บันทึกนึกได้ ตอน หุ่นยนต์หน้าห้อง
หลานชายตัวน้อยวัย 3 ขวบ ชอบทำงานศิลปะ เค้าคงคิดว่ามันสวยแหละ แต่ในความคิดของผู้ใหญ่ ใย๊ ใหญ่ จะมองว่าเป็น“ ศิลเปรอะ” มากกว่า
พ่อแม่สมัยปัจจุบันหรือสมัยใหม่นี่แหละมักมักจะไม่ค่อยขัดใจลูกในเรื่องผลงานศิลปะรูปวาดหรือเขียนอะไรมักจะชื่นชมยินดีออกหน้าออกตา เอาไปติดไว้ที่นั่นบ้างที่นี่บ้าง
บ้านเราก็เหมือนกันพ่อแม่ของเด็กๆ พยายามส่งเสริมความมั่นใจและฝีมือของลูก ผลงานศิลปะทั้งหลายจึงถูกเก็บเอาไว้เป็นอย่างดี
แล้วมันก็น่าชื่นใจหลานๆ ค่อยๆ ทำได้ดีขึ้นจริงๆ ตอนแรกดูเป็นอะไรก็ไม่รู้ ตอนหลังพอได้ทำหลายครั้งเข้า ผิดพลาดก็หลายที ฝีมือหลานก็ดีขึ้นเรื่อยๆ
แล้วทีนี้ผลงานที่ภูมิใจนักหนาจะไปอยู่ที่ไหนล่ะ ก็ต้องติดเอาไว้ในที่ที่อวดได้ ที่ที่คนผ่านมาต้องเห็น เรียกว่าบูสต์ความภูมิใจของตัวเอง
มันก็เลยไปลงเอยที่ประตูหน้าห้องนอนของหลานซึ่งหลานยังนอนกับพ่อแม่ มันก็เลยไปลงเอยที่หน้าประตูห้องพ่อแม่ไปโดยปริยาย
ทีนี้ใครผ่านไปผ่านมาก็ต้องเห็นอย่างช่วยไม่ได้ แต่เห็นแล้วก็ทึ่ง เพราะเขาทำได้ดีขึ้นจริงๆ คราวนี้เค้าทำเป็นรูปหุ่นยนต์ หุ่นยนต์ที่ว่าไม่ใช่หุ่นยนต์ตัวเล็กๆ นะแต่เป็นหุ่นยนต์ตัวใหญ่ที่เค้าดูใน YouTube มา เห็นเรียกว่า ออพติมัส บ้าง ทรานฟอร์เมอร์ บ้าง
ตัวนี้เป็นหุ่นยนต์สีฟ้ามีเขาสองข้างเหมือนหมวกพวกไวกิ้ง ตัวโตดูดีทีเดียวแหละ เราเห็นแล้วก็ทึ่งนะแค่ 5 ขวบ ทำได้ขนาดนี้ถือว่าไม่เลว
แล้วการติดไว้หน้าห้องโดยไม่เอาออกก็เท่ากับว่าเป็นการแสดงความภาคภูมิใจในตัวเด็ก เด็กจะได้มีกำลังใจมีความเชื่อมั่นในตัวเองในการทำงานศิลปะต่อไปเรื่อยๆ ไม่เลวเหมือนกันนะ
ถ้าชอบบอกความในลักษณะนี้รบกวนกดไลค์กดติดตามกันให้ด้วยนะคะ
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
