22 ม.ค. เวลา 10:38 • ประวัติศาสตร์

ขุนโจรเหลียงซาน 200 หุบศิลาเขียว

ทางด้านพระมาตุลาติ้งอันกับสื้อหลางทั้งสาม นำผู้อพยพกลับมายังกรุงเอี้ยนจิง 燕京 แล้วก็รีบเข้าเฝ้าองค์หลางจู่ ทูลถวายรายละเอียดแผนลวงสามิภักดิ์ของซ่งเจียงจนยึดได้เมืองป้าโจวไป
เจ้าฟ้าต้าเหลียวทรงกริ้วจัดตรัสบริภาษโอวหยางสื้อหลางอย่างรุนแรง “เป็นเพราะขุนนางต่ำช้าเช่นเจ้าชักศึก ทำให้ข้าต้องเสียป้าโจวเมืองสำคัญ การรักษากรุงเอี้ยนจิงทำได้ลำบาก ลากตัวไปตัดหัวเสีย”
ผู้บัญชาการทหารใหญ่อู้หยันก้าวออกมาทูลว่า “หลางจู่โปรดอย่าทรงกังวล หากประหารโอวหยางสื้อหลางเสีย ซ่งเจียงรู้เข้าจะหัวเราะเยาะเอา”
หลางจู่จึงทรงละเว้นโอวหยางสื้อหลาง
ผู้บัญชาการอู้หยันว่า “กระหม่อมจะนำขุนพลยี่สิบแปดดาราจักร 二十八宿将军 ขุนพลใหญ่สิบเอ็ดดาวเคราะห์ 十一曜大将 ออกศึก กวาดล้างพวกคนเถื่อนให้ราบเป็นหน้ากลอง”
รองผู้บัญชาการเห้อ 贺 ก้าวออกมาทูลว่า “หลางจู่โปรดอย่าทรงกังวล กระหม่อมเห็นว่า ฆ่าไก่ไยต้องใช้มีดฆ่าโค คงมิต้องถึงมือท่านผู้บัญชาการใหญ่ กระหม่อมมีอุบายเล่นงานพวกคนเถื่อนให้ตายโดยไร้ที่ฝัง”
คนผู้นี้แซ่เห้อ 贺 ชื่อจ้งเป่า 重宝 เป็นรองผู้บัญชาการทหาร 副统军 ใต้บังคับบัญชาของอู้หยันถ่งจวิน 兀颜统军 ร่างสูงใหญ่หนึ่งจ้าง พละกำลังมากต้านคนได้นับหมื่น รู้เวทอาคม ใช้ง้าวสองคมสายปลายเป็นอาวุธ รับผิดชอบบัญชาการทหารอิวโจว
เห้อจ้งเป่าทูลต่อว่า “ที่อิวโจวนี้ มีสถานที่แห่งหนึ่งเรียกว่า หุบศิลาเขียว 青石峪 (ชิงสือวี่) มีทางเข้าออกเพียงทางเดียว สี่ด้านล้วนเป็นเขาสูง ไม่มีทางออกอื่น กระหม่อมจะใช้ทหารม้าสิบนายล่อพวกคนเถื่อนเข้าไปติดในหุบเขานี้ แล้วให้ทหารปิดล้อมเอาไว้ไม่ให้เข้าออก ต้องอดตายอยู่ในหุบเขา”
ผู้บัญชาการอู้หยันว่า “แล้วจะล่อพวกนั้นมาได้อย่างไร”
เห้อถ่งจวินว่า “พวกนั้นตีเมืองใหญ่ของเราไปได้สามแห่ง กำลังลำพอง คิดจะมายึดอิวโจวเรา หากข้าส่งคนไปล่อย่อมต้องไล่ตามมา จากนั้นก็ล่อเข้าไปติดกับในหุบเขา”
ผู้บัญชาการอู้หยันว่า “แผนของท่านไม่น่าจะได้ผล สุดท้ายคงต้องส่งทัพใหญ่ไปช่วย แต่จะลองดูก็ได้”
เห้อจ้งเป่าถวายบังคมลาองค์หลางจู่กลับมาสั่งการทหารใต้บังคับบัญชาให้แบ่งกำลังออกเป็นสามกอง กองหนึ่งให้อยู่รักษาอิวโจว อีกสองกองสำหรับเข้าตีเมืองป้าโจว และจี้โจว ให้ขุนพลสองพี่น้องเป็นแม่ทัพ คนพี่เห้อไช 贺拆 นำทัพเข้าตีป้าโจว คนน้องเห้อหยุน 贺云 เข้าตีจี้โจว ทั้งสองทัพให้แกล้งแพ้แล้วถอยล่อเข้าสู่อิวโจว เพื่อเข้าสู่แผนขั้นถัดไป
ซ่งเจียงอยู่รักษาเมืองป้าโจว ทหารมารายงานว่า “กองทัพเหลียวเข้าโจมตีเมืองจี้โจว จึงขอกำลังเสริม”
ซ่งเจียงว่า “ในเมื่อมาแล้ว ก็ต้องยกไปช่วย แล้วถือโอกาสบุกต่อไปอิวโจว”
ซ่งเจียงจัดแบ่งกำลังทหารส่วนน้อยไว้รักษาป้าโจว ส่วนใหญ่ที่เหลือให้เตรียมตัวเดินทัพไปสมทบหลูจวิ้นอี้ที่จี้โจว
ทางด้านกองทัพเถื่อนของเห้อไช กำลังเดินทัพมาตีป้าโจว พบกับทัพของซ่งเจียงที่เพิ่งยกออกมาจากป้าโจวเข้าระหว่างทาง สองทัพเข้ารบกันได้ไม่ทันไร ทัพของเห้อไชก็แตกหนี ซ่งเจียงไม่ไล่ตาม
กองทัพเถื่อนอีกทัพของเห้อหยุนยกเข้าตีจี้โจว ฮูหยันจว๋อยกทัพออกรับ ยังไม่ทันได้รบ เห้อหยุนก็ถอยทัพหนี ซ่งเจียงมาถึงจึงเข้าเมืองสมทบกับหลูจวิ้นอี้ แล้วเรียกประชุมหารือเรื่องยกทัพตีเมืองอิวโจว
อู๋ย่ง จูอู่ว่า “ทัพอิวโจวแยกยกมาสองทาง นี่คงเป็นอุบายหลอกล่อให้เราตามตี ยังไม่ควรยกทัพไป”
หลูจวิ้นอี้ว่า “ท่านเสธ.พลาดแล้ว เจ้าพวกนี้พ่ายแพ้ไปหลายครั้ง มีอะไรมาหลอกล่อ จะบุกก็บุก รอให้ตั้งตัวได้ก็ยากแล้ว ไม่เข้าตีอิวโจวเสียตอนนี้ จะรอถึงเมื่อไร”
ซ่งเจียงเสริมว่า “เจ้าพวกนี้กำลังหมดสภาพที่จะสู้ จะมีแผนดีที่ไหนกัน เราควรฉวยโอกาสนี้”
ซ่งเจียงไม่ฟังคำทัดทานของสองเสนาธิการ รวมกำลังทหารจากป้าโจวและจี้โจวเข้าด้วยกันแล้วแบ่งใหม่เป็นสามกองเดินทัพมุ่งมาตีอิวโจว ระหว่างทางทหารมารายงานว่า “มีกองทัพเหลียวตั้งสกัดทางเบื้องหน้า”
ซ่งเจียงขึ้นมาหน้าทัพแลไปเห็นทหารธงดำเดินแถวมาจากหลังลาดเขา ซ่งเจียงสั่งทัพหน้าให้ตั้งกระบวนรับศึก ทหารเถื่อนธงดำกระจายออกเป็นสี่กองตั้งขบวนอยู่หน้าลาดเขา เหมือนทหารเรือนแสนโผล่ออกจากเมฆดำมาประกบนายทัพสวมเกราะเหล็กถือง้าวสองคมสามปลายยืนม้าอยู่หน้าขบวน
头戴明霜镔铁盔,身披曜日连环甲,
足穿抹绿云根靴,腰系龟背狻猊带。
衬着锦绣绯红袍,执着铁杆狼牙棒。
手持三尖两刃八环刀,坐下四蹄双翼千里马。
วามวาวราวน้ำค้างหมวกเหล็กกล้า
เกราะห่วงโซ่แยงตาพร่าทอแสง
รองเท้าเขียวทรงสูงหุ้มขาแข้ง
เข็มขัดแต่งกระดองเต่าหน้าซวนหนี
ชุดศึกแพรดอกสีแดงม่วง
กระบองเขี้ยวด้ามเหล็กพ่วงเข้าที่
ง้าวสองคมสามปลายในมือมี
ม้าพันลี้สี่เท้าติดปีกบิน
ธงแม่ทัพปักบอกชื่อว่า “รองผู้บัญชาการทหารต้าเหลียวเห้อจ้งเป่า 大辽副统军贺重宝”
ซ่งเจียงว่า “ผู้บัญชาการทหารเมืองเหลียว คงต้องเป็นขุนพลเอก ผู้ใดจะอาสาออกรบ”
ง้าวใหญ่กวนเสิ้งไม่พูดจา ควบม้ากระต่ายแดง รำง้าวมังกรเขียวเข้าหาเห้อจ้งเป่า รบกันได้สามสิบกว่าเพลง เห้อจ้งเป่าทานกำลังไม่ได้ ชักม้าหนีกลับขบวน กวนเสิ้งเร่งม้าไล่ เห้อจ้งเป่านำทหารหนีไปทางหลังเขา ซ่งเจียงสั่งทหารไล่ตามตีไปได้ราวห้าสิบลี้ พลันมีเสียงกลองรบลั่นขึ้นรอบด้าน ซ่งเจียงรีบสั่งให้ถอยทัพ แต่มีทหารเถื่อนนำทัพจากลาดเขาด้านซ้ายออกมาสกัดไว้ ซ่งเจียงให้ทหารตั้งรับ พลันมีทัพเหลียวออกมาจากด้านขวา อีกทั้งเห้อจ้งเป่าก็นำทัพหวนกลับมาตีกระหนาบ ตัดกลางทัพซ่งเจียงแบ่งเป็นสองส่วน
ทางด้านหลูจวิ้นอี้นำทัพล่าสังหารตามหลังมา มองไปไม่เห็นกองทัพด้านหน้า จึงรีบหาทางนำทัพถอย พลันมีกองทัพเถื่อนปรากฏขึ้นทางด้านปีก เข้ามาล้อมเอาไว้รอบด้าน หลูจวิ้นอี้กระตุ้นขวัญทหารให้หาทางรบฝ่าออกไป
เหล่าขุนพลนำทหารรบเต็มที่พยายามตีฝ่าวงล้อม พลันมีหมู่เมฆดำทมึนปกคลุมฟ้า กลางวันดังกลางคืนมืดมิดแยกทิศทางไม่ออกว่าเหนือใต้ออกตก หลูจวิ้นอี้ร้อนใจ นำทัพส่วนหนึ่งเสี่ยงตายฝ่าออกมาได้ ท่ามกลางความมืด ได้ยินแต่เสียงกระพรวนม้า หลูจวิ้นอี้หนีมาถึงปากช่องเขาแห่งหนึ่ง มีเสียงคนและม้าอยู่ภายใน จึงเร่งทหารผ่านช่องเขาไป พายุกรรโชกเอาหินทรายปะทะหน้า มองอะไรไม่เห็น
หลูจวิ้นอี้เข้ามาภายในได้ เป็นเวลาราวยามสอง ฟ้าเปิดแจ่มใส มองเห็นหมู่ดาวอีกครั้ง พอมองดูรอบด้านเห็นเป็นภูเขาสูง ผาชันอันตรายไม่มีทางไต่ขึ้นไปได้ ผู้ที่ตามเข้ามาด้วยมี สวีหนิง สว่อเชา หันเทา เผิงฉี่ เฉินต๋า หยางชุน โจวทง หลี่จง โจวยวน โจวยุ่น หยางหลิน ไป๋เสิ้ง รวมตัวนายสิบสองคน ไพร่พลห้าพัน ภายใต้แสงดาว มองไม่เห็นทางออก หลูจวิ้นอี้จึงว่า
“ทหารรบเหน็ดเหนื่อยมาทั้งวัน คืนนี้พักแรมที่นี่ พรุ่งนี้ค่อยหาทางออก”
ทางด้านซ่งเจียง ขณะรบอยู่นั้นพลันปรากฏเมฆดำปกคลุม หินทรายบินว่อน มองกันไม่เห็น กงซุนเสิ้งซึ่งมากับกองทัพด้วยย่อมรู้ว่านี่เกิดจากมนต์ดำ จึงชักกระบี่ศักดิ์สิทธิ์มาถือไว้ บริกรรมคาถาบนหลังม้า แล้วตวาดว่า “จี๋ 疾” ชี้กระบี่ออกไป เมฆดำสลาย พายุสงบ ทัพเหลียวไม่รบแต่ถอยไปเอง
ซ่งเจียงหลุดจากวงล้อม ล่าถอยมาถึงเขาสูงลูกหนึ่ง ซ่งเจียงให้นำเกวียนเสบียงวางล้อมต่อกันตั้งเป็นค่ายพักแรม แล้วให้สำรวจจำนวนทหารทั้งน้อยใหญ่ พบว่าหลูจวิ้นอี้กับพวกสิบสามคน รวมทั้งไพร่พลห้าพันนายขาดหายไป
พอฟ้าแจ้ง ซ่งเจียงให้ฮูหยันจว๋อ หลินชง ฉินหมิง กวนเสิ้งนำทหารออกตามหาทั้งสี่ทิศ สิ้นวันยังไม่พบร่องรอยกลับมา ซ่งเจียงจึงนำตำราเสวียนหนฺวี่มาจูดธูปบูชาจับยามทำนายได้ว่า
“รูปการณ์ใหญ่ไร้เภทภัย เพียงตกอยู่ในแดนสนธยา มิอาจพ้นมาโดยไว”
ซ่งเจียงไม่วางใจ จึงให้เซี่ยเจิน เซี่ยเป่าแต่งเป็นนายพราน อ้อมเขาไปตามหา และให้สือเชียน สือหย่ง ต้วนจิ่งจู้ เฉาเจิ้งนำคนออกติดตามทั้งสี่ทิศด้วย
ตอนก่อนหน้า : อุบายสามิภักดิ์

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา