#49 HWG : บทที่ 3️⃣5️⃣ (ส่วนที่ 1) :
ณ จุดหนึ่งของการดำรงอยู่ในโลกวิญญาณของเธอ แค่การรู้เพียงอย่างเดียวนั้นไม่เพียงพออีกต่อไป
▪️ผู้แปล : อุดม (แอดมิน)
✴️ โหลด 'ไฟล์ภาพ' เพื่อเก็บไว้อ่านทีหลัง ⬇️
Chapter 3️⃣5️⃣
You do not have to be ‘ordained’ to be a minister in the world. God has ordained you by virtue of your being alive.
เธอไม่จำเป็นต้องได้รับ 'การแต่งตั้ง' ให้เป็น ผู้นำทางในโลกนี้ พระเจ้าได้ทรงแต่งตั้งเธอไว้แล้วด้วยอานิสงส์แห่งการมีชีวิตอยู่ของเธอ
Neale : Okay, so I ‘get’ that every soul is ‘complete’ when it finally arrives on ‘the other side.’ So this is the final piece of the puzzle for me. What happens when we get there❓ What is this work we do❓ And how do we do it❓
นีล : โอเคครับ ผมเข้าใจแล้วว่าวิญญาณทุกดวงจะ 'สมบูรณ์' เมื่อมาถึง 'อีกด้านหนึ่ง' นี่คือชิ้นสุดท้ายของปริศนา และตอนที่เราไปถึงที่นั่นแล้ว เราจะทำงานอะไร❓ และเราจะทำมันได้อย่างไรครับ❓
God : "When the soul says it is complete, when it answers the Holy Inquiry and says, “Let’s go on,’ it moves immediately into the spiritual realm, where it begins acquiring the Knowing of itself as what it experienced when it was merged with the Light.
พระเจ้า : "เมื่อวิญญาณกล่าวว่าตนสมบูรณ์แล้ว เมื่อได้ตอบการไต่ถามอันศักดิ์สิทธิ์และกล่าวว่า 'เราไปต่อกันเถอะ' มันจะเคลื่อนไปสู่อาณาจักรแห่งจิตวิญญาณในทันที #ที่ซึ่งมันเริ่มได้รับความรู้เกี่ยวกับตัวเอง #ความรู้ที่ได้มาจากตอนที่ตัวมันได้ประสบกับการหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกับแสงสว่าง
“That is, it begins to have the awareness of itself as a Divine Being. This becomes clear very fast, because in the spiritual realm everything the soul desires, it produces immediately. There is no ‘time lapse’ between conceptualizing something and Knowing it as the Self. This happens because in the spiritual realm the soul creates at all three Levels of Creation simultaneously. In the physical world it rarely does."
"นั่นคือ มันเริ่มตระหนักถึงตนเองในฐานะสิ่งมีชีวิตอันศักดิ์สิทธิ์ สิ่งนี้จะชัดเจนขึ้นอย่างรวดเร็ว เพราะในอาณาจักรแห่งจิตวิญญาณ สิ่งที่วิญญาณปรารถนาจะถูกสร้างขึ้นในทันที ไม่มีช่วงเวลาหน่วงระหว่างการสร้างแนวคิดเกี่ยวกับบางสิ่งกับการรู้จักสิ่งนั้นในฐานะความเป็นตัวตน ที่เป็นเช่นนี้เพราะในโลกวิญญาณ วิญญาณสร้างสรรค์ในทั้งสามระดับแห่งการสร้างสรรค์ได้พร้อมกัน ซึ่งในโลกทางกายภาพ มันทำเช่นนั้นได้ยากมาก"
N : So when I ‘die’ I suddenly begin to create at the subconscious, conscious, and superconscious levels all at once.
นีล : ดังนั้นในตอนที่ผม 'ตาย' ผมได้เริ่มสร้างสรรค์ที่ระดับจิตใต้สำนึก จิตสำนึก และจิตเหนือสำนึกพร้อมกันในทันที
G : “You do so when you enter the spiritual realm. That is, in keeping with the metaphor, when you get through the Core of the Applorange and move on to ‘the other side.’
พระเจ้า : "เธอจะทำเช่นนั้นได้ในตอนที่เธอเข้าสู่โลกวิญญาณแล้ว นั่นคือ ตามคำอุปมา เมื่อเธอได้ผ่านแกนกลางของแอปเปิ้ลส้มและเคลื่อนต่อไปยัง 'อีกด้านหนึ่ง'
“All the levels of consciousness become One upon the Merging with the light, and it is this single consciousness with which you leave the ‘chamber’ —the Core of Your Being— and enter the spiritual realm.
