เกิดใหม่ทั้งที ก็กลายเป็นสลิ่มไปซะแล้ว
ตอนที่ 11 : ไม่ใช่นิยาย (3)
หลังจากที่ทั้งคู่นำกล่องใส่วัคซีนออกมาจากโบสถ์ได้ พวกเขาก็ไปแอบอยู่แถวทิศเหนือของเมืองซึ่งเป็นจุดที่มักจะโดนโจมตีก่อน จึงทำให้ที่นั้นมีจำนวนประชากรน้อยที่สุด ก่อนสาวกะบังลมจะหยิบกล่องใส่วัคซีนดังกล่าวขึ้นมาตรวจเช็คดู และพบว่ามันถูกปิดไว้อย่างหนาแน่น ด้วยแผ่นแทปกระดาษสองแผ่น ที่แปะผนึกฝากล่องไว้เป็นตัว X
"เธอแน่ใจนะว่าหยิบออกมาถูกกล่อง"
"แน่ใจสิ ก็ในนั้นมีอยู่กล่องเดียว นายจะให้ฉันหยิบกล่องไหนมาล่ะ ?"
"แต่ แบบ..."
ราวัลล่าพูดอะไรไม่ออกเลยเมื่อเห็นว่าบนกล่องที่บรรจุของโคตรจะสำคัญไว้มีการป้องกันแค่แทปกระดาษสองแผ่นไขว้กันเป็นตัว X แต่สำหรับชาวสลิ่มแล้วนี่อาจจะเป็นวิธีการป้องกันที่สลับซับซ้อนมากๆ จนพวกเขาไม่อาจจะจินตนาการถึงสิ่งที่อยู่ด้านในกล่องก็เป็นได้
"ฉันรู้ว่านายคิดอะไรอยู่ แต่ในนั้นมันมีของเจ้านี่อยู่แค่กล่องเดียวจริงๆ ฉันไม่ได้หยิบผิดหรอก"
"อืมมม ช่างมันเถอะ ยังไงก็ลองเปิดดูก่อนแล้วกัน ถ้าของที่อยู่ข้างในเป็นข้าวไข่ต้มครึ่งซีก อย่างน้อยเรามื้อนี้เราก็มีข้าวกิน"
"มันไม่แย่ขนาดนั้นหรอกน่า"
สาวกะบังลมตอบกลับก่อนเธอจะเอื้อมไปจับที่แทปกระดาษแล้วหยุดไปสักพัก ก่อนเธอจะฉีกมันออก และหันมาบอกกับราวัลล่าว่า
"นี่ไง มันถามฉันก่อนว่า 'ถ้าฉีกออกจะบาปนะ' ถ้าเป็นพวกสลิ่มก็คงทำแบบเมื่อกี้ไม่ได้หรอก เผลอๆ จะยกหีบไปคืนด้วยซ้ำไป"
พูดจบ สาวกะบังลมก็เปิดหีบที่อยู่ในมือเธอออก เผยให้เห็น Key item ที่อยู่ด้านในซึ่งก็คือ โมโดเรน่าไซเฟอร์
ชื่อไอเท็ม : โมโดเรน่าไซเฟอร์
คำอธิบาย : Key item ที่ช่วยเพิ่มการหลบหลีกมอนเตอร์ที่มีคำว่า 'โคโรเรน่า' ในชื่อ และจะช่วยเพิ่มพลังโจมตีต่อมอนเตอร์ที่มีคำว่า 'โคโรเรน่า' เมื่อผู้ใช้มีไอเท็ม 'เจลแอลกอฮอล์ล้างมือ' ผลของสถานะจะเพิ่มขึ้นอีกเมื่อผู้ใช้มีไอเท็ม 'หน้ากากอนามัย'
เอฟเฟ็ค : สุ่มเพิ่มการหลบหลีกมอนเตอร์ที่มีคำว่า 'โคโรเรน่า' ในชื่อ 80 - 95% เมื่อผู้ใช้มีไอเท็ม 'เจลแอลกอฮอล์ล้างมือ' จะทำให้โจมตีมอนเตอร์ที่มีคำว่า 'โคโรเรน่า' ในชื่อแรงขึ้น 50% หรือถ้าผู้ใช้มีไอเท็ม 'หน้ากากอนามัย' ทุกวันผู้ใช้จะได้รับเกราะที่จะป้องกันการโจมตีของมอนเตอร์ที่มีชื่อว่า 'โคโรเรน่า' ได้วันละ 10 การโจมตี
"เจ้านี่มันดีกว่าไอสกี้ๆ อะไรนั่นเยอะเลยนี่น่า"
"ก็นะ เราถึงต้องได้มันมาก่อนที่เราจะไปเมืองอื่นไง อย่าลืมภาวนาต่อ Rngesus ให้สุ่มได้ค่าเยอะๆ ด้วยล่ะ"
"ฉันได้ไม่เกิน 84 หรอก รับรอง"
ราวัลล่าบ่นออกมาแบบเซงๆ เพราะเรื่องความโชคดี หรือการสุ่มนั้นไม่ใช่เรื่องที่เป็นจุดแข็งของเขาแต่อย่างใด ยิ่งพอนำมาเก็บเป็นสถิติแล้วส่วนใหญ่เขาก็จะติด Pity ทุกรอบที่ต้องสุ่มตัวละครในเกมกาชาด้วยซ้ำ
- ยินดีด้วย-
- คุณสุ่มได้ค่าการหลบหลีก 80 จากการสุ่ม 80-95 -
'แม่งเอ้ยยยยยย'
ราวัลล่ากรีดร้องออกมาในใจ เพราะเขารู้อยู่แล้วว่ามันจะออกมาเป็นแบบนี้ รู้อยู่แล้วว่ามันจะต้องแย่ และก็อาจจะแย่มากๆ ด้วยซ้ำ แต่ถึงจะรู้อยู่แล้วเขาก็ทำใจไม่ได้ เพราะมันรู้สึกเหมือนกับว่าเขาเปิดกาชาแล้วได้ตัว SSR แต่ดันเป็นตัว SSR อะไรก็ไม่รู้ ที่ไม่ได้เกี่ยวกับตัวละครที่เขาต้องการเลยแม้แต่น้อย แถมเกมยังรีเซ็ตค่าที่ทำให้เขาเปิดตัวละครได้ง่ายขึ้น เพื่อแลกกับการที่ไอหนุ่มหน้าหล่อซึ่งเขาไม่ต้องการโผล่มาด้วย
หลังจากที่ราวัลล่าด่า Rngesus ไปยกใหญ่ เขาก็ได้ยินสาวกะบังลมที่นั่งอยู่ข้างๆ เขาเอ่ยเรียกมาว่า
"นาย นาย เป็นไงบ้าง"
"ก็ไม่เป็นไง ก็ได้ 80 นี่แหละ"
"หูย ต่ำสุดเลยเนอะ แต่เอาจริงๆ อาจจะถือว่าโชคดีก็ได้เนอะ"
"ไม่ต้องมาปลอบใจหรอก เธอได้เท่าไหร่ล่ะ ?"
ราวัลล่าเอ่ยถามอีกฝ่ายออกไปด้วยความหงุดหงิด แต่อีกฝ่ายกลับไม่ตอบอะไรเขากลับมาเลย ราวัลล่าจึงนึกว่าเธอไม่ได้ยิน เขาเลยถามเธอกลับไปอีกรอบ
จากนั้นราวัลล่าก็ไม่ได้ยินอะไรอีกเลย หลังจากที่หญิงสาวตอบกลับมาว่า
"เอ่อออ ฉันได้ 95"
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
