เรื่องสั้น : ตาข่ายดักฝัน
ขนนกเล็กๆ สีเทาสลับขาวกำลังแกว่งไกวด้วยแรงลมที่พัดผ่าน มันถูกมัดติดที่ปลายเชือกซึ่งร้อยด้วยลูกปัดหินอันจิ๋วหลากสีสัน เส้นสายของเชือกร้อยลูกปัดหลายๆ อันกำลังโยกย้ายไปมามีขนนกเคลื่อนนำดึงดูดสายตาเป็นภาพที่ราวกับมีคนร่ายรำพร้อมชุดที่ประดับประดาอย่างสวยงาม เคลื่อนย้ายส่ายสลับอยู่ตรงหน้า คนดูอาจเพลิดเพลินจนเผลอยิ้มออกมา
“นี่ เขาเรียกว่า dream catcher” เสียงของคุณแทรกขึ้นมาในความคิด
ผมจำได้ว่าเจ้า dream catcher หรือที่ผมเรียกว่าเจ้าตาข่ายดักฝันชิ้นนี้ เป็นของที่คุณซื้อหิ้วติดมือตอนเราไปเที่ยวกันหลังแต่งงานที่สวิสฯ
ร้านของที่ระลึกเล็กๆ ในหมู่บ้านกลางหุบเขา คุณยายเจ้าของร้านยิ้มต้อนรับอย่างอบอุ่น แม้เราจะสื่อสารกันไม่ค่อยเข้าใจนัก แต่คุณก็ยังอุตส่าห์ซื้อตาข่ายดักฝันอันนี้กลับติดมือมาจนได้
“ยิ้มอยากได้มานานแล้ว ดีใจจังที่ได้มาในวันดีๆ แบบนี้ ขอบคุณอั๋นที่ซื้อให้นะ”
คุณหยิบมันออกมาดูเล่นบนเตียงในโฮสเทลเล็กๆ ที่เราพักในคืนที่หนาวเหน็บแต่กลับอบอุ่นไปด้วยกลิ่นไอแห่งความสุข
ตอนนี้ผมจ้องมองเจ้าตาข่ายที่ว่าแกว่งไกวไปมา ภาพความทรงจำและรอยยิ้มของคุณยังตรึงใจผมเสมอมาและในตอนนี้ก็เช่นกัน
“เขาว่ากันว่า เจ้าตาข่ายดักฝันจะช่วยจับฝันร้ายแล้วขจัดมันออกไป ส่วนฝันดีๆ ตาข่ายจะจับมันไว้แล้วเก็บเอาไว้ให้เราได้” คุณเล่าให้ผมฟังอย่างมีความสุข ขณะจับมันมัดไว้ที่ข้างหน้าต่างห้องนอนของเรา ตอนนั้นเจ้าตาข่ายยังดูใหม่สดใส ต่างจากตอนนี้ที่มันดูหมอง ขนนกก็ติดกันเป็นริ้วๆ มีใยแมงมุมติดอยู่ระหว่างช่องว่างของเชือกถักในบางจุด
ผมเคยคิดจะถอดมันมาปัดและซักทำความสะอาด แต่ก็มีเรื่องให้ต้องลืมไปเสียสนิท เช่น ในวันที่ชุดตรวจตั้งครรภ์ที่คุณถือมาพร้อมน้ำตามันบอกว่าเรากำลังมีสมาชิกใหม่ ความตื่นเต้นทำเอาผมลืมทุกอย่างไปเสียสนิท
หรือตอนที่หมอบอกกับเราในห้องตรวจว่าคุณกำลังป่วยเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาว แต่เราสองคนต้องเลือกว่าจะรักษาชีวิตคุณหรือชีวิตลูก และแน่นอนว่าคุณยืนกรานว่าคุณเลือกลูกของเรา
“อั๋นไม่ต้องพูดแล้ว ลูกคือชีวิตของยิ้ม เขาคืออีกคนที่ยิ้มยอมสละทุกอย่างให้ อั๋นเข้าใจใช่ไหม” คุณกระซิบอย่างอ่อนแรงในอ้อมกอดของผม ในวันที่ผมแทบไม่เหลือน้ำตาให้ร้องไห้อีกต่อแล้ว
“ตอนลูกนอนเปล อั๋นเอา dream catcher ผูกไว้ข้างบนให้เขาดูเล่นนะ ยิ้มอยากให้ลูกมีแต่ฝันดีๆ ไม่ต้องฝันร้าย” คุณสัมผัสมือผมอย่างแผ่วเบาก่อนที่จะเลื่อนไปอุ้มลูกน้อย แล้วหอมที่หน้าผากกับแก้มสีชมพูอ่อนของเขาเป็นครั้งสุดท้าย
“อย่างน้อย...ตาข่ายก็ดักฝันดีมาให้แม่จนได้เนอะ แม่รักลูกที่สุดนะจ๊ะ น้องแก้ม ของแม่” คำพูดสุดท้ายที่คุณบอกเขาก่อนจะเอานิ้วสัมผัสมือน้อยๆ ของลูกแล้วคุณก็หลับไปตลอดกาล
“แก้มปีนี้สี่ขวบแล้วนะยิ้ม ลูกแข็งแรงแล้วก็ฉลาดมากๆ เขา…...เขาถามว่าแม่เมื่อไหร่จะกลับจากสวรรค์” น้ำตาผมไหลหยดลงบนรูปถ่ายของเราสามคน รูปที่ไม่สวยงามเลย ฉากหลังคือเตียงผู้ป่วยกับสายน้ำเกลือระโยงระยาง แต่นั่นคือรูปที่ดีที่สุดของเราสามคน
“ผมบอกว่าคุณแม่จะมาหาเขาในฝัน ถ้าคุณคิดถึงลูก ก็มากอดเขาในฝันบ้างนะ...ผมคิดถึงคุณจัง” ผมปล่อยให้น้ำตาไหลอย่างอิสระ ให้พอชดเชยความเศร้าที่ผมแบกรับไว้
ผมหวังเพียงแค่ลูกสาวคนเดียวของเราจะเติบโตและเป็นหญิงสาวที่แสนดีอย่างที่คุณเป็น และหวังว่าเขาจะมีชีวิตที่สมบูรณ์และอบอุ่นกว่าที่เราเคยมี
“พ่อจ๋า” แก้มส่งเสียงงัวเงีย
“ว่าไงลูก พ่อทำเสียงดังเหรอ ขอโทษนะคะ” ผมหันไปเอาฝ่ามือหนากร้านลูบหัวลูกอย่างเบามือ
“แก้มเจอคุณแม่ด้วย วันนี้คุณแม่มีปีกนางฟ้าด้วยค่ะ มีขนนกสีขาวเต็มไปหมดเลย แม่บอกให้หนูเป็นเด็กดี แล้วก็อย่าดื้อหรือซน แล้วก็กินข้าวเยอะๆ ด้วย” เธอลุกขึ้นนั่งพร้อมจับตุ๊กตาหมีตัวโปรดมากอดไว้ อีกมือสัมผัสที่มือผมเบาๆ
ความอบอุ่นนั่นเหมือนกับที่คุณกอดและจับมือบอกลาผมในวันสุดท้าย
“แม่เขาคิดถึงหนูไง หนูก็คิดถึงแม่ใช่ไหม แม่ก็เลยรีบทำธุระแล้วมาหาหนูไงคะ” ผมน้ำตาไหลแต่พยายามกลั้นไว้
“แม่บอกว่าให้แขวนนั่นไว้ใกล้ๆ หน้าต่างค่ะ แม่จะได้มาหาหนูบ่อยๆ” แก้มชี้มือไปที่ตาข่ายที่เก่าซีดที่แขวนไว้ที่เพดาน
“เดี๋ยวพ่อจะเอาไปแขวนให้นะ หลับเถอะลูก ดึกมากแล้วนะ คนดี” ผมเอาผ้าห่มค่อยๆ คลุมตัวลูกน้อยอีกครั้ง เธอก็กอดตุ๊กตาหมีล้มตัวลงนอนอย่างว่าง่าย
“ฝันดีนะแก้มอุ่นของพ่อ” ผมเอามือลูบแขนลูกเบาๆ
พอลูกหลับแล้ว ผมยืนขึ้นปลดเอาตาข่ายดักฝันลงมา แล้วย้ายไปผูกไว้ที่ริมหน้าต่าง ตอนนี้ลมหนาวพัดผ่านเข้ามา ทำให้ขนนกแล้วเชือกร้อยลูกปัดแกว่งไกวอีกครั้ง
“ผมจะดูแลเขาให้ดี ผมสัญญานะยิ้ม” ผมเอามือปาดน้ำตาที่คลออยู่
“ตาข่ายดักฝันที่ดีที่สุดให้ผมแล้ว นั่นคือความรักของคุณและลูก ผมจะรักษามันไว้ตราบเท่าที่ผมยังมีลมหายใจ”
ตาข่ายแกว่งไกวด้วยแรงลมราวกับมันได้ยินความคิดของผม
“ผมคิดถึงคุณจัง”
ผมค่อยๆ แทรกตัวลงบนเตียง กอดลูกแล้วหลับตา เผื่อว่าตาข่ายจะพาคุณมาหาผมในฝันบ้าง ซักครั้งก็ยังดี
คนที่เรารัก อาจไม่ได้อยู่ข้างเราไปชั่วกัลป์ วันนี้คุณบอกรัก โอบกอด และแสดงความรักกับเขารึยัง ถ้ายัง.....ทำเถอะครับ @เรื่องสั้นๆ
- 58
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
