หากนึกภาพไม่ออกให้ลองสมมุติดูว่า ประเทศ A ที่มีหนี้สินสาธารณะต่อ GDP อยู่ที่ 300% และกำลังเกิดภาวะเงินเฟ้อ โดยมีอัตราเงินเฟ้ออยู่ที่ 5%
แต่ด้วยหนี้สินสาธารณะต่อ GDP ที่สูงเกินไป ทำให้ธนาคารกลางของประเทศ A ไม่สามารถดำเนินนโยบายทางการเงินอะไรได้มากนัก
เพราะในกรณีของประเทศ A หนี้สินสาธารณะต่อ GDP อยู่ที่ 300% ซึ่งถือว่าสูงมาก หากธนาคารกลางต้องการขึ้นอัตราดอกเบี้ยเพื่อควบคุมเงินเฟ้อ ธนาคารกลางจะต้องขึ้นอัตราดอกเบี้ยสูงมาก โดยทั่วไปมักจะปรับให้อยู่สูงกว่าอัตราเงินเฟ้อ