ลำนำสุยหู่ 08 หนังสือหย่า ดงหมูป่า
ถอดความ โดย กุ้ยหลิน
荆山玉损，可惜数十年结发成亲；
宝鉴花残，枉费九十日东君匹配。
花容倒卧，有如西苑芍药倚朱栏；
檀口无言，一似南海观音来入定。
小园昨夜东风恶，吹折江梅就地横。
หยกจิงซานล้ำค่าแหลกสลาย
เสียดายสิบฤดูคู่เสน่หา
บุปผาในคันฉ่องต้องโรยรา
ตุนาหงันเสียเปล่าเก้าสิบวัน
เจ้าดวงหน้ามาลามานอนเศร้า
ดอกเสาเหย้าซบรั้วแดงในสวนขวัญ
ปากแดงน้อยไร้ถ้อยร้อยจำนรรจ์
กวนอิมฉันมารดาพาเข้าฌาน
ลมบูรพาคลั่งในอุทยาน เมื่อราตรีผ่าน
ล้มเจียงเหมยเกลื่อนกลาดลาน
(หยกจิงซาน 荆山玉 หยกงามมีชื่อเสียงแต่โบราณมักมีกำเนิดที่เขาจิงซาน
เสาเหย้า 芍药 ดอกไม้ตระกูลโบตั๋น
เจียงเหมย 江梅 ดอกเหมยป่าชนิดหนึ่ง)
จาก ขุนโจรเหลียงซาน
หนังสือหย่า
未知五脏如何，先见四肢不动。
ห้าอวัยวะภายในมิรู้ได้
สี่แขนขานั้นไซร้นิ่งไปก่อน
火轮低坠，玉镜将悬。
遥观野炊俱生，近睹柴门半掩。
僧投古寺，云林时见鸦归；
渔傍阴涯，风树犹闻蝉噪。
急急牛羊来热坂，劳劳驴马息蒸途。
กงอัคคีเคลื่อนคล้อย
คันฉ่องหยกลอยนภา
เห็นไกลไฟหุงหา
ดูใกล้ประตูไม้บัง
สงฆ์หวนสู่อาศรม
หมู่เมฆขรมกากลับรัง
ประมงกลับเข้าฝั่ง
แมกไม้ฟังจักจั่นเพลิน
แพะและวัวย่างลงเนิน รีบร้อนต้อนเดิน
ม้าลาสัญจรร้อนผ่อนคลาย
จาก ขุนโจรเหลียงซาน
ดงหมูป่า
枯蔓层层如雨脚，乔枝郁郁似云头。
不知天日何年照，惟有冤魂不断愁。
ไม้แห้งห้อยซ้อนซับดุจฝนห่า
กิ่งใบหนาครึ้มครือพยับฝน
มิรู้วันเดือนปีมืดมัวมน
ทุกแห่งหนซุกผีแค้นแน่นอุรา
จาก ขุนโจรเหลียงซาน
ดงหมูป่า
最恨奸谋欺白日，独持义气薄黄金。
迢遥不畏千程路，辛苦惟存一片心。
รังเกียจแผนสกปรกรกฟ้าใส
ยึดมั่นในคุณธรรมทองคำหยัน
หนทางไกลเพียงไหนไม่ไหวหวั่น
ลำบากนั้นก็เพียงอยู่ที่ใจ
จาก ขุนโจรเหลียงซาน
ดงหมูป่า
ขุนโจรเหลียงซาน
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
