ความสุขอยู่ใน"ครัว"เรา (Happiness is in the kitchin`)
เมื่อตามหาความสุขจากสิ่งใกล้ตัว ฉันจึงให้..
อาหาร เป็น เป้าหมาย
ความหิว เป็น แรงผลักดัน (ให้ลุกขึ้นเพื่อทำอาหารทานให้หายหิว)
เวลาในปรุงอาหาร เป็น ชีวิต (คือเวลา)
● ครัว คือ ตัวเรา
: คือสภาพความพร้อมที่'สมบูรณ์ในแบบของเรา'
ลักษณะรูปร่าง สไตล์ ให้บุคลิกที่เป็นตัวของตัวเองตั้งแต่ภายในสู่ภายนอก บ่งบอกให้เห็นถึงความมั่นใจของคนเป็นเจ้าของ ที่ได้รับการดูแลรักษาอย่างสม่ำเสมอและซ่อมแซมเมื่อจำเป็น
● อุปกรณ์เครื่องครัว คือ อิสรภาพทางการเงิน
: อุปกรณ์ครัวและหม้อไหจานชามทุกชิ้น รวมถึงเครื่องปรุงต่างๆ
อุปกรณ์ในครัวและจานชามทุกชิ้น รวมถึงเครื่องปรุงต่างๆ ที่มีพร้อมและสอดคล้องตามความจำเป็นของชีวิต แสดงถึงอิสรภาพทางการเงินที่มี
(บางคนเลือกมีเท่าที่จำเป็น ไม่ได้มีให้มากมายและต้องเลือกใช้ให้ยุ่งยาก บางคนมีเงินมากหน่อย อาจจะด้วยความชอบส่วนตัวหรืออยากจะอวดสังคม ก็มียี่ห้อทั้งของในประเทศและต่างประเทศ มีหลายขวดหลายราคาให้เลือกใช้เลือกทานได้มากขึ้น อาจมีถ้วยชามเป็นชุดเลือกใช้ได้ตามโอกาสพิเศษต่างๆ)
● ส่วนผสมหลัก คือ อิสรภาพทางอาชีพการงาน
: ผักและเนื้อสัตว์ที่เป็นชิ้นโปรด
ไม่ว่าเราจะได้ทานได้ชิมอาหารอื่น เราก็จะกลับมาหาในสิ่งที่เราโปรดเสมอ เพราะเราจะไม่หน่ายกับสิ่งที่โปรด เราจะไม่เหนื่อยกับสิ่งที่ทำเพราะสอดคล้องเป็นไปตามที่ใจต้องการ เราจึงมีความสุขและเราจะอยู่กับมันได้นาน
(บางคนอาจจะปลูกผักสวนครัวหลังบ้าน เก็บทานได้ทุกเวลาที่ต้องการไม่มีให้เดือดร้อนใครอื่น แถมยังเพิ่มพูนเป็นกำไรไว้ต่อยอดได้.. ถ้าต้องการ)
● รสชาติอร่อยถูกปาก คือ ไม้บรรทัดวัดความสุข
: รสชาติปากของเรา
ไม่ว่าอาหารใครอื่นดูงามหรู รสชาติถูกปากและเป็นของโปรดคนอื่นมากมาย แต่อาจไม่ถูกปากเรา
(ใครชิมหรือทานอาจไม่ชอบได้ แต่เรากินเราก็อร่อยของเรา อย่าได้สนใจใคร เพราะการได้กินอาหารที่ได้รสชาติถูกปากตามที่ตัวเองต้องการ คือ ความสุขและความสำเร็จตามนิยามที่เป็นของเรา - ไม่ใช่ของใครอื่น)
● แบ่งปัน(อาหารที่ได้มา) คือ อิสรภาพทางความรักและความสัมพันธ์
: (เพราะ)มนุษย์เป็นสัตว์สังคม
ไม่ว่าเราจะ 'คิด' ว่าตัวเองอยู่โดดเดี่ยวตามลำพัง หรือแม้กระทั่ง 'อยาก' อยู่คนเดียวโดยไม่มีใครอื่น ในความเป็นจริง เรายังคงเป็นส่วนหนึ่งของสังคมที่ยังคงเชื่อมต่อไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง เราจึงไม่สามารถตัดขาดจากสังคมได้
(หน่วยที่เล็กที่สุดของสังคมและที่เราอยู่ใกล้ชิดมากที่สุด คือ ครอบครัว)
ความสุขเริ่มต้นได้จากการเปิดใจรับรู้ 'ความเป็นตัวเอง' อย่างตรงไปตรงมา และยอมรับใน 'สิ่งที่ตัวมี' อย่างเข้าอกเข้าใจ ต่อการเริ่มลงมือสร้างสุขให้ตัวเองและเพื่อตัวเองอย่างเข้าใจและสบายใจ
ความสุข คือ 'ผลข้างเคียง' จากการมองเห็น-รับรู้ต่อสิ่งที่ปรากฏอยู่ข้างกาย การได้ใช้เวลาหรือได้ทำอะไรเล็กๆ น้อยๆ กับสิ่งที่มีอยู่รอบๆตัวที่ให้ 'คุณค่าทางใจ' เพื่อตัวเอง คนรอบข้างก็จะมีความสุขตามไปด้วยกันกับเรา
ความสุขเป็นมุมมองภายในจากตัวเรา เริ่มจากความต้องการและความรู้สึกในใจเราสู่ภายนอก ที่จะคอยส่งผ่านเป็นการกระทำต่อสิ่งรอบข้างและคนรอบตัวอย่างมีเหตุมีผล คือ เข้าท่าค่าที่ให้และเข้าทางอิสรภาพของชีวิตเรา เราจะได้ผลตอบแทนเป็นความรู้สึกดีดีที่ส่งผลต่อความเป็นอยู่ที่ดีโดยรวม
ความสุข คือ ความต้องการต่อสิ่งที่ตัวเองมี ไม่ใช่ ความต้องมีในสิ่งที่ตัวเองต้องการ ไม่อย่างนั้นเราจะไขว่คว้าตามความอยากมีและอยากเป็นเช่นใครคนอื่น ที่เราจะไล่ตามหาอย่างไม่มีวันจบสิ้น
ความสุขไม่ใช่สิ่งที่เราต้องตามหา แต่ความสุขนั้นอยู่ในครัว (ตัว) เราแล้วนั่นเอง
- 3
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
