17 ก.พ. เวลา 11:59 • หนังสือ

เรามักถูกสอนให้มองด้านดี

ว่าแก้วน้ำที่มีน้ำอยู่ครึ่งแก้วนั้นมีน้ำเหลือตั้งครึ่งแก้ว มากกว่าที่จะมองว่าน้ำหายไปครึ่งแก้วแต่จะมองด้านไหนก็ตาม ก็ทำให้เราคิดว่าแก้วยังขาดพร่องยังต้องหาน้ำมาเติมให้เต็ม
ตลอดชีวิตที่ผ่านมา เราจะรู้สึกว่าเรายังมีไม่พอ ต้องมีนั่น มีนี่ เสียก่อนแล้วเราจะอิ่ม จะเต็ม สิ่งหนึ่งที่เราไม่เคยถูกสอนก็คือไม่ว่าเราจะพัฒนาความสามารถในการหาเงิน หาของ หาความรักให้ได้มากสักเท่าไหร่ก็ตาม น้ำในแก้วก็ไม่มีวันเต็มเพราะความอยากในใจเราไม่เคยหยุด แก้วของเราก็จะโตขึ้นไปเรื่อย ๆ ไม่เคยพอ
เมื่อก่อนที่เราคิดว่าถ้าเรามีเงินล้าน เราจะมีความสุข พอเรามีเข้าจริง ๆ ปริมาณความต้องการ มาตรฐานการครองชีพความเป็นอยู่ของเราก็โตรุดหน้าไปจนเราต้องหาเพิ่มตลอดเวลา ซึ่งอย่าว่าแต่คนมีเงิน 10 ล้าน 100 ล้าน ขนาดคนที่มีเป็นหมื่นล้านยังหาเงินอย่างไม่รู้จักอิ่มรู้จักพอ รวมทั้งคนที่เรารักหนักหนายากลำบากกว่าจะได้มา พออยู่กันไปนาน ๆ ใจเราก็เรียกร้องมากขึ้น ๆ เห็นจุดอ่อนข้อบกพร่อง ไม่อิ่ม ไม่เต็มได้ตลอดเวลา แก้วน้ำหรือความอยากในใจเราไม่เคยหยุดโต หาเท่าไหร่ก็ไม่เคยเต็ม
เคล็ดลับของความสุขก็คือ เราพยายามอย่างเต็มที่ในการหาเงินหาความรัก เหมือนหาน้ำมาใส่แก้ว แต่สิ่งที่สำคัญกว่าคือเราต้องเรียนรู้ที่จะปรับขนาดของแก้วให้พอดีกับน้ำ ให้ใจเราสามารถที่จะมีความสุขสงบพอใจกับขณะนี้ เดี๋ยวนี้โดยไม่ต้องรออนาคต
ถ้าเรามีน้ำอยู่ครึ่งแก้ว แต่เราสามารถลดขนาดของแก้วน้ำลงจนเหลือเพียง 1 ใน 4 น้ำที่มีครึ่งแก้วก็จะล้นมีเกินอยู่อีกเท่าตัวมีเกินพอสำหรับเรา และพอที่จะแบ่งให้คนอื่น เมื่อเราเต็มเราก็ไม่ต้องไปวิ่งหาน้ำมาเติมอีก มีเวลาเหลือเฟือให้คนที่เรารักให้กับสิ่งที่มีความหมายต่อชีวิตเราอย่างแท้จริง
การลดขนาดของแก้วน้ำก็คือ การที่เราหมั่นตามรู้ ตามดูจิตใจ ความรู้สึก ความคิดของเราแต่ละขณะที่เรารู้ทันใจเราที่อยากได้ อยากให้คนอื่นคิดให้ถูกใจเรา ทุกขณะที่เรารู้ทันความอยากจะทำงานไม่ได้ เราก็ได้ลดขนาดของแก้วลงทุกขณะที่เรามีความรู้สึกตัว ชีวิตเราก็จะเป็นแก้วที่อิ่มเต็มพอดี พอเพียงมีความสุขมั่นคง
.. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. ..
ที่มา : Forward Mail

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา