#32 TOB - บทที่ 🔟 A different alien and my former lives (3) :
ชาวมายาผู้ก่อตั้งอาณาจักรแอตแลนติสและโทธผู้สร้างพีระมิดแห่งกีซ่า
▪️ผู้แปล : คุณ♾️อุดม (แอดมิน)
This time, Thao gently placed her hand on my shoulder and asked me to follow her. She led me towards the entrance of the doko, and in an instant we were outside. It was completely dark and no light shone anywhere apart from over the entrance. I could see no more than three metres in front of me and wondered how we were going to find the flying platform.
I then remembered that Thao could see as well by night as by day. I was curious to see evidence of this - like a typical Earthling, I sought proof❗ It was provided immediately. Thao lifted me up effortlessly and sat me on her shoulders, just as we on Earth carry our little ones.
ครั้งนี้ เธาว์วางมือเบาๆบนไหล่ข้าพเจ้าและขอให้ข้าพเจ้าตามเธอไป เธอพาข้าพเจ้าไปที่ทางเข้าโดโก และในทันใดนั้นพวกเราก็อยู่ข้างนอก มันมืดสนิทและไม่มีแสงส่องจากที่ใดเลยนอกจากเหนือทางเข้า ข้าพเจ้ามองไม่เห็นอะไรเกินสามเมตรข้างหน้าและสงสัยว่าพวกเราจะหาแท่นบินเจอได้อย่างไร
แล้วข้าพเจ้าก็นึกขึ้นได้ว่าเธาว์สามารถมองเห็นได้ดีทั้งกลางวันและกลางคืน ข้าพเจ้าอยากรู้อยากเห็นหลักฐาน - ก็เหมือนชาวโลกทั่วไป ข้าพเจ้าต้องการการพิสูจน์❗ และมันก็ถูกพิสูจน์ในทันที เธาว์อุ้มข้าพเจ้าขึ้นอย่างไม่ลำบากและวางข้าพเจ้าลงบนบ่าของเธอ เหมือนที่พวกเราบนโลกในตอนที่กำลังอุ้มเด็กตัวเล็กๆ
‘You could stumble,’ she explained, as we proceeded along the path - and indeed, she seemed to know exactly where she was going, just as though it were daylight.
“คุณอาจสะดุดได้” เธออธิบายขณะที่เราเดินไปตามเส้นทาง - และจริงๆเธาว์ดูเหมือนจะรู้แน่ชัดว่ากำลังเดินไปที่ไหน ราวกับว่าเป็นเวลากลางวัน
Before long, she put me down on the seat of the Lativok and sat herself next to me. I placed my mask, which I had been holding in my hand, on my knees, and almost immediately we took off.
ไม่นานนัก เธอก็วางข้าพเจ้าลงบนที่นั่งของลาติวอกและนั่งลงข้างๆข้าพเจ้า ข้าพเจ้าวางหน้ากากที่ถือไว้ในมือลงบนเข่า และเกือบจะในทันทีนั้นเราก็ออกเดินทาง
I must say that, in spite of my confidence in Thao, I felt uneasy at flying ‘blind’. We flew between the immense trees of the park and I couldn’t even see the stars that usually shone so brightly. Great clouds had formed after sundown and our surroundings were completely obscured in darkness. Next to me, however, I could see Thao’s Aura and the ‘bouquet’ at the top of her head, which was particularly bright.
ข้าพเจ้าต้องบอกว่า แม้จะไว้ใจเธาว์ แต่ข้าพเจ้าก็รู้สึกไม่สบายใจที่บินแบบ ‘มองไม่เห็น’ เราบินระหว่างต้นไม้ใหญ่ในสวน และข้าพเจ้ามองไม่เห็นแม้แต่ดวงดาวที่ปกติส่องแสงสว่างมาก เมฆก้อนใหญ่ก่อตัวขึ้นหลังดวงอาทิตย์ตกและรอบๆตัวเรามืดสนิท อย่างไรก็ตาม ข้างๆข้าพเจ้า ข้าพเจ้ายังสามารถมองเห็นออร่าของเธาว์และ ‘ช่อดอกไม้’ บนศีรษะของเธาว์ ซึ่งสว่างไสวเป็นพิเศษได้
We picked up speed and I’m sure we travelled as fast in the darkness as we did by day. I felt some drops of rain sting my face. Thao moved her hand towards a point on the machine and I felt the rain no more. At the same instant, I had the impression that we were stopping and I wondered what was happening, for I knew we were over the ocean. Occasionally, in the distance on our left, I could make out coloured lights that moved.
เราเร่งความเร็วและข้าพเจ้าแน่ใจว่าเราบินเร็วในความมืดเท่ากับตอนกลางวัน ข้าพเจ้ารู้สึกถึงหยดฝนที่ทำให้เจ็บแก้ม เธาว์เลื่อนมือไปที่จุดหนึ่งบนเครื่อง และข้าพเจ้าก็ไม่รู้สึกถึงฝนอีก ในขณะเดียวกัน ข้าพเจ้ารู้สึกเหมือนเรากำลังหยุดอยู่กับที่ และสงสัยว่ามันเกิดอะไรขึ้น เพราะข้าพเจ้ารู้ว่าเรากำลังอยู่เหนือมหาสมุทร บางครั้ง ในระยะไกลทางซ้ายมือ ข้าพเจ้าเห็นแสงสีที่เคลื่อนไหว
‘What is it❓’ I asked Thao.
“นั่นอะไรน่ะ❓” ข้าพเจ้าถามเธาว์
‘The lights at the entrances to the dokos on the coast.’
“แสงที่ทางเข้าโดโกบนชายฝั่ง”
I was trying to understand why the dokos were moving, when suddenly, through the darkness which seemed even thicker, a light came directly towards us and stopped beside us.
ข้าพเจ้าพยายามทำความเข้าใจว่าทำไมโดโกถึงเคลื่อนที่ได้ เมื่อในทันใดนั้น ผ่านความมืดที่ดูเหมือนจะหนาทึบขึ้น แสงสว่างพุ่งตรงมาทางเราและหยุดข้างๆเรา
‘We are at your place,’ said Thao. ‘Come on.’
“เราถึงที่พักของคุณแล้ว” เธาว์พูด “มาเถอะ”
She lifted me again. I felt a slight pressure as when one enters a doko and then felt the rain full on my face. The downpour was very strong but, in a few strides, Thao was under the light and we entered the doko.
เธาว์ยกข้าพเจ้าขึ้นอีกครั้ง ข้าพเจ้ารู้สึกถึงแรงกดเบาๆเหมือนตอนเข้าโดโก และรู้สึกถึงฝนที่ตกกระทบใบหน้าเต็มๆ ฝนตกหนักมาก แต่ในไม่กี่ก้าว เธาว์ก็เข้าไปอยู่ใต้แสงสว่างและเราเข้าสู่โดโก
‘We got here just in time,’ I remarked.
“เรามาถึงได้ทันเวลาพอดี” ข้าพเจ้าให้ความเห็น
‘Why❓ For the rain❓ No, it’s actually been pouring for a short while now. I activated the force field - didn’t you notice❓ You stopped feeling the wind, didn’t you❓’
“ทำไมล่ะ❓ เพราะฝนหรือ❓ ไม่ใช่หรอก จริงๆฝนตกมาสักพักแล้ว ฉันเปิดสนามพลังงาน - คุณไม่สังเกตหรือ❓ คุณไม่รู้สึกถึงลมเลยใช่ไหมล่ะ❓”
‘Yes, but I thought we had stopped. I don’t understand at all.’
“ใช่ แต่ผมคิดว่าเราหยุด ผมไม่เห็นจะเข้าใจเลย”
Thao burst into laughter, which put me at ease again and suggested that the explanation to the mystery was about to unfold.
เธาว์หัวเราะลั่น ซึ่งทำให้ข้าพเจ้ารู้สึกสบายใจอีกครั้งและบ่งบอกว่าคำอธิบายของปริศนากำลังจะถูกเปิดเผย
‘The force field not only keeps the rain out but also the wind, so you had no reference point by which to judge whether we moved or not. You see, one must not rely on perception.’
“สนามพลังไม่เพียงแต่กันฝนได้เท่านั้น แต่ยังกันลมได้ด้วย ดังนั้นคุณจึงไม่มีจุดอ้างอิงที่จะตัดสินได้ว่าเรากำลังเคลื่อนที่อยู่หรือไม่ เห็นไหมว่า เราไม่ควรพึ่งแค่การรับรู้ด้วยประสาทสัมผัสนะ”
‘But how could you find this place in such darkness❓’
“แต่คุณหาที่นี่เจอได้อย่างไรในความมืดแบบนี้❓”
‘As I told you, we can see as well by night as by day. That’s why we don’t use lighting - I realise that is not convenient for you, you can’t see me now, but, in any case, we have had a very full day and I think it would be best for you to rest now. Let me help you.’
“อย่างที่ฉันเคยบอกคุณ พวกเราสามารถมองเห็นได้ดีทั้งกลางคืนและกลางวัน นั่นคือเหตุผลที่เราไม่ใช้แสงสว่าง - ฉันรู้ว่านั่นไม่สะดวกสำหรับคุณ ตอนนี้คุณมองไม่เห็นฉัน แต่ไม่ว่าอย่างไร วันนี้เราได้ทำกิจกรรมกันมาทั้งวันแล้ว และฉันคิดว่าตอนนี้คุณควรที่จะพักผ่อน ให้ฉันช่วยคุณเถอะ”
She led me to the relaxation area, wishing me a good night. I asked her if she was going to stay with me, but she explained that she lived quite nearby, not even requiring the vehicle to transport her there. With that, she left and I stretched out and soon fell asleep.
เธอพาข้าพเจ้าไปที่พื้นที่พักผ่อน อวยพรให้ข้าพเจ้านอนหลับฝันดี ข้าพเจ้าถามเธอว่าเธอจะอยู่ที่นี่กับข้าพเจ้าไหม แต่เธออธิบายว่าเธออาศัยอยู่ใกล้ๆนี่ และไม่จำเป็นต้องใช้ยานพาหนะพาเธอไปที่นั่น หลังจากนั้น เธอก็จากไปและข้าพเจ้าก็เอนกายลงและหลับไปในไม่ช้า
The next morning, I awoke to the sound of Thao’s voice as she leaned over me, whispering in my ear.
เช้าวันรุ่งขึ้น ข้าพเจ้าตื่นขึ้นมาด้วยเสียงของเธาว์ในขณะที่เธาว์โน้มตัวมาข้างๆข้าพเจ้า ด้วยเสียงกระซิบที่ข้างหู
I observed as I had the first time, that this relaxation area was well deserving of its name, for I would not have heard Thao, had she not leaned over me to speak, sound being extremely muffled here. Further, I had slept soundly, without waking once. I was perfectly rested.
ข้าพเจ้าสังเกตได้เหมือนครั้งแรกว่า พื้นที่พักผ่อนนี้สมกับชื่อของมันจริงๆ เพราะข้าพเจ้าคงไม่ได้ยินเสียงเธาว์ หากเธอไม่โน้มตัวมาพูดใกล้ๆ เนื่องจากเสียงถูกเก็บกลืนอย่างมากที่นี่ นอกจากนี้ ข้าพเจ้ายังหลับสนิท ไม่ตื่นเลยสักครั้ง ข้าพเจ้ารู้สึกได้พักผ่อนอย่างเต็มที่
I got up and followed Thao towards the pool. It was at this time that she told me of the accident that had befallen Arki. I was greatly saddened by the news and tears sprang to my eyes. Thao reminded me that Arki was proceeding to another existence and should be remembered as a friend who has left us to go elsewhere.
ข้าพเจ้าลุกขึ้นและตามเธาว์ไปที่สระน้ำ เป็นช่วงเวลานี้เองที่เธอบอกข้าพเจ้าเกี่ยวกับอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นกับอาร์กิ ข้าพเจ้าเศร้าใจมากกับข่าวนี้และน้ำตาก็ไหลออกมา เธาว์เตือนข้าพเจ้าว่าอาร์กิกำลังก้าวไปสู่การดำรงอยู่ในอีกรูปแบบหนึ่ง และเราควรจดจำเขาในฐานะเพื่อนที่จากไปยังที่อื่นเท่านั้นเอง
‘Indeed it is sad, but we must not be selfish, Michel. Other adventures and other joys are probably in store for Arki.’
“แน่นอนว่านี่เป็นเรื่องที่น่าเศร้า แต่เราต้องไม่เห็นแก่ตัวนะ มิเชล การผจญภัยและความสุขอื่น ๆ อาจรอคอยอาร์กิอยู่”
I washed and when I rejoined Thao, we enjoyed a very light meal and drank some hydromel. I didn’t feel hungry. Looking up, I could see the grey sky and the rain falling on the doko. It was interesting to watch, as the raindrops didn’t stream down the doko as they would have done over a glass dome. Instead, they simply disappeared when they reached the doko’s force field. I looked at Thao and she smiled at me, having seen my surprise.
ข้าพเจ้าล้างหน้าและเมื่อกลับไปหาเธาว์ เราก็รับประทานอาหารเบาๆ และดื่มไฮโดรเมล ข้าพเจ้าไม่รู้สึกหิว มองขึ้นไป ข้าพเจ้าเห็นท้องฟ้าสีเทาและฝนที่ตกลงบนโดโก มันน่าสนใจที่ได้ดู เพราะหยดน้ำฝนไม่ได้ไหลลงมาตามโดโกเหมือนที่มันควรจะเป็นบนโดมแก้ว แต่กลับหายไปเมื่อมันถึงสนามพลังของโดโก ข้าพเจ้ามองเธาว์และเธอยิ้มให้ข้าพเจ้า เห็นถึงความประหลาดใจที่ข้าพเจ้ามี
‘The drops are dislocated by the force field, Michel. It is elementary physics - at least for us. But there are more interesting things to study and, unfortunately, you have so little time. There are still more things that I must teach you, so your fellow men might be enlightened when you write your book - such as the mystery of Christ which I mentioned yesterday when we were interrupted by Arki’s arrival.
“หยดน้ำถูกแยกสลายโดยสนามพลัง มิเชล มันเป็นฟิสิกส์ขั้นพื้นฐาน - อย่างน้อยก็สำหรับพวกเรา แต่มีสิ่งที่น่าสนใจกว่าให้ศึกษา และน่าเสียดายที่คุณมีเวลาน้อยมาก ยังมีอีกหลายสิ่งที่ฉันต้องสอนคุณ เพื่อให้เพื่อนมนุษย์ของคุณได้รับการชี้นำในตอนที่คุณเขียนหนังสือของคุณ - เช่น #ปริศนาเกี่ยวกับพระคริสต์ ที่ฉันกล่าวถึงเมื่อวานตอนที่เราถูกขัดจังหวะด้วยการมาถึงของอาร์กิ
‘First, I must speak to you of Egypt and Israel, as well as of Atlantis, the famous continent so often talked of on Earth and the subject of so much controversy.
“ก่อนอื่น ฉันต้องเล่าให้คุณฟังเกี่ยวกับอียิปต์และอิสราเอล รวมถึงแอตแลนติส ทวีปอันโด่งดังที่มักถูกพูดถึงบนโลกและเป็นหัวข้อที่มีการถกเถียงกันมาก
‘Atlantis, like the continent of Mu, did exist and was situated in the northern hemisphere, in the middle of the Atlantic Ocean. It was attached to Europe, and linked to America by an isthmus and to Africa by another isthmus at about the latitude of the Canary Islands. Its area was slightly greater than that of Australia.
“แอตแลนติส เช่นเดียวกับทวีปมู มีอยู่จริงและตั้งอยู่ในซีกโลกเหนือ กลางมหาสมุทรแอตแลนติก มันเชื่อมต่อกับยุโรป และเชื่อมกับอเมริกาด้วยคอคอดแผ่นดิน และเชื่อมกับแอฟริกาด้วยคอคอดแผ่นดินอีกแห่งที่ละติจูดประมาณหมู่เกาะคานารี พื้นที่ของมันใหญ่กว่าออสเตรเลียเล็กน้อย
‘It was inhabited by the people of Mu, approximately 30 000 years ago - in fact, it was a colony of Mu. There was also a white race there - tall blond people with blue eyes. It was the Mayas, very learned colonisers from Mu, who governed the country, and they constructed there, a replica of the Pyramid of Savanasa.
“มันถูกอาศัยโดยชาวมู ประมาณ 30,000 ปีก่อน - #จริงๆแล้วมันเป็นอาณานิคมของมู มีเชื้อชาติคนผิวขาวที่นั่นด้วย - คนร่างสูงผม
บลอนด์ตาสีฟ้า #เป็นชาวมายา_นักล่าอาณานิคมผู้รอบรู้จากมู_ที่เป็นผู้ปกครองประเทศ และพวกเขาได้สร้างพีระมิดจำลองของซาวานาซ่าขึ้นที่นั่น
‘Seventeen thousand years ago, they explored the Mediterranean thoroughly, going via the north of Africa where they acquainted the Arabs, (descendants of the cross-breeding between yellow and black Bakaratinians) with much new knowledge - material as well as spiritual. The numerical script, for example, still used by the Arabs, came from Atlantis, and from Mu, of course.
“17,000 ปีก่อน พวกเขาสำรวจทะเลเมดิเตอร์เรเนียนอย่างละเอียด ผ่านทางตอนเหนือของแอฟริกา ที่ซึ่งพวกเขาได้แนะนำความรู้ใหม่ๆมากมายให้กับชาวอาหรับ (ลูกหลานจากการผสมข้ามพันธุ์กันระหว่างชาวบาคาราตินีชนเผ่าผิวเหลืองและผิวดำ) - ทั้งด้านวัตถุและจิตวิญญาณ ตัวอย่างเช่น ตัวเลขที่ชาวอาหรับยังคงใช้อยู่ ก็มาจากแอตแลนติส ซึ่งแน่อยู่แล้วว่ามีที่มาจากมู
‘They went to Greece where they founded a small colony and the Greek alphabet corresponds almost exactly to that of Mu.
“พวกเขาไปที่กรีซที่ซึ่งพวกเขาได้ก่อตั้งอาณานิคมเล็กๆ และ #ตัวอักษรกรีกนั้นตรงกับตัวอักษรของมูเกือบทั้งหมด
‘Finally they arrived in a land that the natives called Aranka and which you know as Egypt. There, they established a strong colony with a great man, by the name of Toth, at its head. Laws were established which embodied the beliefs of Mu and the organisational principles of Atlantis. Improved plants, new techniques for raising cattle, new methods of cultivation, pottery and weaving were all introduced.
“ในที่สุดพวกเขาก็มาถึงดินแดนที่ชาวพื้นเมืองเรียกว่าอรันคา และที่คุณรู้จักในชื่อว่าอียิปต์ ที่นั่น พวกเขาได้สร้างอาณานิคมที่เข้มแข็ง #โดยมีชายผู้ยิ่งใหญ่นามว่าโทธเป็นผู้นำ มีการวางกฎหมายที่รวมความเชื่อของมูและหลักการจัดการของแอตแลนติส มีการแนะนำพืชที่ปรับปรุงพันธุ์แล้ว เทคนิคใหม่ในการเลี้ยงปศุสัตว์ วิธีการเพาะปลูกใหม่ๆ การปั้นหม้อและการทอผ้า
‘Toth was a great man of Atlantis, extremely knowledgeable materially as well as spiritually. He founded villages, built temples and, just before his death, he had constructed what you now call the Great Pyramid. Each time these great colonisers judged that the new colony had the potential to become great, materi-ally and spiritually, they would construct a special pyramid - a tool - as you were able to see for yourself on Mu.
In Egypt, they constructed the Great Pyramid on the same model as the Pyramid of Savanasa, but on a scale three times reduced. These pyramids are unique and, in order to fulfil their role as a ‘tool’, their dimensions and specifications must be precisely adhered to, as well as their orientation.’
“#โทธเป็นชายผู้ยิ่งใหญ่จากแอตแลนติส มีความรู้อย่างลึกซึ้งทั้งด้านวัตถุและจิตวิญญาณ เขาได้ก่อตั้งหมู่บ้าน สร้างวิหาร และก่อนที่จะเสียชีวิต #เขาได้สร้างสิ่งที่คุณเรียกว่ามหาพีระมิดในปัจจุบัน ทุกครั้งที่นักล่าอาณานิคมผู้ยิ่งใหญ่เหล่านี้ตัดสินว่าอาณานิคมใหม่มีศักยภาพที่จะกลายเป็นดินแดนที่ยิ่งใหญ่ทั้งทางด้านวัตถุและจิตวิญญาณ พวกเขาจะสร้างพีระมิดแบบพิเศษ - เครื่องมือ - อย่างที่คุณได้เห็นด้วยตัวเองที่มู
ในอียิปต์ พวกเขาสร้างมหาพีระมิดตามแบบพีระมิดแห่งซาวานาซ่า แต่มีขนาดเล็กลงสามเท่า พีระมิดเหล่านี้มีความพิเศษ และเพื่อให้บรรลุบทบาทในฐานะ ‘เครื่องมือ’ ขนาดและข้อกำหนดของมันต้องถูกต้องแม่นยำ รวมถึงทิศทางการวางด้วย”
‘Do you know how much time it took❓’
“คุณรู้ไหมว่ามันใช้เวลานานแค่ไหนในการสร้าง❓”
‘It was quite fast - just nine years, for Toth and his master architects knew the secrets of anti-gravitation from Mu, and the secrets for cutting the rock and using - let’s call them ‘electro-ultra-sounds’.’
