#28 TOB - บทที่ 9️⃣ 9 Our ‘so-called’ civilisation (2) : #อันตรายที่แท้จริงบนโลก — วิถีการใช้ชีวิต
▪️ผู้แปล : คุณ♾️อุดม (แอดมิน)
‘The real dangers on Earth, in order of ‘importance’ are: first money then politicians; third journalists and drugs and fourth religions. These dangers in no way relate to nuclear arms.
“อันตรายที่แท้จริงบนโลก ตามลำดับ ‘ความสำคัญ’ คือ: #หนึ่งเงินตรา_สองนักการเมือง_สามนักข่าวและยาเสพติด_และสี่ศาสนา อันตรายเหล่านี้ไม่เกี่ยวข้องกับอาวุธนิวเคลียร์เลย
‘If the people on Earth are wiped out by a nuclear cataclysm, their Astral beings will go where they must after death and the natural order of death and rebirth will be maintained. The danger does not lie in the death of the physical body, as millions believe: the danger exists in the way in which one lives.
“ถ้าผู้คนบนโลกถูกทำลายด้วยหายนะนิวเคลียร์ ร่างแอสตรัล (กายทิพย์) ของพวกเขาจะไปยังที่ที่พวกเขาต้องไปหลังความตาย #และวงจรตามธรรมชาติของความตายและการเกิดใหม่จะยังคงดำเนินต่อไป #อันตรายไม่ได้อยู่ที่ความตายของร่างกาย อย่างที่คนนับล้านๆเชื่อ : #อันตรายอยู่ที่วิถีการใช้ชีวิต
‘On your planet, money is the worst of all evils. Try now, to imagine life without money...
“บนดาวเคราะห์ของคุณ เงินเป็นความชั่วร้ายที่เลวร้ายที่สุด #ลองจินตนาการชีวิตโดยไม่มีเงินดูสิ…
‘You see,’ said Thao who had ‘read’ my efforts, ‘you can’t even imagine such a life, for you are caught up in the system.
“คุณเห็นไหม” เธาว์ซึ่ง ‘อ่าน’ ความพยายามของผมกล่าวต่อ “คุณแม้แต่จะจินตนาการชีวิตแบบนั้นยังไม่ได้ #เพราะคุณติดอยู่ในระบบ
‘However, just two hours ago, you saw that the people of Mu were able to meet their needs without spending any money. You noticed, I know, that the people were very happy and highly advanced.
“อย่างไรก็ตาม เมื่อสักสองชั่วโมงที่แล้ว คุณก็ได้เห็นแล้วว่าผู้คนของมูสามารถตอบสนองต่อความจำเป็นของพวกเขาได้โดยที่ไม่ต้องใช้เงินเลย คุณสังเกตเห็น ฉันรู้ ว่าผู้คนมีความสุขมากแล้วก็มีความก้าวหน้ามาก
‘The civilisation of Mu revolved around the community - both spiritually and materially, and it thrived. Of course, you must not confuse ‘community’ with ‘communism’, as exists in certain countries on Earth. Communism, as practised on Earth, is the essential part of totalitarian regimes rather than democratic, and, as such, is degrading for Man.
“อารยธรรมของมูหมุนรอบชุมชน - ทั้งทางจิตวิญญาณและวัตถุ และเจริญรุ่งเรือง แน่นอน คุณต้องไม่สับสน ‘ชุมชน’ กับ ‘คอมมิวนิสต์’ อย่างที่มีอยู่ในบางประเทศบนโลก คอมมิวนิสต์อย่างที่ปฏิบัติบนโลกเป็นส่วนสำคัญของระบอบเผด็จการมากกว่าประชาธิปไตย และด้วยเหตุนี้ จึงเป็นการลดทอนศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์
‘Unfortunately, as regards money, it is difficult to help constructively on Earth for your whole system is based on it. If Germany needs 5000 tonnes of Australian wool, it can’t send, in exchange, 300 Mercedes and 50 tractors. Your economic system doesn’t work this way; it is, therefore, difficult to improve the system.
“น่าเสียดาย #ในเรื่องที่เกี่ยวกับเงิน_มันยากที่จะช่วยอย่างสร้างสรรค์บนโลกเพราะระบบทั้งหมดของคุณตั้งอยู่บนมัน ถ้าเยอรมนีต้องการขนแกะออสเตรเลีย 5000 ตัน พวกเขาไม่สามารถส่งเมอร์เซเดส 300 คันและรถแทรกเตอร์ 50 คันเป็นการแลกเปลี่ยนได้ #ระบบเศรษฐกิจของคุณไม่ได้ทำงานแบบนี้_ดังนั้น_จึงยากที่จะปรับปรุงระบบ
‘On the other hand, much could be achieved in regard to politicians and political parties. You are all in the same boat...and there is a useful comparison to be made between a country or planet and a boat. Every boat must have its captain, but to run well it requires skill and a spirit of cooperation among the sailors, as well as their respect for their captain.
“ในทางกลับกัน #หลายอย่างสามารถทำได้เกี่ยวกับนักการเมืองและพรรคการเมือง พวกคุณทุกคนอยู่ในเรือลำเดียวกัน...และมีการเปรียบเทียบที่เป็นประโยชน์ระหว่างประเทศหรือดาวเคราะห์กับเรือ เรือทุกลำต้องมีกัปตัน แต่เพื่อให้ทุกอย่างดำเนินไปได้ด้วยดี มันต้องการทักษะและจิตวิญญาณแห่งความร่วมมือในหมู่ลูกเรือ รวมถึงความเคารพของพวกเขาที่มีต่อกัปตันด้วย
‘If, as well as being knowledgeable, experienced and quick thinking, the captain is also fair and honest, the chances are great that his crew will do its best by him. It is, ultimately, the intrinsic worth of the captain - regardless of his political or religious leanings - that will determine the effectiveness of his operation.
“ถ้านอกจากการมีความรู้ ประสบการณ์ และความคิดฉับไวแล้ว กัปตันยังต้องมีความยุติธรรมและซื่อสัตย์ โอกาสจึงมีมากที่ลูกเรือจะทำทุกอย่างได้อย่างดีที่สุดเพราะเขา ซึ่งในท้ายที่สุด คุณค่าที่แท้จริงของกัปตัน - โดยไม่คำนึงถึงแนวโน้มทางการเมืองหรือศาสนาของเขา - จะเป็นตัวกำหนดประสิทธิผลของการปฏิบัติงานของเขา
‘Imagine, for example, that a captain had to be elected by his crew, more for reasons of politics than for his skill in navigation and his cool-handedness in times of danger. To imagine the situation better, let’s suppose we are watching an actual election.
We are standing on a leading dock where 150 crew members are assembled with three candidates for command of a ship. The first is a democrat, the second, a communist, and the third a conservative. Among the crew members, there are 60 with communist leanings, 50 democrats and 40 conservatives. Now, I am going to show you that this affair cannot be conducted appropriately.
“ลองจินตนาการ ตัวอย่างเช่น ว่ากัปตันต้องถูกเลือกโดยลูกเรือของเขา ด้วยเหตุผลทางการเมืองมากกว่าทักษะในการเดินเรือและความใจเย็นของเขาในยามอันตราย เพื่อจินตนาการสถานการณ์ให้ดีขึ้น มาสมมติว่าเรากำลังดูการเลือกตั้งจริงๆ
เรายืนอยู่บนท่าเทียบเรือหลัก ที่ซึ่งลูกเรือ 150 คนมารวมตัวกันพร้อมผู้สมัคร 3 คนเพื่อเป็นผู้บัญชาการเรือ คนแรกเป็นประชาธิปไตย คนที่สองเป็นคอมมิวนิสต์ และคนที่สามเป็นอนุรักษ์นิยม ในหมู่ลูกเรือ มี 60 คนที่มีแนวโน้มเป็นคอมมิวนิสต์ 50 คนเป็นประชาธิปไตย และ 40 คนเป็นอนุรักษ์นิยม ตอนนี้ ฉันจะแสดงให้คุณเห็นว่าเรื่องนี้ไม่สามารถดำเนินไปอย่างเหมาะสมได้
‘The communist candidate is obliged to make certain promises to the democrats and conservatives if he wants to win; because he is only ‘guaranteed’ 60 of the votes. He must convince at least 16 men from the other parties that it is in their interests to elect him. But will he be able to keep the promises he makes❓ And, of course, the same applies to the other two candidates.
“ผู้สมัครที่เป็นคอมมิวนิสต์จำเป็นต้องให้คำมั่นสัญญาบางอย่างแก่พรรคประชาธิปไตยและพรรคอนุรักษ์นิยมถ้าเขาต้องการชนะ เพราะเขามีคะแนนเสียง ‘การันตี’ แค่ 60 คะแนน เขาต้องโน้มน้าวให้คนอย่างน้อย 16 คนจากพรรคอื่นว่าการเลือกเขาเป็นผลประโยชน์ต่อพวกเขา แต่เขาจะสามารถรักษาสัญญาที่ให้ไว้ได้หรือไม่❓ และแน่นอน สิ่งเดียวกันนี้ก็ใช้ได้กับผู้สมัครอีกสองคนด้วย
‘When one or the other of these captains is at sea, he will always find that a significant number of his crew are fundamentally opposed to his having command, so there is always a significant risk of mutiny.
‘เมื่อกัปตันคนใดคนหนึ่งออกทะเล เขาจะพบว่ามีลูกเรือจำนวนมากที่คัดค้านการบัญชาการของเขาอย่างรุนแรง ดังนั้นจึงมีความเสี่ยงที่จะเกิดการกบฏอยู่เสมอ
‘Of course, this is not the method by which a captain achieves his command - fortunately. I merely wished to illustrate the dangers that are inherent in electing leaders on the basis of political bias rather than for their ability to lead people, honestly, in appropriate directions.
“แน่นอนว่านี่ไม่ใช่วิธีที่กัปตันได้รับตำแหน่งการบัญชาการ - โชคดี ฉันเพียงต้องการแสดงให้เห็นอันตรายที่แฝงอยู่ในการเลือกผู้นำบนพื้นฐานของอคติทางการเมือง แทนที่จะเป็นความสามารถในการนำผู้คนอย่างซื่อสัตย์ให้ดำเนินไปในทิศทางที่เหมาะสม
‘While on the subject, I must emphasise another point. When our ‘captain-elect’ is at sea, he is the one and only leader of the vessel, whereas, when a party leader is elected as head of state, he is immediately confronted with a ‘Leader of the Opposition’. From the very beginning of his leadership, whether his decisions are good or bad, he will be systematically criticised by an opposing party bent on his demise. How can a country be properly governed under such a system, Michel?’
“ในขณะที่พูดถึงเรื่องนี้ ฉันต้องเน้นย้ำอีกประเด็นหนึ่ง เมื่อ ‘กัปตันที่ถูกเลือก’ ของเราออกทะเล เขาเป็นผู้นำเพียงคนเดียวของเรือ ในขณะที่เมื่อหัวหน้าพรรคได้รับเลือกให้เป็นประมุขแห่งรัฐ เขาจะเผชิญหน้ากับ ‘ผู้นำฝ่ายค้าน’ ทันที ตั้งแต่เริ่มต้นการเป็นผู้นำของเขา ไม่ว่าการตัดสินใจของเขาจะดีหรือไม่ดี เขาจะถูกวิจารณ์อย่างเป็นระบบจากพรรคฝ่ายตรงข้ามที่มุ่งหวังความล้มเหลวของเขา ประเทศจะถูกปกครองอย่างเหมาะสมได้อย่างไรภายใต้ระบบเช่นนี้ มิเชล❓”★
[★โคตรโดน 😅 –ผู้แปล–]
‘Do you have a solution❓’
‘คุณมีทางออกไหม❓’
‘Of course, and it has already been described to you. The only solution is to follow the example of the government of Mu.
“แน่นอนว่ามี และมันได้ถูกอธิบายให้คุณฟังแล้ว ทางออกเดียวก็คือ การทำตามแบบอย่างการปกครองของมู
‘This is to place as head of state a leader whose unique goal is the wellbeing of the people - a leader not motivated by false pride or party and personal pecuniary ambition; to do away with political parties - and the resentment, the grudges, the hatred that go with them; and to hold out your hand to your neighbour - to accept him and work with him, regardless of differences you may have.
He is after all, in the same boat with you, Michel. He is part of the same village, the same town, the same nation, the same planet.
“นั่นคือ #การมีผู้นำประเทศที่มีเป้าหมายเดียวคือ_ความเป็นอยู่ที่ดีของประชาชน - ผู้นำที่ไม่ได้ถูกกระตุ้นด้วยความหยิ่งทะนงอันเทียมเท็จหรือความทะเยอทะยานทางการเงินส่วนตัวและของพรรค ให้ยกเลิกพรรคการเมือง - และความแค้น ความโกรธ ความเกลียดชังที่มาพร้อมกับมัน และยื่นมือออกไปหาเพื่อนบ้านของคุณ - ยอมรับเขาและทำงานร่วมกับเขา โดยไม่คำนึงถึงความแตกต่างที่คุณอาจมี เขาก็อยู่ในเรือลำเดียวกับคุณนะ มิเชล เขาเป็นส่วนหนึ่งของหมู่บ้านเดียวกัน เมืองเดียวกัน ประเทศเดียวกัน ดาวเคราะห์เดียวกัน
‘What is the house which shelters you made of, Michel❓’
“บ้านที่ให้ที่พักพิงคุณสร้างจากอะไร มิเชล❓”
‘Of bricks...of wood, tiles, plaster, nails...’
“จากอิฐ...ไม้ กระเบื้อง ปูน ตะปู…’
‘Indeed, and what are all these materials made of❓’
“ใช่แล้ว และวัสดุเหล่านี้ทั้งหมดทำมาจากอะไร❓”
“Atoms, of course.”
“อะตอม แน่อยู่แล้ว”
‘Perfect. Now these atoms, as you know, have to connect very closely in order to form a brick or any other building material. What would happen if these atoms repelled each other instead of combining as they do❓’
“ดีมาก ตอนนี้อะตอมเหล่านี้ อย่างที่คุณรู้ ต้องเชื่อมต่อกันอย่างใกล้ชิดเพื่อสร้างอิฐหรือวัสดุก่อสร้างอื่นๆ จะเกิดอะไรขึ้นถ้าอะตอมเหล่านี้ผลักกันแทนที่จะรวมตัวกันอย่างที่พวกมันทำ❓”
‘Disintegration.’
“การแตกสลาย”
‘And there we are. When you push away your neighbours, your son or your daughter - if you aren’t always ready to help even those whom you don’t like, you contribute to the disintegration of your civilisation. And this is what is happening on Earth more and more, through hate and violence.
“นั่นไง เมื่อคุณผลักไสเพื่อนบ้าน ลูกชายหรือลูกสาวของคุณ - #ถ้าคุณไม่พร้อมที่จะช่วยเหลือแม้แต่คนที่คุณไม่ชอบ_คุณก็มีส่วนในการแตกสลายของอารยธรรมของคุณ #และนี่คือสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นบนโลกมากขึ้นเรื่อยๆ_ผ่านความเกลียดชังและความรุนแรง
‘Consider two examples well known to all on your planet, which prove that violence is not a solution.
“พิจารณาสองตัวอย่างที่เป็นที่รู้จักกันดีบนดาวเคราะห์ของคุณ ซึ่งพิสูจน์ว่าความรุนแรงไม่ใช่ทางออก
The first is Napoleon Bonaparte: by the use of arms he was able to conquer all of Europe, and he established, as national leaders, his own brothers to diminish the risk of treason. It is widely accepted that Napoleon was a genius and, indeed, a competent organiser and legislator since, 200 years later, many of his laws still exist in France. But what has become of his empire, Michel❓ It quickly disintegrated because it had been established through the use of arms.
“ตัวอย่างแรกคือนโปเลียน โบนาปาร์ต : ด้วยการใช้อาวุธ เขาสามารถพิชิตยุโรปได้ทั้งหมด และแต่งตั้งพี่น้องของเขาเองเป็นผู้นำประเทศ เพื่อลดความเสี่ยงของการทรยศ เป็นที่ยอมรับกันอย่างกว้างขวางว่านโปเลียนนั้นเป็นอัจฉริยะ และเป็นผู้จัดการและนักกฎหมายที่มีความสามารถ เพราะ 200 ปีต่อมา กฎหมายหลายฉบับของเขายังคงมีอยู่ในฝรั่งเศส แต่จักรวรรดิของเขากลายเป็นอะไร มิเชล❓ มันแตกสลายอย่างรวดเร็วเพราะมันถูกสร้างขึ้นด้วยการใช้อาวุธ
‘Hitler, similarly, sought to conquer Europe by force and you know what happened there.
“ฮิตเลอร์ก็เช่นกัน พยายามพิชิตยุโรปด้วยกำลัง และคุณก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่นั่น
‘Violence does not pay, and never will. The solution lies, rather, in love and the cultivation of minds. Have you ever noticed that, all round the world, and particularly in Europe, you had many more great writers, musicians and philosophers emerging in the nineteenth and early twentieth centuries❓’
“ความรุนแรงไม่เคยได้ผล และจะไม่มีวันได้ผล ทางออกอยู่ที่ความรักและการบ่มเพาะจิตใจมากกว่า คุณเคยสังเกตไหมว่า ทั่วโลก และโดยเฉพาะในยุโรป คุณมีนักเขียน นักดนตรี และนักปรัชญาที่ยิ่งใหญ่มากมายเกิดขึ้นในศตวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษที่ 20❓”
‘Yes, I believe it is so.’
“ใช่ ผมเชื่อว่าเป็นอย่างนั้น”
‘Do you know why❓’
“คุณรู้ไหมว่าทำไม❓”
‘No.’
‘ไม่รู้สิ’
‘Because, along with the advent of electricity, the internal combustion engine, the automobile, the aeroplane and such like, the people of Earth neglected the cultivation of their spirituality and focused on the material world.
“เพราะว่า พร้อมกับการมาถึงของไฟฟ้า เครื่องยนต์สันดาปภายใน รถยนต์ เครื่องบิน และสิ่งที่คล้ายกัน ผู้คนบนโลกละเลยการบ่มเพาะจิตวิญญาณของพวกเขาและมุ่งเน้นไปที่โลกทางวัตถุ
‘Now, as the great Thaora explained, materialism poses one of the greatest threats to your present life and your future lives.
“ตอนนี้ อย่างที่เธาว์ราห์ผู้ยิ่งใหญ่ได้อธิบาย #วัตถุนิยมก่อให้เกิดภัยคุกคามที่ใหญ่ที่สุดอย่างหนึ่งต่อชีวิต ในปัจจุบันและชีวิตในอนาคตของพวกคุณ
‘After politicians, you have the problem of journalists and reporters. There are some among them, although unfortunately rare, who try to do their job of disseminating information honestly and sincerely, attending carefully to their sources; but we are greatly alarmed that most of them seek only sensationalism.
“หลังจากนักการเมือง คุณมีปัญหาเรื่องนักข่าวและผู้สื่อข่าว มีบางคนในหมู่พวกเขา แม้จะหายากก็ตาม ที่พยายามทำหน้าที่เผยแพร่ข้อมูลอย่างซื่อสัตย์และจริงใจ ใส่ใจกับแหล่งที่มาอย่างระมัดระวัง แต่เราตกใจเป็นอย่างมากที่คนส่วนใหญ่แสวงหาแต่ความตื่นเต้นเร้าใจ
‘Your television stations too, screen more and more scenes of violence. If those responsible were obliged to study psychology before being able to undertake such grave responsibilities, a step in the right direction would have been taken. Your reporters seem to seek and even prey on scenes of violence, murder, tragedy and disaster; we are sickened by their behaviour.
“สถานีโทรทัศน์ของคุณก็เช่นกัน ออกอากาศฉากความรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ ถ้าผู้รับผิดชอบถูกบังคับให้ศึกษาจิตวิทยาก่อนที่จะสามารถรับผิดชอบงานที่สำคัญเช่นนี้ได้ ก็จะเป็นก้าวหนึ่งในทิศทางที่ถูกต้อง นักข่าวของคุณดูเหมือนจะแสวงหาและแม้แต่ตามล่าหาฉากของความรุนแรง ฆาตกรรม โศกนาฏกรรม และหายนะ พฤติกรรมของพวกเขาทำให้เรารู้สึกขยะแขยง
‘The leaders of a country, the journalists, in fact anyone who, by their position, is able to exert influence on the people, has an enormous responsibility towards millions of people who are no more nor less than his fellow creatures. Too often, even those who have been elected to their positions by the people, forget the obligations they have in this regard - until, that is, a few months prior to a new election, when it occurs to them that the people are dissatisfied and might vote them out.
“ผู้นำประเทศ นักข่าว ที่จริงแล้วทุกคนที่โดยตำแหน่งของพวกเขาสามารถมีอิทธิพลต่อประชาชนได้ มีความรับผิดชอบอย่างมหาศาลต่อผู้คนนับล้านซึ่งไม่ใช่อะไรที่มากหรือน้อยไปกว่าเพื่อนมนุษย์ของเขา บ่อยครั้งเกินไป แม้แต่ผู้ที่ได้รับเลือกเข้าสู่ตำแหน่งโดยประชาชน ก็ลืมภาระผูกพันที่พวกเขามีในเรื่องนี้ - จนกระทั่งเหลือเวลาไม่กี่เดือนก่อนการเลือกตั้งครั้งใหม่ เมื่อพวกเขานึกได้ว่าประชาชนไม่พอใจและอาจลงคะแนนไม่เลือกพวกเขา
‘This is not the case with journalists though, as they have not needed to inspire confidence in the people in order to attain their positions; and yet they have a similar power to influence in ways which are good or bad.
“แต่กรณีนี้ไม่ใช่กับนักข่าว เพราะพวกเขาไม่จำเป็นต้องสร้างความเชื่อมั่นให้กับประชาชนเพื่อให้ได้ตำแหน่งของพวกเขา แต่พวกเขาก็มีอำนาจคล้ายกันที่จะมีอิทธิพลในทางที่ดีหรือไม่ดี
‘Indeed, they are capable of doing much good when they alert public attention to danger and injustice - and this should be their main function.
“แท้จริงแล้ว พวกเขาสามารถทำสิ่งดีๆได้มากเมื่อพวกเขากระตุ้นความสนใจของสาธารณชนถึงอันตรายและความอยุติธรรม - และนี่ควรเป็นหน้าที่หลักของพวกเขา
‘To return to the need for such high profile people to understand and apply psychology, I will give you a good example to illustrate what I mean. On TV we see the following report: A young man has just taken a rifle and killed seven people including two women and two young children. The reporter shows the bloodstains and the bodies, adding that the killer had imitated the style of an actor, well known for his violent roles in films.
And the result❓ The murderer is going to be proud of himself - not only has he achieved ‘national notoriety’, he has also been compared with one of the most popular heroes of violent modern films. But, beyond that, another such madman who sees the reports and hears the commentaries of reporters who pay unwarranted attention to this odious crime, will be inspired to seek his own moment of national ‘glory’.
“เพื่อกลับมาพูดถึงความจำเป็นที่บุคคลที่มีชื่อเสียงเหล่านี้ต้องเข้าใจและประยุกต์ใช้จิตวิทยา ฉันจะยกตัวอย่างที่ดีเพื่อแสดงให้เห็นว่าฉันหมายถึงอะไร ในทีวีเราเห็นรายงานดังนี้ : ชายหนุ่มคนหนึ่งเพิ่งใช้ปืนไรเฟิลฆ่าคนเจ็ดคนรวมถึงผู้หญิงสองคนและเด็กเล็กสองคน ผู้สื่อข่าวแสดงให้เห็นคราบเลือดและศพ โดยเสริมว่าฆาตกรได้เลียนแบบพฤติกรรมของนักแสดงที่มีชื่อเสียงจากบทบาทความรุนแรงในภาพยนตร์
และผลลัพธ์คืออะไร❓ ฆาตกรจะรู้สึกภูมิใจในตัวเอง - ไม่เพียงแต่เขาได้รับ ‘ชื่อเสียงในระดับชาติ’ เท่านั้น เขายังถูกเปรียบเทียบกับหนึ่งในฮีโร่ที่ได้รับความนิยมมากที่สุดจากภาพยนตร์ที่มีความรุนแรงสมัยใหม่ แต่นอกเหนือจากนั้น คนบ้าคนอื่นที่เห็นรายงานและได้ยินคำวิจารณ์ของผู้สื่อข่าวที่ให้ความสนใจเกินควรกับอาชญากรรมที่น่ารังเกียจนี้ จะได้รับแรงบันดาลใจให้แสวงหาช่วงเวลาแห่ง ‘ความรุ่งโรจน์’ ระดับชาติของตัวเองบ้าง
‘Such a person is usually a failure - someone repressed, frustrated, inhibited;
someone ignored, who yearns for recognition. He has just seen the report and he knows that all violence is reported, and sometimes exaggerated, by TV reporters and journalists. Perhaps his picture will appear on the front page of all the newspapers - and why not❓
Then he will go before the courts and perhaps be referred to by a name like ‘Jack the Ripper’ or ‘The Strangler with the Velvet Glove’. No longer will he rank among ordinary mortals. The harm that such irresponsible reporting can do is unimaginable. Thoughtlessness and irresponsibility are not qualities apparent in civilised nations. That’s why I say, on Earth, you have not even achieved the first letter of the word civilisation.’
“คนแบบนั้นมักจะเป็นคนที่ล้มเหลว - คนที่ถูกกดขี่ คับข้องใจ ถูกยับยั้ง คนที่ถูกละเลย คนที่โหยหาการยอมรับ เขาเพิ่งเห็นรายงานและรู้ว่าความรุนแรงทั้งหมดถูกรายงานและบางครั้งก็ถูกทำให้เกินจริงโดยผู้สื่อข่าวทีวีและนักข่าว บางทีรูปของเขาอาจจะปรากฏบนหน้าแรกของหนังสือพิมพ์ทุกฉบับ - ทำไมจะเป็นไปไม่ได้ล่ะ❓
แล้วเขาจะไปขึ้นศาลและอาจจะถูกเรียกด้วยชื่อเช่น ‘แจ็ค เดอะ ริปเปอร์’ หรือ ‘มือเชือดถุงมือกำมะหยี่’ เขาจะไม่ใช่มนุษย์ธรรมดาอีกต่อไป ความเสียหายที่การรายงานข่าวอย่างไร้ความรับผิดชอบสามารถก่อให้เกิดขึ้นนั้นเกินกว่าจะจินตนาการได้ #ความไม่ใส่ใจและความไร้ความรับผิดชอบไม่ใช่คุณสมบัติที่ปรากฏในประเทศที่มีอารยธรรม นั่นคือเหตุผลที่ฉันบอกว่า บนโลก คุณยังไม่ได้บรรลุแม้แต่ตัวอักษรตัวแรกของคำว่าอารยธรรมเลยด้วยซ้ำ”
‘So, what is the solution❓’
“แล้วอะไรคือทางออก❓”
‘Why do you ask such a question, Michel❓ You have been chosen because we know how you think, and I know that you know the answer to your question. Still, if you insist, you will hear it from my mouth. Journalists, reporters and anyone else whose function it is to disseminate information should devote no more than two to three lines to such cases of murder.
They could They could simply say: ‘we have just learned of the murder of seven people by an irresponsible lunatic. This murder occurred at whatever location and is a sorry event in a country that considers itself to be civilised.’ Full stop’.
“ทำไมคุณถึงถามคำถามแบบนั้น มิเชล❓ คุณถูกเลือกเพราะเรารู้ว่าคุณคิดอย่างไร และฉันรู้ว่าคุณรู้คำตอบสำหรับคำถามของคุณ แต่ถ้าคุณยืนยัน คุณจะได้ยินมันจากปากของฉัน นักข่าว ผู้สื่อข่าว และใครก็ตามที่มีหน้าที่เผยแพร่ข้อมูล ควรทุ่มเทเพียงสองถึงสามบรรทัดสำหรับกรณีฆาตกรรมแบบนี้ พวกเขาอาจจะพูดง่ายๆว่า : ‘เราเพิ่งทราบเรื่องการฆาตกรรมคนเจ็ดคนโดยคนบ้าที่ไร้ความรับผิดชอบ การฆาตกรรมนี้เกิดขึ้นที่สถานที่นั้นๆ และเป็นเหตุการณ์ที่น่าเศร้าในประเทศที่คิดว่าตัวเองมีอารยธรรม’ จบข่าว
‘Those who seek their day or weeks of glory would surely side step murder as a means of attaining it, if their efforts received so little publication in return. Don’t you agree❓’
“คนที่แสวงหาวันหรือสัปดาห์แห่งความรุ่งโรจน์ของพวกเขาคงจะหลีกเลี่ยงการฆาตกรรมเป็นวิธีการบรรลุเป้าหมายนั้น หากความพยายามของพวกเขาได้รับการเผยแพร่น้อยมากเป็นการตอบแทน ใช่ไหมล่ะ❓”
‘What, then, should their reports comprise❓’
“แล้วรายงานของพวกเขาควรประกอบด้วยอะไรบ้าง❓”
‘There are so many worthwhile things to show - reports of worthwhile events which improve the psyche of Earth people rather than brainwashing them in a negative way. Reports such as the risking of life to rescue a child who was drowning, for example, or of assistance given to the poor to improve their lot.’
“มีสิ่งที่มีคุณค่ามากมายที่จะนำเสนอ - #รายงานเหตุการณ์ที่มีคุณค่าซึ่งปรับปรุงจิตใจของผู้คนบนโลก_แทนที่จะล้างสมองพวกเขาในทางลบ รายงานเช่นการเสี่ยงชีวิตเพื่อช่วยเด็กที่กำลังจมน้ำ หรือการให้ความช่วยเหลือคนยากจนเพื่อปรับปรุงชีวิตของพวกเขา”
(((มีต่อ)))
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
