ลำนำสุยหู่ 19 โลกบาลสถิตเหลียงซาน
ถอดความ โดย กุ้ยหลิน
入伙分明是一群，相留意气便须亲。
如何待彼为宾客，只恐身难作主人。
คนกลุ่มนี้ชี้ชัดว่ามาร่วมหมู่
จะให้อยู่ก็ควรสนิทชิดเชื้อ
ทำไฉนให้เขาคงเป็นแขกเหรื่อ
กลัวจะไม่เหลือฐานะเจ้าบ้าน
如何此处不留人，休言自有留人处。
应留人者怕人留，身苦难留留客住。
เหตุใดจักไม่ให้อยู่ที่นี่
ไม่น่ามีที่ไหนให้อยู่ได้
คนมีสิทธิให้กลัวจนไม่ให้
คนไม่มีสิทธิให้เชื้อเชิญอยู่
四面水帘高卷，周回花压朱阑。
满目香风，万朵芙蓉铺绿水；
迎眸翠色，千枝荷叶绕芳塘。
华檐外阴阴柳影，锁窗前细细松声。
江山秀气满亭台，豪杰一群来聚会。
รอบศาลาม้วนผ้าม่าน ริมห้วยละหาน
บุปผาโอบกรงแดงไว้
สายลมโชยระรื่นเย็นชื่นบาน
เงาพุดตานหมื่นช่อล้อน้ำใส
เขียวมรกตแลสดชื่นตื่นตาใจ
พันใบบัวชูก้านรอบห้วยหอม
พ้นชายคาร่มรื่นครึ้มเงาหลิ่ว
นอกหน้าต่างสนพลิ้วส่งเสียงกล่อม
รอบศาลาทิวทัศน์งามน่าถนอม
เหล่าจอมยุทธจับกลุ่มร่วมชุมนุม
独据梁山志可羞，嫉贤傲士少宽柔。
只将寨主为身有，却把群英作寇仇。
酒席欢时生杀气，杯盘响处落人头。
胸怀褊狭真堪恨，不肯留贤命不留。
น่าหัวร่อขอเหลียงซานไว้อยู่เอง
ใครจะเก่งใครจะดีไม่มีสน
ขอตำแหน่งนายส้องเป็นของตน
เหล่าวีรชนล้วนแล้วศัตรูตัว
ยามกินเลี้ยงรื่นเริงอยากฆ่าเข่น
เสียงจอกเป็นสัญญาณให้เด็ดหัว
คนจิตใจคับแคบน่าเกลียดกลัว
ไม่รอดตัวเพราะไม่รักษาคน
จาก ขุนโจรเหลียงซาน
หลินชงล้มบัณฑิต
古人交谊断黄金，心若同时谊亦深。
水浒请看忠义士，死生能守岁寒心。
มิตรภาพคนเก่าก่อนอาจบั่นทองคำ
น้ำมิตรล้ำเลอค่าใจเป็นหนึ่ง
เช่นผู้กล้าธรรมภักดิ์แห่งหนองบึง
เป็นตายพึงรักษาสัตย์มั่นคง
堪笑王伦妄自矜，庸才大任岂能胜！
一从火并归新主，会见梁山事业新。
ขำหวางหลุนคุยโตโอ่บังอาจ
ไร้สามารถฤาอาจยิ่งใหญ่ได้
ตั้งแต่กำจัดแล้วมีนายใหม่
จึงได้เห็นเหลียงซานการงานรุ่ง
จาก ขุนโจรเหลียงซาน
โลกบาลสถิตเหลียงซาน
ขุนโจรเหลียงซาน
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