“มันค่อนข้างเร็ว - แค่เก้าปี เพราะโทธและสถาปนิกผู้เชี่ยวชาญของเขารู้ความลับเรื่องการต้านแรงโน้มถ่วงจากมู และความลับในการตัดหิน รวมถึงการใช้สิ่งที่เราเรียกว่า ‘คลื่นเสียงอัลตร้าไฟฟ้า’”
‘But on Earth, the experts believe it to have been constructed by the Pharaoh Cheops.’
“แต่บนโลก ผู้เชี่ยวชาญเชื่อว่ามันถูกสร้างโดยฟาโรห์คีออปส์นะ”
‘It’s not so, Michel. Of course, this is not the only mistake that the experts on Earth have made. On the other hand, I can confirm that the Pharaoh Cheops used this pyramid as it was meant to be used.
“มันไม่ใช่อย่างนั้น มิเชล แน่นอนว่านี่ไม่ใช่ความผิดพลาดเพียงอย่างเดียวที่ผู้เชี่ยวชาญบนโลกได้ทำ ในทางกลับกัน ฉันยืนยันได้ว่าฟาโรห์คีออปส์ใช้พีระมิดนี้ตามจุดประสงค์ที่มันถูกสร้างขึ้นมา
‘The Maya-Atlanteans were not the only ones to explore and colonise. Gone for thousands of years, the Nagas had colonised Burma, India and finally they reached the shores of Egypt, at about the latitude of the Tropic of Cancer. They too, founded a successful colony and occupied upper Egypt.
Both groups of colonisers introduced similar sorts of improvements. The Nagas established a large town called Mayou, on the banks of the Red Sea. The natives of the region went to their schools, gradually becoming assimilated with the colonists and producing the Egyptian race.
“ชาวมายา-แอตแลนเทียน #ไม่ได้เป็นเพียงกลุ่มเดียวที่สำรวจและสร้างอาณานิคม หลังจากหายไปหลายพันปี #ชาวนาคาได้สร้างอาณานิคมขึ้นในพม่า_อินเดีย_และในที่สุดก็มาถึงชายฝั่งของอียิปต์ ที่ละติจูดประมาณเส้นทรอปิกออฟแคนเซอร์ พวกเขาก็ได้สร้างอาณานิคมที่ประสบความสำเร็จและครอบครองอียิปต์ตอนบน
#ทั้งสองกลุ่มผู้สร้างอาณานิคมได้นำการพัฒนาที่คล้ายคลึงกันมา ชาวนาคาได้สร้างเมืองใหญ่ชื่อมายูบนฝั่งทะเลแดง ชาวพื้นเมืองในภูมิภาคนี้ได้เข้าเรียนในโรงเรียนของพวกเขา ค่อยๆกลมกลืนเข้ากับผู้ตั้งอาณานิคมและก่อให้เกิดเชื้อชาติอียิปต์
‘However, about 5000 years ago, the Nagas in the north of Egypt and the Maya-Atlanteans began fighting for a reason that is quite ludicrous. The Atlanteans, whose religion differed significantly from the religion of Mu, believed in the reincarnation of the soul (Astral body) in the country of its ancestors.
Thus, they claimed that the soul travelled westward to where they had come from. The Nagas held a similar belief except that they claimed the soul went back to the east, since they had come from the east.
“อย่างไรก็ตาม เมื่อประมาณ 5,000 ปีที่แล้ว ชาวนาคาในอียิปต์ตอนเหนือและชาวมายา-แอตแลนเทียนเริ่มต่อสู้กันด้วยเหตุผลอันน่าขัน ชาวแอตแลนเทียน ซึ่งมีศาสนาที่แตกต่างอย่างมากจากศาสนาของมู เชื่อในการกลับชาติมาเกิดของวิญญาณ (ร่างแอสทรัล-กายทิพย์) ในประเทศบรรพบุรุษของพวกเขา ดังนั้น พวกเขาจึงอ้างว่าวิญญาณเดินทางไปทางตะวันตกซึ่งเป็นที่ที่พวกเขาจากมา ชาวนาคามีความเชื่อที่คล้ายกันยกเว้นว่าพวกเขาอ้างว่าวิญญาณกลับไปทางตะวันออก เนื่องจากพวกเขามาจากทางตะวันออก
‘For two years they were actually at war over this difference but it was not a terribly cruel war, as both groups comprised of fundamentally peace loving people, and eventually they became allied and formed a unified Egypt.
“เป็นเวลาสองปีที่พวกเขาทำสงครามกันจริงๆ เพราะความแตกต่างนี้ แต่มันไม่ใช่สงครามที่โหดร้ายนัก เพราะทั้งสองกลุ่มประกอบด้วยผู้คนที่รักสันติโดยพื้นฐาน และในที่สุดพวกเขาก็เป็นพันธมิตรกันและรวมตัวกันเป็นอียิปต์ที่เป็นหนึ่งเดียว
‘The first King of United Egypt, both upper and lower, was called Mena. It was he who established the town of Memphis. He was elected by the same method used in Mu - a method that did not long survive in Egypt, due to the rise of a powerful clergy which little by little put the Pharaohs under its thumb. This situation continued over the years with notable exceptions among the Pharaohs who yielded to the clergy. One such exception was the Pharaoh Athnaton1 who was poisoned by the priests.
Before dying, he made the following statement: ‘The time that I have spent on this Earth was an era in which the simplicity of Truth was not understood and was rejected by many.’ As often happens in religious sects, the Egyptian priests distorted the Truth, simple though it was, in order to have a better hold over the people. They had them believing in the devil and in various divine beings as well as other such nonsense.
“กษัตริย์องค์แรกของอียิปต์ ที่ผนวกรวมทั้งตอนบนและตอนล่างเข้าด้วยกันแล้ว มีชื่อว่า เมน่า พระองค์เป็นผู้สถาปนาเมืองเมมฟิส พระองค์ได้รับการเลือกตั้งด้วยวิธีเดียวกับที่ใช้ในมู - วิธีที่ไม่อาจอยู่รอดได้นานนักในอียิปต์ #เนื่องจากการเติบโตของนักบวชที่ทรงอิทธิพล_ซึ่งค่อยๆควบคุมฟาโรห์ไว้ใต้อำนาจ สถานการณ์นี้ดำเนินต่อไปหลายปี โดยมีข้อยกเว้นที่น่าสังเกตในหมู่ฟาโรห์ที่ยอมจำนนต่อนักบวช ข้อยกเว้นหนึ่งคือฟาโรห์อัคนาทอน1 ซึ่งถูกนักบวชวางยาพิษ
ก่อนสิ้นพระชนม์ พระองค์ได้กล่าวว่า “เวลาที่ข้าได้ใช้บนโลกนี้เป็นยุคที่ความเรียบง่ายของสัจธรรมไม่เป็นที่เข้าใจและถูกปฏิเสธโดยคนจำนวนมาก” #เช่นเดียวกับที่มักเกิดขึ้นในนิกายทางศาสนา_นักบวชอียิปต์ได้บิดเบือนสัจธรรม แม้ว่ามันเป็นเรื่องง่ายที่จะควบคุมผู้คนด้วยวิธีนี้ #แต่เพื่อให้มีอำนาจเหนือและควบคุมประชาชนได้ดีขึ้น #พวกเขาทำให้ประชาชนเชื่อในปีศาจและเทพเจ้าต่างๆ_รวมถึงเรื่องไร้สาระอื่นๆ
(1 Alternate spelling : Akhenaten —Editor's note)
(1 การสะกดแบบอื่น : อาเคนาเทน —หมายเหตุจากบรรณาธิการ)
‘It must also be said that prior to the war and the subsequent peace-pact which saw Mena installed as King of Egypt, the population, made up of Maya-Atlanteans and Nagas in equal proportions, had established a sophisticated civilisation in both upper and lower Egypt.
“ต้องกล่าวด้วยว่าก่อนสงครามและข้อตกลงสันติภาพที่ตามมา ซึ่งทำให้เมน่าขึ้นเป็นกษัตริย์แห่งอียิปต์ ประชากรซึ่งประกอบด้วยชาวมายา-แอตแลนเทียนและชาวนาคาในสัดส่วนที่เท่ากัน ได้สร้างอารยธรรมที่ซับซ้อนขึ้นทั้งในอียิปต์ตอนบนและตอนล่าง
‘The country was prosperous. Farming and grazing flourished and the (time of the) first King of Egypt, Mena, was, almost the culmination [11] of this rising civilisation.
“ประเทศมีความเจริญรุ่งเรือง การเกษตรและการเลี้ยงสัตว์เฟื่องฟู และ (ในยุคสมัยของ) กษัตริย์องค์แรกของอียิปต์ เมน่า เกือบจะเป็นจุดสูงสุดแล้วของอารยธรรมที่กำลังเติบโตนี้
‘Now, at this point, we must go back in time. Arki said that Earth is still being visited by extra-terrestrials and, as you know, it has been regularly visited in the past. But, I should elaborate on this.
“มาถึงตรงนี้ เราต้องย้อนกลับไปในอดีต อาร์กิเคยกล่าวไว้ว่าโลกยังคงถูกเยี่ยมเยือนโดยมนุษย์ต่างดาว และอย่างที่คุณรู้ โลกถูกเยี่ยมเยือนอย่างสม่ำเสมอในอดีต แต่ฉันควรต้องอธิบายเพิ่มเติมในเรื่องนี้
‘Earth is visited, as are many other inhabitable planets scattered throughout the Universe. Sometimes the inhabitants of certain planets are obliged to evacuate as their planet is dying. Now, as Arki also explained, you can’t change planets as you might change houses. You must conform to a cycle that is well-established; otherwise, catastrophes can be the consequence. This is what happened 12 000 years ago.
Human beings left the planet Hebra in order to visit the galaxy in search of a new planet of the same category as their own, for they knew that, in the millennium to come, their planet would become totally uninhabitable.
“โลกถูกเยี่ยมเยือน เช่นเดียวกับดาวเคราะห์ที่อาศัยอยู่ได้ดวงอื่นๆที่กระจายอยู่ทั่วจักรวาล #บางครั้งชาวดาวเคราะห์บางดวงถูกบังคับให้อพยพเพราะดาวเคราะห์ของพวกเขากำลังตาย ตอนนี้ อย่างที่อาร์กิอธิบาย #คุณไม่สามารถเปลี่ยนดาวเคราะห์เหมือนที่คุณอาจเปลี่ยนบ้านได้ #คุณต้องปฏิบัติตามวัฏจักรที่ถูกกำหนดไว้อย่างดี มิฉะนั้น #หายนะอาจเป็นผลลัพธ์ที่ตามมา นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อ 12,000 ปีที่แล้ว
#มนุษย์ออกจากดาวเคราะห์เฮบราเพื่อสำรวจกาแล็กซี่ #ในการค้นหาดาวเคราะห์ดวงใหม่ที่อยู่ในระดับเดียวกับดาวของพวกเขา เพราะพวกเขารู้ว่าในสหัสวรรษ (หนึ่งพันปี) ที่จะมาถึง #ดาวเคราะห์ของพวกเขาจะไม่สามารถอาศัยอยู่ได้อย่างสิ้นเชิง
‘A spacecraft, capable of extremely high speeds, experienced serious problems during its reconnaissance flight and was obliged to land on your planet. It landed in the region of Krasnodar, a town in Western Russia. Needless to say, at the time there was no town, no people, no Russia.
“ยานอวกาศลำหนึ่ง ซึ่งสามารถทำความเร็วได้สูงมาก ประสบปัญหาร้ายแรงระหว่างการบินสำรวจและถูกบังคับให้ลงจอดบนดาวเคราะห์ของคุณ มันลงจอดในภูมิภาคคราสโนดาร์ เมืองหนึ่งในรัสเซียตะวันตก ไม่จำเป็นต้องพูดเลยว่า ในเวลานั้นไม่มีเมือง ไม่มีผู้คน ไม่มีรัสเซีย
‘On board the spacecraft were eight astronauts: three women and five men.
These people were approximately 170 centimetres in height, with black eyes, fair skin and long brown hair. They made a successful landing and began repairs to their vessel.
“บนยานอวกาศมีนักบินอวกาศแปดคน : ผู้หญิงสามคนและผู้ชายห้าคน คนเหล่านี้มีความสูงประมาณ 170 เซนติเมตร มีตาดำ ผิวขาว และผมสีน้ำตาลยาว พวกเขาลงจอดสำเร็จและเริ่มซ่อมแซมยานของพวกเขา
(((มีต่อ)))
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
