31 ม.ค. เวลา 06:10 • หนังสือ

รีวิวหนังสือ “กระบี่เย้ยยุทธจักร” Part 3 (ส่วนของสำนักต่างๆ และอื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง)

เล่มที่ 35
1.“สำนักคุ้มกันภัยบุญบารมี” (ฮกอุ้ยเปียเก๊ก) เจ้าสำนักคือ ลิ้มจิ้นน้ำ เป็นสำนักของตระกูลลิ้ม มีหลายสาขา สาขาใหญ่อยู่ที่เมืองฮกจิว ซึ่งเป็นสาขาที่เป็นบ่อเกิดของเรื่องราวในกระบี่เย้ยยุทธจักร หน้าสำนักคุ้มกันภัยฯ มีธงสีเขียว 2 อันปักอยู่
ทางขวาใช้ด้ายสีเหลืองปักรูปสิงโตแยกเขี้ยวกางเล็บ ท่วงท่าดุร้ายเหี้ยวหาญตัวหนึ่ง เหนือหัวสิงโตยังใช้ด้ายสีดำปักรูปค้างคาวคู่กางปีกโบยบิน
ทางซ้ายปักอักษรสีดำ “ฮกอุ้ยเปียเก๊ก” (สำนักคุ้มภัยบุญบารมี) ลายมือตวัดงดงาม เข้มแข็งมรพลัง
สำนักนี้มี “คัมภีร์กระบี่พิชิตมาร” ที่ลิ้มเอี้ยงโต้ว ทวดของลิ้มเพ้งจือ บัญญัติ 72 ท่ากระบี่พิชิตมาร พิชิตโดยไร้ผู้ต่อต้าน เป็นเหตุให้คนในยุทธจักรแก่งแย่งกัน
2.สำนักแชเซี้ย เจ้าสำนักคือ อื้อชังไฮ้ ผู้วางแผนล้างตระกูลลิ้ม เพื่อหวังครอบครอง “คัมภีร์กระบี่พิชิตมาร”
3.สำนักง่อไบ๊
4.สำนักซงซัว 1 ในห้าสำนักกระบี่ กระบี่ที่ใช้ปราศจากคมแต่ปลายแหลมยิ่ง เจ้าสำนักคือ จ้อแน่เซี้ยง และเขายังเป็นประมุขห้าสำนักกระบี่อีกด้วย
5.สำนักไท้ซัว 1 ในห้าสำนักกระบี่ กระบี่ที่ใช้สั้นกว่ากระบี่ทั่วไป แต่ตัวกระบี่กว้างเท่าตัวถือแล้วรู้สึกหนักอึ้ง เจ้าสำนักคือ เทียนมึ้งเต้าหยิน เป็นนักพรตหน้าแดงร่างสูงใหญ่
6.สำนักฮ่วงซัว 1 ในห้าสำนักกระบี่ กระบี่ที่ใช้มีลักษณะคดงอ เจ้าสำนักคือ มกไต้ซิงแซ ฉายา พิรุณกลางราตรี ชายชราผอมสูงรามไม้ซีก สองไหล่งองุ้ม หน้าซูบกรัง สวมเสื้อสีเขียวซักฟอกจนขาว ท่าทางยากจนข้นแค้น อาวุธคือกระบี่ที่ซ่อนอยู่ในซออู้ บทเพลงซออู้โศกซึ้งรันทด เป็นศิษย์พี่ของ เล้าเจี่ยฮวง ผู้ทำพิธีอ่างทองล้างมือ
“กระบี่เย้ยยุทธจักร เดชคัมภีร์เทวดา“ ฉบับการ์ตูนที่หลี่จื้อชิงใช้พู่กันวาด
7.สำนักฮั้วซัว 1 ในห้าสำนักกระบี่ กระบี่ที่ใช้มีความยาวสั้นหนักเบาตรงตามมาตรฐาน เจ้าสำนักคือ งักปุ๊กคุ้ง แนวทางของสำนักในยุคของงักปุ๊กคุ้งอาศัยลมปราณเป็นหลักกระบี่เป็นรอง
8.สำนักเห็งซัว 1 ในห้าสำนักกระบี่ กระบี่ที่ใช้เบาและอ่อนนุ่ม เจ้าสำนักคือ เตี่ยเอ้ยซือไถ่ เป็นสำนักแม่ชีที่มีตัวละครหลักในเรื่องสังกัดอยู่ คือ งี้นิ้ม
ส่วนตัวชอบการดัดแปลงเป็นการ์ตูนของ “หลี่จื้อชิง” ในส่วนของฉากเริ่มต้นในเล่ม 1 ที่บรรยายเกริ่นนำมาให้เราขบคิดว่า
“อะไรคือกฎเกณฑ์ของธรรมะและอธรรม ฝ่ายธรรมะก็มีศิษย์ผู้ทะเยอทะยานทำเพื่อประโยชน์ส่วนตน ยุทธจักรเต็มไปด้วยการแก่งแย่งชิงดี ความเห็นแก่ตัวมีอยู่ทั้งในฝ่ายธรรมะและอธรรม แล้วมันจะแตกต่างอะไรอีกระหว่างฝ่ายทั้งสอง จะมีใครสักคนที่สามารถวางเสียซึ่งชื่อเสียง อำนาจ ยุทธจักร หาใช่ใครๆ จะควบคุมได้ ใต้หล้านี้จะมีใครที่สามารถยิ้มเย้ยยุทธจักร”
มันเป็นการบรรยายแก่นแท้ของนิยายเรื่องนี้ให้เข้าใจง่ายได้อย่างดีเยี่ยม
สำหรับซีรีส์เวอร์ชัน 1996 คัดนักแสดงได้ดีมาก หลี่ซ่งเสียนที่แสดงเป็นเล่งฮู้ชง หน้าตาบุคลิกกวนๆ และดูอารมณ์ดีเสเพลพร้อมทั้งมีบุคลิกความเป็นพี่ใหญ่แห่งสำนักหัวซานอยู่ครบ เนื้อเรื่องหลักของซีรีส์ก็ตรงตามบทประพันธ์ คำพูดของตัวละครบางตัวแทบจะแกะออกมาจากในหนังสือเลย อาจจะมีแตกต่างกันบ้างในรายละเอียดปลีกย่อย เช่น ในหนังสือขี่ม้า ในซีรีส์เดิน ในหนังสือฉากสู้ของตัวละครสู้ได้อย่างสูสี ในซีรีส์สู้ไม่ได้เลย ในหนังสือเซียนดอกท้อมี 6 คน ในซีรีส์มี 4 คน แต่ก็ไม่ได้ทำให้เสียเนื้อเรื่องไป
เกร็ดเล็กน้อย
-จากการต่อสู้กับฉั้งแป๊ะกวงในถ้ำและเหลาห่านป่าหวน เล่งฮู้ชงมีบาดแผลใหญ่น้อยทั้งสิ้น 13 แห่ง
-เล่งฮู้งชงเตะล้อนั้งเกี๊ยกกระเด็นไป และตั้งชื่อท่านี้ให้เป็นท่าไม้ตายของสำนักแชเซี้ย ว่า “ท่าหันตะโพกห่านป่าร่อนหาดทราย”
-บทเพลงเชี่ยเหงากังโอ้ว หรือ ”ยิ้มเย้ยุทธจักร“ เค็กเอี้ยงและเล้าเจี่ยฮวง ร่วมกันประพันธ์เพลงขึ้นมาใหม่ โดยได้รับแรงบันดาลใจมาจากเพลง “กว่างหลิงซ่าน“ ซึ่งเป็นเพลงจีนโบราณ
-เล่งฮู้ชงใช้ท่าทำลายเกาทัณฑ์ในวิชาเก้ากระบี่เดียวดายแทงดวงตาของยอดฝีมือ 15 คน บอด ภายในกระบี่เดียว
-เล่งฮู้ชงหัดพิณและเรียนวิชาสุราจากผู้เฒ่าไผ่เขียว
-โจ้วโชยชิวแนะนำเล่งฮู้ชงในการดื่มสุราว่าสุราฮุงควรใช้จอกหยกเพิ่มสีสันสุรา เหล้าขาวนอกกำแพงใหญ่ควรใช้ถ้วยนอแรดเพิ่มความหอมของสุรา เหล้าองุ่นควรใช้ถ้วยประกายราตรี เหล้าเกาเหลียงควรใช้ภาชนะทองเหลือง สุราร้อยสมุนไพรควรใช้จอกหวายโบราณร้อยปีเพิ่มความหอมจรุงของสุรา สุราจอหงวนอั้งเมืองเสียงเฮงควรใช้จอกเคลือบโบราณ สุราลี้ฮวยควรใล้จอกมรกต สุราน้ำค้างหยกควรใช้ถ้วยกระจก

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา