25 พ.ค. 2020 เวลา 22:55 • ไลฟ์สไตล์
ถ้ามีคนมาปรึกษาว่าอยากลาออก
ผมจะตอบว่า "ถ้าไม่ใช่ลาออกเพราะคน เคารพการตัดสินใจครับ"
ทำไมผมถึงคิดและตอบแบบนั้นหรือครับ?
ก็เพราะว่า จริงๆแล้ว ทุกๆ คนที่เข้ามา สอบถาม ปรึกษา เขามีธงในใจอยู่แล้ว ว่าเขาต้องการลาออกพร้อมเหตุผลรองรับอะไรมากมายเพื่อให้ออกจากสภาวะไม่พอใจในปัจจุบัน ตามที่บทความก่อนๆ ที่ผมเคยเกริ่นไว้ว่าส่วนใหญ่ สิ่งที่เป็นฟางเส้นสุดท้าย ที่ทำให้คนตัดสินใจลาออก คือ "หัวหน้างาน" ดังนั้นผมไม่อยากให้ใครตัดสินใจอนาคตชีวิตตนเอง เนื่องจากปัญหาด้านคน (ความรู้สึกส่วนตัว) และไม่อย่าให้คนอื่นมาทำให้ตัวผู้ลาออกเสียโอกาสในชีวิต (อยากให้มีเวลาทบทวนตัวเองอีกซักครั้ง แต่ถ้าทบทวนแล้วตัดสินใจอย่างไรก็.. ตามสบาย..จัดไปตามที่ใจต้องการ) ข้อสนับสนุนผมคืิอ
การทำงานสมัยนี้ ต้องมีความเกี่ยวเนื่องกับคน ทั้งคนที่ดำรงตำแหน่งหัวหน้า เพื่อนร่วมงานในหน่วยงาน เพื่อนร่วมงานต่างหน่วยงาน ลูกน้องในงาน ซึ่งการทำงานกับคนหลายระดับ ก็จะมีการกระทบกระทั่ง มีปัญหา ที่ทำให้ไม่เข้าใจกัน เกิดขึ้นได้ตลอดเวลา ดังนั้นเอง ในแต่ละที่ทำงาน เราไม่สามารถเลือกได้ว่า เราจะเจอบริบทด้านคน ที่ไร้ปัญหาได้ทั้งหมด บางที่ทำงาน เจอหัวหน้าดี เพื่อนร่วมงานไม่ดี ลูกน้องดี บางที่ทำงาน เจอเพื่อนร่วมงานดี หัวหน้างานไม่ดี ลูกน้องดีบ้างไม่ดีบ้าง ดังนั้น ทำงานที่ไหน ก็ยากที่จะเจอ บริบทด้านคน ที่สมบูรณ์พร้อมดั่งใจ...
ดังนั้น ถ้ามีปัญหาเกี่ยวกับการทำงานกับคน ก็มีวิธีการแก้ปัญหาในแบบฉบับของมัน* ที่ไม่จำเป็นต้องจะลาออก แต่ว่าถ้ามีปัจจัยอื่น ที่ตัวผู้มาปรึกษา คิดมาแล้วว่าเป็นสิ่งที่ "ใช่" ในการสนับสนุนการลาออก ก็เคารพการตัดสินใจ และสนับสนุนให้เขาได้มีโอกาส ตามที่ใจเขาต้องการ
แล้วผู้อ่านละครับ สมัยที่เคยมีความคิดอยากออกจากงาน...
ออกเพราะ "คน" เพื่อตอบสนองการไม่สบายใจ หรือ...
ออกเพราะ "งาน" หรือ "ระบบ" หรือปัจจัยใจอื่นๆ เพื่อความก้าวหน้า หรือ...
สิ่งอื่นๆ ที่เป็นปัจเจกจากความจำเป็น ความต้องการโบยบินสู่โลกกว้างจริงๆ
เป็นมุมมองส่วนตัวไม่ถูกต้องทั้งหมด ใช้ไม่ได้กับทุกเคส เป็นหนึ่งมุมจากประสบการณ์ตรงของผมที่ชีวิตช่วงเวลาหนึ่งเคยคุยกับคนลาออกเกินหนึ่งพันคน
จากนักทรัพยากรบุคคลที่อดีตจะเจอผมได้เฉพาะช่วงลาออกจากงาน
อ้างอิงการแก้ไขปัญหากับคน จากส่วนหนึ่งของประสบการณ์ผม (ใช้ไม่ได้กับทุกคนเช่นกัน)* ปรับ เปลี่ยน ปลงไป

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา