Aftersun (2022) – ธรรมดาที่แสนพิเศษ
บางครั้งเราตีตั๋วเข้าไปดูหนังเพื่อได้หลีกหนีจากความจริง ไปสู่สถานที่อันแปลกประหลาดที่ไม่อยู่บนโลก บางครั้งเราได้เขาไปนั่งอยู่ในเหตุการณ์ ที่เราอาจจะไม่มีวันได้สัมผัสมัน แต่น้อยเรื่องที่สามารถเชื่อมโยงหาถึงคนดูได้ โดยไม่ต้องเรียกร้องความฟูมฟายอะไรมาก หนังเต็มเรื่องแรกของผู้กำกับ ฯ หญิงอย่าง ชาร์ลอตต์ เวลส์ อย่าง Aftersun ก็เป็นหนึ่งในนั้น
Aftersun เล่าเรื่องราวการเดินทางไปพักร้อนในตุรกีของสองพ่อลูกอย่าง คาลัม และ โซฟี่ แพตเทอร์สัน สาวน้อยในวัย 11 ปี ที่ได้เผชิญกับสิ่งใหม่น่าตื่นตา รวมถึงการเติบโตและก้าวไปสู่ในช่วงวัยรุ่น อีกทั้งยังเป็นสถานที่ ๆ ซึ่งพวกเขาได้ใช้ช่วงเวลาอันแสนสั้นและอบอุ่นได้ใกล้ชิดกันมากขึ้น ขณะที่อดีตเบื้องหลังของคาลัมยังเป็นปริศนา แต่ทั้งสองก็ได้ใช้ช่วงเวลานี้ให้กลายมาเป็นความทรงจำสุดล้ำค่า
หนังเปิดฉากมาด้วยฉากวิดีโอเทปที่เผยให้เห็นบทสนทนาระหว่างพ่อและลูก ก่อนที่หนังจะพาคนดูเข้าสู่ทริปการพักร้อนของคาลัม และ โซฟี่ เนื้อเรื่องเนื้อหาที่ดูไม่มีอะไร เผยให้เห็นความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นและอบอุ่น กิจกรรมพักร้อนหลายหลาก พลางให้เราเห็นเงาดำอันมืดมิดที่คาลัมพยายามปิดบังไว้ ขณะที่โซฟี่ยังคงเดินหน้าสู่เส้นทางที่สุกสกาวในวัยเด็ก
ตลอดทั้งเรื่องของหนัง แทบไม่มีจุดไคลแมกซ์หรือภาวะพลิกผันของเรื่องราวเลยแม้แต่น้อย การถ่ายทอดของเรื่องราวที่ขับเน้นผ่านสองพ่อลูก และใช้ศูนย์กลางของเรื่องเป็นมุมมองของโซฟี่เสียส่วนใหญ่ เสมือนให้เราเป็นผู้ชมกิจกรรมของทั้งคู่ที่ใช้ช่วงเวลาพักร้อนผ่านสายตาของเด็กที่ยังเยาว์และอ่อนต่อโลก แต่ขณะเดียวกัน หนังก็ค่อย ๆ หยอดให้เรารู้สึกถึงปมปัญหาเบื้องหลังของคาลัม โดยที่โซฟี่ แม้จะรู้สึกได้ แต่ก็ไม่อาจทำความเข้าใจได้ในทันที
การหวนย้อนรำลึกที่ตัวหนังเล่าได้เก่งกาจ ผ่านการเซ็ตติ้งช่วงเวลาได้แยบยล, การใช้เครื่องเล่นวิดีโอเพื่อบอกผ่านเหตุการณ์ หรือกระทั่ง จังหวะการเล่าเรื่อง ที่ค่อย ๆ เผยให้เห็นการก่อร่างซึ่งตัวตนของโซฟี่ ที่กำลังเดินเข้าสู่วัยแรกรุ่นและเริ่มมีความรู้สึกทางเพศ จนเริ่มพัฒนาตัวตนที่แท้จริง
