เรื่องเล่าข้างคิด EP. 101
“เมื่อเราให้ในสิ่งที่เรามี เราย่อมมีโอกาสได้รับในสิ่งที่เราขาด”
ได้ยินคำพูดทำนองนี้มาหลายครั้งมาก เช่น
“ผู้ให้ย่อมได้รับ”
“เมื่อทำดีย่อมได้ดี”
เป็นต้น
เข้าใจนะว่า “ทำดีได้ดี” แต่คนเราส่วนใหญ่ มักคิดว่าให้สิ่งใด มักจะได้สิ่งนั้นเสมอ นี่คือกฎจักรวาล มันก็จริงแหล่ะ!
แต่ในใจมีข้อสงสัยลึก ๆ นิดหน่อย ว่า ถ้าคนที่บริจาคเงิน เขามีเงินล้นฟ้า เขาจะได้เงินเพิ่มขึ้นอีกงั้นหรือ? เขามีเกินจนมากล้นแล้วนะ!
จนวันหนึ่งได้ประจักษ์ชัดถึงคำพูดข้างต้นอย่างเข้าใจถ่องแท้มากขึ้น ๆ และ มากขึ้น
“เมื่อเราให้ในสิ่งที่เรามีเกิน เราย่อมมีโอกาสได้รับในสิ่งที่เราขาด” นี่คือสิ่งที่เข้าใจมากขึ้น
เป็นเหตุการณ์หนึ่งที่ตัวฉันได้มีโอกาสทำความดี สอนการเงินให้เด็ก ๆ แบบฟรี ๆ เดินทางไปต่างจังหวัดเพื่อสอนพวกเขา และเลี้ยงอาหารกลางวันพวกเขาด้วย โดยไม่ได้คิดอะไร เพียงแค่อยากไปช่วยผู้เป็นครูของฉัน และได้สอนเด็กให้เขาได้ความรู้ ถามว่าเหนื่อยไหม? แน่นอนจะบอกไม่เหนื่อยคงเป็นไปไม่ได้ เพลียนิดหน่อย แต่สุขใจ ยิ่งเด็กเล็กที่สุดในนั้นบอกสนุก (ไม่รู้เด็กสนุกเพราะฉันสอน หรือ สนุกเพราะได้เล่นกับเพื่อนกันแน่) แต่เด็กส่วนใหญ่สนุกสนาน และ เข้าใจที่ฉันสอน แค่นี้คนสอนก็สุขใจจนหายเหนื่อยแล้ว
แล้วเหตุการณ์ที่ทำให้ฉันได้เข้าใจคำว่า “ให้” กับ “รับ” ก็เข้ามาให้ฉันได้เรียนรู้แบบจุก ๆ เต็ม ๆ เข้าใจลึกซึ้งถึง “กฎจักรวาลของการให้และการรับในอีกแง่มุมหนึ่ง ที่ฉันมิอาจจะลืมเลือนได้”
วันนั้น หน้าบ้านฉันรกรุงรังไปด้วยต้นไม้ไม่ได้รับเชิญ ปกติฉันจะเลือกจัดการตอนสาย ๆ แต่ในช่วงนั้น อากาศร้อนมาก ไม่สามารถทำในเวลานั้นได้ จึงจำเป็นต้องเลือกตอนเย็น พอเริ่มทำ อากาศกำลังพอดี อุปสรรคเริ่มมา ข้างบ้านอีกหลังหนึ่ง มีคนมาหา สตาร์ทรถไว้ กลิ่นควันรถเหม็นมาก พอดับเครื่อง ก็ยืนดูดบุหรี่หน้าบ้าน ควันขโมงโฉงเฉง ฉันสู้อดทน เพราะอยากทำให้เสร็จ แม่เองก็หงุดหงิดกับต้นไม้เหล่านี้มากแล้ว เธอออกมาช่วยฉันด้วย ฉันจึงไม่อยากเสียความตั้งใจ พยามดั้นด้นทำให้เสร็จให้ได้
