ขุนโจรเหลียงซาน 179
นิรโทษกรรมเป็นหมัน (2) พายุหมุนดำฉีกพระราชโองการ
ซ่งเจียงและพวกรออยู่ที่ชายหาดพร้อมด้วยโคมประทีปดอกไม้หอม ประโคมมโหรีปี่กลอง อัญเชิญหีบพระราชโองการ และสุราพระราชทานขึ้นวางบนโต๊ะ แต่ละโต๊ะใช้สี่คนยกขึ้นฝั่ง เฉินไท่เว่ยขึ้นบก พวกซ่งเจียงกราบคารวะ
ซ่งเจียงกล่าวว่า “ข้าราชการหน้าตราสัก 文面小吏 ความผิดมหันต์เทียมฟ้า ผู้สูงศักดิ์ลดตนมาเยือน ยังรับรองบกพร่อง ขอได้โปรดอภัย”
หลี่หวีโห้วว่า “ท่านไท่เว่ยเป็นขุนนางชั้นผู้ใหญ่แห่งราชสำนัก รับพระราชโองการมาพระราชทานนิรโทษกรรมแก่พวกท่าน เป็นภารกิจอันสำคัญยิ่ง เหตุใดจึงใช้เรือรั่วและโจรไพร่ไร้ปัญญามารอรับ แทบทำเอาท่านต้องประสบภัยถึงชีวิต”
ซ่งเจียงว่า “เรือที่ใช้ตระเตรียมไว้อย่างดี ไฉนเลยจะบังอาจใช้เรือรั่ว”
จางกั้นปั้นว่า “เห็นอยู่ว่าชุดของท่านไท่เว่ยนั้นเปียกโชก ยังมีหน้ามาแก้ตัว”
ห้าขุนพลพยัคฆ์ แปดขุนพลอัศวิน ยืนเรียงรายอยู่ด้านหลังซ่งเจียงเขม้นมองหลี่หวีโห้ว จางกั้นปั้นไม่วางตา หากไม่ติดขัดที่ซ่งเจียง คงไม่ปล่อยให้ยืนเสนอหน้า
ซ่งเจียงเชิญท่านไท่เว่ยขึ้นเกี้ยว อัญเชิญหีบพระราชโองการขึ้นอีกเกี้ยว นำม้ามาให้จางกั้นปั้น และหลี่หวีโห้วขี่ ประโคมมโหรี ให้นำหน้าขึ้นเขา พวกซ่งเจียงขี่ม้าตามหลัง
มาถึงหอธรรมภักดิ์ อัญเชิญหีบพระราชโองการ และสุราพระราชทานตั้งกลางหอ เฉินไท่เว่ย จางกั้นปั้น หลี่หวีโห้วยืนอยู่ด้านซ้าย เซียวย่าง เผยเซวียนยืนอยู่ด้านขวา ซ่งเจียงตรวจรายชื่อเหล่าหัวหน้าได้ทั้งสิ้นหนึ่งร้อยเจ็ดคนขาดไปแต่หลี่ขุย พวกซ่งเจียงคุกเข่าลงเบื้องหน้ารอฟังอ่านพระราชโองการ
เฉินไท่เว่ยเปิดหีบอัญเชิญพระราชโองการส่งให้เซียวย่าง เผยเซวียนขานพิธี พวกซ่งเจียงก้มกราบ เซียวย่างอ่านพระราชโองการความว่า
“พระคุณใช้ปกครองอาณาจักร พระเดชใช้ปกป้องชาติบ้านเมือง ห้าราชันอาศัยราชธรรมสร้างแว่นแคว้น สามจักรพรรดิใช้ราชอาญากำราบใต้ฟ้า กิจกรรมมีราบรื่นและขัดข้อง ประชามีปราดเปรื่องและโฉดเฉา เจิ้น 朕 ดำเนินตามรอยบรรพบุรุษ มอบแสงสว่างดังสุริยันจันทราทั่วพิภพจบหล้า มิมีหนใดมินอบน้อม