"#ระดับของความรู้สึกตัวทั้งหมดจะรวมเป็นหนึ่งในขณะที่ได้หลอมรวมเข้ากับแสงสว่าง และ #กลายเป็นจิตสำนึกหนึ่งเดียว ในตอนที่เธอออกจาก 'ห้อง' —แก่นแท้แห่งตัวตนของเธอ- และเข้าสู่โลกวิญญาณ
“Likewise, all aspects of being —body, mind, and spirit— have become One.
"เช่นเดียวกัน องค์ประกอบทั้งหมดของการดำรงอยู่ของเธอ —กาย จิต และวิญญาณ— ได้กลายเป็นหนึ่งเดียว
“As well, all three tools of creation —thought, word, and deed— have become One.
"รวมถึง เครื่องมือแห่งการสร้างสรรค์ทั้งสาม —ความคิด คำพูด และการกระทำ— ได้กลายเป็นหนึ่งเดียว
“And finally, all three experiences of what you have come to call ‘time’ —past, present, and future— have become One.
"และสุดท้าย ประสบการณ์ทั้งสามของสิ่งที่เธอเรียกว่า 'เวลา' —อดีต ปัจจุบัน และอนาคต— ได้กลายเป็นหนึ่งเดียว
“Everything integrates.
"#ทุกอย่างบูรณาการเข้าด้วยกัน
“Indeed, ‘death’ is a reintegration. Far from DISintegration, ‘death’ is REintegration. Every triune reality becomes singular. What some have described as the Holy Trinity becomes One.
"แท้จริงแล้ว 'ความตาย' คือ #การรวมกลับ ไม่ใช่การแตกสลาย แต่เป็นการรวมตัวใหม่ ความเป็นจริงแบบไตรภาคทุกอย่างกลายเป็นหนึ่งเดียว สิ่งที่บางคนเรียกว่าตรีเอกานุภาพได้กลายเป็นหนึ่ง
“Because you are now creating with all the tools of creation at every level of awareness at once, your creations are instantaneous.”
"เนื่องจากเธอกำลังสร้างสรรค์ด้วยเครื่องมือแห่งสร้างสรรค์ทั้งหมดในทุกระดับแห่งการรับรู้ไปพร้อมกัน #การสร้างสรรค์ของเธอจึงเกิดขึ้นในทันที"
N : I create at the superconscious level in the spirit world❗
นีล : ผมสร้างสรรค์ที่ระดับจิตเหนือสำนึกได้ในโลกวิญญาณ❗
G : “Yes, and everything you desire is instantly made manifest in your knowing.
พระเจ้า: "ใช่แล้ว #และทุกสิ่งที่เธอปรารถนาจะปรากฏขึ้นในทันทีในการรู้ของเธอ
“Masters create from this level in the physical world as well. Their instant results are called ‘miracles.’"
"เหล่าคุรุ (นักบุญ) ผู้รู้แจ้งทั้งหลายสร้างสรรค์จากระดับนี้ในโลกกายภาพเช่นกัน สิ่งที่พวกเขาสร้างขึ้นได้อย่างทันทีทันใดนั้นจึงถูกเรียกว่า '#ปาฏิหาริย์'"
N : So on the other side I am truly in ‘heaven,’ where I can manifest anything I desire.
นีล : ดังนั้นที่อีกด้านหนึ่ง ผมก็ได้อยู่ใน 'สวรรค์' อย่างแท้จริง ที่ซึ่งผมสามารถสร้างสรรค์สิ่งใดก็ได้ตามที่ผมปรารถนา
G : “Yes. And what you desire is to come to Full Knowing of who you are, and then to re-create yourself anew in the next grandest version of that. This is the desire of all life. It is called growth. It is termed evolution.
พระเจ้า : "ถูกแล้ว และสิ่งที่เธอปรารถนาก็คือ #การได้รู้อย่างเต็มที่ถึงตัวตนของเธอ และจากนั้นก็สร้างตัวตนของเธอขึ้นมาใหม่ในแบบที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเท่าที่เธอรู้ และนี่คือ #ความปรารถนาของสรรพชีวิตทั้งปวง สิ่งนี้จึงถูกเรียกว่าการเติบโต ที่เป็นการให้นิยามของคำว่า #การวิวัฒนาการ
“You will want to know all there is to know about being alive, being you, being Divine. So this time in ‘heaven,’ or the spiritual realm, is pure joy. Life in the physical realm can be pure joy as well, it is just that most souls do not know this. They have forgotten who they really are.
"เธอจึงต้องการรู้ทุกสิ่งเท่าที่มีเกี่ยวกับการมีชีวิต การเป็นตัวเอง การเป็นสิ่งมีชีวิตอันศักดิ์สิทธิ์ (การเป็นพระเจ้า) ดังนั้นช่วงเวลาที่อยู่ใน 'สวรรค์' ที่แท้จริงหรือในโลกวิญญาณนี้ จึงเป็นความสุขอันบริสุทธิ์ที่ไร้สิ่งเจือปนใดๆอย่างแท้จริง ชีวิตในโลกกายภาพก็สามารถเป็นความสุขอันบริสุทธิ์เช่นนี้ได้เช่นกัน เพียงแต่วิญญาณส่วนใหญ่ไม่รู้เรื่องนี้เท่านั้นเอง เพราะพวกเขาลืมไปแล้วว่าตัวตนที่แท้จริงของพวกเขาคือใคร
“It is difficult to describe the activity of your soul in the spiritual realm in much greater detail because of the limitation of your present level of consciousness. I can tell you that it is a time of great Knowing. Yet there will come a moment when Knowing will not be enough. The soul will seek to experience what it Knows of Itself in it’s new idea about Itself. This, it understands, can occur only in the physical world.”
"มันยากที่จะอธิบายถึงกิจกรรมของวิญญาณในโลกวิญญาณได้อย่างลงลึกในละเอียด เนื่องจากข้อจำกัดของระดับจิตสำนึกในปัจจุบันของเธอ ฉันสามารถบอกเธอได้แค่ว่านั่นคือ #ช่วงเวลาแห่งการรู้อย่างลึกซึ้ง แต่ทว่าพอถึงจุดๆหนึ่ง #การรู้เพียงอย่างเดียวจะไม่เพียงพออีกต่อไป #วิญญาณจะแสวงหาที่จะมีประสบการณ์ถึงสิ่งที่ตนรู้เกี่ยวกับตัวเอง #ในแนวคิดใหม่ที่วิญญาณมีต่อตนเอง และ วิญญาณก็เข้าใจ ว่าประสบการณ์ที่มันต้องการนี้ #สามารถเกิดขึ้นได้เฉพาะในโลกทางกายภาพเท่านั้น"
N : So the soul returns to physicality.
นีล : ดังนั้นวิญญาณจึงหวนคืนสู่ความเป็นรูปธรรมชีวิตทางกายภาพ
G : “Yes. Happily and joyfully. Your soul returns to the Core of Your Being, and once again, on the return journey, it responds to the Holy Inquiry. Do you Know what you wish to Know❓ Do you choose now to return to physicality?❓
พระเจ้า : " ด้วยความสุขและความปีติยินดีอย่างยิ่ง ใช่แล้ว วิญญาณของเธอจะกลับเข้าสู่แก่นกลางแห่งตัวตนของเธอ และอีกครั้งในการเดินทางกลับ มันจะตอบสนองต่อการไต่ถามอันศักดิ์สิทธิ์ : #เธอได้รู้ในสิ่งที่เธอปรารถนาที่จะรู้แล้วหรือยัง❓ #เธอเลือกที่จะกลับสู่ความเป็นรูปธรรมชีวิตทางกายภาพในตอนนี้เลยหรือไม่❓
“When the answer/thought/feeling is yes, your soul makes another choice: To return to physicality in the same lifeline, or as a different physical being.”
"เมื่อความคิด/ความรู้สึกตอบว่า 'ใช่' #วิญญาณของเธอจะทำการเลือกอีกครั้ง: ว่าจะกลับสู่ความเป็นรูปธรรมชีวิตทางกายภาพในเส้นทางชีวิตเดิม หรือ ในฐานะสิ่งมีชีวิตทางกายภาพที่แตกต่างออกไป"
N : Is the soul limited to Earth as a destination❓ Or can the soul return to physicality in some other form, on some other planet or in some other location in the universe❓
นีล : วิญญาณกลับมาที่โลกได้เพียงที่เดียวเท่านั้นหรือเปล่าครับ❓ หรือวิญญาณสามารถกลับสู่ความเป็นรูปธรรมชีวิตทางกายภาพในรูปแบบอื่น บนดาวเคราะห์ดวงอื่น หรือในสถานที่อื่นใดในจักรวาลก็ได้❓
G : “As we discussed earlier in this conversation, there are many routes through the Space/Time Continuum—”
พระเจ้า : "ตามที่เราได้พูดคุยกันไปแล้วก่อนหน้านี้ในการสนทนานี้ มีเส้นทางอยู่มากมายในความต่อเนื่องโยงใยกันของพื้นที่ว่างและเวลา—"
N : In Stranger in a Strange Land, Robert Heinlein said there are so many ‘when/wheres’—
นีล : ในหนังสือชื่อ Stranger in a Strange Land (คนแปลกหน้าในดินแดนแปลกหน้า) ของ โรเบิร์ต ไฮน์ไลน์ ได้กล่าวเอาไว้ว่า มี 'เมื่อไหร่/ที่ไหน' อยู่มากมาย—
G : “Yes. He put it perfectly. And you may choose any one that you wish. Having done so, you enter once more into Total Immersion, which attenuates your life energy so that you may enter into the experience that you call ‘birth.’"
พระเจ้า : "ใช่แล้ว เขาพูดได้อย่างสมบูรณ์แบบมาก และเธออาจเลือกได้ทุกแห่งตามที่เธอปรารถนา เมื่อทำเช่นนั้นแล้ว เธอจะเข้าสู่สภาวะแห่งการหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวอย่างสมบูรณ์อีกครั้ง #ที่ซึ่งจะช่วยลดทอนพลังชีวิตของเธอให้เจือจางลง #เพื่อให้เธอสามารถเข้าสู่ประสบการณ์ที่เธอเรียกว่า 'การเกิด' ได้"
N : Thank you.
นีล : ขอบคุณครับ
Thank you for this description and thank you for this entire conversation.
I know that it has contained a lot of ‘process descriptions’—explanations through metaphor, science, and metaphysics of cosmology of all of life and of ‘how everything works’—but it has also given me some wonderful spiritual insights and deeper understandings and awareness that have brought me comfort, and that I hope bring comfort to many others—especially people who are dealing with the death of a loved one, or those who, themselves, are approaching death.
ขอบคุณสำหรับคำอธิบายนี้ ขอบคุณสำหรับการสนทนาทั้งหมดนี้ ผมรู้ว่าแม้มันจะประกอบไปด้วยคำอธิบายถึงกระบวนการต่างๆ —ที่เป็นการอธิบายผ่านอุปมา วิทยาศาสตร์ และอภิปรัชญาของจักรวาลวิทยาแห่งสรรพชีวิตทั้งมวล และ 'วิธีการทำงานของทุกสรรพสิ่ง'— แต่มันก็ได้มอบมุมมองทางจิตวิญญาณที่งดงาม ความเข้าใจที่ลึกซึ้ง และความตระหนักรู้ที่นำมาซึ่งความสบายใจให้กับผม และผมก็หวังว่ามันจะนำความสบายใจไปสู่ผู้คนอีกหลายคน —โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้คนที่กำลังเผชิญกับการสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รัก หรือผู้ที่กำลังเข้าใกล้ความตาย
G : “It is the opportunity of every true minister of God (and you are all just that—ordained or otherwise) to bring comfort to the dying.”
พระเจ้า : "นี่คือโอกาสของผู้นำทางของพระเจ้าที่แท้จริงทุกคน (และพวกเธอทุกคนก็เป็นเช่นนั้น —ไม่ว่าจะได้รับการแต่งตั้งอย่างเป็นทางการ (ในทางโลก) หรือไม่ก็ตาม) ในการนำความสบายใจมาสู่ผู้ที่กำลังจะตาย"
N : Yes. And having said that, it is sometimes difficult to find words to say to those who are grieving the loss of a loved one. A woman named Sheila wrote this to me a few years ago.
นีล : ครับ และหากเป็นเช่นนั้น บางครั้งมันก็ยากที่จะหาคำพูดสำหรับผู้ที่กำลังโศกเศร้ากับการสูญเสียคนรัก หญิงคนหนึ่งชื่อชีล่าเขียนถึงผมเมื่อไม่กี่ปีก่อน
🔘🔘🔘
‘Dear Neale :My brother Chuck died several years ago, when he was only twenty-seven, and I can’t seem to stop grieving. Every day I think about him, everything I see reminds me of him. Nothing seems to matter to me anymore. I am chronically depressed. Can you help❓
Sheila, WI’
'เรียนคุณนีล: ชัค น้องชายของฉันเสียชีวิตไปเมื่อหลายปีก่อน เขามีอายุแค่ 27 ปี และฉันดูเหมือนจะหยุดความโศกเศร้าไว้ไม่ได้ ทุกวันฉันจะคิดถึงเขา ทุกสิ่งที่ฉันเห็นล้วนเตือนความทรงจำถึงเขา ไม่มีอะไรดูมีความหมายสำหรับฉันอีกเลย ฉันรู้สึกซึมเศร้าเรื้อรัง คุณช่วยฉันได้หรือไม่❓
ชีล่า, วิสคอนซิน'
🔘🔘🔘
N : What can the average person say to someone like this❓ That is the question. After all, we are not all trained ministers. We are not all licensed counselors. We have not all spent years in the helping professions.
นีล : คนธรรมดาทั่วไปควรพูดกับคนเช่นนี้อย่างไรครับ❓ นั่นคือคำถามของผม ท้ายที่สุดแล้วเราก็ไม่ใช่ผู้นำทางที่ได้รับการฝึกฝน เราไม่ใช่ที่ปรึกษาที่มีใบอนุญาต เราไม่ได้ใช้เวลาหลายปีในวิชาชีพที่เกี่ยวกับการบำบัดช่วยเหลือ
G : “Well, what did you say❓”
พระเจ้า: "เอาล่ะ แล้วเธอเขียนตอบไปว่าอย่างไร❓"
N : I answered the best way I could, based on what my conversation with God has given me, I said…
นีล : ผมเขียนตอบไปด้วยวิธีที่ดีที่สุด โดยอาศัยสิ่งที่การสนทนากับพระเจ้าได้มอบให้ ผมกล่าวว่า...
🔘🔘🔘
‘Dear Sheila, ‘I am sorry for your loss and I understand your grief. There are some things that I would like to tell you, though, that may help you to repaint this memory on the canvas of your mind, so that when you look at it, you are not always sad.
'เรียนคุณชีล่า ผมเสียใจกับการสูญเสียของคุณ และเข้าใจความโศกเศร้าของคุณ อย่างไรก็ตาม มีบางสิ่งที่ผมอยากบอกคุณ ซึ่งอาจช่วยให้คุณวาดภาพความทรงจำนี้ใหม่บนผืนผ้าใบแห่งจิตใจของเธอ เพื่อที่เมื่อคุณได้มองดูมัน คุณจะไม่รู้สึกเศร้าโศกเสมอไป
First, you must know that Chuck has not died, that death is a fiction and a lie and never, ever takes into your Self as a truth of the highest order for any of the rest of this to make sense.
ประการแรก คุณต้องรู้ว่าชัคไม่ได้ตาย ความตายเป็นเพียงแค่เรื่องแต่ง และเป็นความเท็จ และจะไม่มีวันเกิดขึ้นกับตัวตนของคุณในฐานะความจริงสูงสุด เพื่อให้สิ่งอื่นๆ ต่อจากนี้มีความหมาย
Second, if we accept that Chuck is not the thing you call ‘dead,’ but is, in fact, very much alive, then we must ask ourselves: Where is he❓ What is he doing❓ And, of course, is he happy❓
ประการที่สอง หากเรายอมรับว่าชัคยังไม่ใช่สิ่งที่คุณเรียกว่า 'ตาย' แต่ในความเป็นจริงแล้ว กำลังมีชีวิตอยู่ เราก็จะต้องถามตัวเองว่า: เขาอยู่ที่ไหน❓ เขากำลังทำอะไร❓ และแน่นอนว่า เขามีความสุขอยู่หรือไม่❓
We’ll answer the last question first. Chuck was never happier, nor more joyful, than he was at the moment he knew once again the grandest freedom, the greatest joy, the most wondrous truth—the truth of his own being, and of its oneness with All That Is.
เราจะตอบคำถามสุดท้ายก่อน ชัคไม่เคยมีความสุขหรือมีความปีติยินดีมากไปกว่าช่วงเวลาที่เขาได้รู้อีกครั้งถึงอิสรภาพอันยิ่งใหญ่ ความสุขสูงสุด และความจริงอันน่าอัศจรรย์ — ความจริงแห่งตัวตนของเขาเอง และความเป็นหนึ่งเดียวกับสรรพสิ่ง
Separation ended for Chuck in that moment, and his reunification with the All of Everything was a glorious moment in the heavens and the earth. It was a time, indeed, for celebration, not for mourning, yet mourning is understandable, given our limited awareness of what is truly happening, as well as the magnitude of our own personal loss, which we are naturally experiencing.
การแบ่งแยกสิ้นสุดลงสำหรับชัคในช่วงเวลานั้น และการกลับมาหลอมรวมกับสรรพสิ่งเป็นช่วงเวลาอันรุ่งโรจน์แห่งสวรรค์และโลก นี่เป็นช่วงเวลาแห่งการเฉลิมฉลอง ไม่ใช่การไว้อาลัย แม้ว่าการไว้อาลัยเป็นเรื่องที่เข้าใจได้ โดยคำนึงถึงความตระหนักรู้ที่จำกัดของเราเกี่ยวกับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นจริง รวมถึงระดับของการสูญเสียส่วนตัวที่เรากำลังประสบอยู่นั้นเป็นเรื่องธรรมดา
After a period of very natural grief, which we must be good enough to give ourselves, it then becomes our choice to stay in that place of utter devastation and mourning, or to move to a larger awareness and a grander truth, which allows us to smile—yes, even at the thought of his departure, however early, however abruptly, although nothing is ‘early’ or ‘abrupt’ in God’s timetable, but all is perfectly timed.
หลังจากช่วงเวลาแห่งความโศกเศร้าที่เป็นเรื่องธรรมชาติ ที่ซึ่งเราต้องให้อภัยตัวเองอย่างเพียงพอ จากนั้นมันก็จะกลายเป็นการเลือกของเราว่าจะยังคงอยู่ในสภาวะแห่งความพินาศและความโศกเศร้าอย่างสิ้นเชิงต่อไป หรือจะก้าวไปสู่ความตระหนักรู้ที่กว้างไกลกว่าและความจริงอันยิ่งใหญ่กว่า ซึ่งจะช่วยให้เราสามารถยิ้มได้
— ใช่แล้ว แม้กระทั่งในตอนที่กำลังคิดถึงการจากไปของเขา ไม่ว่าจะก่อนเวลาเพียงใด หรือกะทันหันเพียงใด แม้ว่าไม่มีอะไรที่เป็น 'ก่อนเวลา' หรือ 'กะทันหัน' ในตารางเวลาของพระเจ้า ซึ่งทุกอย่างมีจังหวะเวลาที่สมบูรณ์แบบของมัน
Should we choose to the larger awareness, we are then free to celebrate in fullness the life which was Chuck’s, the gift he bestowed upon all those he touched, and the wonder of his beingness and his love even now.
หากเราเลือกที่จะมีความตระหนักรู้ที่กว้างไกลกว่า เราก็จะเป็นอิสระที่จะเฉลิมฉลองให้กับชีวิตของชัคได้อย่างเต็มที่ ที่ซึ่งเป็นของขวัญที่เขาได้มอบให้กับทุกคนที่เขาได้สัมผัส และความน่าอัศจรรย์ของการดำรงอยู่และความรักของเขาแม้กระทั่งในตอนนี้
We do this most by allowing Chuck himself to be completely free. Which brings us to the first question in the trio above where is Chuck now❓ In CwG Book 3 it was revealed to me that in the world of the absolute in which God dwells, we are all everywhere. That is, there is no ‘here.’ or ‘there,’ there is simply ‘everywhere.’
Thus, in human terms, it is possible to say that we can be more than one place at a time. We can be two places, or three places, or any place we wish to be, having any experience we choose to have. For this is the nature of God, and of all God’s beings.
เราทำเช่นนี้ได้ดีที่สุดโดยการปล่อยให้ชัคเป็นอิสระอย่างสมบูรณ์ ที่ซึ่งจะนำเราไปสู่คำถามแรกในชุดคำถามข้างต้นว่า ชัคอยู่ที่ไหนในตอนนี้❓ ในหนังสือ CwG เล่ม 3 ได้เปิดเผยแก่ผมว่าในโลกแห่งความสัมบูรณ์ที่ซึ่งพระเจ้าทรงประทับอยู่ เราทุกคนนั้นดำรงอยู่ทุกหนแห่ง นั่นคือ ไม่มี 'ที่นี่' หรือ 'ที่นั่น' มีเพียง 'ทุกหนแห่ง'
ดังนั้นในมุมมองของมนุษย์ จึงเป็นไปได้ที่จะกล่าวว่าเราสามารถอยู่มากกว่าหนึ่งสถานที่ได้ในเวลาเดียวกัน เราสามารถอยู่สองที่ สามที่ หรือที่ใดๆ ก็ได้ตามที่เราปรารถนา โดยมีประสบการณ์แบบใดก็ได้ตามที่เราเลือก เพราะนี่คือธรรมชาติของพระเจ้า และสิ่งมีชีวิตทั้งปวงที่ถูกสร้างโดยพระเจ้า
And what experience do we choose to have, among others? The experience of oneness and empathy for those we love, just as we did while in bodily form. What that means is that Chuck loves you even now, not in some theoretical sense, but in a very real sense, with a living love that can and will never die.
And that eternal and everlasting love causes Chuck (part of the essence that is Chuck) to come to you, to be with you, with the very thought of him. For the thought of one who loves us is an attraction and a pull that the essence of a being cannot and will not, deny, and will never ignore.
และประสบการณ์ใดล่ะที่เราเลือกจะมี จากประสบการณ์ที่มีอยู่ทั้งหมดนั้น❓ ประสบการณ์แห่งความเป็นหนึ่งเดียวและความเห็นอกเห็นใจต่อผู้ที่เรารัก เช่นเดียวกับที่เราเคยทำขณะอยู่ในร่างกายไงล่ะ ความหมายก็คือ ชัคยังคงรักคุณอยู่แม้กระทั่งในตอนนี้ ไม่ใช่ในความหมายทางทฤษฎี แต่ในความหมายที่เป็นความจริงอย่างยิ่ง ด้วยความรักที่มีชีวิตซึ่งไม่อาจตายได้และจะไม่มีวันตาย
ด้วยความรักนิรันดร์และเป็นอมตะนี้ทำให้ชัค (ที่เป็นภาคส่วนหนึ่งของแก่นแท้ ที่เรียกว่าชัค) มาหาคุณ มาอยู่กับคุณ ด้วยความคิดถึงเขาเพียงเท่านั้น เพราะความคิดถึงผู้ที่รักเราเป็นพลังดึงดูดที่แก่นแท้ของสิ่งมีชีวิตไม่อาจและไม่มีวันปฏิเสธได้ และจะไม่มีทางเพิกเฉย
Chuck is with you even now, as you are reading this, for you have him in mind, and a part of him is very much there with you. If you are very quiet, and very sensitive to the moment, you will even be able to sense him, feel him…maybe even ‘hear’ him.
ชัคอยู่กับคุณแม้กระทั่งในตอนนี้ ในขณะที่คุณกำลังอ่านข้อความนี้อยู่ เพราะคุณนึกถึงเขา และส่วนหนึ่งของเขาก็อยู่กับคุณอย่างแท้จริง หากคุณนิ่งสงบ และมีสัมผัสที่ไวต่อปัจจุบันขณะพอ คุณอาจถึงกับรับรู้ถึงเขา รู้สึกถึงเขา... บางทีอาจได้ยินเขาได้ด้วยซ้ำ
This is true of all people everywhere, and it explains the thousands and thousands of reports received every year of ‘visits’ by departed loved ones to those who remain behind reports that psychiatrists, ministers, doctors, and healers of every kind have become very used to hearing and no longer question.
นี่เป็นความจริงกับผู้คนทั่วโลก อธิบายได้ถึงรายงานนับพันนับหมื่น ที่ได้รับทุกปีเกี่ยวกับ 'การมาเยือน' ของผู้เสียชีวิตที่เรารักต่อผู้ที่ยังคงอยู่เบื้องหลัง —รายงานซึ่งจิตแพทย์ นักบวช แพทย์ และผู้บำบัดทุกประเภทเริ่มชินและไม่ตั้งคำถามถึงเรื่องนี้อีกต่อไป
Often what happens is that the essence of the beingness that flew to us at the very thought of it arrives in our space full of love and compassion, and complete openness with us. That openness will allow the essence of our loved one to know and understand completely what we are feeling and experiencing.
บ่อยครั้งสิ่งที่เกิดขึ้นก็คือ แก่นแท้แห่งการดำรงอยู่ที่บินมาหาเราด้วยเพียงความคิดถึงนั้น จะมาปรากฏในพื้นที่ของเราที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรักและความเห็นอกเห็นใจ พร้อมความเปิดเผยอย่างสมบูรณ์กับเรา ความเปิดเผยนี้จะช่วยให้แก่นแท้ของคนที่เรารักสามารถรู้และเข้าใจอย่างถ่องแท้ถึงสิ่งที่เรากำลังรู้สึกและกำลังประสบอยู่ได้
If we think of that person with sadness, grief, and pain, the sadness we experience will be known to that essence. And since that essence is now pure love, it will lovingly seek to heal our sadness, for it will find it impossible not to want to do so.
หากเราคิดถึงบุคคลผู้นั้นด้วยความเศร้า ด้วยความรวดร้าว และด้วยความเจ็บปวด ความเศร้าที่เราประสบอยู่จะถูกรับรู้โดยแก่นแท้นั้น และเนื่องจากแก่นแท้นี้เป็นความรักบริสุทธิ์อยู่ในขณะนี้ มันจะพยายามเยียวยาความเศร้าของเราผู้เป็นที่รัก เพราะมันจะพบว่าเป็นไปไม่ได้เลยที่ตัวมันจะไม่อยากทำเช่นนั้น
If, on the other hand, we think of that person with joy and celebration, our joy will be known to the essence of the person we have so deeply loved, and that essence will then feel free to move into it’s next grand adventure, knowing that all is okay with us. It will come back, to be sure. It will return each time it is thought of.
หากในทางกลับกัน เราคิดถึงบุคคลผู้นั้นด้วยความยินดีและการเฉลิมฉลอง ความยินดีของเราจะถูกรับรู้โดยแก่นแท้ของบุคคลที่เรารักอย่างลึกซึ้ง และแก่นแท้นั้นจะรู้สึกเป็นอิสระที่จะก้าวไปสู่การผจญภัยอันยิ่งใหญ่ครั้งต่อไป โดยรู้ว่าทุกอย่างเกี่ยวกับเราเป็นไปได้ด้วยดี มันจะกลับมาอย่างแน่นอน และมันจะกลับมาทุกครั้งที่มีการคิดถึง
Yet its visit will be joyous dances in our mind, wondrous, sparkling connections; brief, yet shining moments, smiles made whole. Then the essence will whisk away once more, gladdened by the thought of your love and your celebration of its life, feeling complete in its interaction with you, although by no means ended.
แต่การมาเยือนของมันจะเป็นการเต้นรำแห่งความยินดีในจิตใจของเรา การเชื่อมต่ออันน่าอัศจรรย์และระยิบระยับ แม้เป็นเพียงช่วงเวลาสั้นๆ แต่ก็เปร่งประกาย ด้วยรอยยิ้มที่สมบูรณ์แบบ แล้วแก่นแท้นั้นก็จะวูบหายไปอีกครั้ง ด้วยความปีติยินดีกับความคิดด้วยความรักของคุณและการเฉลิมฉลองให้กับชีวิตของมัน เกิดความรู้สึกสมบูรณ์ในการได้มีปฏิสัมพันธ์กับคุณ แม้ว่าการมีปฏิสัมพันธ์กับคุณนั้นจะไม่มีวันสิ้นสุดลงเลยก็ตาม
Now in the process of helping us to heal our grief and sadness, the essence of our loved one will stop at nothing using any tool, borrowing any device, employing any method at it’s disposal (including, perhaps, a letter like this from a total stranger) to bring us the message of it’s unremitting joy in the place of it’s current residing, and the truth of the perfection of the process of life and transition.
ในกระบวนการช่วยเยียวยาความโศกเศร้าและความรวดร้าวของเรา แก่นแท้ของคนที่เรารักจะไม่ลังเลเลยที่จะใช้เครื่องมือ อุปกรณ์ หรือวิธีการใดๆก็ตามที่อยู่ในอำนาจของมัน (รวมทั้งอาจเป็นจดหมายเช่นนี้จากคนแปลกหน้าอย่างสิ้นเชิง) เพื่อนำข้อความมาถึงเราเกี่ยวกับความยินดีอย่างไม่หยุดหย่อนในสถานที่ที่มันกำลังพำนักอยู่ และความจริงแห่งความสมบูรณ์ของกระบวนการแห่งชีวิตและการเปลี่ยนผ่าน
When we can celebrate the perfection, we allow the essence and the soul of our loved one to celebrate it as well, releasing it to the unspeakable wonders of it’s larger reality, honoring its presence in our lives, in its former physical form, now in this moment, and even forevermore.
เมื่อเราสามารถเฉลิมฉลองให้กับความสมบูรณ์ เราจะช่วยให้แก่นแท้และวิญญาณของคนที่เรารักสามารถเฉลิมฉลองกับมันได้เช่นกัน จงปลดปล่อยให้มันได้สำรวจความมหัศจรรย์อันไม่อาจบรรยายได้ของความเป็นจริงที่กว้างใหญ่กว่าของมัน ให้เกียรติแก่การปรากฏตัวของมันในชีวิตของเรา ในรูปแบบทางกายภาพเดิม ณ บัดนี้ ในขณะนี้ และต่อไปตลอดชั่วกาลนาน
Celebrate, celebrate, celebrate! No more sadness, no more mourning, for no tragedy has truly befallen anyone. Yet special remembrance with smiles and tears, yes, but tears of joy at the wonder of Who We Are, of who Chuck is, and of the unspeakable love of a God who could have created all this for us.
จงฉลอง ฉลอง มาเฉลิมฉลองกันเถอะ❗ ไม่มีความโศกเศร้า ไร้ซึ่งการคร่ำครวญอีกต่อไป เพราะไม่มีความโศกเศร้าที่แท้จริงเกิดขึ้นกับใคร แต่จงระลึกถึงอย่างพิเศษด้วยรอยยิ้มและน้ำตา แต่เป็นน้ำตาแห่งความปีติยินดีในความมหัศจรรย์ว่าเราคือใคร ว่าชัคคือใคร และความรักอันไม่อาจบรรยายได้ของพระเจ้าที่ทรงสร้างสรรค์สิ่งทั้งหมดนี้ให้กับเรา
Celebrate, Sheila. Give yourself and Chuck, and all those whose lives are touched by both of you, the gift of a lifetime, the gift of joy replacing sorrow, of gladness overtaking the pain of loss, of genuine gratefulness, and of peace and last.
จงเฉลิมฉลองเถอะ ชีลา มอบของขวัญแห่งชีวิตให้แก่ตัวคุณเอง และชัค รวมถึงทุกคนที่ชีวิตของพวกเขาได้รับผลกระทบจากคุณทั้งคู่ ของขวัญแห่งความยินดีที่มาแทนที่ความเศร้า ความชื่นบานที่เอาชนะความเจ็บปวดจากการสูญเสีย ความรู้สึกขอบคุณจากใจอย่างแท้จริง และสันติสุขที่ยืนนาน
God’s blessings, not the least of which are Chuck’s life and Chuck’s presence with you even now, surround you, Sheila. Go now, and be Who You Really Are. And smile.
พระพรของพระเจ้า ซึ่งรวมถึงชีวิตของชัคและการสถิตอยู่ของเขากับคุณในขณะนี้ ล้อมรอบคุณอยู่ ชีลา จงออกเดินทางเพื่อกลายเป็นตัวตนที่แท้จริงของคุณ ด้วยรอยยิ้มเถอะ
Chuck would have it no other way.
ชัคจะต้องการเช่นนี้อย่างแน่นอน
Blessings,
Neale.’
ด้วยพระพรของพระเจ้า
นีล.
🔘🔘🔘
➖➖➖(((มีต่อ)))➖➖➖
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
