ลำนำสุยหู่ 06 อำลาดงฌาน
ถอดความ โดย กุ้ยหลิน
禅林辞去入禅林，知己相逢义断金。
且把威风惊贼胆，漫将妙理悦禅心。
绰名久唤花和尚，道号亲名鲁智深。
俗愿了时终证果，眼前争奈没知音。
อำลาดงฌานมุ่งสู่ดงฌาน
รู้ตนจึงพานพบธรรมล้ำค่า
เป็นที่คร้ามเกรงในหมู่โจรา
ไม่ไหว้สาแต่ใจมีธรรมเบิกบาน
ฉายาเรียกนานมาสงฆ์ลงลาย
ฉายาธรรมหมายหลู่จื้อเซินขาน
ผลที่สุดสัมฤทธิ์ปณิธาน
เบื้องหน้าร่านรนไยไร้อัตตา
(ดงฌาน 禅林 คือ วัด)
จาก ขุนโจรเหลียงซาน
เขยบ้านดอกท้อ
钟楼倒塌，殿宇崩摧。
山门尽长苍苔，经阁都生碧藓。
释迦佛芦芽穿膝，浑如在雪岭之时；
观世音荆棘缠身，却似守香山之日。
诸天坏损，怀中鸟雀营巢；
帝释欹斜，口内蜘蛛结网。
没头罗汉，这法身也受灾殃；
折臂金刚，有神通如何施展。
香积厨中藏兔穴，龙华台上印狐踪。
พระวิหารล้มพัง
หอระฆังล้มลงกอง
ประตูผาตะไคร่นอง
หอไตรชื้นขึ้นเห็ดรา
วัชพืชงอกงามรก
คลุมปรกองค์พระปฏิมา
ไม้เลื้อยมีหนามหนา
รอบกายากวนอิมพัน
วิหคทำรังวาง
กลางอุราองค์เทวัญ
องค์อินทร์เอียงเฉียงหัน
โอษฐ์อุ้มแมงมุมชักใย
อรหันต์นั้นไร้เศียร
สังขารเวียนไม่พ้นภัย
เทพพิทักษ์แขนหักไซร้
ไร้มนตรารักษาตัว
กระต่ายทำรังในโรงครัว แท่นบูชาทั่ว
จิ้งจอกทิ้งรอยจงปลง
จาก ขุนโจรเหลียงซาน
วัดหว่าก้วน
你在东时我在西，你无男子我无妻。
我无妻时犹闲可，你无夫时好孤凄。
ข้าอยู่ประจิมเจ้าอยู่บูรพา
ข้าไร้ภรรยาเจ้าไร้สามี
ข้าไร้ภรรยานั้นแสนสุขี
เจ้าไร้สามีว้าเหว่เอกา
จาก ขุนโจรเหลียงซาน
เผาวัดหว่าก้วน
虬枝错落，盘数千条赤脚老龙；
怪影参差，立几万道红鳞巨蟒。
远观却似判官须，近看宛如魔鬼发。
谁将鲜血洒林梢，疑是朱砂铺树顶。
ดังเขามังกรปักเกลื่อนกระจาย
นับพันสายทางสัญจรมังกรวาด
เงาเปลือกต้นพิกลระคนประหลาด
เกล็ดแดงคาดงูยักษ์สักหมื่นมี
แลแต่ไกลเหมือนหนวดเคราตุลาการ
ผ่านใกล้เข้าเหมือนผมเผ้าภูตผี
ใครนำเลือดสดสาด ราดดงนี้
ฤามีผงชาดหก ปรกยอดไม้
จาก ขุนโจรเหลียงซาน
ดงสนแดง
萍踪浪迹入东京，行尽山林数十程。
古刹今番经劫火，中原从此动刀兵。
相国寺中重挂搭，种蔬园内且经营。
自古白云无去住，几多变化任纵横。
จอกแหนล่องสู่ตงจิงกรุงไกร
ลำเนาไพรท่องถ้วนทั่วทุกถิ่น
อารามโบราณเพลิงผลาญวอดวายสิ้น
แผ่นดินย่างยุคกลีแต่นี้ไป
จำต่ำต้อยตกอยู่ในวัดเซี่ยงกว๋อ
ปลูกผักพอมีกินถิ่นอาศัย
หนใดเล่าอาจกักเมฆาไว้
ต่อแต่ไรเคยคลายเคลื่อนอย่างเสรี
จาก ขุนโจรเหลียงซาน
ก้มถอนต้นหยางหลิ่ว
ขุนโจรเหลียงซาน
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