รอบนี้ต้นไม้ขึ้นดก แถมรากก็แข็งแรงมากขึ้นเสียด้วย กรรไกรที่เคยใข้ เริ่มตัดได้ไม่ดี ขณะกำลังจัดการต้นไม้เหล่านั้นเพลิน ๆ อยู่
พลันได้ยินเสียงหนึ่งดังมาจากข้างหลัง “กรรไกรอันนั้นจะไหวเหรอ สงสารมือ”
ฉันหันกลับไป พี่ข้างบ้านนั่นเอง ปกติพี่เขาไม่ค่อยออกมาข้างนอกสักเท่าไหร่ แต่วันนี้พี่เขาออกมา และเดินตรงมาทางฉันเลย ฉันตอบกลับไปว่า “ไหวอยู่ค่ะพี่” แต่ในใจคิดว่าหนักเอาการอยู่ แต่ไม่เป็นไร ใช้ขาใช้มือหักก่อน แล้วค่อย ๆ ตัดออกมา
สักพักพี่เขาเดินออกไป และ กลับมาอีกครั้งพร้อมกับ “กรรไกรตัดต้นไม้โดยเฉพาะ” เอามาให้ยืม แล้วสาธิตตัดเป็นตัวอย่างให้ดูด้วย ไม่น่าเชื่อ ตัดง่ายมาก เร็วด้วย จากเดิมต้องทำเป็น 2 ชั้วโมง เหลือเพียง ชั่วโมงเศษ
แถมตอนจะทิ้ง พี่ข้างบ้านอีกคนมาเห็น เอาถุงใหญ่มาให้ ใส่เศษต้นไม้สบายเลย ไม่งั้นต้องหักกิ่งอีก เพื่อยัดใส่ถุงพลาสติกที่เล็กกว่านั้น เสียเวลาไปอีก
สรุปคือวันนี้ ได้ตัดต้นไม้ไม่ได้รับเชิญตามความต้องการของแม่ ได้แบบรวดเร็ว และถูกใจแม่มาก
ทำให้รู้ซึ้งถึงคำว่า “เมื่อเราให้ในสิ่งที่เรามีเกิน เราย่อมมีโอกาสได้รับในสิ่งที่เราขาด” ฉันให้ความรู้ในสิ่งที่ฉันมี เพราะถึงให้ไปเท่าไหร่ ความรู้ก็ไม่ได้ลดน้อยลง ยังจะเพิ่มความคมกริบของความรู้เสียอีก แต่วันนี้ฉันได้ในสิ่งที่ฉันขาด ในเวลาที่เหมาะสม พอดิบพอดี ตรงเป๊ะ!
เลยอยากแบ่งปันว่า หากเราคิดจะเริ่มต้นทำความดี เราย่อมได้รับความดีตอบสนองเสมอ แค่อาจไม่ใช่ในรูปแบที่เราคุ้นชิน หรือ รูปแบบเดิมเสมอไป เราอาจจะได้รับในสิ่งที่เราขาดในเวลาที่เหมาะสม
และนี่คือ กฎจักรวาลที่ฉันเรียนรู้ นั่นคือ “ความสมดุล” สิ่งที่มีเกิน จะไหล ไปสู่สิ่งที่ขาดเสมอ เพื่อตอบสนองต่อความดีที่เราทำ
เรื่องเล่าข้างคิด EP. 101
#เพจโค้ชสุนีย์ที่ปรึกษาการเงิน
#พู่สร้าง
#พู่คือพู่กัน
#สร้างคือสร้างแรงบันดาลใจ
#ถ้าเรื่องเหล่านี้ได้จุดประกาย สร้างแรงบันดาลใจให้ใครสักคน
ลุกขึ้นมาเปลี่ยนชีวิตตนให้ดีขึ้น
เมื่อนั้นก็ถือว่าพู่สร้างประสบความสำเร็จแล้ว
#ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
