ตอน 4 โรงบาลรัฐ กับ ไอ้หมอตี๋
วันนี้คือวันที่ผมจะได้ไปเจอกับไอ้หมอตี๋หิดนั้นที่เกริ่นไว้แต่บทแรก และ.......
เช้าเริ่มขึ้นมา
ตื่นสายหน่อย ๆ 8 โมงกว่า ๆ
พ่อมาปลุก พาไปกินข้าว แล้วไปที่โรงบาลทันที
First impression ที่ผมได้รับเมื่อไปโรงบาลรัฐคือ บริการครับเชื่อว่าคนที่ไปโรงบาลมาทั้งสองรูปแบบคงจะเข้าใจ
ผมขอที่จะไม่ลงรายละเอียดมันมาก กลัวจะโดนเฉกหัวเอา
หลัก ๆ คือคนแน่นเอี๊ยดแถมผมต้องไปทำประวัติก่อน เพราะไม่เคยมาโรงบางนี้ (ล่าสุดที่มาน่าจะ 8 ปีได้แล้วมั้ง)
ภาพจากหนังเรื่อง Freelance ห้ามป่วย ห้ามพัก ห้ามรักหมอ
นั้นจึงทำให้ผมเสียเวลาในการตอกคิวตรวจกับหมอไปอีก
ผมได้ตอกบัตรคิวคือตอนเวลาประมาณ 10 โมงเศษ ๆ ได้ นั่งเกร่อท่าอยู่อย่างงั้นจนเวลาล่วงเลยมาประมาณ11โมงครึ่ง ประกาศตามสายกล่าว
หมอพักกินข้าวนะครับ ประมาณบ่าย 2 ค่อยมารอใหม่
ฟัก ยู%~~~~~~~~~~~~~~~~ อีหมอ!!!!!!!!!!!!
ให้กูรอทำเผือกไรวะ!!!!!!!!
ผมก็เซ็ง ๆ แล้วพ่อก็พาไปกินข้าวเที่ยง แต่ตอนนั้นผมกระเดือกไม่ลงจริง ๆ ด้วยความเซ็งสุด ๆ แล้วความท้อกับขาตัวเองจากบทที่แล้วนั้นมันยังตามหลอกหลอนแม้ว่า ผมจะได้ระบายความรู้สึกทั้งหมดให้พ่อผมฟังแล้ว
จะดีขึ้นนิดนึง แต่ก็ยังมี So sad Sad boy อยู่บ้างล่ะนะ
จากนั้นหมอมา ก็รอไปดิกว่าจะคิว คนนู้น นี้ นั้น เนิ่นนานนนนนนนนนนน จนนึกถึงหนังฟรีแลนซ์ของ นวพลได้เลย ฉากที่ตัวเอกของเรื่องต้องรอคิวที่ยาวเยียดดดดด จนหลับไปตื่นหนึ่งได้
ภาพจากหนังเรื่อง Freelance ห้ามป่วย ห้ามพัก ห้ามรักหมอ
ผมเองก็เช่นกัน แม้คนในซีนของผม จะไม่ได้เยอะเหมือนกับของหนัง แต่ไม่รู้ทำไมนะ มันนานมากกก
Extra ที่ 1 เดินเข้าไปในห้องตรวจ
20 นาทีผ่านไป Extra ก็ไม่ปรากฏออกมาซักที
จนนู้นนนนนนนนนนน จากที่มาประมาณ 9-10โมง ได้ตรวจจริง ๆ คือ บ่าย 3 คนับ.........
กูมาทำไมแต่เช้าวะเนี่ย..... แต่ชั่งเหอะได้ตรวจแล้วซักกะที
ภาพจากหนังเรื่อง Freelance ห้ามป่วย ห้ามพัก ห้ามรักหมอ
แล้วก็เข้าไปพบเจอกับไอ้หมอตี๋นั้นแหละ แม้ผมจะหน้าตี๋เหมือนกันก็เถอะ....
หมอคนนี้มีบุคลิกที่เด่นชัดคือความที่เขาทำหน้าแมสตลอดเวลา หน้านิ่ง สยบทุกการเคลื่อนไหว ดั่งว่าต้องการจะสร้างพลังบางอย่างแก่คนไข้ ที่ป่วย ๆ อยู่ เมื่อได้จ้องไปในตาของเขา ก็ถึงกลับลุกขึ้นมาเดินแข็งแรงเป็นปกติได้
เป็นอันว่าหมอคนนี้คือเสือยิ้มยากจริง ๆ ไม่มีการยิ้มตลอดทั้งบทสนทนา แต่อย่างไรก็ตาม เมื่อคุยกันจบแล้วเขาก็จะยิ้มแบบฝืนสุดชีวิตนี้เท่าที่จะทำได้..ยิ้มออกมาให้เห็นภายใน 3 วินาที แล้วก็กลับมาทำหน้าแมสเหมือนเดิม
โอ้พระเจ้า.....ชั่งเป็นการ KEEP LOOK Character ที่โหดสัสรัซเซียจริงๆ
บทสนทนาคุยกันก็จะเป็นดังต่อไปนี้
หมอ : เป็นไรมาค้าบบบ [ลากเสียงค้าบเล็กน้อย พลางทำเสียงทุ้มๆเพิ่มความหยำเกรง]
ผม : อ้อ เป็นโรคหัวใจมั้งครับ... กระดูกร้าวครับ แล้วไปตรวจที่อีกโรงบาลนึงมาแล้ว แต่เงินประกันไม่พอเลยมาทำต่อที่นี้
หมอ : เอาภาพ X-Ray มาด้วยไหมค้าบบบ
ผม : ยื่นให้
หมอก็รับไป.....
แต่เพียงแค่รับมาแล้วส่องลงดิน และในระยะเวลาแค่ 3 วินาทีเท่านั้น
เขาได้ใช้สายตาพร้อมกับแว่นอันหนาเตอะนั้นกวาดไปทุกอณู ของภาพ X-Ray โดยส่องลงดิน! เขาก็นำมาคืนแล้ววินิจฉัยว่า ต้องใส่เฝือกต่อไป เดี๋ยวจะให้ วิตามิน แคลเซียมไปกินนะค้าบบบบ
ลาก่อน
จบบทสนทนา
อืม...........ครับ กูรอมาทั้งวัน โอเค.........
ไปรับยามาเสร็จสัพ ก็กลับบ้านแล้วรอให้ถึงวันพรุ่งนี้ที่เป็นวันศุกร์ เพื่อจะได้ไปโรงเรียนในรอบ 1 อาทิตย์เต็ม ๆ ที่หยุดไป
โอ้....และลืมบอก ก่อนจะออกจากห้องผมเห็นไอ้หมอนี้หันไปหาคุณพยาบาลคนสวยแล้วกล่าวอะไรซักอย่างด้วยน้ำเสียงสุภาพอ่อนโยนอย่างบ้าคลั่ง พร้อมกับรอยยิ้มอย่างฉดใฉ
นั้นแหละทำไมผมถึงเรียกหมอคนนี้ว่า ไอ้หมอตี๋หิด (ไม่ใช่แค่เพราะหน้ามันตี๋แน่นอน)
ปล.แต่อย่างไรก็ผมก็เคารพเขาในฐานะหมอนะ
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