มาบัดนี้พวกซ่งเจียงส้องสุมกำลังตามป่าเขา เข้าปล้นบ้านชิงเมือง เดิมหมายใช้ประกาศิตสวรรค์มากำราบ แต่เกรงจะได้ยากแก่ไพร่ฟ้า จึงมอบหมายให้ไท่เว่ยเฉินจงส้านมาดำเนินการนิรโทษกรรม พระราชโองการมาถึงวันใด ให้นำส่งทรัพย์เสบียง สรรพาวุธ ม้าและเรือพาหนะ มอบเข้าคลังหลวง รื้อถอนป้อมค่าย นำกำลังสู่เมืองกรุง ลบล้างความผิดเดิม หากแม้นยังคงมีเจตนาร้ายหมายขัดขืนพระราชประสงค์ กองทัพสวรรค์มาถึงวันใด เด็กฟันน้ำนมก็มิละเว้น พระมหากรุณาธิคุณครานี้เป็นที่ประจักษ์
เซวียนเหอ 宣和 ปีที่สาม เมิ่งเซี่ย 孟夏 เดือนที่สี่วันที่สี่ มีพระราชโองการ”
พอเซียวย่างอ่านจบ เหล่าพี่น้องเว้นแต่ซ่งเจียงต่างแสดงความขุ่นเคือง หลี่ขุยกระโดดลงมาจากคาน ชิงเอาพระราชโองการจากมือเซียวย่างไปฉีกจนละเอียด แล้วคว้าตัวเฉินไท่เว่ย ง้างหมัดชูขึ้น ซ่งเจียง หลูจวิ้นอี้รีบเข้ามากอดตัวขวางไว้ ไม่ให้หลี่ขุยลงมือ
พอแยกกันได้แล้ว หลี่หวีโห้วตวาดว่า “หมอนี่เป็นใครกัน ช่างบังอาจยิ่งนัก”
หลี่ขุยกำลังจ้องหาเรื่องอยู่ คว้าตัวหลี่หวีโห้วได้ ชกใส่แล้วตวาดว่า “หนังสือที่เขียนมาเป็นภาษาของใครกัน”
จางกั้นปั้นว่า “นี่คือพระบรมราชโองการของฮ่องเต้”
หลี่ขุยว่า “ฮ่องเต้ของเจ้า ไม่รู้จักผู้กล้าอย่างพวกเรา มานิรโทษพวกเจ้าพ่อ กลับมาทำวางก้าม ฮ่องเต้ของเจ้าแซ่ซ่ง ท่านพี่ของข้าก็แซ่ซ่ง เขาเป็นฮ่องเต้ได้ ท่านพี่ของข้าเป็นไม่ได้หรือไง พวกเจ้าจะมาแหย่เจ้าพ่อดำ ข้าจะจับไอ้คนเขียนฆ่าทิ้งให้หมด”
เหล่าพี่น้องพากันเข้ามาพาตัวหลี่ขุยออกไปจากหอ
ซ่งเจียงว่า “ท่านไท่เว่ยโปรดสบายใจ หาได้มีสิ่งผิดปกติแม้เพียงน้อย โปรดมอบสุราพระราชทานให้เหล่าพี่น้องได้ฉลองพระมหากรุณาธิคุณ”
ซ่งเจียงให้นำจอกฝังรัตนมณีเดินทองที่เตรียมไว้มาคู่หนึ่ง แล้วให้เผยเซวียนนำสุราพระราชทานมาเทใส่อ่างเงิน เห็นเป็นเหล้าขาวขุ่นพื้นบ้าน จึงให้เปิดขวดใหม่มาเทอีก ล้วนเป็นเหล้าขาวบางๆ เหล่าพี่น้องได้เห็นต่างพากันตกตะลึง แล้วทยอยกันเดินออกจากหอ
หลู่จื้อเซินชูไม้เท้าเหล็กด่าว่า “หัวนกเขาทู่สังวาสมารดา (คำหยาบ) ดูถูกกันเกินไปแล้ว เอาเหล้าขาวมาเป็นสุราพระราชทานให้พวกข้า”
ผีผมแดงหลิวถังชูดาบพอเตากราดเข้ามา ผู้จาริกอู่ซงชักมีดศีลคู่ จอมบุ่มบ่ามมู่หง มังกรเก้าลายสื่อจิ้นต่างกลุ้มรุมเข้ามาด้วย นายทัพน้ำทั้งหกออกปากด่าแล้วเดินลงเขาไป
ซ่งเจียงเห็นไม่เข้าทีจึงก้าวมายืนขวางไว้ แล้วรีบออกคำสั่งให้นำเกี้ยวและม้ามานำส่งไท่เว่ยและผู้ติดตามลงเขา ห้ามทำอันตราย แต่เหล่านายกองทั้งน้อยใหญ่ของเหลียงซานต่างลุกฮือกันมาแล้ว ซ่งเจียง หลูจวิ้นอี้ จำต้องขึ้นม้านำทางผ่านสามด่านลงเขาด้วยตัวเอง กราบขออภัยอีกครั้งแล้วกล่าวว่า
“หาใช่พวกซ่งเจียงไม่มีใจสวามิภักดิ์ ทว่าผู้ร่างพระราชโองการหารู้ตื้นลึกหนาบางของพวกเราชาวเหลียงซานป๋อ หากใช้ถ้อยคำเกลี้ยกล่อมที่ให้เกียรติกว่านี้ พวกเราพร้อมที่จะถวายความจงรักภักดี พลีชีพเพื่อบ้านเมือง เมื่อไท่เว่ยท่านกลับถึงราชสำนัก ขอได้โปรดช่วยกราบทูลด้วย”
แล้วรีบส่งข้ามฟาก คณะทูตรีบโกยอ้าวกลับจี้โจวจนอาจมเรี่ยราด
ซ่งเจียงกลับขึ้นมายังหอธรรมภักดิ์ เรียกชุมนุมสังสรรเหล่าพี่น้องแล้วกล่าวว่า “แม้พระราชโองการจากราชสำนักจักไม่สละสลวย แต่พวกท่านก็ใจร้อนเกินไป”
อู๋ย่งว่า “ท่านพี่ โปรดอย่าได้ดื้อรั้น นิรโทษกรรมนั้นสักวันย่อมมาถึง ไยจึงเอาแต่โทษว่าเหล่าพี่น้องลุแก่โทสะ ราชสำนักก็มองไม่เห็นหัวคนเกินไป ตอนนี้ควรพักเรื่องนี้ไว้ก่อน ท่านพี่ควรมีบัญชา ทัพม้าตระเตรียมม้า ทัพราบจัดแจงอาวุธ ทัพเรือจัดเตรียมเรือ อีกไม่นาน ทัพใหญ่คงยกมาปราบ ไม่ว่าหนึ่งหรือสองศึก พวกเราจักสังหารให้สิ้นทั้งคนทั้งม้า เกราะสักชิ้นก็ไม่ให้เหลือกลับ ฝันถึงยังขวัญผวา แล้วค่อยกลับมาคุยกันใหม่”
เหล่าพี่น้องว่า “ท่านเสนาธิการกล่าวถูกต้องอย่างยิ่ง”
หลังงานเลี้ยง ต่างแยกย้ายกลับค่ายพัก
ทางฝ่ายเฉินไท่เว่ย เมื่อกลับถึงจี้โจวก็นำเรื่องถ่ายทอดพระราชโองการเล่าให้จางซูเย่ฟัง
จางซูเย่ว่า “พวกท่านคงกล่าววาจาใดผิดหู”
เฉินไท่เว่ยว่า “พวกเราไม่กล้าพูดอะไรสักคำ”
จางซูเย่ว่า “เมื่อเป็นเช่นนั้น ก็เสียแรงเปล่า ภารกิจมิบรรลุผล ท่านไท่เว่ยควรเร่งกลับกรุง กราบทูลองค์เหนือหัว มิควรชักช้า”
เฉินไท่เว่ย จางกั้นปั้น หลี่หวีโห้วเร่งรุดกลับเมืองกรุง เข้าพบราชครูไฉ้เล่ารายละเอียดที่พวกโจรเขาเหลียงซานฉีกทำลายพระราชโองการหมิ่นพระบรมเดชานุภาพ
ไฉ้จิงได้ฟังก็โกรธจัดว่า “โจรไพร่ฝูงนี้กำเริบเสิบสานนัก ราชสำนักซ่งจะปล่อยให้พวกเจ้าก่อกรรมทำเข็ญต่อไปได้เยี่ยงไร”
เฉินไท่เว่ยร่ำไห้ว่า “หากไม่ได้บารมีของไท่ซือคุ้มครอง ข้าน้อยคงแหลกสลายกลายเป็นผงอยู่เหลียงซาน วันนี้รอดพ้นจากความตายมาได้ เป็นพระคุณนายท่าน”
ไฉ้จิงให้คนไปเชิญ ถงซูมี่ 童枢密 เกาไท่เว่ย และหยางไท่เว่ย 杨太尉 มายังจวนเพื่อหารือข้อราชการทัพ ไม่นานนัก ทั้งสามมาถึงจึงเชิญมาประชุมกันที่หอพยัคฆ์ขาวจวนราชครู 太师府白虎堂 ไฉ้ไท่ซือให้ตามตัวจางกั้นปั้น หลี่หวีโห้วมาเล่าถึงรายละเอียดที่พวกโจรเขาเหลียงซานฉีกทำลายพระราชโองการหมิ่นพระบรมเดชานุภาพ
หยางไท่เว่ยว่า “เหตุใดโจรฝูงนี้จึงได้รับนิรโทษกรรม ใครกันที่ทูลเสนอมาแต่ต้น”
เกาไท่เว่ยว่า “หากข้าอยู่ในที่ประชุมเช้าวันนั้นย่อมต้องคัดค้านมิยอมให้เกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น”
ถงซูมี่ว่า “พวกโจรหนูลักสุนัขขโมย 鼠窃狗偷 (ลักเล็กขโมยน้อย) หาต้องกังวลไม่ ลำพังผู้น้อยด้อยสามารถ จะขอนำทัพไปกวาดล้างหนองน้ำให้สิ้นทราก”
ที่ประชุมตกลงกันว่า “กราบบังคมทูลในวันพรุ่ง”
เช้าวันรุ่งขึ้น ไฉ้ไท่ซือนำความกราบบังคมทูลโอรสสวรรค์ โอรสสวรรต์ทรงพระพิโรธ ตรัสถามว่า
“ใครเป็นผู้เสนอให้นิรโทษในวันนั้น”
“ท่านวี่สื่อไต้ฟูชุยจิ้งเป็นผู้ทูลเสนอ”
โอรสสวรรค์ทรงบัญชาให้นำตัวชุยจิ้งส่งไปกรมอาญาสอบสวนความผิด
แล้วตรัสถามไฉ้จิง “โจรพวกนี้สร้างความเสียหายมาหลายครา ควรให้ผู้ใดไปกำจัด”
ไฉ้ไท่ซือกราบทูลว่า “หากไม่ใช้ทัพใหญ่ คงมิอาจกวาดล้างได้ ตามความเห็นของกระหม่อม ควรให้เสนาบดีสภาซูมี่ย่วนนำทัพใหญ่ไปจึงจะมีชัย”
โอรสสวรรค์ตรัสถามซูมี่สื่อถงก้วน 枢密使童贯
“ท่านยินดีนำทัพไปปราบโจรไพร่เหลียงซานหรือไม่”
ถงก้วนคุกเข่ากราบทูลว่า
“โบราณกล่าว
孝当竭力，忠则尽命。
กตัญญูจนสุดกำลัง ภักดีตราบสิ้นชีวิต
กระหม่อมยินดีทุ่มเทสุดกำลัง ขจัดเภทภัยแด่พระองค์”
เกาฉิว หยางเจี่ยน 杨戬 กราบทูลรับรอง
