ขุนโจรเหลียงซาน 181
นิรโทษกรรมเป็นหมัน (4) สิบทิศปิดล้อม (1)
ถงก้วนสูญเสียกำลังพลจำนวนมาก ทำเอามึนงง พอตั้งค่ายลงได้ใหม่ก็เรียกประชุมเหล่าแม่ทัพนายกอง
เฟิงเหม่ย ปี้เสิ้งว่า
“ซูเซี่ยงอย่าเพิ่งวิตก พวกโจรรู้ล่วงหน้าว่ากองทัพหลวงยกมา จึงเตรียมตั้งค่ายพยุหะนี้ไว้รอรับ กองทัพหลวงเพิ่งมาถึงยังไม่รู้ตื้นลึกหนาบางจึงต้องอุบายของพวกโจรซึ่งรู้จักชัยภูมิดีกว่า พวกเราควรพักบำรุงกำลังพล ฝึกปรือทหารสักสามวัน สามวันให้หลัง พวกเราใช้เพียงทหารราบตั้งค่ายพยุหะหนึ่งเดียวอสรพิษ 一字长蛇阵 แม้ตีหัวหางกระหวัด ตีหางหัวเข้าฉก ตีกลางลำตัวหัวหางถึงพร้อมกัน แปรเปลี่ยนไม่ขาดตอน คงประสบชัย”
ถงก้วนว่า “วิเศษนัก ตรงความคิดข้า” แล้วสั่งพักบำรุงพลสามวัน
วันที่สามยามห้ากองทัพตื่นขึ้นมาหุงหาอาหาร จัดทัพเรียบร้อยแล้ว ขุนพลเฟิงเหม่ย ปี้เสิ้งเป็นทัพหน้าเคลื่อนทัพมายังเหลียงซาน ทหารม้าลาดตระเวนกลับมารายงานถงก้วนว่า
“สนามรบเมื่อวันก่อน บัดนี้ไม่มีวี่แววทหารแม้แต่คนเดียว”
ถงก้วนสงสัยยิ่งนัก ขึ้นม้ามายังทัพหน้าแล้วถามเฟิงเหม่ย ปี้เสิ้งว่า “ถอยทัพดีกว่ากระมัง”
เฟิงเหม่ยว่า “อย่าเพิ่งถอยทัพ ขอให้รุกหน้าไปตั้งค่ายพยุหะอสรพิษเรียบร้อยแล้ว ก็มิต้องกลัวอันใด”
กองทัพเดินหน้ามาจนเข้าเขตหนองน้ำก็ยังไม่พบทหารแม้แต่นายเดียว มองไปฟากตรงข้ามดูเวิ้งว้างมีแต่พงอ้อแขม ไกลออกไปเห็นบนยอดเขากลางหนองน้ำมีธงสีเหลืองโบกสะบัดอยู่ นอกจากนั้นก็ไม่มีความเคลื่อนไหวใด
ถงก้วน เฟิงเหม่ย ปี้เสิ้งยืนม้าอยู่หน้าทัพมองไปยังฟากตรงข้าม เห็นเรือเล็กลำหนึ่งลอยลำกลางพงอ้อ ชายคนหนึ่งสวมงอบเขียวและเสื้อฟางกันฝน เอนหลังนั่งตกปลาอยู่บนเรือ พลทหารของถงก้วนผู้หนึ่งตะโกนถามชาวประมงผู้นั้นว่า “พวกโจรอยู่กันที่ไหน”
ชาวประมงผู้นั้นไม่ตอบ
ถงก้วนสั่งพลธนูให้ยิงประมงผู้นั้น ทหารม้าธนูสองนายขี่ม้ามาหยุดอยู่ริมน้ำ ขึ้นสายธนู คนแรกยิงไปถูกงอบเสียงดังตัง ลูกธนูร่วงลงน้ำไป คนที่สองยิงเข้ากลางหลัง เกิดเสียงดังตัง ลูกธนูร่วงลงน้ำไปเช่นกัน
