#9 TOB - บทที่ 3️⃣ The first man on Earth (5) :
ประวัติศาสตร์ที่สาบสูญ — #ระบบการเมืองและระบบยุติธรรม
▪️ผู้แปล : อุดม (แอดมิน)
‘There was much travel between the two countries and they even combined efforts to explore deeper into certain regions of Earth. A mixed group of blacks and yellows landed one day, on the tip of South Africa, now called the Cape of Good Hope. Africa has changed very little since those times - apart from the Sahara, the north-eastern area and the Red Sea, which didn’t exist then. But that is another story we will get to later.
“มีการเดินทางระหว่างสองประเทศมากมาย และพวกเขายังร่วมมือกันสำรวจพื้นที่ลึกเข้าไปในบางภูมิภาคของโลก กลุ่มผสมระหว่างคนผิวดำและผิวเหลืองได้ลงจอดในวันหนึ่งที่ปลายแหลมของแอฟริกาใต้ ซึ่งปัจจุบันเรียกว่าแหลมกู๊ดโฮป แอฟริกาเปลี่ยนแปลงน้อยมากนับแต่สมัยนั้น - ยกเว้นทะเลทรายซาฮารา พื้นที่ทางตะวันออกเฉียงเหนือ และทะเลแดง ซึ่งยังไม่มีอยู่ในตอนนั้น แต่นั่นเป็นอีกเรื่องที่เราจะพูดถึงในภายหลัง
‘At the time of the exploration, they had already been established on Earth for three centuries.
“ในช่วงเวลาของการสำรวจ พวกเขาได้ตั้งถิ่นฐานบนโลกมาแล้วสามศตวรรษ (300 ปี)
‘In Africa, they discovered new animals such as the elephant, the giraffe and the buffalo, and a new fruit that they had never before encountered - the tomato. Don’t imagine Michel, that this was the tomato as you know it today. When discovered, it was the size of a very small currant and very acidic.
The yellow people, having developed great expertise in such things, undertook to improve the tomato over the succeeding centuries, just as they did with rice, until it became the fruit you are now familiar with. They were equally surprised to find banana trees that, at first sight, resembled those they had imported. They had no reason to regret their efforts however, for the African banana was practically inedible and filled with large seeds.
“ในแอฟริกา พวกเขาค้นพบสัตว์ใหม่ๆ เช่น ช้าง ยีราฟ และควาย และผลไม้ชนิดใหม่ที่ไม่เคยพบมาก่อน - มะเขือเทศ อย่าจินตนาการนะมิเชล ว่านี่คือมะเขือเทศอย่างที่คุณรู้จักในปัจจุบัน เมื่อค้นพบครั้งแรก มันมีขนาดเท่ากับลูกเกดเล็กๆ และมีรสเปรี้ยวมาก ชนผิวเหลืองซึ่งมีความเชี่ยวชาญในเรื่องเช่นนี้ได้พัฒนาปรับปรุงมะเขือเทศตลอดหลายศตวรรษที่ผ่านมา
เช่นเดียวกับที่พวกเขาทำกับข้าว จนกลายเป็นผลไม้ที่คุณคุ้นเคยในปัจจุบัน พวกเขายังประหลาดใจที่พบต้นกล้วยที่ดูคล้ายกับที่พวกเขานำเข้ามาเมื่อแรกเห็น อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่มีเหตุผลที่จะเสียใจกับความพยายามของตน เพราะกล้วยแอฟริกาแทบจะกินไม่ได้และเต็มไปด้วยเมล็ดขนาดใหญ่
‘This African expedition comprised 50 blacks and 50 yellows, bringing home elephants, tomatoes and many mongeese, for they soon discovered the mongoose to be the mortal enemy of snakes. Unfortunately, they also brought with them without realising it, the terrible virus which is now called ‘yellow fever’.
“การสำรวจแอฟริกาครั้งนี้ประกอบด้วยคนผิวดำ 50 คนและคนผิวเหลือง 50 คน นำช้าง มะเขือเทศ และพังพอนจำนวนมากกลับมา เพราะพวกเขาพบว่าพังพอนเป็นศัตรูตัวฉกาจของงู น่าเสียดายที่พวกเขายังนำไวรัสร้ายที่ปัจจุบันเรียกว่า ‘#ไข้เหลือง’ กลับมาด้วยโดยไม่รู้ตัว
‘In a very short time, millions of people had died, without their medical experts even knowing how the sickness had spread.
“ในเวลาอันสั้น ผู้คนนับล้านเสียชีวิต โดยที่ผู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าโรคนี้แพร่กระจายได้อย่างไร
‘Since it is mainly spread by the mosquito, and since there are many more mosquitoes in equatorial climates where there is no winter to reduce their numbers, it was the blacks in Australia who suffered most. In fact, they counted four times more victims than the yellows.
“เนื่องจากมันแพร่กระจายหลักๆโดยยุง และเนื่องจากมียุงมากกว่าในภูมิอากาศเขตศูนย์สูตรที่ไม่มีฤดูหนาวมาลดจำนวนพวกมัน คนผิวดำในออสเตรเลียจึงได้รับผลกระทบมากที่สุด ที่จริงแล้ว พวกเขามีผู้เสียชีวิตมากกว่าคนผิวเหลืองสี่เท่า
‘The yellow race on Bakaratini has always been superior in the field of medicine and pathology; nevertheless, it took many years before they discovered a remedy for this curse, during which time hundreds of thousands died in terrible suffering. Eventually the yellow people produced a vaccine that was immediately made available to the blacks - a gesture that reinforced the bonds of friendship between the two races.’
“เผ่าพันธุ์ผิวเหลืองบนบาคาราตินีมีความเหนือกว่าในด้านการแพทย์และพยาธิวิทยามาโดยตลอด อย่างไรก็ตาม ต้องใช้เวลาหลายปีกว่าจะค้นพบวิธีรักษาคำสาปนี้ ซึ่งในระหว่างนั้นมีผู้คนนับแสนเสียชีวิตด้วยความทุกข์ทรมาน ในที่สุดชนผิวเหลืองก็ผลิตวัคซีนได้และจัดหาให้กับคนผิวดำในทันที - ซึ่งเป็นการกระทำที่เสริมสร้างสายสัมพันธ์แห่งมิตรภาพระหว่างสองเผ่าพันธุ์”
‘What were they physically like, these blacks❓’
“คนผิวดำเหล่านี้มีลักษณะทางกายภาพเป็นอย่างไร❓”
‘When they migrated from Bakaratini, they were about 230 centimetres tall - their women too. They were a beautiful race. The yellow people were smaller in size, the average man measuring 190 centimetres and the women, 180 centimetres.’
“ในตอนที่พวกเขาอพยพมาจากบาคาราตินี พวกเขามีความสูงประมาณ 230 เซนติเมตร - ผู้หญิงของพวกเขาก็เช่นกัน พวกเขาเป็นเผ่าพันธุ์ที่สวยงาม ชนผิวเหลืองมีขนาดเล็กกว่า โดยผู้ชายโดยเฉลี่ยสูง 190 เซนติเมตร และผู้หญิง 180 เซนติเมตร”
“But you said that the present-day blacks are the descendants of those people - why is it they are now so much smaller?’
“แต่คุณบอกว่าคนผิวดำในปัจจุบันเป็นลูกหลานของคนเหล่านั้น - ทำไมพวกเขาจึงตัวเล็กลงมากในปัจจุบัน❓”
‘Gravitation, Michel. Being stronger on Earth than on Bakaratini, both races gradually became smaller in size.’
“แรงโน้มถ่วง มิเชล เนื่องจากมันแรงกว่าบนโลกเมื่อเทียบกับบาคาราตินี ทั้งสองเผ่าพันธุ์จึงค่อยๆมีขนาดเล็กลง”
‘You also said that you are able to help people in trouble - why did you not give any assistance in regard to the yellow fever outbreak. Was it that you weren’t able to find the vaccine either❓’
“คุณเคยบอกว่าคุณสามารถให้ความช่วยเหลือผู้คนที่มีปัญหาได้ - แล้วทำไมคุณไม่ให้ความช่วยเหลือในเรื่องการระบาดของไข้เหลือง เป็นเพราะคุณไม่สามารถหาวัคซีนได้เช่นกันหรือ❓”
‘We could have helped; you will realise our potential when you visit our planet - but we didn’t intervene because it wasn’t in the program that we had to follow. I have already told you, and I can’t repeat it often enough, we can help in certain situations but only so far. Beyond a certain point, the law strictly forbids aid of any kind.
“พวกเราสามารถช่วยได้ คุณจะเข้าใจศักยภาพของเราเมื่อคุณไปเยือนดาวเคราะห์ของเรา - #แต่เราไม่ได้เข้าแทรกแซงเพราะมันไม่ได้อยู่ในโปรแกรมที่เราต้องปฏิบัติตาม ฉันได้บอกคุณแล้ว และฉันไม่สามารถพูดซ้ำได้บ่อยพอ #เราสามารถช่วยได้ในบางสถานการณ์แต่ก็มีข้อจำกัด #เกินกว่าจุดหนึ่งไป_มีกฎ_ห้ามการช่วยเหลือทุกรูปแบบอย่างเคร่งครัด
‘I’ll give you a simple example. Imagine a child who goes to school each day in order to learn. Returning home in the evening, this child asks for assistance with his homework. If his parents are smart, they will help him understand the concepts involved so that the child can complete his task himself. If, however, his parents did his work for him, he wouldn’t learn much, would he❓ He’d have to repeat each year and his parents would have done him no favours.
“ฉันจะยกตัวอย่างง่ายๆให้คุณ ลองจินตนาการถึงเด็กคนหนึ่งที่ไปโรงเรียนทุกวันเพื่อเรียนรู้ เมื่อกลับบ้านในตอนเย็น เด็กคนนี้ขอความช่วยเหลือในการทำการบ้าน ถ้าพ่อแม่ของเขาฉลาด #พวกเขาจะช่วยให้เขาเข้าใจแนวคิดที่เกี่ยวข้องเพื่อให้เด็กสามารถทำงานเองได้ อย่างไรก็ตาม ถ้าพ่อแม่ทำการบ้านให้เขา เขาก็จะไม่ได้เรียนรู้อะไรมาก ใช่ไหมล่ะ❓ เขาอาจจะต้องเรียนซ้ำชั้นทุกปี #และพ่อแม่ก็ไม่ได้ทำประโยชน์อะไรให้เขาเลย
‘As you will see later, although you know it already, you are on your planet in order to learn how to live, suffer and die, but also to develop spiritually as much as you can. We’ll come back to this point later when the Thaori speak to you. For now, I want to tell you more of these people...
“อย่างที่คุณจะได้เห็นในภายหลัง แม้ว่าคุณจะรู้อยู่แล้ว #คุณอยู่บนดาวเคราะห์ของคุณเพื่อเรียนรู้วิธีการมีชีวิต_ความทุกข์_และความตาย #แต่ยังรวมถึงการพัฒนาทางจิตวิญญาณให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ด้วย เราจะกลับมาพูดถึงประเด็นนี้กันในภายหลังตอนที่เธาว์รี (ธาโอริ) พูดกับคุณ แต่ตอนนี้ฉันต้องการเล่าเรื่องราวของผู้คนเหล่านี้ให้คุณฟังเพิ่มเติม…
‘They overcame the curse of the yellow fever and spread their roots deeper on this new planet. Not only was Australia heavily populated, but so was the area now known as Antarctica - of course, in those days, its position meant that its climate was temperate. New Guinea was also densely settled. By the end of the yellow fever scourge, the blacks numbered 795 million.’
“พวกเขาเอาชนะคำสาปของไข้เหลืองและหยั่งรากลึกลงบนดาวเคราะห์ใหม่นี้ ไม่เพียงแต่ออสเตรเลียจะมีประชากรหนาแน่น แต่พื้นที่ที่ปัจจุบันรู้จักกันในชื่อแอนตาร์กติกาก็เช่นกัน - แน่นอนว่าในสมัยนั้น ตำแหน่งของมันทำให้มีภูมิอากาศอบอุ่น นิวกินีก็มีผู้คนอาศัยอยู่อย่างหนาแน่นเช่นกัน เมื่อสิ้นสุดภัยพิบัติไข้เหลือง คนผิวดำมีจำนวน 795 ล้านคน”
‘I thought that Antarctica was not really a continent❓’
“ผมคิดว่าแอนตาร์กติกาไม่ได้เป็นทวีปจริงๆนี่นา❓”
‘At that time, it was attached to Australia and very much warmer than now, since Earth rotated on a different axis. The Antarctic climate was more like southern Russia is now.’
“ในเวลานั้น มันเชื่อมต่อกับออสเตรเลียและอุ่นกว่าปัจจุบันมาก เนื่องจากโลกหมุนรอบแกนที่แตกต่างออกไป ภูมิอากาศของแอนตาร์กติกาคล้ายกับตอนใต้ของรัสเซียในปัจจุบัน”
‘Did they never go back to Bakaratini❓’
“พวกเขาไม่เคยกลับไปบาคาราตินีเลยหรือ❓”
‘No. Once established on Earth, they made strict rules that no one would return.’
“ไม่เคยเลย หลังจากตั้งรกรากบนโลกแล้ว พวกเขาตั้งกฎอย่างเคร่งครัดว่าจะไม่มีใครกลับไป”
‘What became of their planet❓’
“แล้วดาวเคราะห์ของพวกเขาเป็นอย่างไรบ้าง❓”
‘It cooled down as predicted and became a desert - much like Mars.’
“#มันเย็นลงตามที่ทำนายไว้และกลายเป็นทะเลทราย_คล้ายกับดาวอังคาร”
‘What was their political structure like?’
“โครงสร้างทางการเมืองของพวกเขาเป็นอย่างไร❓”
‘Very simple - election (by raised hands) of the leader of a village or district. These district leaders elected a town leader as well as eight old people chosen from among those most respected for their wisdom, common sense, integrity and intelligence.
“เรียบง่ายมาก - การเลือกตั้ง (โดยการยกมือ) ผู้นำของหมู่บ้านหรือเขต ผู้นำเขตเหล่านี้เลือกผู้นำเมืองรวมถึงผู้อาวุโสแปดคนที่ #ถูกเลือกจากผู้ที่ได้รับความเคารพมากที่สุด #ในด้านปัญญา_สามัญสำนึก_ความซื่อสัตย์_และสติปัญญา
‘They were never selected on the basis of wealth or family, and all were between 45 and 65 years of age. The town or regional leaders (a region comprised eight villages) had the role of negotiating with the eight old people. The council of eight elected (by a secret ballot requiring that at least seven voted in accord) a delegate to represent them at meetings of State Council.
“#พวกเขาไม่เคยถูกเลือกบนพื้นฐานของความร่ำรวยหรือตระกูล และทุกคนมีอายุระหว่าง 45 ถึง 65 ปี ผู้นำเมืองหรือภูมิภาค (ภูมิภาคหนึ่งประกอบด้วยแปดหมู่บ้าน) มีบทบาทในการเจรจากับผู้อาวุโสทั้งแปด สภาแห่งผู้อาวุโสแปดคนเลือก (โดยการลงคะแนนลับที่ต้องมีผู้ลงคะแนนเห็นด้วยอย่างน้อยเจ็ดคน) ตัวแทนเพื่อเป็นผู้แทนในการประชุมสภาแห่งรัฐ
‘In Australia, for example, there were eight states, each of which comprised eight towns or regions. At state council meetings there were thus, eight delegates, each representing a different town or region.
“ในออสเตรเลีย ตัวอย่างเช่น มีแปดรัฐ แต่ละรัฐประกอบด้วยแปดเมืองหรือภูมิภาค ในการประชุมสภาแห่งรัฐจึงมีตัวแทนแปดคน แต่ละคนเป็นตัวแทนจากเมืองหรือภูมิภาคที่แตกต่างกัน
‘At a state council meeting, presided over by a great sage, they discussed the type of day-to-day problems that confront any government: water conveyance, hospitals, roads etc. In regards to roads, both the black and the yellow races used very light vehicles, with a hydrogen motor, which travelled above the ground, thanks to a system based on antimagnetic and anti-gravitational force.
“ในการประชุมสภาแห่งรัฐ ซึ่งมีปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่เป็นประธาน พวกเขาหารือเกี่ยวกับปัญหาประจำวันที่รัฐบาลใด ๆ ต้องเผชิญ : การลำเลียงน้ำ โรงพยาบาล ถนน ฯลฯ เกี่ยวกับถนน ทั้งเผ่าพันธุ์ผิวดำและผิวเหลืองใช้ยานพาหนะที่เบามาก #มีมอเตอร์ไฮโดรเจน ซึ่งเคลื่อนที่เหนือพื้นดิน ด้วยระบบที่อาศัยแรงต้านแม่เหล็กและแรงต้านแรงโน้มถ่วง
‘But, to get back to the political system, there was no such thing as a ‘party’, everything being based solely on reputation for integrity and wisdom. Long experience had taught them that to establish an order that would endure, required two golden ingredients: fairness and discipline.
“กลับมาที่ระบบการเมือง ไม่มีสิ่งที่เรียกว่า ‘พรรค’ #ทุกอย่างขึ้นอยู่กับชื่อเสียงด้านความซื่อสัตย์และปัญญาเท่านั้น ประสบการณ์อันยาวนานสอนพวกเขาว่าการสร้างระเบียบที่จะคงอยู่ต้องใช้ส่วนผสมทองคำสองอย่าง : #ความยุติธรรมและวินัย
‘I will speak to you some other time of their economic and social organisation, and give you an idea now, of their system of justice. A thief for example, genuinely considered to be guilty, was branded with a red-hot iron on the back of the hand he or she ordinarily used.
So, a right-handed thief was branded on the right hand, a subsequent offence resulted in the left hand being cut off. This is a practice that still occurred quite recently among the Arabs - a practice conserved throughout time past.
If he or she continued to steal, the right hand would be cut off and the forehead marked with an indelible symbol. Without hands, the thief was at the mercy and pity of his family and passers-by for food, for everything. Because people would recognise the symbol as that of a thief, life became very difficult. Death would have been preferable.
“ฉันจะเล่าให้คุณฟังในคราวอื่นเกี่ยวกับองค์กรทางเศรษฐกิจและสังคมของพวกเขา แต่จะให้แนวคิดเกี่ยวกับระบบยุติธรรมของพวกเขาแก่คุณตอนนี้ ตัวอย่างเช่น ขโมย ที่ถูกพิจารณาว่ามีความผิดจริง จะถูกประทับตราด้วยเหล็กร้อนที่หลังมือที่เขาหรือเธอใช้เป็นปกติ ดังนั้น ขโมยที่ถนัดขวาจะถูกประทับตราที่มือขวา การกระทำผิดครั้งต่อไปจะส่งผลให้มือซ้ายถูกตัด
นี่เป็นวิธีปฏิบัติที่ยังเกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้ในหมู่ชาวอาหรับ - แนวทางปฏิบัติที่ได้รับการอนุรักษ์ไว้ตลอดมา ถ้าเขาหรือเธอยังคงขโมยต่อไป มือขวาจะถูกตัดและหน้าผากจะถูกทำเครื่องหมายด้วยสัญลักษณ์ที่ลบไม่ออก ไม่มีมือ ขโมยจะต้องพึ่งความเมตตาและความสงสารของครอบครัวและคนผ่านไปผ่านมาสำหรับอาหาร สำหรับทุกสิ่ง เพราะผู้คนจะจำสัญลักษณ์นั้นว่าเป็นของขโมย ชีวิตจึงยากลำบากมาก ความตายน่าจะดีกว่า
‘In this way, the thief became a living example of what happened to a habitual offender. Needless to say, theft was a rare occurrence.
“ด้วยวิธีนี้ ขโมยกลายเป็นตัวอย่างที่มีชีวิตของสิ่งที่เกิดขึ้นกับผู้กระทำผิดซ้ำซาก ไม่จำเป็นต้องพูดเลยว่าการลักขโมยจึงเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้ยาก
‘As for murder, this too was rare, as you will see. Accused murderers were taken to a special room and left alone. Behind a curtain, a ‘mind-reader’ would be installed. This was a man who not only possessed a special telepathic gift but who also cultivated that gift in a constant endeavour, in one or another of the special universities. He would intercept the thoughts of the supposed murderer.
“สำหรับการฆาตกรรม สิ่งนี้ก็เกิดขึ้นได้ยากเช่นกัน อย่างที่คุณจะได้เห็น ผู้ต้องหาฆาตกรรมจะถูกนำตัวไปยังห้องพิเศษและถูกทิ้งไว้ตามลำพัง หลังม่าน จะมี ‘#นักอ่านจิตใจ’ อยู่ นี่คือคนที่ไม่เพียงแต่มีพรสวรรค์เป็นพิเศษทางด้านโทรจิตเท่านั้น แต่ยังได้พัฒนาพรสวรรค์นั้นด้วยความพยายามฝึกฝนอย่างต่อเนื่องในมหาวิทยาลัยพิเศษแห่งใดแห่งหนึ่ง เขาจะดักจับความคิดของผู้ต้องสงสัยว่าเป็นฆาตกร
‘You are going to retort that it is possible, with training, to make one’s mind blank - but not for six hours at a stretch. Further, at various times when he or she might least expect it, certain predetermined sounds would be heard, obliging the ‘subject’ to break concentration.
“คุณกำลังจะโต้แย้งว่ามันเป็นไปได้ด้วยการฝึกฝนที่จะทำให้จิตใจว่างเปล่า - แต่ไม่ใช่เป็นเวลาหกชั่วโมงติดต่อกัน นอกจากนี้ ในเวลาต่างๆที่เขาหรือเธออาจคาดไม่ถึง จะมีเสียงที่กำหนดไว้ล่วงหน้าบางอย่างดังขึ้น บังคับให้ ‘ผู้ถูกทดสอบ’ ต้องเสียสมาธิ
‘As a precautionary measure, six different ‘mind-readers’ were used. The same procedure was applied to witnesses for the prosecution or defence, in another building some distance away. Not a word would be exchanged and, on the two following days, the procedure would be repeated, this time for eight hours.
“เพื่อเป็นมาตรการป้องกัน มีการใช้ ‘นักอ่านจิตใจ’ หกคนที่แตกต่างกัน ขั้นตอนเดียวกันนี้ถูกนำไปใช้กับพยานฝ่ายอัยการหรือฝ่ายจำเลยในอีกอาคารหนึ่งที่อยู่ห่างออกไป ไม่มีการแลกเปลี่ยนคำพูดใดๆ และในสองวันถัดไป ขั้นตอนนี้จะถูกทำซ้ำ คราวนี้เป็นเวลาแปดชั่วโมง
‘On the fourth day, all the ‘mind-readers’ submitted their notes to a panel of three judges, who interviewed and cross-examined the accused and the witnesses. There were no lawyers or juries to impress. The judges had before them all the particulars of the case, and wanted to be absolutely sure of the guilt of the accused.’
“ในวันที่สี่ ‘นักอ่านจิตใจ’ ทั้งหมดส่งบันทึกของตนให้คณะผู้พิพากษาสามคน ซึ่งสัมภาษณ์และซักค้านผู้ต้องหาและพยาน ไม่มีทนายความหรือคณะลูกขุนที่จะต้องทำให้ประทับใจ ผู้พิพากษามีรายละเอียดทั้งหมดของคดีอยู่ตรงหน้า และต้องการความแน่ใจอย่างยิ่งในความผิดของผู้ต้องหา”
‘Why❓’
“ทำไมหรือ❓”
‘The penalty was death Michel, but a terrible death, the murderer being thrown alive to the crocodiles. As for rape, which was considered worse than murder, the punishment was even crueller [13]. The offender was coated with honey and buried to the shoulders in the immediate vicinity of an ant colony. Death, at times, would take ten or 12 hours.
“#เพราะโทษคือการประหารชีวิต มิเชล แต่เป็นความตายที่น่ากลัว ฆาตกรจะถูกโยนทั้งเป็นให้จระเข้ ส่วนการข่มขืน ซึ่งถือว่าแย่กว่าการฆาตกรรม การลงโทษยิ่งโหดร้ายกว่า ผู้กระทำผิดจะถูกเคลือบด้วยน้ำผึ้งและถูกฝังถึงไหล่ในบริเวณใกล้กับรังมด บางครั้งความตายอาจใช้เวลา 10 หรือ 12 ชั่วโมง
‘As you will now understand, the crime rate was extremely low among both races and, for this reason, they had no need for prisons.’
“อย่างที่คุณคงจะเข้าใจแล้วในตอนนี้ #อัตราอาชญากรรมต่ำมากในหมู่คนของทั้งสองเผ่าพันธุ์ และด้วยเหตุนี้ #พวกเขาจึงไม่จำเป็นต้องมีคุก”
‘Don’t you consider that excessively cruel❓’
“คุณไม่คิดว่ามันโหดร้ายเกินไปหรือ❓”
‘Consider the mother of a 16-year-old-girl, for example, who was raped and murdered. Doesn’t she endure, in the loss of her child, cruelty of the worst kind❓ She did not provoke or seek her loss but she must suffer. The criminal, on the other hand, is aware of the consequences of his actions; thus, it is just that he be punished very cruelly. As I have explained however, criminality was almost non-existent.
"ตัวอย่าง ให้ลองพิจารณาถึงแม่ของเด็กสาวอายุ 16 ปี ที่ถูกข่มขืนและฆ่า เธอไม่ได้ทนทุกข์จากการสูญเสียลูกของเธอ ด้วยความโหดร้ายที่เลวร้ายที่สุดหรอกหรือ❓ เธอไม่ได้ยั่วยุหรือแสวงหาการสูญเสียของเธอ แต่เธอกลับต้องทนทุกข์ ในทางกลับกัน #อาชญากรรู้ถึงผลที่ตามมาจากการกระทำของเขา ดังนั้น #จึงยุติธรรมแล้วที่เขาจะถูกลงโทษอย่างโหดร้าย อย่างไรก็ตาม อย่างที่ฉันได้อธิบายไว้ #อาชญากรรมแทบจะไม่มีอยู่เลย
(((มีต่อ)))
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
