6 ม.ค. เวลา 10:09 • ประวัติศาสตร์

ขุนโจรเหลียงซาน 194 ชิงเมืองถานโจว

ต้งเซียนสื้อหลาง 洞仙侍郎 เจ้าเมืองถานโจวได้รับรายงานว่าแม่ทัพถูกจับตัวไป ทัพเรือของซ่งเจียงก็กำลังมุ่งหน้ามา จึงปิดประตูเมืองแน่นหนาไม่ยกออกรบ พอมีทัพยกมาติดเมืองจึงขึ้นมาดูบนเชิงเทินแลเห็นทัพซ่งเจียงฮึกเหิมนักจึงปรารภว่า
“มิน่าเล่า จึงเอาชนะแม่ทัพน้อยอาหลี่ฉีได้”
รองแม่ทัพฉู่หมิงวี่แก้ต่างว่า “ท่านแม่ทัพน้อยหาได้รบแพ้ อันที่จริงทหารเถื่อน 蛮兵 แพ้ก่อนแล้วหนี แม่ทัพน้อยไล่ตามไปถูกคนเถื่อนใส่ชุดเขียวซัดหินใส่ แล้วมีทหารเถื่อนอีกสี่คนมารุมจับตัวไป ข้าเข้าไปช่วยไม่ทัน จึงถอยกลับมา”
ต้งเซียนสื้อหลางถามว่า “เจ้าคนเถื่อนที่ซัดหินนั่นท่าทางเป็นเช่นไร”
ทหารที่จำได้ ชี้บอกว่า “คนที่โพกผ้าเขียว ตอนนี้สวมชุดเกราะและขี่ม้าของท่านแม่ทัพน้อย”
ต้งเซียนสื้อหลางชะโงกหน้าโผล่ใบเสมาออกมามอง จางชิงแลเห็นเข้าจึงควบม้ามาแล้วซัดหินใส่เฉี่ยวใบหูของต้งเซียนสื้อหลางจนถลอกไปหนึ่งแถบ
ต้งเซียนสื้อหลางเจ็บแปลบร้องว่า “เจ้าคนเถื่อนนี่ ร้ายกาจจริง”
ต้งเซียนสื้อหลางจึงไม่ยอมออกรบ ทำรายงานสถานการณ์ทูลถวายหลางจู่ 郎主 (ประมุข) แห่งต้าเหลียว
ซ่งเจียงให้ทหารเข้าตีเมืองถึงห้าวันแต่ทำอะไรไม่ได้ จึงถอยทัพกลับมาตั้งค่ายที่อำเภอมี่หยุน แล้วเรียกประชุม ไต้จงรายงานว่าทัพเรือยกมาถึงลำน้ำลู่แล้ว ซ่งเจียงจึงให้ตามหลี่จวิ้นและเหล่านายทัพเรือมาร่วมหารือ
ซ่งเจียงว่า “การศึกครั้งนี้ แตกต่างจากการรบในหนองเหลียงซาน ให้สำรวจดูชัยภูมิทางน้ำให้ดีเสียก่อน เท่าที่ข้าเห็น สภาพค่อนข้างคับขัน หากพลาดพลั้งอาจช่วยกันยาก พวกท่านควรรอบคอบอย่าได้ประมาท ให้เตรียมเรือใหญ่แปลงเป็นเรือเสบียง พวกท่านซ่อนอยู่ในท้องเรือ ให้คนถ่อสี่ห้าคน คนลากจูงเรือบนฝั่งสักสองคน ทยอยกันนำเรือไปจอดใกล้ๆ กำแพงเมืองทั้งสองฟากตลิ่ง รอข้านำทัพบกเข้าตีเมือง พอในเมืองรู้ข่าวศึก คงเปิดประตูน้ำออกมากวาดต้อนเรือเสบียง พวกเจ้าใช้จังหวะนี้ยึดประตูน้ำเอาไว้ การคงลุล่วง”
พวกหลี่จวิ้นจึงลาไปดำเนินการ
ทหารลาดตระเวนมารายงานว่า “มีทัพยกมาทางตะวันตกเฉียงเหนือ กำลังพลราวหนึ่งหมื่น ชักธงอินทรีดำ กำลังมุ่งมายังถานโจว”
อู๋ย่งว่า “คงเป็นทัพหนุนของเมืองเหลียว พวกเราส่งทัพไปสกัดขับไล่ อย่าให้สมทบกับในเมืองจนสร้างขวัญกำลังใจ”
ซ่งเจียงสั่งการให้จางชิง ต่งผิง กวนเสิ้ง หลินชงนำทัพคนละห้าพันออกไปสกัด
หลางจู่เจ้านครรัฐเหลียวรู้ข่าวทัพซ่งเจียงเข้าล้อมถานโจว จึงให้พระราชนัดดาสององค์นำทัพมาช่วย องค์หนึ่งนามว่า เยลวี่กว๋อเจิน 耶律国珍 อีกองค์นามว่า เยลวี่กว๋อเป่า 国宝 ทั้งสองเป็นทั้งหลานหลวง เป็นทั้งแม่ทัพเอกฝีมือเข้มแข็งต้านคนได้นับหมื่น
头戴妆金嵌宝三叉紫金冠,身披锦边珠嵌锁子黄金铠。
身上猩猩血染战红袍,袍上斑斑锦织金翅雕。
腰系白玉带,背插虎头牌。
左边袋内插雕弓,右手壶中攒硬箭。
手中掿丈二绿沉枪,坐下骑九尺银鬃马。
มงกุฎทองจื่อจินสามยอดฝังมณี
เกราะแผ่นทองมีมุกแซมแคมแพรไหม
ชุดศึกสีแดงดังโลหิตสวมใส่
ทอลายไว้เป็นพญาอินทรีทอง
เข็มขัดหยกขาว หลังโล่หัวเสือร้าย
ขวาบอกศร ซ้ายคันธนูอยู่ในซอง
ทวนลวี่เซินเขียวสดยาวจ้างสอง
อาชาผยองเก้าฉื่อแผงคอเงิน
ขุนพลทั้งสองเป็นพี่น้องกัน จึงแต่งกายเหมือนกัน อีกทั้งใช้ทวนแบบเดียวกัน
ทัพซ่งยกมาสกัดหน้าทัพเหลียว ขุนพลทวนคู่ต่งผิงตะโกนถามเสียงดังว่า “โจรป่าที่มาคือใคร”
เยลวี่กว๋อเจินได้ฟังก็โกรธจัด ตวาดว่า “โจรไพร่หนองน้ำ บังอาจมาบุกรุกชาติใหญ่ กลับมาถามว่าข้าเป็นใคร”
ต่งผิงไม่พูดอะไรอีก ควบม้าชูทวนคู่เข้าหา เยลวี่กว๋อเจินเลือดร้อนพอกันชูทวนเหล็กเข้ารบ สองคนทวนสามเล่มสู้กันบนหลังม้าจนฝุ่นตลบ รบกันกว่าห้าสิบเพลง เยลวี่กว๋อเป่าเกรงพี่ชายจะพลาดท่าเสียทีจึงสั่งตีม้าล่อให้ถอย เยลวี่กว๋อเจินได้ยินเสียงม้าล่อ จึงเตรียมชักม้าหนีกลับ แต่ต่งผิงรบพัวพันไว้ไม่ปล่อยให้หนี เยลวี่กว๋อเจินลนลานจนเพลงทวนสับสน ต่งผิงใช้ทวนขวาปัดทวนเขียว ใช้ทวนซ้ายเสือกแทงก้านคอเยลสี่กว๋อเจินจนมงกุฎกระเด็น สองขาชี้ฟ้า ตกจากหลังม้าตาย
เยลวี่กว๋อเป่าเห็นพี่ชายตกจากหลังม้า จึงควบม้าถือทวนนำทหารมาช่วย ศรไร้ขนจางชิงแลเห็นจึงเหน็บทวนขึ้น คว้าก้อนหิน ควบม้าตรงเข้าหา พอได้ระยะห่างราวสิบจ้างก็ตะโกนว่า “โดน” แล้วซัดหินใส่ เยลวี่กว๋อเป่าไม่ทันระวังคิดว่าจางชิงจะควบม้าเข้ามารบจึงถูกหินเข้ากลางหน้าตีลังกาตกจากหลังม้า กวนเสิ้ง หลินชง นำทหารตามเข้ามาฆ่าตาย
ทัพเหลียวไร้แม่ทัพ แตกหนีกระจัดกระจายถูกตามฆ่าเสียหายหนัก จับม้าศึกได้พันกว่าตัว ศพสองแม่ทัพถูกเปลื้องชุดเกราะ เก็บโล่ทั้งสอง ริบม้าพร้อมเครื่องอาน แล้วตัดคอทั้งสองมาส่งมอบแก่ซ่งเจียงที่ค่ายอำเภอมี่หยุน ซ่งเจียงชอบใจยิ่ง ให้บำเหน็จทหาร และจดบันทึกความชอบของ ต่งผิง จางชิงเป็นลำดับที่สอง
ซ่งเจียงหารือการทัพกับอู๋ย่งจนเย็นจึงมีคำสั่งให้ หลินชง กวนเสิ้งเตรียมนำทัพเข้าตีเมืองถานโจวทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ ฮูหยันจว๋อ ต่งผิงนำทัพเข้าตีทางตะวันออกเฉียงเหนือ หลูจวิ้นอี้เข้าตีทางตะวันตกเฉียงใต้ ส่วนตนจะนำทัพหลวงเข้าตีทางตะวันออกเฉียงใต้ รอฟังเสียงปืนสัญญาณแล้วยกเข้าตีพร้อมกัน
ให้มือปืนหลิงเจิ้น ไปกับหลี่ขุย ฝานยุ่ย เป้าสวี้ คุ้มกันโดยทหารโล่หนึ่งพัน นำโดยนายทัพโล่ เซี่ยงชง หลีกุ่น ไปรอที่ชานกำแพงเมือง กำหนดนัดยามสอง ยิงปืนสัญญาณให้ทัพบกทัพเรือเข้าตีพร้อมกัน
ต้งเซียนสื้อหลางรอท่าทัพหนุนอยู่ในเมือง พอทหารที่ยกมาช่วยแตกทัพหนีเข้าเมืองมาแจ้งว่าหลานหลวงทั้งสองพลาดท่าเสียแล้ว เยลวี่กว๋อเจินถูกคนใช้ทวนคู่สังหาร เยลวี่กว๋อเป่าถูกคนโพกผ้าสีเขียวซัดหินใส่ตกม้าและคงถูกจับ
ต้งเซียนสื้อหลางกระทืบเท้าด่าว่า “เจ้าคนเถื่อนนี่อีกแล้ว เสียพระนัดดาไปสององค์ แล้วนี่ข้าจะมีหน้าพบองค์หลางจู่ได้อย่างไร จับเจ้าคนเถื่อนโพกผ้าเขียวได้เมื่อไร ต้องสับให้เป็นชิ้นชิ้น”
เพลาเย็น ทหารเข้ามารายงานสื้อหลางว่า “มีเรือเสบียงราวเจ็ดร้อยลำมาจอดอยู่ในลำน้ำลู่ มีกองทัพยกมาแต่ไกล”
ต้งเซียนสื้อหลางว่า “พวกคนเถื่อนไม่รู้จักร่องน้ำ แล่นเรือเสบียงหลงเข้ามา ทัพบนฝั่งคงมาตามหาเรือเสบียง”
จึงให้ตามสามขุนพลมี ฉู่หมิงวี่ 楚明玉 เฉาหมิงจี้ 曹明济 เหย่าเอ๋อเหวยคัง 咬儿惟康 มาสั่งการว่า
“พวกซ่งเจียงคนเถื่อนยกทัพมาอีกแล้ว ทั้งมีเรือเสบียงเข้ามาในน่านน้ำของเราด้วย เหย่าเอ๋อเหวยคังจงนำทัพไปสกัดทัพบก ฉู่หมิงวี่ เฉาหมิงจี้ จงนำทัพเรือเปิดประตูน้ำออกไปชิงเรือเสบียง หากได้สองในสามก็นับเป็นผลงานของพวกเจ้า”
妙算从来迥不同,檀州城下列艨艟。
侍郎不识兵家意,反自开门把路通。
แผนการดีมีได้หลายสถาน
ติดกำแพงถานโจวรายเรือหลาย
สื้อหลางรู้มิเท่าทันอุบาย
เปิดประตูกลับกลายเป็นเปิดทาง
ยามพลบโพล้เพล้ ทัพพลเดินเท้าฝ่ายซ่งเจียงนำโดยหลี่ขุย ฝานยุ่ย เข้าประชิดกำแพงเมือง ยืนตะโกนด่าท้ารบ ต้งเซียนสื้อหลางให้เหย่าเอ๋อเหวยคังนำทัพม้าออกรบ พอเปิดประตูเมืองทอดสะพานลง ทัพยกออกมาก็ถูกหลี่ขุย ฝานยุ่ย เป้าสวี้ เซี่ยงชง หลีกุ่น นำทหารโล่หนึ่งพันเข้าตรึงสะพานไว้ ออกจากเมืองไม่ได้ ทางด้านหลิงเจิ้นรีบจัดแจงตั้งฐานปืนใหญ่ รอยิงตามนัดหมาย ในเมืองระดมยิงธนูออกมา ทหารโล่ตั้งแนวป้องกันบังเอาไว้ กองทัพโล่แม้มีเพียงหนึ่งพัน แต่อาศัยจุกช่องคับขันดังมีกำลังพลนับหมื่น
ต้งเซียนสื้อหลางเห็นทัพม้าบุกออกไปไม่ได้ รีบสั่งให้ฉู่หมิงวี่ เฉาหมิงจี้ยกทัพเรือออกไปชิงเรือเสบียง นายทัพเรือฝ่ายซ่งเจียงซุ่มรออยู่ใต้ท้องเรือใหญ่ พอฝ่ายตรงข้ามเปิดประตูน้ำ ก็ทยอยกันถอดแผ่นไม้กระดานหน้าท้องเรือใหญ่ เรือรบลำเล็กกรูกันออกมาจากท้องเรือใหญ่ หลิงเจิ้นได้รับสัญญาณจึงยิงปืนลมไฟขึ้นเป็นอาณัติ เรือรบจากสองฟากกรูกันเข้ารบเรือเถื่อนทัพเหลียว ด้านซ้ายนำโดยหลี่จวิ้น จางเหิง จางซุ่น ด้านขวานำโดยสามหย่วนพี่น้อง
ฉู่หมิงวี่ เฉาหมิงจี้เห็นทัพเรือกรูเข้ามาจะถอยเรือหนีก็ไม่ทัน ทหารเรือฝ่ายตรงข้ามโดดขึ้นบนเรือพวกตนกันแล้ว จึงรีบเทียบตลิ่งขึ้นบกหนีเอาชีวิตรอดไป ทัพเรือซ่งเจียงรีบเข้ายึดประตูน้ำ สังหารขับไล่ทหารเฝ้าประตูแตกหนีไป แล้วจุดไฟเหนือประตูเป็นสัญญาณ หลิงเจิ้นจึงยิงกระสุนแตกกระจายกลางฟ้าเป็นอาณัติ หลี่ขุย ฝานยุ่ย เป้าสวี้ เซี่ยงชง หลีกุ่นนำทหารโล่ยึดประตูเมืองได้ ทัพบกยกมาถึงพร้อมกันทั้งสี่ทิศ
ต้งเซียนสื้อหลาง และเหย่าเอ๋อเหวยคังเห็นประตูเมืองแตกเสียแล้ว ทหารซ่งเจียงเข้าเมืองมารอบด้าน จึงรีบทิ้งเมืองหนีออกทางประตูทิศเหนือ ไม่ทันพ้นสองลี้ก็ปะเข้ากับกวนเสิ้ง หลินชง ต้องรบฝ่าเอาตัวรอด กวนเสื้ง หลินชงใคร่รีบเข้าเมืองจึงไม่ไล่ตาม
ทัพซ่งเจียงชิงเมืองได้ ออกประกาศห้ามทหารทำร้ายราษฎร ให้นำเรือรบทั้งหมดเข้าเมือง บำเหน็จรางวัลทหาร แล้วตรวจสอบข้าราชการเมืองเหลียวเดิม ผู้ใดใช้แซ่ให้คงหน้าที่เดิม ผู้ใดไร้แซ่ให้ขับพ้นเมืองกลับสู่ทะเลทราย ให้ตรวจนับทรัพย์เสบียงนำส่งเมืองหลวง ทำรายงานกราบทูลเรื่องยึดเมืองถานโจวได้ อีกด้านทำหนังสือรายงานซู่ไท่เว่ยให้ช่วยเพ็ดทูล
โอรสสวรรค์ได้รับรายงานพอพระทัยยิ่งนัก ให้เจ้าอันฝู่ 赵安抚 ถงจือผู้ช่วยเจ้าเมืองตงจิง 东京府同知 นำพลสองหมื่นมากำกับชายแดน เจ้าอันฝู่ผู้นี้มีศักดิ์เป็นเชื้อพระวงศ์เจ้า ทรงคุณธรรมโอบอ้อมอารี ซ่งเจียงนำเหล่านายทัพออกต้อนรับแต่ไกล นำทางเข้าสู่เมืองถานโจว
เจ้าอันฝู่ว่า “พระองค์ท่านทรงทราบว่าท่านแม่ทัพตั้งใจทำราชการต้องเหนื่อยยาก จึงให้ข้านำทหารมากำกับชายแดน และนำเงินทองแพรพรรณยี่สิบห้าคันรถมาเป็นบำเหน็จแก่พวกท่านแม่ทัพ เมื่อท่านมีชัยยึดเมืองได้แล้ว ก็ควรเดินทางกลับราชสำนัก เพื่อจะได้ทรงช่วงใช้ในภารกิจใหญ่ต่อไป”
พวกซ่งเจียงคารวะขอบพระทัยแล้วว่า “ขอเชิญนายท่านอันฝู่รักษาเมืองถานโจวไว้ ส่วนพวกข้าน้อยยังใคร่บุกตีเมืองสำคัญของพวกเหลียวต่อ ไม่ให้พวกเหลียวมีโอกาสได้ตั้งหลัก”
ซ่งเจียงนำสิ่งของพระราชทานแจกจ่ายเหล่าทหาร แล้วเรียกประชุมนายทัพถึงการบุกเหลียวต่อ
หยางสยงเสนอว่า “เมืองถัดไปข้างหน้าคือเมืองจี้โจว 蓟州 เป็นหัวเมืองใหญ่อุดมสมบูรณ์ เปรียบเหมือนคลังเสบียงของรัฐเหลียว หากตีเมืองจี้โจวสำเร็จ ก็สามารถยึดเมืองอื่นๆ ได้โดยง่าย”
ซ่งเจียงจึงตามอู๋ย่งมาปรึกษา แล้วจัดแบ่งกำลังให้ไฉจิ้น หลี่อิ้ง หลี่จวิ้น จางเหิง จางซุ่น สามหย่วนพี่น้อง เสือเตี้ยหวาง อีจ้างชิง ซุนซิน กู้ต้าเส่า จางชิง ซุนเอ้อเหนียง เผยเซวียน เซียวย่าง ซ่งชิง เยว่เหอ อันเต้าเฉวียน หวงฝู่ตวน ถงเวย ถงเหมิ่ง หวางติ้งลิ่ว รวมยี่สิบสามคนอยู่รักษาเมืองกับเจ้าอันฝู่ ที่เหลือแยกออกเป็นสองทัพซ้ายขวา
ทัพซ้ายซ่งเจียงเป็นแม่ทัพ อู๋ย่งเสนาธิการ มีกงซุนเสิ้ง หลินชง ฮวาหยง ฉินหมิง หยางจื้อ จูถง เหลยเหิง หลิวถัง หลี่ขุย หลู่จื้อเซิน อู่ซง หยางสยง สือสิ้ว หวงซิ่น ซุนลี่ โอวเผิง เติ้งเฟย หลวี่ฟาง กวอเสิ้ง ฝานยุ่ย เป้าสวี้ เซี่ยงชง หลีกุ่น มู่หง มู่ชุน ข่งหมิง ข่งเลี่ยง เอี้ยนซุ่น หม่าหลิน ซือเอิน เซวียหย่ง ซ่งว่าน ตู้เชียน จูกุ้ย จูฟู่ หลิงเจิ้น ทังหลง ไฉ้ฝู ไฉ้ชิ่ง ไต้จง เจี่ยงจิ้ง จินต้าเจียน ต้วนจิ่งจู้ สือเชียน วี่เป่าสื้อ เมิ่งคัง รวมสี่สิบแปดคน ยกทัพไปทางอำเภอผิงวี่ 平峪县 มุ่งสู่จี้โจว
ทัพขวาหลูจวิ้นอี้เป็นแม่ทัพ จูอู่เสนาธิการ มีกวนเสิ้ง ฮูหยันจว๋อ ต่งผิง จางชิง สว่อเชา สวีหนิง เอี้ยนชิง สื่อจิ้น เซี่ยเจิน เซี่ยเป่า หันเทา เผิงฉี่ เซวียนจ้าน เห่าซือเหวิน ซ่านถิงกุย เว่ยติ้งกว๋อ เฉินต๋า หยางชุน หลี่จง โจวทง เถาจงว่าง เจิ้งเทียนโซ่ว กงว่าง ติงเต๋อซุน โจวยวน โจวยุ่น หลี่ลี่ หลี่หยุน เจียวถิ่ง สือหย่ง โหวเจี้ยน ตู้ซิง เฉาเจิ้ง หยางหลิน ไป๋เสิ้ง รวมสามสิบเจ็ดคนยกทัพไปทางอำเภอวี่เถียน 玉田县 มุ่งสู่จี้โจว
ตอนก่อนหน้า : หลั่งน้ำตาประหารพล
ตอนถัดไป : กิเลนหยกรบพระอนุชา

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา