Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
ความเรียงในวันที่นึกได้
•
ติดตาม
14 ก.ย. เวลา 04:00 • นิยาย เรื่องสั้น
งวดนี้มีเลขเด็ดอะไรไหมวะ
หมวดสอนถามแม่ค้าล็อตเตอรี่แถวตลาดช่วงเช้าวันหวยออก
โห หมวด มาถามตอนนี้หนูจะมีเลขเหลือหรือเปล่าล่ะคะ
อ้าว เอ็งก็ลองว่ามาก่อนสิวะ เผื่อข้าจะหยิบสักหลายใบ
จ่ายสด งดเชื่อ เบื่อทวงนะคะหมวด
อะไรวะ ตั้งแต่แม่ยันลูกเลยเว้ยไอ้ประโยคนี้
แล้วก็หัวเราะกันครืน
ครื้นเครงกันแต่เช้า
เจ๊หวานั่งคุยกับลูกค้าไปพลางพร้อมกับลูกน้องก็พัลวันอยู่กับลูกค้าที่เกิดจะมาทำผมพร้อมกันตั้งแต่เช้ามืด
มีงานใหญ่น่ะ เห็นว่าคนใหญ่คนโตมากันเยอะ ท่านผู้ว่าฯมาเองเลย
เสียงคุยกันให้แซ่ดในร้าน
กว่าจะเคลียร์หมดก็สายมากแล้ว หมวดสอนที่ออกเวรเดินมาถึงพอดีจึงแวะทักทายตามประสาคนคุ้นเคย
แล้วแฟนเอ็งล่ะ
หลับอยู่ข้างบนน่ะพี่
เป็นไงบ้าง ขยับตัวได้ไหม
พอได้นะพี่ หมอว่าเพิ่งฟื้นตัวก็แบบนี้ ดีที่มาทัน อีกสักพักหวาว่าจะพาไปทำกายภาพแล้ว
เออๆ ดีๆ
หมวดสอนนั่งคุยสักพักก็เดินออกจากร้านมาหาเตี่ยเหมือนเคย
เจ๊หวากับแฟนแกไม่ใช่ใครอื่น คนบ้านเรานี่เอง แค่เมื่อก่อนย้ายไปทำกิจการที่อื่นเสียหลายปีถึงค่อยกลับมา
กลับมาได้สักปีเจ๊หวาก็ขอเงินลงทุนจากแฟนมาเปิดร้านทำผม
แรกๆก็เหมือนธุรกิจทั่วไป ลุ่มๆดอนๆ
อาศัยลูกค้าบอกต่อแบบปากต่อปากถึงฝีมือของเจ๊หวาแม้ว่าค่าฝีมือดูจะสูงอยู่สักหน่อย
จากเก้าอี้ไม่กี่ตัวกลายมาเป็นร้านใหญ่โตกว้างขวาง ลูกค้ารอทำผมกันให้พรึ่บ ลูกมือเดินกันให้ว่อน
ลูกมือหลายคนก็ได้ดิบได้ดีไปเปิดร้านเองบ้าง ลูกค้าบางคนชอบใจก็ขอลูกมือบางคนไปเป็นสะใภ้บ้าง แต่ก็มีหลายคนที่เลือกอยู่กับเจ๊หวาจนถึงปัจจุบัน
แถมตอนนี้ยังมีคอร์สเสริมความงามเสียด้วย กิจการก้าวหน้าโดยแท้
ถึงแม้จะดูซบเซาลงไปบ้าง แต่ยังเป็นเบอร์ต้นๆของแถวนี้อยู่ดี
กูไปเยี่ยมมันมา ดูดีขึ้นเยอะ แต่ท่าทางสอดส่ายสายตามองหญิงนี่แม่งยังเหมือนเดิม นี่ถ้าเป็นแบบเมื่อก่อน มีหวัง...
