เด็กชาย : วัยแห่งการเรียนรู้
เรื่องมีอยู่ว่า ปลา ที่หลานชายเลี้ยง ที่ตั้งชื่อให้ว่า คราฟ และ ครัมป์ น้องปลาแพ้น้ำและช๊อคเสียชีวิต ในช่วงที่ก่อนน้องปลาจะเสียชีวิต เราสังเกตเห็นความเศร้า ความกระวนกระวายใจ และอาการซึม เราได้มีการคุยกับหลานชายว่า….
คราฟ และ ครัมป์
ป้าโบ : แสนดีรู้สึกอย่างไงบ้าง
แสนดี : …..แสนดีก็ไม่รู้ แค่รู้สึกว่าทำไมปลาต้องตาย
ป้าโบ : งั้นเราจะทำอะไรดี
แสนดี : ……… เงียบแล้วเดินกลับเข้าบ้านไปหยิบหนังสือเรียนสังคมศึกษา ป 2 ออกมา
ตอนแรกเราก็มองว่าหลานจะหยิบหนังสือเรียนมาทำอะไรหนอ เราก็เฝ้าสังเกตดูว่าจะเกิดอะไรต่อไปจากนี้ สุดท้ายก็พบว่าหลานพยายามสวดมนต์ และแผ่เมตตา ตามบทสวดในหนังสือเรียน ให้กับน้องปลา อย่างตั้งใจ
เสร็จแล้วหลานก็ไปเจรจากับคุณตาต่อว่า จะทำอย่างไงต่อ คุณตาก็บอกว่าถ้าไม่รอดแล้วก็เอาไปทิ้ง ประโยคนั้นเอง หลานชายตาโต ถามกลับว่าทำไมเราไม่เผาคราฟ กับ ครัมป์ เราเผาไม่ได้เหรอเหรอ แล้วทำหน้าน้ำตาซึม
สุดท้าย คุณตาต้องไปขุดดินที่แปลงผัก ไว้ฝั่งเจ้าคราฟ กับเจ้าครัมป์ โดยระหว่างขุดดินก็มีผู้ช่วยตัวน้อยที่เป็นเจ้านายของ คราฟ และ ครัมป์ ให้ความช่วยเหลือคุณตาไม่ยอมห่าง
หลังจากเสร็จเรื่องราว เราที่ครั้งแรกเป็นกังวลว่าหลานจะเป็นอย่างไง ก็เฝ้ามอง และลองถาม คำตอบที่ได้จากหลานคือ แสนดีก็ไม่เป็นไร
สุดท้าย สำหรับเราเรื่องราวนี้ มันสะท้อนเรื่องการจากลาได้ดีเลย ในระหว่างที่มีกัน หรือมีโอกาสได้ดูแลกัน เราทำบทบาทตรงนั้นได้อย่างเต็มที่แล้ว ก็ไม่ต้องเสียใจเลยถ้าการจากลาจะมาถึง
อีกอย่างคือ ปม ในหัวใจ แม้จะเล็กน้อยหรือยิ่งใหญ่ ก็ควรจะต้องมีวิธีคลายปมเหล่านั้นให้ได้ แล้วจากเรื่องราวของหลาน วิธีคลายปม ไม่ได้ยาก หรือ มีความซับซ้อนเลย อยู่ที่ว่า ณ เวลานั้นเรามองเห็นเงื่อนที่ผูกไว้หรือไม่เท่านั้นเอง
#iambow #รู้อะไรไม่สู้รู้หัวใจ
- 2
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