รวมถึงภูมิหลังของคาลัมที่แตกสลายและภาวะทางอารมณ์ที่น่าค้นหา (ส่วนหนึ่งต้องชื่นชมการแสดงอันแสนซับซ้อนและละเอียดอ่อนของพอล เมสคัลด้วย) และการแสดงให้เห็นถึงการไม่อาจคิดและเข้าใจภาวะผู้ใหญ่ได้ของโซฟี่ในวัยเด็ก ก็เป็นสิ่งที่ชวนเจ็บปวดรวดร้าวอยู่ไม่น้อย
ท่าทีของหนังที่น่าชื่นชม คือการที่ตัวหนังแทบไม่มีพล็อตหลักที่น่าดึงดูด หรือความน่าตื่นเต้นทางเนื้อหา มันเป็นเรื่องราวง่าย ๆ ที่ว่าด้วยกิจกรรมธรรมดา เพียงแต่มันแตกต่างจากวิถีชีวิตปกติของคนสองคน ที่ทั้งคู่ได้ใช้เวลาร่วมกันบนพื้นที่พิเศษ บนสถานที่พักตากอากาศ ให้กลายเป็นช่วงเวลาที่สำคัญของชีวิต และขณะที่หนังกำลังดำเนินไปหรือกระทั่งจบลง มันก็ได้ทำหน้าที่ลงไป กระตุ้นความทรงจำ ของผู้ชมได้อย่างไม่ทันตั้งตัว
สิ่งที่ Aftersun ทำสำเร็จ ไม่เพียงแต่ให้เราห่วงหาอาวรณ์ช่วงเวลาอันหอมหวานในวัยเด็ก ที่เต็มไปด้วยความอบอุ่นภายใต้แสงอาทิตย์อันแรงกล้า หากแต่การได้ย้อนกลับไปมองช่วงเวลานั้น พร้อมด้วยความคิดความเข้าใจที่แตกฉาน ก็ทำให้เรารู้สึกเจ็บปวดไปกับความไร้เดียงในช่วงเวลานั้นอยู่ไม่น้อย
ที่เราไม่อาจจะเข้าใจภาวะผู้ใหญ่ที่กำลังเผชิญได้อย่างทันท่วงที ทั้งการเฝ้าสังเกต การเผชิญซึ่งเงามืดดำกับแสงวูบวาบที่เราไม่อาจตีความได้ในเวลานั้น หากแต่มันกลับกระจ่างชัด เมื่อเราได้เติบใหญ่และอยู่ในช่วงวัยที่เรามีวิจารณญานมากพอจะเข้าใจสภาวะนั้น
ไม่ว่าตัวหนังจะมาพร้อมช่วงเวลา ที่ทำให้เราได้เห็นการแตกสลายของคาลัมมากน้อยเพียงใด แต่ก็ไม่อาจปฏิเสธใดว่า ช่วงเวลานั้น มันคือหนึ่งในความงดงามของช่วงชีวิตของทั้งคู่ และเป็นความธรรมดาที่แสนพิเศษจริง ๆ
สรุปแล้ว Aftersun คือหนังดราม่าแสนธรรมดา ที่พาเราไปสังเกตการณ์ช่วงเวลาการพักร้อนอันอบอุ่นของสองพ่อลูก เรื่องราวอันแสนเรียบง่ายไร้จุดพีคหรือกระทั่งความหวือหวา หากแต่มัน ได้กลายเป็นภาพสะท้อนของห้วงความทรงจำที่เปี่ยมไปด้วยคุณค่ามากมาย จากการเติบโตจนกลายเป็นตัวตนของคน ๆ นึงในปัจจุบัน และจากเรื่องราวที่เรียบง่ายที่เผยให้เห็นมิติอันซับซ้อนและละเอียดอ่อน มันก็ได้ลงไปกระตุ้นความทรงจำร่วมที่ผู้ชมมีได้อย่างคาดไม่ถึง
ภายใต้ความธรรมดา แสงอาทิตย์อันอบอุ่น กลับมีเงามืดดำที่เราไม่เคยเข้าใจ หากแต่เมื่อได้มองย้อนกลับไป มันกลับกระจ่างชัด เป็นความทรงจำอันแสนพิเศษ แต่ก็หวานขมอยู่ไม่น้อย
4.5 / 5
Aftersun (2022)
Written & Directed by Charlotte Wells
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
