Brand Owners' Insight - ครัวเมืองเว้ จี้-ออ
“แบรนด์ที่เป็นที่รัก
คือแบรนด์ที่ยอมเสียเปรียบก่อน
ความสุขไม่ได้เกิดที่ลูกค้าเท่านั้น
แต่เกิดกับคนทำซึ่งเป็นคนในแบรนด์ด้วย”
#BennOte มาจากงาน
#แม่ครับผมอยากมีแบรนด์
คยต x Yindee Design
session “Brand Owners’ insight”
โดย พี่พงษ์ ครัวเมืองเว้ /คุณวรรณ จี้ออ
งานจบไปหลายวันแล้ว แต่เบ็นยังไม่จบค่ะ 55 ยังคงมุ่งมั่นทำ “เบ็นโน้ต” กันต่อไป ตามความตั้งใจว่าจะทำให้ครบ 7 ep. 7 sessions ค้าบคูนผู้โชมมมม และนี่คือ ep. ที่ 5 เรื่องราวของเจ้าของแบรนด์ที่ “ใจ๊ใจ” ... มีหัวใจใหญ่ หัวใจงาม จนเรื่องราวที่เล่ามาแตะใจ ต๊าชใจคนนั่งฟังตาแป๋ว ๆ แบบเบ็นให้หลงรักทั้งคนสร้างแบรนด์และตัวแบรนด์มากม๊ากกกกค่ะ
สำหรับ “ครัวเมืองเว้” เบ็นอินเป็นพิเศษเพราะเพิ่งพาที่บ้านไปตามรอยพี่ ๆ “เสือร้องไห้” มาค่ะ เลยนึกออกทุกอย่างที่พี่พงษ์พูดถึง เรียกว่ามีประสบการณ์ร่วม (พิซซ่าและกาแฟเวียดนามตึงจริง ขอป้ายยาค่ะ) เบ็นชอบร้านมากอยู่แล้วพอได้มาฟังเรื่องราวเบื้องหลังยิ่ง ... ช๊อบชอบค่ะ ชอบความเป็นพี่พงษ์ที่สุด สัมผัสได้ถึงความจริงแท้ที่แท้จริง ชอบในความธรรมชาติมาก ๆ น่ารักมาก ๆ เก่งมาก ๆ ของพี่จริง ๆ ค่ะ
ส่วน “จี้-ออ” รัก “ความเจ้าของกระบี่” ของพี่วรรณ 😚… เบ็นเคยอ่านเรื่องราวของพี่วรรณและจี้-ออในเพจพี่ฝน ยินดีมาก่อน เลยมีความเลิฟความใจอยู่แล้ว ได้มีโอกาสมาฟังตัวเจ้าของเองจริง ๆ มาเล่าแบบได้ครบหมดทุกอรรถรส (เวลาดีกัน เวลาตีกันกะคนออกแบบแบรนด์ 555) มันดีงามมาก ๆ เลย เข้าใจเลยว่าทำไมพี่ฝนรัก “กระบี่” 🥰... เพราะกระบี่อยู่ที่ใจ ... (เอ๊ะไหงมันไปแนวยุทธภพ 555)
เรียกได้ว่าฟัง session นี้แล้วเหมือนมี “พลัง” มาเขย่าใจ ลองตามมาฟังกันนะคะ เบ็นเชื่อว่าทุกคนจะรักทั้ง 2 แบรนด์นี้มากขึ้นแน่นอนค่ะ
🔵
เค้าโตกันมายังไง?
#พี่พงษ์ คุณสมพงษ์ หว่อธนวัฒน์
CEO ครัวเมืองเว้ ร้านอาหารลาว-ญวน
- พี่พงษ์เป็นคนเชื้อสายเวียดนาม โตในเมืองไทย ตั้งแต่เด็กชีวิตก็ไม่ได้สบาย ปี 2540 พ่อเปิดร้านอาหารเวียดนาม
- พี่พงษ์ลองออกมาทำเอง ล้มลุกคลุกคลานไปเรื่อย กว่าจะถึงวันนี้พี่พงษ์ทำมาแล้ว 20 ธุรกิจอาหาร
- จนเมื่อ 10 ปีที่แล้วคุณพ่อเลิกทำร้านเพราะสุขภาพไม่ดี พี่พงษ์เลยขอมาเปิดครัวเมืองเว้ที่ลาดกระบัง ปรากฏว่าไปได้ดี ทำร้านแรก 2 ปีก็เปิดสาขา 2 ที่เกษตร-นวมินทร์ได้ 😊
- เปิดสาขา 2 ได้ไม่นาน โควิดมาจ้า ... วิกฤติที่พังกันถ้วนหน้า เจ็บกันทุกชั้นทุกแผนก แต่พี่พงษ์เก็บคนไว้หมดไม่เลย์ออฟใครเลย ทำให้น้อง ๆ ใจมาก ช่วยกันคิดทุกอย่างว่าจะทำอย่างไรให้ร้านอยู่ได้ ทั้งทำข้าวกล่อง ทำ delivery ทำจนปังอ่ะค่ะ หมดโควิดร้านก็ดังขึ้นมาจาก delivery นี่แหละ เพราะคนได้ชิมจาก delivery ในช่วงโควิดมาแล้ว ละอาหารร้านพี่พงษ์อ่ะนะทุกคน ของบอกว่า ... ใครได้ลองก็ต้องเทใจให้ มันอร่อยจริง ๆ ค่ะ
- หลังโควิดพี่พงษ์อยากขอบคุณลูกค้า ก็ทำแคมเปญมอบบัตรขอบคุณ -10% และมีแอปเปิ้ลส้มแจกให้ลูกค้าทุกคน 😊
- พอทั้ง 2 สาขาอยู่ตัวแล้ว พี่พงษ์มีแนวคิดอยากนำครัวเมืองเว้ขึ้นห้าง (พี่พงษ์บอกว่าอยากอยู่ห้าง เพราะไม่มีหมดสัญญา ปัญหาโลกแตกของคนทำร้านมาก ๆ เนอะ พอร้านดังเจ้าของที่ไม่ให้ต่อสัญญาเนี่ย) พอจะขึ้นห้างก็ต้องแต่งตัวใหม่หน่อย พี่พงษ์จึงชวนพี่ฝนมาช่วย rebrand
#พี่วรรณ คุณฐณผการจ เตี่ยวประดิษฐ์
ผู้บริหารร้านจี้ออ ของฝาก จ.กระบี่
- ร้านจี้-อออยู่มานานแล้ว ใช้ชื่อคุณแม่สามีมาตั้ง “จี้” ในภาษาใต้แปลว่า “พี่สาว” หรือ “เจ้” นั่นแหละค่ะ ส่วน “ออ” คือชื่อของคุณแม่สามี กิจการก็ไปได้ด้วยดีค่ะ ยอดขายปังปุริเย่ไม่ไหว อาจเป็นเพราะร้าน location ดีด้วย ถึงไม่ได้เป็นที่ท่องเที่ยวคนก็แวะ
อ้าว ... แล้วมาทำแบรนด์ทำไม?
- พี่วรรณไปเรียน คพอ. เจอ Yindee Design ทำ branding ให้ร้านขนมแล้วออกมาน่ารัก เลยอยากทำบ้าง คือยอดขายดีก็จริง แต่หน้าตาเราดูบ้านนอก (พี่วรรณกล่าวนะคะ) พี่วรรณอยากสวยบ้าง กะทุ่มสุดตัว 1 ล้าน มันต้องสวยยยย...แน่นวลลล
ออกแบบไปออกแบบมา งบมหาศาลบานปลายไปที่ 20-25 ล้าน อันนี้แบบอ่อมย่อมเยาลงมาแล้วนะคะ ถ้าทำเต็มที่ตามแบบจริง อารมณ์แบบลุยน้ำย่ำทรายเข้าร้านนี่คือ 70 ล้าน แต่พี่วรรณบอกว่า...บ่ะไหว ได้แมกซ์สุด ๆ กวาดเงินทุกไหทุกห่อมารวมกันแล้วได้ 20 ล้าน
- พี่คิวถามด้วยความสงกะสัยมาก ๆ ฮะ ... จาก 1 ไป 25 ทำไมไปต่อ?
พี่วรรณตอบว่า
1. เพราะ “ทีม” ค่ะ พี่วรรณเชื่อมั่นในทีมยินดีดีไซน์
2. มองออกไปห้างใหญ่ก็ทำ ... lotus ยัง rebrand เนาะ
3. พี่วรรณยังมีไฟ มีความรู้
4. ตอนนี้ “จี้-ออ” กำลังพีคก็จริง แต่อะไรที่พีคเดี๋ยวก็ตก ถ้าไม่รักษา S-curve …
ในใจพี่วรรณคือถ้าเราสวย มันต้องดีกว่าเดิมขึ้นไปอีกกกก 🥰 ชอบในความอิเนอร์จี้และความมีอินเนอร์ของพี่วรรณจริง ๆ ค่า 💖💖
🔵
จะรีแบรนด์ต้องยังไง
#ครัวเมืองเว้
- ร้านนี้ทำมาตั้งแต่รุ่นพ่อ ที่จริงก็อยากประหยัด คิดว่าอาหารดี บริการดีก็รุ่งแล้วจะทำอะไรเยอะแยะไปทำไม พอจะทำแบรนด์ก็เลยทะเลาะกะ “ยินดี” ตลอด แต่ก็แพ้ตลอดเช่นกัน 555 เช่น ...
o จะขึ้นห้างพี่ฝนบอกเมนูต้องสวย เพราะคนดูเมนูก่อนเข้าร้านอีก ถ้าไม่สวยไม่เข้า สรุปพี่พงษ์เปย์ไปครึ่งล้านเฉพาะ “เมนู” ทำใหม่หมด ตั้งแต่ concept, copy, ถ่ายภาพใหม่ ... เรียกว่ายกเครื่องว่าซั่น
o พี่ฝนบอกว่าต้องออกแบบการจัดจานใหม่ พี่พงษ์จะไม่ทำ พี่ฝนบอกไม่ได้ (55 นึกภาพความหัวจะปวดของทั้ง 2 ฝั่งออกเลย) พี่ฝนบอกว่าเดี๋ยวนี้อาหารต้องให้กล้องกินก่อน ลูกค้าต้องถ่ายรูปสวย ต้องตรงปก ทุกอย่างต้องออกมาเหมือนในเมนู
ความจริงเคยมีลูกน้องบอกเรื่องนี้มานานแล้ว แต่พี่พงษ์ไม่ทำ (นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมต้องมีมืออาชีพเข้ามาช่วยค่ะ เพราะเจ้าของมักมี ego ที่เกิดจากความสำเร็จในอดีต และจะไม่ฟังลูกน้อง ... เด็ก ๆ บอกอะไร จึงไม่ค่อยได้ทำ)
o พี่พงษ์กับภรรยาไปเดินหาซื้อจานมาเพื่อใช้ในร้านใหม่เรียบร้อยแล้ว พี่ฝนไม่ให้ใช้ บอกว่ามันญี่ปุ่นไป … อ่า ... พี่พงษ์เลยต้องเปิดแผงขายจานในร้าน ขายต่อให้ลูกค้าไปจ้ะ (พีคมากนะเนี่ย 555)
o ไม่ได้ตีกะแค่เจ้าของนะคะทุกคน คนออกแบบแบรนด์รบไปยัน interior ซึ่งออกแบบ theme ร้านมาบังเกอร์รบ (เวียดนามคิดถึงอะไร ... เออก็จริงของพี่อินทีเรียร์เค้านะ) แห่ะ ... พี่ฝนไม่ยอมก็ต้องมีการ discuss กันเกิดขึ้นค่ะ
- สิ่งสำคัญคือต้อง discuss นะคะ ไม่ทะเลาะ การทำงานกับเจ้าของและกับ stakeholder เยอะ ๆ แน่นอนว่าต้องมีมุมมองที่ขัดกันอยู่แล้ว การคุยกันด้วยเหตุด้วยผล ไม่ใช้อารมณ์เป็นสิ่งสำคัญค่ะ (สำหรับกรณี interior ครัวเมืองเว้คุยกันแล้วยังตัดสินใจไม่ได้ ใช้วิธีโหวตค่ะ ประชาธิปไตยก็มา)
- ถามว่า rebrand แล้วมีปัญหาอะไรไหม พี่พงษ์บอกว่าลูกน้อง Culture Shock หนักมากค่ะ เพราะการจัดจานให้มันสวยเหมือนในเมนูมันใช้เวลา ลูกน้องในครัวงานหนักขึ้น จากที่ขายความเร็ว + ถูก วิธีการแก้ปัญหาของพี่พงษ์คือ ... คุย + empathize ค่ะ พี่พงษ์บอกให้ทนนะ เดี๋ยวก็ชิน และมันเหนื่อยพี่รู้ เดี๋ยวพี่เพิ่มคนให้ ... ใจแข็งมากและป๋ามากค่า (จะทำอะไรใหม่ ๆ ใจเราต้องแข็งเนอะ ถ้ายอม ๆ หยวน ๆ สักพักก็เละ ตังค์ที่จ่ายค่าทำ rebrand ไปก็ไม่มีประโยชน์)
- ดูแลลูกน้องดีแบบนี้ละเปล่านะ ครัวเมืองเว้ถึงมี turn over น้อย >> พี่พงษ์บอกว่า แบรนด์นี้เป็นที่รักเพราะพี่พงษ์ยอมเสียเปรียบคนเดียว รู้หรือไม่ ด้วยขนาดร้านเท่า ๆ กันครัวเมืองเว้ใช้พนักงานเยอะกว่าที่อื่น 2.5 เท่า (คนอื่นใช้ 4 พี่พงษ์ใช้ 10) … ทำไม?
เพราะ 1. น้องไม่เหนื่อย 2. ลูกค้าได้บริการที่ดี ดังนั้นเราได้เงินน้อยหน่อยไม่เป็นไร 🥰
พี่พงษ์บอกว่าการทำแบรนด์มี 2 stage
- ทำตอนธุรกิจกำลังดี ประสบความสำเร็จ ก็มีเงินไปได้ จะทำอะไรก็ได้ แต่มันก็อาจจะใช้เงินเยอะ (เพราะสร้างไปก่อนแล้ว ต้องมาแก้) อย่างพี่พงษ์ทำมาหลายปีแล้ว มีหลายร้านแล้ว พอไม่รู้อิโหน่อิเหน่เรื่องแบรนด์ อยากตั้งอะไรก็ตั้ง เอาแค่ชื่อก็ยากแล้ว ครัวเมืองเว้ ... คนส่วนใหญ่ไม่เข้าใจ มันขายอะไรวะ เมืองเว้คืออะไร
(ตอนแรกเบ็นไม่คิดว่าอันนี้คือปัญหา เพราะเบ็นรู้จัก “เมืองเว้” มาก่อนว่าเป็นเมืองในเวียดนาม เบ็นเลย gat-pat ได้ ... อ่า ไม่ว่าจะอะไร ก็วัดที่ตัวเราไม่ได้เลยสินะ นี่ขนาดเราไม่ใช่เจ้าของแบรนด์นะ)
พี่พงษ์เลยต้องแก้ด้วยการมี tagline บอกว่าเป็นร้านอาหารลาว-ญวน (ก็ยังงงอยู่อีก ลาวกะญวนมายังไงนะ ... แต่ช่างเถอะเนาะ 55)
สรุปว่าชื่อนี้จะทำอะไรก็ยาก แต่แก้ไม่ได้แน้ว และเนื่องด้วยใช้มานานมีลูกค้ารู้จักและรักกันไปเยอะแล้ว พิฝนเลยไม่แนะนำให้เปลี่ยนชื่อค่ะ เราต้องไปแนวทำให้ลูกค้าจำให้ได้ไปแทนโนะ
- ดังนั้นอีก stage คือถ้ายังไม่มีธุรกิจ พี่พงษ์แนะนำให้ทำ brand ก่อน จะได้ออกแบบทุกสิ่งติงไปตั้งแต่แรกเลย
#จี้อ้อ Jee-Or
- เนื่องจากพี่พงษ์จบไว้ที่เรื่องชื่อ พี่วรรณเลยต่อด้วยเรื่องชื่อร้านตัวเองเหมือนกัน ซึ่งก็มีปัญหามาก ๆ เช่นกันค่ะ ทางนี้นอกจากจะมีปัญหาว่าคนไม่เข้าใจว่าแปลว่าอะไร ที่หนักกว่าคือคนอ่านไม่ออกค่ะ ซึ่งเจ้าของก็มีความเคืองนะคะว่าทำไมอ่านไม่ออก อ่านภาษาไทยไม่แตกกันละง้ายยยย อ่านว่าจื้อบ้างแหละ จี-อ้อบ้างแหละ ไหนจะมี จี่-อ้อ ... คือผันวรรณยุกต์ผิดไปอี๊กกกก 555 (ขอสารภาพว่าเจอป้ายร้านเก่า เบ็นก็ stunt ไปเหมือนกันนะคะ ไม่แน่ใจว่าจะอ่านยังไงดี แฮร่...)
พอจะรีแบรนด์เลยมีประเด็นกันว่าจะเปลี่ยนไปใช้ชื่ออื่นเลยดีไหม เพราะคนเรียกชื่อไม่ออก ก็เท่ากับจำไม่ได้ แต่พิฝนบอกว่าร้านมีมานานแล้วหนึ่ง และเอาไว้เถอะเดี๋ยวแม่สามีงอลลลอีกหนึ่ง 555 สรุปชื่อเดิม ไปหาวิธีออกแบบให้อ่านออกแทน 😊
- ความพีคของที่นี่คือมี Product >800 SKUs … รวม merchandise ด้วย ดังนั้นร้านสวยอย่างเดียวไม่ได้ ต้องขายได้ด้วย แปลว่า “คนต้องเปลี่ยน” ทีมงานต้องรู้วิธีจัด display พี่วรรณถึงกับส่งจ่าฝูงไปเรียนเป็นจริงเป็นจังเลยจ้า
- หน้าตาร้านเปลี่ยนแล้ว character ร้านเปลี่ยนแล้ว ก็ต้องเปลี่ยน “คน” ให้มี character ใหม่ด้วย พี่วรรณคุยกับที่บ้านกับลูกน้อง ว่า character ใหม่เราจะเป็นแบบนี้นะ ลูกค้ามาแล้วต้องสบายใจ ต้องดูแล ต้อนรับ (โดยไม่ฝืน)
ถามว่ายากไหม พี่วรรณบอกว่าไม่ยาก เพราะทุกคนทำด้วยกัน เป็น culture องค์กร ทุกคนภูมิใจที่จะได้เป็นคนรับแขกบ้านแขกเมือง 💖💖
- เพราะ “จี้-ออ” ไม่ใช่ร้านของฝาก แต่เป็นห้องรับแขกส่งแขกของกระบี่ >> บรรยากาศของร้านนี้ดึงทะเล หาดทราย สายลมให้ flow เข้ามาในร้านด้วย ที่นี่ต้องยังคงฟีลลิ่งของ relaxing beach 🥰 เราจะขายแต่ product ไม่ได้ ต้องขายอารมณ์ด้วย
ดูมีกระบวนการ มีงานที่ต้องทำเยอะมากเลยใช่ไหมคะ พี่วรรณบอกว่าทำแบรนด์ต้องเสียสละ ต้องเหนื่อย ต้องมีระบบ ต้องวุ่นวายมากขึ้น แต่ผลลัพธ์ของมันเกินคุ้มค่ะทุกคน “จี้-ออ” กลายเป็นเป็น “ห้องรับแขก” ที่เปิดประตูกระบี่และปิดความทรงจำอันดีงามก่อนจากลา ด้วยการให้ผู้คนมา “bring a peace of Krabi home” ☺️ ตอนนี้ใครไปใครมาก็ต้องแวะ มีแขกบ้านแขกเมืองก็ต้องพามาที่นี่ ... มาเปิดให้รักเปิดให้หลง และมาจบทริปลงด้วยความประทับใจ
🔵
แบรนด์ดี ต้องมี Collab
เลือก collab ยังไง?
#จี้ออ
- เวลาคนมา collab เราจะไม่ฝืนตัวตน ไม่ทำอะไรที่ขัดกับตัวตนของเรา
- อย่างการ collab กับวงษ์พาณิชย์เกิดขึ้นจาก “เราเป็นเจ้าของกระบี่” ก็ไม่ชอบให้คนมาทำบ้านเราสกปรก บังเอิญพี่วรรณได้คุยกับเพื่อนที่เป็นเจ้าของวงษ์พาณิชย์กระบี่ เพื่อนบอกว่า WWF มาจ้างเก็บขยะทะเล เอ๊ะ ... เก็บแล้วเอาไปไหน เพื่อนบอกว่าก็แยกแล้วส่งขายให้เมืองนอก เพราะมันมีกระแสสินค้ารักษ์โลกอยู่
โครงการ OCYCO จึงถือกำเนิดขึ้นค่ะ มีคนให้ตังค์มาเก็ยขยะแล้วนิ งั้นเอาขยะมาทำ product เอง มาวางขายในจี้-ออเพื่อให้คนมาเที่ยวช่วยเก็บขยะกลับไปในรูปแบบน่ารัก ๆ (ชอบไอเดียการสื่อสารนี้มาก ๆ ค่ะ >> คุณมาเที่ยว 4 วัน คุณดื่มน้ำไป 12 ขวด มาช่วยเก็บ 12 ขวดพลาสติกนั้นกลับไปด้วยเสื้อสวย ๆ ตัวนี้กันนะ 🥰)
การทำงานมี 3 อย่าง
🔵 เพื่อเงิน
🔵 เพื่อ reward
🔵 เพื่ิอจิตวิญญาณ
OCYCO คือจิตวิญญาณ
#ครัวเมืองเว้
- ปังมากตอนนี้มีบริษัทใหญ่มาขอซื้อแล้วนะ (แปลว่าเจ๋งจริง) เค้าเห็นอะไรในครัวเมืองเว้? เห็น performance แหละทุคน ครัวเมืองเว้เป็นร้านอาหารที่ขายดีสุดในโรบินสันราชพฤกษ์ เต็มทุกวัน >> ที่โรบินสัน ศรีสมานก็เช่นกัน
- เมื่อทำดีโอกาสจะมา
1. ผู้บริหารแบรนดด์ใหญ่มาเห็น ได้มาลองกิน เลยส่งคนมาศึกษา ประกอบกับว่าในตลาดขาดร้านอาหารใหม่ ๆ ... ลองคิดดูสิคะ เข้าห้างไป เราก็เจอแต่ร้านปิ้งย่าง สุกี้ อาหารไทย อาหารเกาหลี ญี่ปุ่น แต่ไม่มีร้านเวียดนามเลย … “ครัวเมืองเว้” จึงฮ้อตด้วยประการะฉะนี้ พี่พงษ์บอกว่าตอนนี้กำลังเจรจาต้าอ่วยกันอยู่ค่ะว่าครัวเมืองเว้จะเข้าไปอยู่ใน port ของเจ้าใหญ่ไหม
2. เมื่อแบรนด์แข็ง ราคาค่าเช่าที่จะถูก แถมเรายังเลือกที่ ๆ เราจะไปได้ อย่างปีหน้าครัวเมืองเว้จะเปิดอีกสาขาที่ Westgate ค่ะ
- โอกาสจะมาหรือไม่ เราต้องพร้อมเสมอ พี่พงษ์ตั้งใจพัฒนาตัวเองต่อไปเรื่อย ๆ โดยปีนี้กำลังทำครัวกลาง ซึ่งจะมีที่ให้น้องพักและผ่อนคลายด้วย … พี่พงษ์ตั้งใจจะดูแลให้ทุกคนมีความสุข เพื่อให้น้องอยู่กับแบรนด์ไปนาน ๆ ทำไมคะ? เพราะทุกครั้งที่เปลี่ยนคน ค่าใช้จ่ายแพงกว่าขึ้นเงินเดือนคนเก่านะเอาจริง
ตอนนี้ครัวเมืองเว้เป็นองค์กรที่พนักงานรักนะคะ พอจะเปิดร้านใหม่ คนเก่ารีบพาญาติมาสมัคร แต่ใด ๆ จะญาติใครมาจากสายไหน พนักงานครัวเมืองเว้ทุกคนก็ต้องผ่านการเทรนหนักมาก ๆ ค่ะกว่าจะได้ออกหน้าร้าน มาเป็นแบรนด์แอมที่จะได้ “ทัชใจ” ลูกค้า 😊
🔵
5 ปีต่อจากนี้จะเป็นอย่างไร
พี่วรรณและพี่พงษ์เห็นภาพ
“ลูก” คนนี้เติบโตไปแบบไหน
#จี้ออ ...
1. ลูกคนนี้ก็เหมือนคลอดมาแล้ว ผ่านวัยว้าวุ่นแล้ว กำลังจะ mature พี่วรรณจึงต้องคิดแผนว่าจะ refresh ให้กลับมา 18 อีกครั้งอย่างไร :)
2. เรื่อง BCG สำคัญ จี้-ออจะฝัง DNA … as green as you can … ไม่ใช่แค่ลูกน้อง แต่เมื่อเราชัดลูกค้าก็จะทำด้วย “ปลา 1 ตัวต้องตายคุ้มที่ จี้-ออ” ... ใช้ให้เยอะที่สุด ทิ้งให้น้อยที่สุด ก้างยังเอามาอบ ป่น ทำผงโรยข้าวได้นะ
3. brand ไม่ได้ทำแล้วอยู่ได้ตลอดไป มันมีวัฏจักร แต่ถ้าเราตั้งใจให้ลูกค้าให้เกินคุ้ม ให้มากกว่าของ เค้าจะเป็น “มิตรรัก” กับเรา ขอให้เราทำด้วยน้ำใสใจจริง เป็นตัวเองจริง ๆ เราจะทำได้ตลอดไป
4. ทุกคนมีแสงในตัวเอง เล็กแค่ไหนก็มีแสงได้ ขอให้เราเป็นดาวของตัวเราเองจริง ๆ อะไรที่เสิร์ฟมิตรรักแฟนเพลงได้จงทำ สื่อสารกับมิตรรักเพลงเสมอ
5. ความสุขไม่ได้เกิดที่ลูกค้าเท่านั้น แต่เกิดกับคนทำซึ่งเป็นคนในแบรนด์ด้วย
#ครัวเมืองเว้ …
1. ถ้าขายหุ้น มีการเจรจาแล้วว่าครัวเมืองเว้จะยังคง DNA ไว้ได้ไหม >> เราจะยังบริหารใช่ไหม ยังจัดกีฬาสีได้ไหม ยังพาน้องไปเที่ยวต่างประเทศได้ไหม ยังไม่คิด service charge ลูกค้าได้ไหม >> พี่พงษ์ไม่รีบค่ะ ได้หุ้นก็ดี จะได้มี know how จากเจ้าใหญ่ โตได้เร็ว ไม่ได้หุ้นก็ค่อย ๆ ทำดีไปเรื่อย ๆ ทุก ๆ วัน 😊
2. อีก 5 ปี พี่พงษ์วางแผนจะทำครัวกลางที่มีความสุข
3. อนาคตอาจแตกแบรนด์ ไปทดลองทำอะไรใหม่ ๆ พื้นที่ห้างมีผู้เช่าเข้าออกตลอด ห้องว่างเมื่อไหร่จะลอง (ครัวเมืองเว้อยู่มาหลายห้าง รู้ traffic เลือกห้างเจ๋ง ๆ ได้)
🔵
ซิหรุปโดยพ่อคิว-แม่ฝน
(พี่คิว)
- แบรนด์ชัดโอกาสจะเปิดกว้าง คิดยาวได้ เด็ก ๆ ในทีมก็จะเห็นอนาคต ว่าจะโตไปด้วยกันยังไง
- แบรนด์ไม่ปังระยะคิดจะสั้น ... แค่พรุ่งนี้จะทำอะไร
(พี่ฝน)
- แบรนด์จะเกิด เจ้าของใจต้องมาก่อน และมาเต็มมาก ๆ
------------------------
ขอบคุณ คยต x Yindee ผู้จัดงานดี ดี๊ ดี และวิทยากรทั้ง 2 ท่านนะคะ
- พี่พงษ์ คุณสมพงษ์ หว่อธนวัฒน์ CEO ครัวเมืองเว้
- พี่วรรณ คุณฐณผการจ เตี่ยวประดิษฐ์ ผู้บริหารร้านจี้ออ ของฝากกระบี่ Chief Executive Officer (CEO) & Co-Founder at OCYCO Co., Ltd.
โปรดติดตาม EP.6 เคสเจ๋ง ๆ ของ Nose Tea และตลาดปลาบางแสน ที่สร้าง Talk of the Town ไปทั่วเมืองเลยค่ะ
💖💖🥰🥰💖💖
#BennOte went to
#คยต x #YindeeDesign
#แม่ครับผมอยากมีแบรนด์
#bp_ben
#KnowledgeSharing
#benji_is_learning
#benji_is_drawing
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