เตี่ยหัวเราะตามเมื่อหมวดสอนว่าให้ฟัง
ยิ่งตอนที่มันยกมือไหว้ไอ้หวาปลกๆตอนกูไปห้ามทัพนี่เห็นแล้วขำกลิ้ง สมน้ำหน้าแม่งชิบ
เป็นสโตรกดีขึ้นแล้วยังไม่วาย
ไม่ทิ้งลายเดิมจริงๆ
หมวดกับเตี่ยหัวเราะกันครึกครื้น
แล้วนี่มึงซื้อล็อตเตอรี่หรือยังล่ะ ใกล้จะออกแล้ว หวยด้วย
เรียบร้อยแล้ว อ้าว แล้วนี่เมียมึงไปไหนล่ะ
ไปร้านหวามัน เห็นว่าจะไปทำผม
เออ ดี อุดหนุนคนกันเอง
แฟนเจ๊หวาเดิมทีก็เปิดแผงหมูที่ตลาดนี่ล่ะ แต่ต่อมาก็เลิก แล้วผันตัวไปเปิดอพาร์ทเมนท์กับปล่อยตึกให้เช่าแทน
กูเบื่อทำหมู ไม่อยากทำแล้ว ปล่อยเช่าแบบนี้สบายใจกว่า
ครั้นว่างมากเข้า นิสัยเดิมก็ออกลาย
เจ้าชู้ไก่แจ้ ป้อไม่เลิก
เจ๊หวาทนมาได้พักใหญ่ก็เหลืออดเมื่อเจอว่าแฟนไปมีกิ๊กเป็นแม่ค้าในตลาดเข้าเต็มตา ผลคือแฟนเจ๊หวาต้องยกมือไหว้กราบกรานปลกๆเหมือนที่หมวดสอนว่าให้ฟัง
เมื่อคิดว่าเพราะว่างงานเป็นเหตุ เจ๊หวาจึงหางานให้แฟนทำ
ตั้งแผงขายล็อตเตอรี่ดีกว่า นั่งอยู่กับที่ ไม่ต้องไปไหนไกล
ขายดีจนเป็นเจ้าใหญ่ก็ต้องตามมาด้วยหวยใต้ดินจะได้เสมอหน้า
ลูกค้าเดินมาแผงกันสลอนเมื่อยามใกล้หวยออก นั่นรวมถึงหมวดสอนด้วย
แหม กูซื้อพอเป็นกระษัยเองนะเว้ย อย่าเข้าใจผิดล่ะ
เดี๋ยวเว้ยมึง มันผิดกฏหมายนา เตี่ยแกล้งแซวหมวดเสียงดัง
เอาน่า หยวนๆน่า
หมวดตอบเขินๆ
หลังๆแฟนเจ๊หวาไม่ค่อยได้ออกมาข้างนอกตอนกลางวัน มีแต่ช่วงค่ำมืดที่พอจะเห็นว่าออกมาซื้อหาของกินในตลาดบ้าง
เห็นว่าเล่นเกมอะไรนี่ล่ะตอนดึกๆ ฉันก็งง เล่นเกมตอนดึกๆเนี่ยนะ
เจ๊หวาบ่นงึมงัมไปตามเรื่อง แต่ดูตาก็รู้ว่าเป็นห่วง
หลายต่อหลายคืนผ่านไปจนเป็นเดือน หนักเข้าเจ๊หวาก็เลิกบ่นแม้จะเป็นห่วงอยู่
...
ไม่นานหมวดสอนก็บอกเตี่ยว่าแฟนเจ๊หวาเข้าโรงพยาบาล เป็นสโตรก
นี่เข้าไปตั้งแต่เมื่อคืน หมอว่าดีที่มาทัน ไม่งั้น...
กูว่าแล้ว วันๆเอาแต่นั่งๆนอนๆ นอนดึก ตื่นสาย กินไม่เป็นเวลา ไม่ออกกำลังกาย ร่างกายมันเลยรวนไปหมด ไหนจะความดันอีก
เรื่องนั้นน่ะพอรู้ แต่อีกอย่างคือมันเอี่ยวโต๊ะบอลด้วย
จริงดิมึง
เออ กูก็ได้แต่เตือนมันให้เพลาๆหน่อย มันก็ว่าเที่ยวนี้สุดท้ายปิดฤดูกาลอะไรนี่ล่ะเลยต้องถ่างตาไว้หน่อย จบเที่ยวนี้มันก็ขอบาย สุขภาพไม่ไหวเหมือนกัน
สโตรกเลยเล่นมันเข้าให้
ยังดีที่รักษาทัน
นั่นสิ
หลังจากทำกายภาพบำบัดมานานพอสมควร แฟนเจ๊หวาก็ออกมาเดินไปเดินมาบ้าง เหมือนๆออกกำลังกายไปในตัว
บางทีเจ๊หวาหรือลูกๆก็ออกมาเดินไปด้วย แต่ส่วนมากก็จะเป็นเจ๊หวายืนพื้น
เดินประคองกันไปเรื่อยๆตามประสาผัวเมียคอยดูแลกัน
ทางเดินขรุขระบ้างเรียบบ้างตามพื้นที่ แต่ก็พอเดินกันไปได้ ไม่ยากเย็นอะไรนัก
หมวดสอนเข้าเวรเดินตรวจตราทั่วไป เจอหน้าก็ทักทาย พลางบอกกล่าวเตือนเรื่องหวยเรื่องบอลไปด้วยในตัวเสร็จ
เรื่องบอลน่ะเลิกแล้ว สังขารไม่ไหวน่ะพี่บอกตรงๆ
เออ หวยก็เบาๆหน่อยแล้วกัน กูขี้เกียจตามไปจับ
แหม นั่นน่ะของทำมาหากินสำมะคัญเลยนา
เอาน่า เพลาๆหน่อยก็แล้วกัน อย่าให้โจ๋งครึ่มนักล่ะ กูเตือนไว้ก่อน ขี้เกียจให้นายกูมาตามไปจับ แค่ล็อตเตอรี่อย่างเดียวพวกเอ็งก็อู้ฟู่แล้ว ว่าแต่งวดนี้มีเลขเด็ดอะไรไหมวะ
หมวดถาม สีหน้าจริงจัง
เจ๊หวากับแฟนพูดด้วยเสียงกระซิบกระซาบบอกหมวด
หมวดยิ้มพลางบอกขอบอกขอบใจ
แล้วทั้งหมดก็เดินไปคุยไปอย่างสนิทสนม ก่อนจะแยกย้ายกันไปท่ามกลางแดดร้อนตอนสายๆก่อนวันหวยออก
ผู้คนในตลาดเริ่มบางตา...
บันทึก
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
เรื่องสั้นกับนิยาย
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2024 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย