าด้วยการหาทางซ่อมหุ่นยนต์พี่เลี้ยงแบบ หยาง หากแต่หนังปล่อยให้เราละเมียดไปกับเนื้อหาของเรื่อง ที่มาพร้อมความคิดปรัชญา ที่ว่าด้วยความหมายของการมีชีวิต และ การมีตัวตน
After Yang ไม่ได้เป็นอย่างหนังไซไฟเรื่องอื่น ที่มักจะเสนอเรื่องราวของโลกในอนาคตให้เต็มไปด้วยความล้ำสมัย โฉบเฉี่ยวต้องตา และเต็มไปด้วยเทคโนโลยีที่รุดหน้า หากแต่ที่เซ็ตติ้งของมัน นำมาซึ่งผลพลอยได้อย่างแก่นหรือธีมของเรื่องที่แสนเรียบง่าย ว่าด้วยคุณค่าและความหมายของการดำรงชีวิต
เรื่องราวของหนังจึงไม่ได้พุ่งเป้าไปที่พล็อตหลัก อย่างการหาทางซ่อมหยาง ซึ่งเนื้อหาก็พูดถึงมาตรการบำรุงรักษาที่มาพร้อมมูลค่าที่สูง แต่คุณค่าของมันกลับอยู่ระหว่างทาง ที่ตัวละครหลักอย่าง เจค ได้ค้นพบถึงเศษเสี้ยวของความทรงจำที่ฝังอยู่ในหน่วยความจำของหยาง และมันเผยให้ได้เห็นแง่มุมที่งดงาม ถึงทุกวินาทีของการดำรงชีวิต ทั้งการได้มีปฏิสัมพันธ์ถึงผู้คนรอบข้าง และการได้อยู่ร่วมกับสังคม ถึงแม้ว่าตัวหยางเองจะไม่ใช่มนุษย์จริง ๆ เลยก็ตาม
หลายบทสนทนาที่หยางมีต่อผู้คนรอบข้าง ทำให้เราได้ตระหนักไปถึงทุกขณะที่ได้มีตัวตน แถมด้วยความ futurism minimalist ซึ่งเป็นเซ็ตติ้งที่แทรกตัวอยู่ในวิถีชีวิตของตัวละคร นับตั้งแต่ฉากเปิดที่ว่าด้วยการแข่งขันเต้นจากหลากหลายครอบครัว หรือตามสภาพแวดล้อมและสิ่งของรอบกาย
จนมาถึงวิธีการนำเสนอ เช่น การใช้มุมกล้องแทนสายตาระหว่างตัวละคร เพื่อสื่อถึงการพูดคุยกันผ่านอุปกรณ์ระหว่างตัวละครด้วยกัน มันก็สอดรับกับวิถีของหนังที่เล่าน้อยแต่ได้มาก จากการพูดปรัชญาถึงการมีชีวิตได้อย่างเรียบง่ายและชวนซึมลึก แถมยังเชิดชูจิตวิญญาณได้อย่างคมคาย
ถ้าเปรียบเป็นเหมือนตัวละครในเรื่อง ก็เหมือนกับการที่ เจคค่อย ๆ จิบชา และละเมียดไปถึงกลิ่นไอจากใบชาของมัน พลางนึกถึงความทรงจำจากชีวิตที่ผ่านมา และคุณค่าของการดำรงอยู่ ว่าสุดท้ายต่อให้ชีวิตเราจะยืนยาวเพียงไหน เราก็ไม่อาจจะหนีซึ่งความตายได้พ้น
ถึงกระนั้น หนังไม่ได้ชวนให้เรารู้สึกปลงต่อชีวิตอันแสนสั้นของมนุษย์เสียทีเดียว แต่มันทำให้เราได้เชยชมไปกับความงดงามของชีวิตที่เรามีในทุกวินาทีที่ผ่านมา พลันบอกให้เราเรียนรู้ที่จะปล่อยวาง เหมือนเป็นการมรณัสสติ หรือพึงระลึกต่อความตายว่า สุดท้ายความจีรังคือความไม่จีรัง
สรุปแล้ว After Yang อาจไม่ใช่หนังไซไฟบันเทิง แต่มันคือหนังปรัชญาที่ว่าด้วยความหมายของการมีชีวิต ผ่านเซ็ตติ้งอนาคตที่ดูล้ำสมัย หากแต่ไม่ได้ไกลตัวจนเกินเอื้อม เนื้อหาที่เล่าน้อยแต่ได้มาก การดำเนินเรื่องที่นิ่งเงียบชวนละเมียดไปกับบรรยากาศและเรื่องราวที่สงบ เหมือนได้จิบชา พลันนึกถึงความทรงจำที่พัดผ่านมา ชวนให้เชยชมไปกับการมีตัวตนและปล่อยวาง ว่าสุดท้าย เราล้วนต้องจากไป หากแต่จงใช้ทุกวินาทีให้คุ้มค่า
4 / 5
After Yang (2021)
Directed by Kogonada
Screenplay by Kogonada
Based on "Saying Goodbye to Yang" by Alexander Weinstein
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
