ลำนำสุยหู่ 37 จุดจบเหล็กไนต่อ
ถอดความ โดย กุ้ยหลิน
洪涛滚滚烟波杳，月淡风清九江晓。
欲从舟子问如何，但觉庐山眼中小。
คลื่นซัดเป็นระลอกไร้หมอกเคียง
เหนือจิ่วเจียงสายลมโลมโสมส่องใส
เหนือนาวาใคร่ปุจฉาว่าเหตุใด
หลูซานในสายตาจึงกระจ้อย
(九江 จิ่วเจียง คือ เจียงโจว
庐山 หลูซาน เทือกเขาสำคัญในจิ่วเจียง)
黑云匝地，红焰飞天。
焠律律走万道金蛇，
焰腾腾散千团火块。
狂风相助，雕梁画栋片时休。
炎焰涨空，大厦高堂弹指没。
这不是火，却是：文炳心头恶，触恼丙丁神。
害人施毒焰，惹火自烧身。
เมฆดำปกคลุมหล้า
อัคคีอาบฟ้าแดงฉาย
งูทองหลอมหมื่นสายเลื้อยเปะปะ
พุ่มพระเพลิงพันลูกลอยละลิ่ว
ลมคลั่งโหมเสาคานไหม้ชั่วดีดนิ้ว
พระเพลิงกริ้วเผาตึกหอชั่วพริบตา
แลนี่หาใช่ไฟ
แต่คือใจอันชั่วช้า
ของหวงเหวินปิ่งนา
แหย่โทโสเทพอัคคี
ใส่ร้ายป้ายสีใคร
คือแหย่ไฟเผาไหม้ตน
(丙丁神 เทพอัคคี ; จากกิ่งฟ้า 天干 丙 ไฟหยาง 丁 ไฟยิน)
文炳趋炎巧计乖，却将忠义苦挤排。
奸谋未遂身先死，难免刳心炙肉灾。
เหวินปิ่งไต่เต้าด้วยแผนแยบคาย
โดยใส่ร้ายผู้ภักดีให้มีโทษ
มิทันได้สมใจมาตายโหด
ต้องโทษทัณฑ์ย่างเนื้อควักหัวใจ
ขุนโจรเหลียงซาน
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
