29 พ.ย. 2024 เวลา 10:57 • ประวัติศาสตร์

ขุนโจรเหลียงซาน 182

นิรโทษกรรมเป็นหมัน (5) สิบทิศปิดล้อม (2)
เซี่ยเจิน เซี่ยเป่านำทหารโจมตีทำลายค่ายพยุหะ ถงก้วนรับมือไม่ไหว ดิ้นรนหาทางหนี ห้าทัพเหลียงซานรุมล้อมโจมตี เฟิงเหม่ย ปี้เสิ้งคุ้มกันถงก้วนหนี หานเทียนหลินนายทัพถังโจว หวางอี้นายทัพเติ้งโจวเข้ามาสบทบช่วยฝ่าวงล้อมจนหนีออกมาได้ แต่พักหอบหายใจได้ไม่ทันไร เห็นฝุ่นฟุ้งเบื้องหน้า มีทัพม้ายกออกจากชายป่ามาขวางทางไว้ นำโดยขุนพลสองนาย
一个宣花大斧,一个出白银枪。
枪如毒蟒露梢长,斧起处似开山神将。
一个风流俊骨,一个猛烈刚肠。
董平国士更无双,急先锋索超谁让。
คนหนึ่งวาดลวดลายด้วยขวานใหญ่
คนหนึ่งใช้ทวนเงินวับวาวขาว
ทวนดังหม่างพิษร้ายเหยียดกายยาว
ขวานจามราวขุนเทวาผ่าภูผา
คนหนึ่งงามสง่าน่าประหวั่น
คนหนึ่งช่างดุดันขวัญผวา
ต่งผิงบาลเมืองไร้ใครทายท้า
สว่อเชากองหน้าเลือดพล่านหายอมใคร
(หม่าง 蟒 มังกรสี่เล็บ)
ขุนพลทวนคู่ต่งผิง กองหน้าเลือดพล่านสว่อเชาไม่พูดพล่ามทำเพลง ควบม้าตรงเข้าหาถงก้วน หวางอี้ควงทวนออกขวาง สว่อเชาจามด้วยขวานตกม้าตาย หานเทียนหลินหมายเข้ามาช่วย ต่งผิงแทงด้วยทวนทีเดียวตายไปอีกคน เฟิงเหม่ย ปี้เสิ้งคุ้มกันแหวกวงล้อมหนีต่อ รอบด้านมีเสียงม้าล่อฆ้องกลอง ไม่รู้ว่าทัพศัตรูมากันแต่ทางไหน ถงก้วนขี่ม้าขึ้นไปบนลาดเขามองเห็นทัพฝ่ายตนถูกทัพเหลียงซานล้อมบดขยี้
ที่ตีนเขามีทัพหนีมาหลบ สังเกตธงเห็นเป็นอู๋ปิ่งอี๋ทัพเฉินโจว และหลี่หมิงทัพสวี่โจว ทหารติดตามล้วนอยู่ในสภาพบอบช้ำ บ้างก็อาวุธหัก พอเห็นถงก้วนก็จะตามขึ้นมาสมทบ พลันมีเสียงโห่ร้องมาจากด้านข้างเขา มีทัพยกมาอีก นำโดยสองขุนพล
盔上长缨飘火焰,纷纷乱撒猩红,
胸中豪气吐长虹。
战袍裁蜀锦,铠甲镀金铜。
两口宝刀如雪练,垓心抖擞威风,
左冲右突显英雄。
军班青面兽,好汉九纹龙。
พู่หมวกศึกดังเปลวไฟ แดงสดพลิ้วไสว
ดังรุ้งงามกลางอกพรู
ชุดศึกแพรแคว้นสู่
เกราะคู่กายฉาบทาทอง
หิมะหลอมดาบวิเศษสอง กลางศึกลำพอง
ทะลวงซ้ายขวาน่าเกรงขาม
ขุนศึกสัตว์หน้าคราม
ระบือนามมังกรเก้าลาย
สองขุนพลหยางจื้อ สื่อจิ้นนำทัพสกัดทาง หลี่หมิงรำทวนเข้ารบหยางจื้อ อู๋ปิ่งอี๋ใช้ทวนฟางเทียนจี่รบกับสื่อจิ้น ถงก้วนอยู่บนลาดเขา ดูทั้งสี่รบกันได้สามสิบกว่าเพลง อู๋ปิ่งอี๋เสือกทวนฟางเทียนจี่แทงอกสื่อจิ้น สื่อจิ้นเบี่ยงตัวหลบ ทวนเฉี่ยวสีข้าง อู๋ปิ่งอี๋ถลำมาข้างหน้าทั้งม้าทั้งคน สื่อจิ้นเงื้อดาบฟัน เลือดพุ่งกระฉูดเป็นลำ หมวกศึกทองตกลงข้างม้า
หลี่หมิงเห็นเพื่อนตาย จึงชักม้าหมายจะหนี หยางจื้อตวาดลั่น ทำเอาหลี่หมิงมือไม้สั่น หยางจื้อเงื้อดาบฟันใส่ศีรษะ หลี่หมิงเบี่ยงหลบ ดาบฟันใส่สะโพกม้า ม้ายกเท้าหลังดีด หลี่หมิงคะมำตกจากหลังม้าทวนหลุดมือ ลุกขึ้นได้เตรียมวิ่งหนี หยางจื้อตามมาฟันด้วยดาบถูกหลี่หมิงตายอยู่ตีนเขา หยางจื้อ สื่อจิ้นนำทหารไล่สังหารเหล่าทหารหลวงดังหั่นผักหั่นแตง
ถงก้วนกับเฟิงเหม่ย ปี้เสิ้งสังเกตการณ์อยู่บนลาดเขาไม่อาจลงมา หารือกันว่า “ครานี้จะฝ่าออกไปได้อย่างไร”
เฟิงเหม่ยว่า “ซูเซี่ยงโปรดคลายกังวล ข้าน้อยเห็นทางทิศใต้มีธงทัพตั้งสงบอยู่ คงขอความช่วยเหลือได้ ปี้เสิ้งท่านคุ้มกันซูเซี่ยงบนเขานี่ เฟิงเหม่ยจะฝ่าวงล้อมออกไปนำทัพนั้นมาคุ้มกันซูเซี่ยงหนี”
ถงก้วนว่า “ฟ้าใกล้ค่ำแล้ว ท่านรีบไปรีบกลับ”
เฟิงเหม่ยควงง้าวใหญ่รบฝ่าวงล้อมออกไปจนพบทัพทางใต้ เป็นทัพของโจวซิ่นเมืองซงโจวตั้งปักหลักอยู่กลางสมรภูมิ โจวซิ่นเห็นเฟิงเหม่ยจึงถามว่า “ซูเซี่ยงอยู่ที่ใด”
เฟิงเหม่ยว่า “อยู่บนลาดเขาข้างหน้านี้ รอทัพท่านไปช่วยออกมา อย่าได้รอช้า รีบไปกันเถิด”
สองขุนพลนำทัพมุ่งมาทางลาดเขา เคลื่อนกำลังมาได้เพียงระยะลูกธนูแล่น เห็นทัพหนึ่งปรากฏขึ้น เฟิงเหม่ยควงง้าวควบม้ามาดูเห็นว่าเป็นทัพของต้วนเผิงจวี่เมืองซุยโจว จึงสมทบกำลังนำทัพฝ่ามาถึงตีนเขา ปี้เสิ้งขี่ม้าลงมารับขึ้นเขาไปพบถงก้วนหารือกันว่า
“จะรบฝ่าออกไปคืนนี้ดี หรือรอจนถึงพรุ่งนี้เช้า”
เฟิงเหม่ยว่า “พวกข้าทั้งสี่ขอเสี่ยงฝ่าวงล้อมนำท่านออกไปในคืนนี้”
ฟ้าใกล้มืดลง รอบด้านยังคงมีเสียงการสู้รบ เสียงม้าล่อกลองรบมิขาดตอน ประมาณยามสอง จันทร์กระจ่างฟ้า เฟิงเหม่ยนำทัพเป็นกองหน้า ที่เหลือห้อมล้อมถงก้วนไว้ตรงกลาง ยกฝ่าลงเขามา ได้ยินเสียงตะโกนเอ็ดอึงว่า “อย่าปล่อยถงก้วนหนี”
เฟิงเหม่ยนำทัพฝ่ามาทางทิศใต้จนหลุดจากวงล้อมได้ เป็นเวลาราวยามสี่ ถงก้วนชูมือจรดหน้าผากคารวะขอบคุณสวรรค์ “ช่างน่าละอาย ต้องมาหนีตายเช่นนี้” แล้วให้เร่งเดินทางสู่เมืองจี้โจว
ยินดีได้ไม่ทันไร มีแสงคบไฟไม่รู้จำนวนนับปรากฎขึ้นบนลาดเขาเบื้องหน้า ใต้แสงคบเห็นขุนพลสองนายถือดาบพอเตา ยืนนำหน้าแม่ทัพขี่ม้าขาวถือทวนเตี่ยนกัง
马步军中推第一,天罡数内为尊,上天降下恶星辰。
眼珠如点漆,面部似镌银。
丈二钢枪无敌手,身骑快马腾云,人材武艺两超群。
梁山卢俊义,河北玉麒麟。
ยืนหนึ่งขุนทหาร
สูงสักการดาวเทียนกัง
สวรรค์บัญชาสั่ง
ยังโลกจุติดาวพิฆาต
นัยน์ตาดำขลับดังลงรัก
พักตราราวแผ่นเงินสลักปาด
ทวนจ้างสองไร้ใครสู้
ทะยานม้าสู่นภากาศ
เจนจบครบสามารถ
ทั้งอักษรแลยุทธการ
หลูจวิ้นอี้เขาเหลียงซาน
กิเลนหยกแห่งเหอเป่ย
แม่ทัพบนหลังม้าคือกิเลนหยกหลูจวิ้นอี้ สองขุนพลเบื้องหน้าคือกวนสว่ออมโรคหยางสยง เจ้าสามเสี่ยงตายสือสิ้ว นำพลสามพันชูคบไฟยืนถมึงทึงสกัดทางอยู่ข้างหน้า
หลูจวิ้นอี้ตวาดลั่นว่า “ถงก้วนยังไม่รีบลงม้ามาให้จับ มัวรออะไร”
ถงก้วนคุยกับพวกว่า “ข้างหน้ามีทัพขวาง ข้างหลังมีทัพไล่ ทำอย่างไรเล่าทีนี้”
เฟิงเหม่ยว่า “ข้าน้อยขอมอบชีวิตปกป้องซูเซี่ยง พวกท่านคุ้มกันนายท่านหนีไปจี้โจว ข้าจะขวางพวกโจรนี่เอาไว้”
เฟิงเหม่ยควบม้ารำง้าวเข้ารบหลูจวิ้นอี้ สู้กันได้ไม่กี่เพลง หลูจวิ้นอี้แทงทวนสวนง้าวเฟิงเหม่ยจนถึงตัว หวดเข้าที่เอวแล้วงัด ขาข้างหนึ่งของเฟิงเหม่ยลอยพ้นหลังม้า หลูจวิ้นอี้เข้ารวบตัวจับได้ทั้งเป็น หยางสยง สือสิ้ว เข้ามารับช่วงลากตัวไปมัดไว้
ปี้เสิ้ง โจวซิ่น ต้วนเผิงจวี่ พาถงก้วนรบฝ่าวงล้อม หัวซุกหัวซุน สู้พลางถอยพลาง มีทหารของหลูจวิ้นอี้ไล่ตามติด กว่าจะสลัดพ้นก็เป็นยามฟ้าสาง ดังปลารอดร่างแห รีบมุ่งหน้ามาจี้โจว พอมาถึงลาดเขาแห่งหนึ่งพลันมีทัพพลเดินเท้า ล้วนแต่งกายด้วยชุดแดง สวมเกราะเหล็กป้องหน้าอก นำโดยสี่นายทัพออกมาสกัดทาง
黑旋风双持板斧,丧门神单仗龙泉。
项充、李衮在旁边,手舞团牌体健。
斩虎须投大穴,诛龙必向深渊。
三军威势振青天,恶鬼眼前活现。
พายุหมุนดำกำขวานคู่
มรณะเทพชูกระบี่
เซี่ยงชงหลีกุ่นประจำที่
ในมือมีโล่หวายป้องผนึก
สังหารเสือจำต้องเข้าถ้ำ
ฆ่ามังกรจำต้องลงเหวลึก
สามทัพสะท้านฟ้าก้องกึก
เพียงนึกถึงผีอาฆาตพลันปรากฎ
หลี่ขุยถือขวานคู่ เป้าสวี้ถือกระบี่ เซี่ยงชง หลีกุ่นถือโล่หวาย นำทัพแดงเพลิงดังไฟลามทุ่งเข้าเผาเดนทัพถงก้วนกระจัดกระจาย หลี่ขุยตลุยใส่ทัพม้า ใช้ขวานฟันขาม้าต้วนเผิงจวี่ขาดตกม้า หลี่ขุยจามด้วยขวานผ่าสมอง ตามด้วยขวานสับใส่คอ เอาให้แน่ว่าตายสนิท
ทหารเหลือทัพของถงก้วนซัดเซแทบหมดแรงเข้าเขตเมืองจี้โจวมาถึงลำธารแห่งหนึ่ง จึงพากันลงไปวักน้ำดื่มริมตลิ่ง พลันมีเสียงปืนใหญ่ก้อง พร้อมกับห่าลูกธนูระดมมาดังฝูงตั๊กแตน ทหารต้องรีบถอยพ้นแนวตลิ่ง มีทหารม้าทัพหนึ่งควบออกมาจากชายป่านำทัพโดยสามขุนพล
舞动一条玉蟒,撒开万点飞星。
东昌骠骑是张清,没羽箭谁人敢近!
飞枪的枪无虚发,飞叉的叉不容情。
两员虎将势纵横,左右马前帮定。
หม่างหยกเลื้อยวาดลาย
โปรยปรายดาวเต็มฟ้ากว้าง
จางชิงแห่งตงชาง
ใครกล้าขวางศรไร้ขน
หอกซัดเข้าเป้าสิ้น
สามง่ามบินใครหนีพ้น
สองเสือสลับวน
แซมซ้ายขวาหน้าม้านาย
(หม่าง 蟒 มังกรสี่เล็บ)
จางชิง กงว่าง ติงเต๋อซุนนำทัพม้าสามร้อยนายแต่ละคนสวมหน้ากากทองเหลือง ม้าผูกพู่แดง หางไก่ป่า ใช้ธนูสั้น โจวซิ่นทัพซงโจวเห็นทหารจางชิงมีน้อยคนจึงควบม้านำคนเข้าขวาง ส่วนปี้เสิ้งคุ้มกันถงก้วนหนี โจวซิ่นแทงทวนใส่จางชิง จางชิงใช้มือซ้ายคว้าทวนไว้ มือขวาตั้งท่าชายเจ็ดกวักทรัพย์ 招宝七郎 ตวาดว่า “โดน” ซัดหินเข้าหว่างคิ้วโจวซิ่นตีลังกาตกจากหลังม้า กงว่าง ติงเต๋อซุนควบม้าเข้ามาซ้ำ ใข้สามง่ามแทงใส่คอหอยโจวซิ่นตายคาที่
ถงก้วนเหลือเพียงปี้เสิ้งพาหนีถึงจี้โจว ละอายใจไม่กล้าเข้าเมือง หนีเลยไปทางตงจิง พอพ้นเมืองจี้โจวจึงรวบรวมทหารเหลือเดนตั้งค่ายลงพัก
ซ่งเจียงนั้นมีเจตนาสามิภักดิ์ราชสำนัก ไม่คิดจะกวาดล้างถงก้วนจนสิ้นซาก ทั้งยังกลัวเหล่าขุนพลจะไม่รามือตามสังหาร จึงให้ไต้จงรีบนำคำสั่งมาแจ้งให้ถอยทัพกลับเหลียงซาน แต่ละทัพตีม้าล่อถอยทัพ ทหารม้ารัวกลองม้าล่อให้จังหวะ ทหารราบขับร้องเพลงเฉลิมชัยทยอยเดินทัพกลับหนองน้ำ
ซ่งเจียง อู๋ย่ง กงซุนเสิ้งกลับมาถึงก่อน ขึ้นมายังหอธรรมภักดิ์ ให้เผยเซวียนดูแลเรื่องบำเหน็จรางวัล หลูจวิ้นอี้นำตัวเฟิงเหม่ยที่จับเป็นได้มัดตัวมาคุกเข่ายังหน้าหอ ซ่งเจียงลงไปแก้มัดให้ด้วยตัวเองแล้วพามานั่งในหอ รินสุราให้เอง เหล่าพี่น้องมาถึงกันพร้อมหน้าจึงให้จัดสุราอาหารฉลองชัย
ซ่งเจียงรั้งตัวเฟิงเหม่ยไว้บนเขาสองวันแล้วจึงปล่อยให้กลับ เฟิงเหม่ยดีใจยิ่ง
ซ่งเจียงกล่าวกับเฟิงเหม่ยว่า “ต้องขออภัยท่านขุนพลที่ต้องเสื่อมเสียเกียรติในการรบที่ผ่านมา เหล่าพวกซ่งเจียงนี้หาได้มีเจตนาร้าย ล้วนหมายใจจะหวนรับใช้ราชสำนัก ที่มาชุมนุมกันนี้ล้วนเป็นเพราะขุนนางไม่ซื่อตรงบีบบังคับ หวังว่าท่านขุนพลกลับไปถึงจะช่วยชี้แจงแก่ราชสำนัก วันหน้าหากได้พบกันใหม่จะไม่ลืมพระคุณตราบจนวันสิ้นลม”
เฟิงเหม่ยกราบขอบคุณที่ไว้ชีวิต ซ่งเจียงให้คนนำส่งจนพ้นเขตเขา
ซ่งเจียงกลับมายังหอธรรมภักดิ์หารือเหล่าพี่น้อง ชัยชนะต่อถงก้วนในศึกที่ผ่านมานั้นเป็นอุบายของอู๋ย่งใช้แผนสิบทิศปิดล้อม 十面埋伏 ทำเอาถงก้วนอกสั่นขวัญแขวน แม้ฝันยังผวา สามสภาขาหักไปแล้วหนึ่ง
อู๋ย่งว่า “ถงก้วนกลับถึงเมืองกรุง กราบทูลราชสำนักแล้วคงมีทัพใหญ่มาอีกเป็นแน่ ควรให้คนไปสืบข่าวที่ตงจิง จะได้กลับมารายงานให้เตรียมตัวได้ทันการ”
ซ่งเจียงว่า “ท่านเสนาธิการกล่าวมาตรงใจข้า พี่น้องเรา ผู้ใดจะอาสา”
จอมเวทเทพเดินหนไต้จงว่า “ผู้น้องยินดีอาสา”
ซ่งเจียงว่า “ไปสืบข่าวครั้งนี้ ควรมีพี่น้องไปช่วยเหลือกันอีกสักท่าน”
หลี่ขุยว่า “ผู้น้องขอไปช่วยพี่ท่านด้วยคน”
ซ่งเจียงหัวเราะแล้วว่า “เจ้าพายุหมุนดำที่ไม่ค่อยได้ก่อเรื่อง”
หลี่ขุยว่า “ไปเที่ยวนี้ ไม่ก่อเรื่องแล้วกัน”
ซ่งเจียงตวาดสั่งให้หลบไป แล้วถามใหม่ “มีพี่น้องท่านใดอาสา”
ผีผมแดงหลิวถังว่า “ผู้น้องยินดีไปช่วยท่านพี่ไต้จง”
ซ่งเจียงชอบใจยิ่ง “ดี”
ทั้งสองเก็บข้าวของ ออกเดินทางในวันนั้น
ตอนก่อนหน้า : สิบทิศปิดล้อม (1)
ตอนถัดไป : เกาฉิวออกศึก

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา