ลำนำสุยหู่ 28 อู่ซงชมจันทร์
ถอดความ โดย กุ้ยหลิน
《ลำนำวารีบรรเลง》 中秋《水调歌头》
ของมหากวี ซูตงพอ 苏东坡
明月几时有？把酒问青天：
不知天上宫阙，今夕是何年？
我欲乘风归去，只恐琼楼玉宇，高处不胜寒。
起舞弄清影，何似在人间。
转朱阁，低绮户，照无眠。
不应有恨，何事长向别时圆？
人有悲欢离合，月有阴晴圆缺，此事古难全。
但愿人长久，千里共婵娟。
จันทร์แจ่มฟ้ามีมาแต่ไรฤา
สุราถือมาถามนภาใส
มิรู้ว่าราชวังชั้นฟ้าไซร้
คืนนี้เป็นยามใดในปีดาว
ปรารถนาขี่ลมหวนทวนกลับ
แต่กลัวพลับพลาหยกนั้นเหน็บหนาว
จึงรำฟ้อนสะท้อนเงาอันพร่างพราว
อยู่กลางหาวหาใช่แดนเดินดิน
ผ่านเรือนแดงส่องแสงลอดหน้าต่าง
ส่องสว่างจนลืมหลับเสียสิ้น
มิเคยเคืองจันทร์จนมิยลยิน
ไยยามผินห่างคล้อยจึงค่อยนวล
คนมีพบพรากสุขทุกข์ระคน
จันทร์มีจ้ามีหม่นกลมเสี้ยวส่วน
แต่นานเนามิมีเท่าทั่วถ้วน
หวังอยู่ยงชวนชมจันทร์แม้พันลี้
(ตำนานว่าหนึ่งวันสวรรค์เท่าพันปีมนุษย์ จึงไม่รู้ปีดาวใด)
จาก ขุนโจรเหลียงซาน
อู่ซงชมจันทร์
古道村坊，傍溪酒店。
杨柳阴森门外，荷华旖旎池中。
飘飘酒旆舞金风，短短芦帘遮酷日。
磁盆架上，白冷冷满贮村醪；
瓦瓮灶前，香喷喷初蒸社酝。
未必开樽香十里，也应隔壁醉三家。
โรงเหล้าริมทางเก่าข้างลำธาร
บึงบัวบานข้างร้านครึ้มหยางหลิ่ว
ธงสุราร่าลมร้อนสะบัดปลิว
ม่านกกพลิ้วบังสูรย์อันเดือดดาล
โถกระเบื้องเรียงรายอยู่บนชั้น
ขาวเป็นมันบรรจุเหล้าพื้นบ้าน
เตากลั่นกลิ่นหอมหวนเย้ายวนหวาน
เมาสามบ้านจรุงไกลไปสิบลี้
จาก ขุนโจรเหลียงซาน
ทวารบาลเจี่ยง
形容丑恶，相貌粗疏。
一身紫肉横铺，几道青筋暴起。
黄髯斜卷，唇边几阵风生；
怪眼圆睁，眉下一双星闪。
真是神荼郁垒象，却非立地顶天人
รูปร่างอัปลักษณ์ท่าทางหยาบกระด้าง
ทั่วร่างปุ่มปมไปด้วยเส้นเอ็น
เคราเหลืองม้วนขวางปากกว้างลมเหม็น
ตาปูดโปนเช่น เซินซู วี่ ลวี่
(เซินซู 神荼 (shēn shū) วี่ ลวี่ 郁垒 (yù lǜ) สองทวารบาลที่มักเห็นตามบานประตูศาลเจ้า เป็นชื่อเฉพาะ 神 ออกเสียง เซิน 垒 ออกเสียง ลวี่)
“河阳风月 (เหอหยางเฟิงเยว่) เสน่ห์เหอหยาง”
醉里乾坤大 壶中日月长
ฟ้าดินกว้างไพศาลยามเมามาย
วันคืนคล้ายนิรันดร์กลางไหเหล้า
夺人道路人还夺，义气多时利亦多。
快活林中重快活，恶人自有恶人磨。
คนคิดร้ายทำลายเขาเอาร้ายตอบ
ทรงคุณธรรมความชอบตอบแทนหลาย
ดงสำราญหวนสำราญเบิกบานกลาย
อันคนร้ายรับผลกรรมทำร้ายคืน
จาก ขุนโจรเหลียงซาน
ทวารบาลเจี่ยง
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