โอรสสวรรค์มีพระราชโองการ พระราชทานตราแม่ทัพทองคำ แต่งตั้งซูมี่สื่อถงก้วนเป็นแม่ทัพใหญ่ ทั้งยังเกณฑ์ไพร่พลเข้ากองทัพไปปราบโจรเขาเหลียงซาน
ถงซูมี่ได้รับแต่งตั้งเป็นแม่ทัพใหญ่ อาศัยตราแม่ทัพเกณฑ์พลจากแปดหัวเมือง แห่งละหนึ่งหมื่นนาย ให้ตูเจียน 都监(ผู้บัญชาการทหาร) แต่ละหัวเมืองกำกับทัพ เกณฑ์พลจากทัพในเมืองหลวงสองหมื่นนาย
ไม่ถึงสิบวันทัพจากหัวเมืองเคลื่อนมารวมพลกันที่เมืองหลวง
ทัพเมืองซุยโจว 睢州 ตูเจียนผู้บัญชาการ ต้วนเผิงจวี่ 段鹏举
ทัพเมืองเจิ้งโจว 郑州 ตูเจียน เฉินจู้ 陈翥
ทัพเมืองเฉินโจว 陈州 ตูเจียน อู๋ปิ่งอี๋ 吴秉彝
ทัพเมืองถังโจว 唐州 ตูเจียน หานเทียนหลิน 韩天麟
ทัพเมืองสวี่โจว 许州 ตูเจียน หลี่หมิง 李明
ทัพเมืองเติ้งโจว 邓州 ตูเจียน หวางอี้ 王义
ทัพเมืองยู่โจว 洳州 ตูเจียน หม่าว่านหลี่ 马万里
ทัพเมืองซงโจว 嵩州 ตูเจียน โจวซิ่น 周信
ทัพเมืองหลวงมีแม่ทัพสองนาย ขุนพลมังกรเหินเฟิงเหม่ย 飞龙大将酆美 และ ขุนพลพยัคฆ์เหินปี้เสิ้ง 飞虎大将毕胜
ถงก้วนเป็นแม่ทัพหลวง
ถึงวันกำหนดเคลื่อนทัพ ถงก้วนนำทัพมาตามถนนซินเฉาเหมิน 新曹门 ออกจากเมืองมาถึงศาลาห้าลี้ เกา หยาง สองไท่เว่ยมารอส่ง ถงก้วนลงจากม้า เกาไท่เว่ยส่งจอกให้ดื่มอวยพร
“นายท่านซูมี่ไปครั้งนี้ ย่อมสร้างผลงานใหญ่ให้แก่ราชสำนัก บรรเลงเพลงชัยกลับมาโดยไว โจรพวกนี้เร้นตัวในหนองน้ำ จำต้องตัดเสบียงทั้งสี่ทิศ รักษาค่ายให้มั่นคง ล่อโจรออกมา แล้วส่งทหารเข้าจับกุมทีละคน นำมาให้ราชสำนักช่วงใช้”
ถงก้วนว่า “เป็นคำชี้แนะทรงค่ายิ่ง มิบังอาจลืม”
หยางไท่เว่ยมาดื่มอวยพรว่า “ซูเซี่ยง 枢相 ท่านศึกษาตำราพิชัยสงคราม รอบรู้ลิ่วเทา ซานเลวี่ย จับโจรครั้งนี้ง่ายดังพลิกฝ่ามือ เพียงแต่โจรพวกนี้อาศัยหนองน้ำเป็นชัยภูมิดี ซูเซี่ยงท่านไปถึงที่นั่น คงมีแผนการดี”
ถงก้วนว่า “ข้าน้อยไปถึงที่นั่น ปรับแผนตามสถานการณ์ ย่อมมียุทธวิธี”
เกา หยางสองไท่เว่ยดื่มอวยพรว่า “พวกเราเฝ้าคอยที่หน้าประตูเมือง รอท่านนำชัยกลับมา”
登坛攘臂称元帅，败阵攒眉似小儿。
ขึ้นแท่นถลกแขนขานขุนพล
พ่ายศึกจนหน้านิ่วเฉกเด็กน้อย
ตอนก่อนหน้า : ยมบาลล่มเรือลักสุรา
ตอนถัดไป : สี่ทวารก้นกระชุ
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
