เหตุปัจจัยที่รายล้อมตัวเราอยู่มันยิ่งใหญ่เกินไป เมื่อแก้ไม่ได้ก็ต้องกลับมาแก้ที่วิธีคิดของเรา
สิ่งนี้สำคัญมากเพราะถ้าเรามีวิธีคิดที่ไม่ถูกต้อง เรื่องดี ๆ เรามองเป็นลบได้ แต่ถ้าเรามีวิธีคิดที่ถูกต้อง เรื่องลบ ๆ เรามองเป็นดีก็ได้
ท่ามกลางรถติดถ้าเรามองเห็นทุกข์ เราก็นำสิ่งเหล่านี้มาใช้เพื่อการปฏิบัติธรรมได้ สำหรับคนทั่วไปมันเป็นการฝึกขันติคือความอดทน แต่สำหรับผู้ที่มีปัญญา นั่นคือการฝึกทำความเข้าใจสัจธรรมของชีวิต
เมื่อเจอรถติด เราต้องอดทน เพราะเราเปลี่ยนอะไรไม่ได้ แต่ถ้าเราเจอบ่อย ๆ มันอาจจะปะทุออกมาเป็นความโกรธความแค้นความเครียด แต่สำหรับผู้มีปัญญาไม่ต้องอดทน เราเข้าใจมัน ขอให้เราเข้าใจมัน เราทำความเข้าใจว่า อ๋อ...มันเป็นเหตุอย่างนี้ มันเป็นปัจจัยอย่างนี้ ที่รถมากเพราะวันนี้เป็นวันศุกร์คนจะออกต่างจังหวัด
นี่คือการทำความเข้าใจเหตุปัจจัย เมื่อเราเข้าใจเหตุปัจจัยต่าง ๆ แล้วเราจะมีแต่ความสุข พอเรามีความเข้าใจแล้วเรายิ้มให้กับทุกสิ่งทุกอย่างได้ หนักหนาแค่ไหนเราก็ยิ้มได้ ทุกข์แค่ไหนเราก็ยอมได้ ทำให้นึกถึงคำหนึ่งของสัมมาสัมพุทธเจ้า "ตถตา" มันเป็นของมันอย่างนั้นเอง
ถ้าเรามีปัญญาเราจะไม่ต้องอดทนกับอะไรเลย เราแค่เข้าใจมัน เช่น แก้วน้ำ เราหยิบขึ้นมาแล้วมันตกจากมือแตก ถ้าไม่มีธรรมะเราก็โกรธตัวเอง แต่ถ้าเรามีธรรมะก็บอกตัวเองว่าของมันแตกได้ ไม่แตกวันนี้ก็แตกวันหน้า ไม่แตกเพราะเราก็แตกเพราะคนอื่น เมื่อเรามีความเข้าใจใครมาด่าเรา เราก็ไม่โกรธ ของมันแตกกันได้ ต่อไปก็ระมัดระวังมากขึ้น เราจะตีโพยตีพายน้อยลง เราจะด่าคนน้อยลง มีอะไรเกิดขึ้นเราจะมีแต่ความเข้าใจ
ทุกครั้งที่เราไปวัด เราจะเห็นพระพุทธรูปแย้มพระสรวลน้อย ๆ อยู่ที่ริมฝีปาก รอยแย้มพระสรวลน้อย ๆ เป็นปริศนาธรรมว่าคนที่เข้าใจทุกสิ่งทุกอย่างแล้ว ไม่มีอะไรที่ทำให้ท่านต้องวิตกอกไหม้ เกิดอะไรขึ้นมาท่านก็ยิ้ม มันเป็นอย่างนั้น ทุกข์หนักหนาพระองค์ท่านก็ยิ้ม ยิ้มกับทุกสถานการณ์เพราะเข้าใจทุกสิ่งทุกอย่างว่ามันเป็นไปตามเหตุตามปัจจุบัน
ถ้าเราเข้าใจความเป็นเหตุเป็นปัจจัยของสรรพสิ่งเท่ากับเราเข้าใจแก่นของพุทธศาสนา เมื่อมีความเข้าใจก็ไม่ต้องอดทนต่อสิ่งใด ๆ เราทำความเข้าใจแล้วเราก็จะเข้าไปจัดสรรเหตุปัจจัยให้สิ่งดี ๆ เกิดขึ้น ไปสร้างเหตุปัจจัยดี ๆ ค่อย ๆ แก้กันไปตามลำดับขั้นตอน เหมือนที่พระองค์ตรัสว่าเวลาที่เราปฏิบัติธรรม ให้ปฏิบัติเหมือนแม่ไก่กกไข่
เวลาแม่ไก่กกไข่ แม่ไก่ก็จะนั่งทับไข่กกอย่างนั้น ทำตามเหตุตามปัจจัย แม่ไก่ไม่ต้องอธิบายว่าสาธุ...พรุ่งนี้ขอให้ลูกไก่ออกมาจากฟองไข่เสียที แม่ไก่ก็ได้แค่ทำหน้าที่กกไข่ให้ดีที่สุด คือสร้างความอบอุ่นให้ไข่ สร้างเหตุปัจจัยทำเหตุให้มากแล้วปล่อยวางในผล ถ้าอุณหภูมิพอเหมาะลูกเจี๊ยบก็จะออกมาเอง นี่เรียกว่าเป็นไปตามเหตุตามปัจจัย
เหมือนเรารดน้ำต้นไม้ เราสร้างเหตุเราปลูก เราพรวนดิน เราใส่ปุ๋ย เรารดน้ำ ไม่ต้องอธิษฐาน เหตุปัจจัยพร้อมมันก็ผลิดอกออกมาเอง วิธีของคนที่เข้าใจสิ่งต่าง ๆ ว่ามันเป็นไปตามเหตุตามปัจจัยเป็นชีวิตที่พร้อมจะรับมือกับสถานการณ์ต่าง ๆ ได้อย่างสงบ ได้อย่างมีความสุข และเป็นต่อ
แต่ถ้าเราไม่เข้าใจสิ่งต่าง ๆ ตามเหตุตามปัจจัย เราก็จะเป็นคนที่โกรธง่าย ๆ หงุดหงิดง่าย ฉุนเฉียวง่าย อารมณ์เสียง่ายแล้วก็ไม่พอใจกับทุกสิ่งทุกอย่างไปเสียทั้งหมด ถ้าเราเข้าใจทุกสิ่งทุกอย่างว่าเป็นไปตามเหตุตามปัจจัย เราจะยอมรับสิ่งต่าง ๆ ได้อย่างสบายใจ
นี่คือธรรมที่ผู้เขียนพบบนท้องถนน เมื่อเข้าใจเหตุปัจจัยของรถติดแล้วก็ไม่ต้องปรับอะไรข้างนอก ปรับใจตัวเองข้างใน พอรถติดเราก็มีธรรมะ อย่าไปคิดว่าการปฏิบัติธรรมจะต้องปฏิบัติในวัดเสมอไป ในชีวิตจริงนี่แหละเป็นเวทีทองของการปฏิบัติธรรม เกิดปัญหาขึ้นมานั่นแหละเป็นโอกาสทองของการปฏิบัติธรรม ถ้าปัญหาไม่เกิดขึ้น เราจะไม่รู้หรอกว่าธรรมะที่เราเรียนมานั้นใช้ได้ผลหรือไม่ได้ผล เวลาที่เกิดปัญหานั่นแหละเป็นเวลาที่พิสูจน์คุณค่าของธรรมะได้ดีที่สุด
ฉะนั้น ไม่ต้องไปกลัวทุกข์ อย่าไปกลัวปัญหาทุกครั้งที่มีทุกข์เกิดขึ้นหรือมีปัญหาถือว่าเป็นวันพิสูจน์ผลของการปฏิบัติธรรม ขอให้มองสิ่งต่าง ๆ พินิจพิจารณาสิ่งต่าง ๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของเราให้เป็นอุทาหรณ์สอนธรรม ใครมีวิธีคิดแบบนี้มองทุกอย่างเป็นครู มองทุกอย่างเป็นอุปกรณ์สอนธรรม เขาจะมีชีวิตที่ไม่ขาดทุน ได้กำไรจากทุก ๆ เรื่อง ได้กำไรจากทุก ๆ คน ได้กำไรจากทุก ๆ ประสบการณ์
"ทุกครั้งที่เกิดทุกข์คือเวลาปฏิบัติธรรม"
• • • • • • • • •
ว.วชิรเมธี
.. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. ..
ที่มา : หนังสือ "กลั่นทุกข์ให้เป็นสุข" | Suffering
|ความทุกข์เกิดขึ้นมาไม่ใช่เพื่อทำให้เราท้อ
|แต่เกิดขึ้นมาเพื่อให้เราก้าวต่อไปจนพบความสุข
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
