Blockdit Logo (Mobile)
เพราะผิดพลาด จึงมีวันนี้ที่อยากดีขึ้น
•
20 พ.ค. 2020 เวลา 22:55 • ไลฟ์สไตล์
คำแนะนำ ถ้าอยากลาออกก่อนวัย 40
ต่อเนื่องจากเมื่อวาน เริ่มต้นผมมาพร้อมคำถามที่ว่า อะไรทำให้คุณรู้สึกหมดคุณค่าในวัย 40 ??
ผมเชื่อว่าจากบทความก่อนหน้า คนเราเมื่อผ่านเลข 30 ในองค์กรจะแบ่งเป็น 2 กลุ่มง่ายๆ คือกลุ่มคนที่ทนอยู่ กับกลุ่มคนที่ทุ่มเทจนเจอเป้าหมายในช่วงวัย 40 ในด้านต่างๆ (WORK PLAY LOVE LIFE) สิ่งที่ตัวผมพบเจอทั้งทางตรงและทางอ้อม จะไม่อยู่ที่สิ่งที่สำเร็จในวัยใกล้ 40 (สำเร็จและลาออกเพื่อหางานใหม่ที่ท้าทายขึ้น) แต่จะเป็นสิ่งที่ผิดหวังมากๆ จนรู้สึกว่าต้องกลับมาค้นหาความหมายของการมีชีวิต เพื่อสร้างคุณค่าอะไรบางอย่าง (เพื่อคนอื่น)
ประเด็นผมจะต่างคือ ไม่ใช่การมีความสุขในคุณค่าที่ได้รับของตัวเอง แต่เป็นการอยากมีคุณค่ากับคนอื่นที่ลึกๆ แล้วตอบสนอง EGO ตัวเอง (ยิ่งอ่านยิ่งสับสน) ขอยกตัวอย่าง เช่น
ถ้าคุณเป็นคนทำงานที่เจอตัวเองในวัย 30 สำเร็จในเป้าหมายเกี่ยวกับตัวเอง (มีงานที่มั่นคง มีเงินพอเพียง มีเวลาที่จะสร้างสรรค์สิ่งใหม่ มีสุขภาพที่ดี กำลังสร้างครอบครัวที่เพรียบพร้อม) คุณจะเริ่มตั้งเป้าหมายที่ใหญ่ขึ้นสูงขึ้นเพื่อคนอื่น เช่น การสอน การแชร์ การเป็นตัวอย่าง การแบ่งปัน เป็นต้น บางคนก็จะคิดว่าที่เราเป็นอยู่ปัจจุบันมันสุดยอดแล้ว ฉันคือความถูกต้อง วิธีคิดของฉันมีประสิทธิภาพที่สุด เพราะช่วงเวลานี้เราสามารถแก้ไขปัญหา ให้คำแนะนำ หรือช่วยเหลือ ทำทุกๆ อย่างได้ เรากำลังถึงจุดที่สำเร็จสุดๆ ครั้งหนึ่งในชีวิต (ด้วยเจตนาลึกๆ ที่ดีในการอยากแบ่งปัน แต่การกระทำในช่วงนั้นอาจไม่เจอวิธีที่เหมาะสม) ผมจะมองว่าอยู่ในกับดักการเข้าสู่ "การไร้ตัวตน" สนใจอ่านละเอียดเพิ่มเติมท้ายบทความ*
เมื่อตัวเราเองทำตัวเป็นศูนย์กลางของทุกอย่าง จะเข้าสู่สภาพไม่เคยเจอกระจกส่องตัวเอง หรือไม่ยอมรับเมื่อมีอะไรก็ตามที่ไม่ใช่ตามความคิด ความเชื่อของเรา (ผมยอมรับผมก็เป็นครับ) ผมต้องการชนะเพื่อ EGO ของผมเอง โชคดีครับ ผมได้เจอผู้คนให้คำแนะนำเป็นกระจกสะท้อนผม ทั้งจากคนที่อายุน้อยกว่าและมากกว่า มันทำให้ EGO ผมทลายลง (เจ็บปวดและรู้สึกผิดเสมอ) จริงๆ ผมเองตอนที่อยู่ในช่วงเวลานั้น ความสำเร็จเป็นร้อย กับการที่อยากชนะกับสิ่งที่ไม่ได้ดั่งใจไม่กี่เรื่อง ทำลายความรู้สึกมีคุณค่าในตัวเองหมดสิ้น จนผมเองก็เคยอยากลาออกทั้งๆ ที่ถ้าคนไม่อยู่ในบริบทหรือความรู้สึกนั้นจะไม่เข้าใจ แต่..
ผมผ่านมาแล้วครับ ผมมีคำแนะนำสำหรับคนวัย 40 เช่นผม ที่รู้สึกหมดคุณค่า ในบางเรื่อง (ที่ตัวเรื่องมันไม่กี่เรื่องจริงๆ แต่เราให้ความสำคัญมากๆ เพราะมันขัดกับเส้นทางความสำเร็จของเรา) ถ้าอยากลาออก คำแนะนำของผมคือ ถามตัวเองดังๆ ในหัวสั้นๆ ง่ายเลยว่า (เลือกเอานะครับไม่ต้องครบ)
1. กลัวอะไรอยู่? อายอะไรอยู่หรือเปล่า?
2. อยากชนะอะไร? ทำไมต้องมุ่งชนะแต่เรื่องนี้? เพื่อตอบสนองปมตัวเราเองในอดีตในเรื่องใดที่ไม่เคยสำเร็จหรือเปล่า?
3. ความจริงที่ไม่ได้ดั่งใจยอมรับไปเลยว่าไม่มีคำว่าชนะหรือแพ้ ตัวเราเองอยากแก้ไขอะไร? ส่องกระจกเห็นความน่าเกียจอะไรที่อยากทิ้งไป?
4. อดีตแก้ไขไม่ได้ รู้สึกผิดได้ รู้สึกต่อไปให้เป็นบทเรียน วันนี้อยากทำอะไร? (อยากลาออกอยู่หรือไม่ ออกเพราะหนีปัญหา หรือออกเพราะทบทวนแล้วได้เจอคุณค่า หรืออิสระบางอย่างที่ต้องการจริงๆ เลยเปลี่ยนงาน)
ส่วนผมเองตอนนี้เชื่อว่า ความรู้ ประสบการณ์ หรือคำแนะนำของผมใช้กับทุกคนไม่ได้ มันเป็นการแชร์ case ประสบการณ์ของผมเอง ในยุคที่มีความรู้ใหม่มากมาย (และความรู้ชุดเดิมก็จะหายและหมดคุณค่าไป) ผมเองในวัยใกล้ 40 ที่เป็นหัวหน้างานก็มีเรื่องใหม่ที่ต้องเรียนรู้ปรับตัวเปลี่ยนแปลงและสร้างคุณค่าต่อไปเช่นกัน
บทความนี้มีความเห็นส่วนตัวผมเยอะ แต่ผมเองก็เป็นหนึ่งหลักฐานที่ผ่านมาได้ แม้ผมจะเป็นหัวหน้างานที่ประสบการณ์ไม่มาก ไม่ได้ตามหลักวิชาการทั้งหมดก็ตาม
เป็นความจริงที่พออ่านแล้วจะมีมุมเห็นต่าง และน้อมรับในทุกมุมที่เห็นต่างครับ
อ้างอิง การไร้ตัวตน
เพราะผิดพลาด จึงมีวันนี้ที่อยากดีขึ้น
blockdit.com
เพราะผิดพลาด จึงมีวันนี้ที่อยากดีขึ้น
ไร้กระบวนท่า ไร้ร่องรอย ไร้ตัวตน ไร้ขอบเขต เบื้องต้นต้องยอมรับว่าได้ฟังคำเหล่านี้มานานมากเกิน 7 ปี ผ่านหลักสูตรการเตรียมผู้บริหาร และจำเครดิตผู้สอนไม่ได้จริงๆ แต่จดคำว่า “ไร้กระบวนท่า ไร้ร่องรอย ไร้ตัวตน ไร้ขอบเขต” ไว้ (เพราะมันแปลกดี) แม้ไม่เข้าใจลึกซึ้งก็ตาม ทั้งนี้พอทำงานนานวันขึ้นจึงเริ่มเข้าใจใ…
อ้างอิง คำพูดหลังจบการรับดูงาน

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา