30 มิ.ย. เวลา 04:01 • สุขภาพ

อย่างนี้ก็ได้เหรอ ตอน สีหน้าอมทุกข์

เคยรู้สึกไหมคะว่าบางทีเราอารมณ์ดีอยู่ดีๆ แต่เดินไปเจอคนที่สีหน้าและแววตาดูหม่นหมอง อมทุกข์ ใบหน้าโดยรวมหมองเศร้า มันทำให้รู้สึกว่าปัญหาของเขามันยิ่งใหญ่ ลำบากใจจนพูดออกมาไม่ได้ เหมือนโลกของเขากำลังจะล่มสลาย
เผอิญคนนี้เป็นคนที่เรารู้จัก และมันไม่ได้มีปัญหามากขนาดนั้น
ปัญหาใครก็มีค่ะ แต่มันไม่ได้เยอะขนาดจะต้องมีสีหน้าอมทุกข์ให้คนอื่นเห็นซะขนาดนั้น
คนนี้เป็นคนที่คิดมาก ทำให้มีสีหน้าอมทุกข์อยู่ตลอดเวลา เค้าทำได้แค่คิดเรื่องที่ทำให้ทุกข์ ไม่มีความสุข ไม่สบายใจ แต่ไม่เคยคิดที่จะหาทางแก้ปัญหา เค้าทำได้แต่คิดกังวลแล้วก็ทุกข์
มันเหมือนกับว่าการที่เขากังวล คิดมากและทุกข์เป็นงานของเขา ถ้าคิดมากแล้วจะทำให้ได้เงินอย่างนั้นแหละ มันเหมือนกับว่าเค้าจะมีความผิดถ้ามีความสุขก็เลยคิดมากให้ตัวเองเป็นทุกข์แทน
ปัญหามีไว้แก้ไม่ใช่เหรอคะ แต่เค้าไม่แก้ค่ะ เค้าใช้วิธีการคิดมากแล้วก็ทุกข์ใจอยู่คนเดียว
เค้าไม่ยอมแก้ปัญหาแต่คิดไปก็เองว่าปัญหาเค้ามันแก้ไม่ได้ ทางเดียวที่เค้าจะรู้สึกดีกับปัญหาที่มีมีอยู่คือการคิดมากแล้วก็ทุกข์
การคิดมากและเป็นทุกข์เป็นการแก้ปัญหาของคนอย่างเค้าเหรอ
คือถ้าเราคิดอย่างนี้มั่งเราก็คงจะแย่ เเข้าใจเลยว่าทำไมโฆษณาจน เครียด คิดมาก กินเหล้าถึงฮิตติดตลาดนะมันเหมือนเค้าเปี๊ยบเลย
ถ้าเค้าไม่เอาเวลาไปกังวล ไปเครียด ไปทุกข์ก็จะเอาเวลาไปสวดมนต์เพื่อให้อำนาจลึกลับที่อยู่เหนือธรรมชาติสร้างวิถีทางช่วยเหลือเขาได้ทำให้เค้าหลุดพ้นจากปัญหาที่มี
มันเป็นความคิดในอุดมคติค่ะ เราเห็นเค้าเอาแต่สวดมนต์ไม่ยอมแก้ปัญหามานาน แต่ปัญหามันก็ยังคงอยู่และแก้ไม่ได้รับการแก้ไข การสวดมนต์พร่ำบ่นบทสวดซ้ำๆ ทำให้รู้สึกสบายใจว่าได้ทำอะไรซักอย่าง แต่ในมุมมองของเรา สิ่งที่เขาทำคือการพูดคำซ้ำๆเดิมๆเพื่อให้สิ่งที่เขาคิดว่าอยู่เหนือธรรมชาติช่วยเหลือเขาแต่หลีกเลี่ยงในการที่จะทำเองช่วยเหลือตัวเอง
มันใช่เหรอค ะคุณผู้อ่านคิดว่ายังไงคะ

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา