ลำนำสุยหู่ 20 หยันผอซี
ถอดความ โดย กุ้ยหลิน
花容袅娜，玉质娉婷。
髻横一片乌云，眉扫半弯新月。
金莲窄窄，湘裙微露不胜情；
玉笋纤纤，翠袖半笼无限意。
星眼浑如点漆，酥胸真似截肪。
金屋美人离御苑，蕊珠仙子下尘寰。
ชดช้อยดังบุปผา
สวยสง่าหยกค่าล้ำ
มุ่นมวยเกล้าเมฆดำ
วงคิ้วคว่ำเสี้ยวจันทร์วาด
บัวทองก้าวเมี้ยนมิด
กระโปรงปิดไม่สิ้นสวาท
หน่อหยกเยื้องย่างยาตร
ผ้าเผยจิตมิคิดค้าน
ดาริกาดวงตาดำเพราพริ้ม
อกอวบอิ่มยองใยใสสะอ้าน
นารีในเรือนทองท่องอุทยาน
นางฟ้าวิมานหยุ่ยจูสู่โลกา
(湘裙 กระโปรงสตรี)
(วิมานหยุ่ยจู 蕊珠宫 ชื่อของวิมานเทวดานางฟ้า)
(บัวทอง 金莲 หน่อไม้หยก 玉笋 คำอุปมา ถึงเท้าเล็กของสตรีนับแต่สมัยซ่งจนถึงสมัยชิง สตรีจีนนิยมมัดเท้าจนเล็กผิดธรรมชาติ ปลายเท้าเรียว ส้นเท้ากว้าง รูปร่างเหมือนดอกบัวหรือหน่อไม้ หญิงไพร่จึงเท้าใหญ่ไม่มัดเท้า)
花娘有意随流水，义士无心恋落花。
婆爱钱财娘爱俏，一般行货两家茶。
ใจนางโลมไหลตามกระแสน้ำ
ผู้ทรงธรรมมิคิดรักดอกไม้ร่วง
แม่มักทรัพย์สาวมักคนหล่อควง
เป็นของหวงชิ้นเดียวใช้สองงาน
酒不醉人人自醉，花不迷人人自迷。
直饶今日能知悔，何不当初莫去为？
เหล้าไม่ทำคนเมา เมาเองไซร้
ดอกไม้ไม่ทำคนหลง หลงใหลเอง
แม้นรู้ว่าวันนี้ ดวงเส็งเครง
คงยำเยงไม่แส่เสียแต่ต้น
จาก ขุนโจรเหลียงซาน
ของกำนัลเป็นเหตุ
原来这色最是怕人。若是他有心恋你时，身上便有刀剑水火，也拦他不住，他也不怕；若是他无心恋你时，你便身坐在金银堆里，他也不睬你。
รู้เถิดว่าตัณหาน่ากลัวนัก
แม้นใจรักเภทภัยหาได้หวั่น
แม้นมิได้มีใจให้แก่กัน
สมบัติอันก่ายกองไม่มองแล
佳人有意村夫俏，红粉无心浪子村。
คนงามยามต้องใจไพร่ก็หล่อ
คนสวยพอเดียดฉันท์มันก็ไพร่
银河耿耿，玉漏迢迢。
穿窗斜月映寒光，透户凉风吹夜气。
谯楼禁鼓，一更未尽一更催；
别院寒砧，千捣将残千捣起。
画檐间叮当铁马，敲碎旅客孤怀；
银台上闪烁清灯，偏照闺人长叹。
贪淫妓女心如火，仗义英雄气似虹。
ทางช้างเผือกขาวสกาวกลางเวหา
ถังน้ำหยดบอกเวลาวังเวงแว่ว
หนาวจันทร์ทอลอดหน้าต่างด่างเป็นแนว
เยือกลมแผ่วผ่านประตูรัตติกาล
เสียงกลองจากหอยาม
เร่งยามแล้วยามเล่าผ่าน
เสียงหวดผ้ากลางลาน
หวดซ้ำซากเมื่อผ้าคลาย
กระดิ่งลมดังติงตังใต้ชายคา
อกเหว่ว้าคนสัญจรใกล้สลาย
จันทราดังตะเกียงส่องประกาย
คล้ายแกล้งฉายให้นวลนางนั่งถอนใจ
ใจนางโลมร้อนรุ่มร่านราคะ
จิตวีรชนทรงธรรมดังรุ้งทอ
(หยกหยด 玉漏 คือ ถังน้ำหยดบอกเวลา 漏壶 พอหยดถึงขีดที่กำหนด ก็จะตีกลองบอก)
合是英雄有事来，天教遗失箧中财。
已知着爱皆冤对，岂料酬恩是祸胎！
คงเป็นด้วยวีรชนก่อเรื่องมา
ฟ้าจึงให้เสียทรัพย์ที่หวงแหน
รู้อยู่ว่ามีรักมักมีแค้น
ใครจักคิดของแทนคุณกลับก่อภัย
จาก ขุนโจรเหลียงซาน
หยันผอซี
ขุนโจรเหลียงซาน
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