พลธนูทั้งสองล้วนเป็นนักแม่นธนู เห็นเช่นนั้นก็ตะลึง ชักม้ากลับมารายงานถงก้วนว่า
“ธนูยิงถูกทั้งสองดอก แต่ยิงไม่เข้า ไม่ทราบว่าสวมชุดอะไรป้องกันไว้”
ถงก้วนโกรธ สั่งให้กองทหารม้าลาดตระเวนสามร้อยนายไปรุมยิงชาวประมงผู้นั้น
ท่ามกลางห่าลูกธนู ชาวประมงผู้นั้นไม่ทุกข์ไม่ร้อน ลูกธนูส่วนใหญ่ร่วงลงน้ำ หลายดอกเสียบปักคาเรือ พวกดอกที่ยิงถูกงอบหรือเสื้อกันฝนล้วนร่วงลงน้ำสิ้น
ถงก้วนเห็นธนูยิงไม่ตาย จึงสั่งทหารน้ำถอดเกราะลงน้ำข้ามไปจับตัวมา ทหารราวห้าสิบนายว่ายน้ำใกล้เข้ามา ชาวประมงได้ยินเสียงน้ำก็ไม่รีบร้อน วางคันเบ็ดเปลี่ยนมาคว้าถ่อหันมาหวดใส่กระหม่อม ใส่ขมับ ใส่หน้าทีละคนจมน้ำไป พวกที่ตามมาข้างหลัง ก็หันว่ายกลับฝั่ง
ถงก้วนยิ่งโกรธจัด สั่งทหารห้าร้อยนายให้ข้ามไปจับ ใครหันกลับจะถูกฟันทิ้งเป็นสองท่อน พวกทหารถอดเกราะส่งเสียงโห่ร้อง แล้วกรูกันลงน้ำมุ่งมายังเรือ
ชาวประมงหันหัวเรือกลับแล้วยืนชี้หน้าด่าถงก้วนว่า “ขุนนางโจรก่อกวนบ้านเมือง เดรัจฉานหาเรื่องเดือดร้อนชาวบ้าน เอาชีวิตมาทิ้งที่นี่ ยังไม่รู้ตัวว่าถึงที่ตาย”
ถงก้วนโมโห สั่งให้ทหารยิงธนูใส่
ชาวประมงหัวเราะร่วนว่า “นั่น ทหารมากันแล้วไง” เอานิ้วชี้ไปทางนั้น ถอดงอบและเสื้อฝนออก ตีลังกาโดดลงน้ำ พวกทหารห้าร้อยว่ายน้ำมาถึงข้างเรือ เกิดโกลาหลขึ้นกลางน้ำ แล้วทยอยจมน้ำกันไปหมด
ชาวประมงก็คือ ขาวคะนองคลื่นจางซุ่น งอบและเสื้อฟางกันฝนที่สวมนั้น ด้านในกรุด้วยทองเหลือง สวมแล้วเหมือนหุ้มตัวด้วยกระดองเต่า ธนูจึงยิงไม่เข้า พอจางซุ่นลงไปใต้น้ำก็ชักมีด ออกเชือดเรียงตัวจมน้ำไป จนเลือดนองท้องน้ำ พวกที่ไหวตัวทันก็พากันหนีเอาชีวิตรอด
ถงก้วนยืนตลึงมองบนตลิ่ง ขุนพลคนหนึ่งชี้ให้ดูว่า
“ธงสีเหลืองบนยอดเขานั่นกำลังโบกให้สัญญาน”
ถงก้วนเพ่งมองดู แต่ไม่รู้เจตนา เหล่าขุนพลก็แปลความหมายไม่ออก
เฟิงเหม่ยว่า “ให้ทหารม้าเกราะเหล็กสามร้อยนายแบ่งเป็นสองกอง ออกไปลาดตระเวนสองด้านของเขา ดูว่ามีอะไร”
ทหารม้าลาดตระเวนมาถึงด้านหน้าของภูเขา ได้ยินเสียงปืนใหญ่คำรามลั่นฟ้าจากพงอ้อ หมอกควันลอยคลุ้ง ทหารลาดตระเวนรีบกลับมารายงานว่า “มีทหารซุ่มอยู่”
ถงก้วนตระหนกอยู่ไม่น้อย ทหารเริ่มเสียขวัญ เฟิงเหม่ย ปี้เสิ้งให้เหล่านายกองควบคุมความสงบ ต่างควบม้าสั่งการ “ใครหนี ประหาร”
มีเสียงลั่นกลองรบดังสนั่นจากหลังเขา เสียงโห่ร้องดังก้อง ทัพธงเหลืองนำโดยสองขุนพลปรากฎตัวขึ้น
黄旗拥出万山中，烁烁金光射碧空。
马似怒涛冲石壁，人如烈火撼天风。
鼓声震动森罗殿，炮力掀翻泰华宫。
剑队暗藏插翅虎，枪林飞出美髯公。
หมู่ธงเหลืองปรากฎกลางหว่างขุนเขา
ประกายทองเงาวับขับฟ้าเขียว
อาชาดังคลื่นซัดผากระหน่ำเกรี้ยว
คนกรูเกรียวเพลิงพิโรธโกรธนภา
กลองศึกลั่นสนั่นโคลงตำหนักยม
ปืนใหญ่ขย่มโยกไหววังไท่หวา
กลางดงดาบเสือติดปีกแฝงกายมา
ท่ามป่าทวนเจ้าเครางามตามทะยาน
ขุนพลขี่ม้าเหลืองสองนาย เจ้าเครางามจูถง เสือติดปีกเหลยเหิงนำทัพห้าพันเข้าโจมตีกองทัพหลวง ถงก้วนสั่งการให้เฟิงเหม่ย ปี้เสิ้งออกรับศึก
สองขุนพลถือทวนมายืนม้าหน้าแถวตะโกนด่าว่า “โจรไพร่ไม่รู้หัวนอนปลายตีน ไม่รีบมายอมแพ้ มัวรออะไร”
เหลยเหิงหัวเราะลั่น ตวาดมาว่า “ความตายอยู่ตรงหน้ายังไม่สำนึก บังอาจมาท้ารบ”
ปี้เสิ้งโกรธ ควบม้าชูทวนเข้าโจมตีเหลยเหิง เหลยเหิงใช้ทวนรับ รบกันได้ยี่สิบกว่าเพลง เฟิงเหม่ยกลัวปี้เสิ้งพลาดพลั้งจึงรำง้าวเข้าช่วย จูถงตวาดลั่นควงดาบเข้าสกัด ทั้งสี่รุกรบกันไม่รู้แพ้ชนะ
จูถง เหลยเหิงอาศัยของโหว่ ชักม้าหนีกลับค่าย เฟิงเหม่ย ปี้เสิ้งควบม้าไล่ตาม ทัพเหลียงซานหนีไปทางหลังเขา ถงก้วนเร่งทัพไล่หลังมาจนถึงตีนเขา พลันมีเสียงเป่าฮว่าเจี่ยว 画角 ดังขึ้นจากบนยอดเขา พอเงยหน้ามอง เห็นปืนใหญ่สองกระบอกเข็นออกมา ถงก้วนรู้ว่ามีทหารซุ่มอยู่ จึงสั่งยั้งทัพไว้ ไม่ไล่ตามต่อ
บนยอดเขามีธงเหลืองปรากฎ ปักอักษร “ผดุงธรรมแทนฟ้า” ถงก้วนเลียบเขาไปทางด้านนั้น แลเห็นธงปักหลากสีหมู่หนึ่ง และมองเห็นซ่งเจียง ด้านหลังคือ อู๋ย่ง กงซุนเสิ้ง ฮวาหยง สวีหนิง และเหล่าผู้กล้าอีกหลายคน ถงก้วนเกิดโมโห สั่งให้ทหารบุกขึ้นเขาจับตัวซ่งเจียง ทหารแบ่งกองกำลังเป็นสองทางเตรียมแยกกันบุก มีเสียงมโหรีประโคมบนยอดเขา เหล่าผู้กล้าพากันหัวเราะ
ถงก้วนยิ่งโมโห กัดฟันกรอดตวาดว่า “ไอ้โจรนี่บังอาจมาล้อข้าเล่น ข้าจะจับหมอนี่ด้วยตัวเอง”
เฟิงเหม่ยว่า “ซูเซี่ยง นี่คงเป็นแผนหลอกล่อ มิควรเอาตัวเข้าไปเสี่ยง โปรดยกทัพกลับ สืบเสาะให้ดีแล้วค่อยยกทัพมาใหม่วันหลัง”
ถงก้วนว่า “เหลวไหล มาถึงนี่แล้ว จะถอยทำไม เร่งวันเวลามาจับโจร เห็นโจรอยู่ตรงหน้า ห้ามถอย”
มีเสียงโห่ร้องดังมาจากทัพหลัง ม้าเร็วรีบมารายงาน “หลังเขาทางตะวันตก มีทหารทัพหนึ่งบุกเข้าโจมตีทัพหลังของเราจนระส่ำระสาย”
ถงก้วนตื่นตระหนกรีบนำเฟิงเหม่ย ปี้เสิ้งกลับมาช่วยทัพหลัง
ทางตะวันออกมีเสียงกลองศึกรัวลั่นจากหลังเขา ทหารสองทัพรวมห้าพันบุกออกมาโจมตี ครึ่งหนึ่งใช้ธงแดง ครึ่งหนึ่งใช้ธงเขียว นำโดยแม่ทัพสองนาย
对对红旗间翠袍，争飞战马转山腰。
日烘旗帜青龙见，风摆旌旗朱雀摇。
二队精兵皆勇猛，两员上将显英豪。
秦明手舞狼牙棍，关胜斜横偃月刀。
กลุ่มธงแดงแฝงชุดนักรบเขียว
อาชาศึกปราดเปรียวเลี้ยวกิ่วผา
ธงมังกรเขียวกลางเปลวแดดแผดจ้า
ธงหงส์แดงร่าเริงลมกวัดไกว
สองทัพทหารกล้าน่าเกรงขาม
สองขุนพลสำแดงความยิ่งใหญ่
ฉินหมิงควงกระบองเขี้ยวเกรียงไกร
กวนเสิ้งใช้ง้าวเสี้ยวจันทร์อันเลื่องลือ
ผู้นำทัพธงแดงอสนีบาตฉินหมิง ผู้นำทัพธงเขียวง้าวใหญ่กวนเสิ้ง ลุยสังหารมาพร้อมตวาดว่า “ถงก้วน รีบทิ้งหัวเอาไว้”
ถงก้วนโกรธจัด ให้เฟิงเหม่ยเข้ารบกวนเสิ้ง ปี้เสิ้งเข้ารบฉินหมิง ถงก้วนได้ยินเสียงจากทัพหลังยังคงคับขัน จึงสั่งให้ตีม้าล่อถอยทัพไม่อยากรบต่อ จูถง เหลยเหิงนำทัพธงเหลืองย้อนกลับมากระหนาบ
ทัพของถงก้วนเริ่มเรรวน เฟิงเหม่ย ปี้เสิ้งรีบมาคุ้มกันถงก้วนหนี ระหว่างถอย มีอีกสองทัพทหารห้าพันปรากฎขึ้นในแนวทแยงออกมาสกัดหน้า ครึ่งหนึ่งใช้ธงขาว ครึ่งหนึ่งใช้ธงดำ นำโดยสองขุนพลพยัคฆ์
炮似轰雷山石裂，绿林深处显戈矛。
素袍兵出银河涌，玄甲军来黑气浮。
两股鞭飞风雨响，一条枪到鬼神愁。
左边大将呼延灼，右手英雄豹子头。
ปืนใหญ่คำรามก้องฟ้าผาอึกทึก
กลางป่าลึกล้วนแล้วปลายทวนถี่
ชุดศึกขาวราวสายธารเงินไหลรี่
เกราะสีนิลดุจไอดำลอยล่อง
กระบองคู่หวดกู่เสียงเพียงลมฝน
ทวนแทงจนเทพมารครางหมางหมอง
ฮูหยันจว๋ออยู่ด้านซ้ายครรลอง
หัวเสือดาวก้องหล้าอยู่ขวาทาง
ผู้นำทัพธงดำกระบองคู่ฮูหยันจว๋อ ผู้นำทัพธงขาวหัวเสือดาวหลินชง ควบม้ามาตวาดว่า “ขุนนางชั่วถงก้วน จะหนีไปไหน มาตายเสียให้ไว”
ต้วนเผิงจวี่ทัพซุยโจวเข้ามารับมือฮูหยันจว๋อ หม่าว่านหลี่ทัพยู่โจวเข้ารับมือหลินชง
หม่าว่านหลี่ทานกำลังหลินชงไม่ไหว ใคร่ชักม้าหนี หลินชงตวาดลั่น ทำเอามือไม้สั่น ถูกหลินชงแทงด้วยทวนตกม้าตาย ต้วนเผิงจวี่เห็นเพื่อนถูกแทงตาย ไม่มีใจรบ ปัดกระบองฮูหยันจว๋อได้ รีบชักม้าหนี ฮูหยันจว๋อกวดม้าตามติด
ถงก้วนอาศัยจังหวะชุลมุนรีบเร่งหนี มีเสียงโห่ร้องอยู่เบื้องหน้า ทัพพลเดินเท้าปรากฎตัวจากหลังเขา นำโดยหนึ่งสงฆ์หนึ่งนักบุญ ตะโกนลั่น “อย่าปล่อยให้ถงก้วนหนี”
สงฆ์รูปนี้ไม่ท่องคัมภีร์ นิยมเข่นฆ่า ฉายาสงฆ์ลงลาย ผู้แสวงบุญคือผู้กล้าฆ่าเสือเนินจิ่งหยางนามว่า อู่ซง
鲁智深一条禅杖，武行者两口钢刀。
钢刀飞出火光飘，禅杖来如铁炮。
禅杖打开脑袋，钢刀截断人腰。
两般军器不相饶，百万军中显耀。
หลู่จื้อเซินใช้ไม้เท้าขักขระ
ผู้จาริกตวัดดาบคู่เหล็กไหล
ดาบเหล็กกวัดแกว่งแสงประกายไฟ
ไม้เท้าปานลูกปืนใหญ่ทุ้งกระแทก
ไม้เท้าฟาดใส่สมองแตกแหลกเหลว
ดาบเหล็กฟันเอวขาดสองท่อนแยก
สองอาวุธปลิดชีพได้ไม่ผิดแผก
ตะลุยแหลกแทรกหว่างร้อยหมื่นพล
ทัพถงก้วนถูกทัพหลู่จื้อเซิน อู่ซงล้อมฆ่าเป็นใบไม้ร่วง ไร้ทางรุกถอย จำต้องตามเฟิงเหม่ย ปี้เสิ้งแหวกวงล้อมหนีไปทางท้ายเขา เพิ่งได้หยุดหายใจ ก็พลันมีเสียงปืนใหญ่กังวานก้อง เสียงกลองศึกลั่นขึ้นพร้อมกัน ขุนทหารสองนายนำทัพพลเดินเท้าปรี่เข้ามา
两头蛇腥风难近，双尾蝎毒气齐喷。
钢叉一对世无伦，较猎场中声震。
左手解珍出众，右手解宝超群。
数千铁甲虎狼军，搅碎长蛇大阵。
อสรพิษสองหัวสาบยากกรายใกล้
แมงป่องสองหางไอพิษพ่นพล่าน
สามง่ามเหล็กคู่ไร้ผู้เทียมทาน
ท่ามหมู่พรานลานล่าสัตว์เลื่องระบือ
ซ้ายมือคือเซี่ยเจินผู้โดดเด่น
ขวามือเป็นเซี่ยเป่าเขานับถือ
นำพลพยัคฆ์สุนัขป่าโฮกฮาฮือ
ขย้ำรื้อค่ายกลงูลงแหลกลาญ
ตอนก่อนหน้า : สี่ทวารก้นกระชุ
ตอนถัดไป : สิบทิศปิดล้อม (2)
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
